Անառակը և ճամփան, որ տուն է տանում
Հատվածներ
Անառակ որդու վերադարձը, Ռիչարդ Բուրդ
Մեզանից ո՞վ չի հեռացել սրբության արահետից, հիմարաբար կարծելով, թե կարող է գտնել ավելի շատ երջանկություն` գնալով իր սեփական եսակենտրոն ուղիով:
Մեզանից ո՞վ չի եղել խոնարհված, վշտաբեկ ու հուսահատ, և ունեցել ներման ու ողորմության կարիք:
Գուցե ոմանք նույնիսկ վարանել են. «Միթե՞ ընդհանրապես հնարավոր է վերադառնալ»: Արդյոք ես ընդմիշտ պիտակավորվա՞ծ կլինեմ, կմերժվե՞մ և ինձնից կխուսափե՞ն իմ նախկին ընկերները: Ավելի լավ չէ՞ պարզապես կորած մնալ: Ինչպե՞ս կարձագանքի Աստված, եթե փորձեմ վերադառնալ:
[Անառակ որդու] առակը մեզ տալիս է պատասխանը.
Մեր Երկնային Հայրը` սիրտը սիրով ու կարեկցանքով լի, կվազի մեզ ընդառաջ: ․․․
Երկինքը կցնծա մեր վերադարձի առթիվ: ․․․
Գուցե ընտրությունները Փրկչից և Նրա Եկեղեցուց ձեզ հեռու են տարել, սակայն Բժշկող Տերը կանգնած է տուն տանող ճանապարհին, և ողջունում է ձեզ: Եվ մենք՝ որպես Հիսուս Քրիստոսի Վերջին Օրերի Սրբերի Եկեղեցու անդամներ, ձգտում ենք հետևել Նրա օրինակին և գրկել ձեզ որպես մեր եղբայրներ և քույրեր` որպես մեր ընկերներ: Մենք հրճվում և ուրախանում ենք ձեզ հետ: ․․․
Ես չեմ ձևացնում, թե հեշտ է վերադառնալը: Ես կարող եմ վկայել այդ մասին։ Դա փաստորեն կարող է լինել ամենադժվար որոշումը, որ երբևէ կընդունեք:
Բայց ես վկայում եմ, որ այն պահին, երբ դուք որոշեք վերադառնալ և քայլել մեր Փրկչի ու Քավիչի ճանապարհով, Նրա զորությունը կմտնի ձեր կյանք, և դուք կվերափոխվեք։