ចូរមានចិត្តស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា

ដោយ អែលឌើរ អូលីសេស សូរ៉េស

ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់

ការធ្វើចិត្តស្លូតពុំមែនជាកម្សោយទេ វាជាមាយាទល្អ និង មេត្តាធម៌ ។

មរមនបានបង្រៀនថាមនុស្ស « ពុំអាចមានសេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីសង្ឃឹមទេ លើកលែងតែអ្នកនោះស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា » ។ ¹ លោកបន្ថែមថា « សេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីសង្ឃឹមគឺជាការឥតប្រយោជន៍ទៅវិញ ត្បិតគ្មានអ្នកណាអាចបានទៅជាទីគាប់ចំពោះព្រះឡើយ លើកលែងតែមនុស្សស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសាប៉ុណ្ណោះ » ។ ²

ភាពស្លូតបូតជាគុណសម្បត្តិអស់អ្នកដែល « កោតខ្លាចព្រះ សុចរិត រាបទាប ចុះចូល និង ទ្រាំការឈឺចាប់ » ។ ³ អស់អ្នកមានចំណុចទាំងនេះ ចង់ធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទ ហើយនិស្ស័យគេគឺស្ងប់ស្ងាត់ ស្លូត ត្រាប្រណី និងស្ដាប់បង្គាប់ ។

សាវកប៉ុលបង្រៀនថា ភាពស្លូតបូតជាផ្លែផ្កាព្រះវិញ្ញាណ ។ ⁴ ដូច្នេះ វាស្រួលធ្វើបានណាស់បើយើង « រស់ដោយព្រះវិញ្ញាណ »⁵ ហើយរស់តាមព្រះវិញ្ញាណ ដែលរបៀបរស់នៅត្រូវតែបង្ហាញថាសុចរិតចំពោះព្រះ ។

ពេលយើងដាក់លើខ្លួននូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ទ្រង់រំពឹងថាយើងប្រឹងធ្វើឲ្យដូចទ្រង់ និង ប្ដូរលក្ខណៈយើងឲ្យដូចទ្រង់រាល់ថ្ងៃ ។ ព្រះសង្គ្រោះរំឭកពួកសិស្សថា « ដូច្នេះ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់លក្ខណ៍ដូចជាព្រះវរបិតានៃអ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍ដែរ » ។ ⁶ បើយើង « មករកព្រះគ្រីស្ទ ... ចូរលះអំពើបាបពី [ ខ្លួនយើង ] ចេញ ... ហើយស្រឡាញ់ព្រះ ‍» នោះព្រោះតែព្រះគុណអ្នកនឹងបានគ្រប់លក្ខណ៍ ។ ⁷

« ចរិកដូចព្រះគ្រីស្ទជាអំណោយពីព្រះ ។ [ ចរិកនេះ ] មានពេល [ យើង ] ប្រើសិទ្ធិ [ យើង ] ត្រឹមត្រូវ ។ ដោយចិត្តគោរពព្រះ [ យើងត្រូវ ] ទទួលស្គាល់ កម្សោយ [ យើង ] ហើយមានចិត្តចង់ពង្រឹងកម្សោយនោះ » ។ ⁸

ភាពស្លូតបូតគឺសំខាន់ដើម្បីប្រែដូចព្រះគ្រីស្ទ ។ បើគ្មានវាទេ យើងពុំអាចបង្កើនគុណធម៌សំខាន់ផ្សេងទៀតឡើយ ។ ការធ្វើចិត្តស្លូតពុំមែនជាកម្សោយទេ វាជាមាយាទល្អ និង មេត្តាធម៌ បង្ហាញជំហរ ភាពស្ងប់ តម្លៃ និង ការគ្រប់គ្រងខ្លួនយ៉ាងល្អ ។

ភាពស្លូតបូតជាលក្ខណៈពេញលេញមួយក្នុងជីវិតព្រះសង្គ្រោះ ។ ទ្រង់ផ្ទាល់បង្រៀនពួកសិស្សថា « ចូររៀននឹងខ្ញុំចុះ ត្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព » ។ ⁹

ទ្រង់ប្រទានពរយើងឲ្យកើតមកជាមួយគ្រាប់ពូជនៃភាពស្លូតបូតក្នុងចិត្ត ។ យើងត្រូវយល់ថា វាពុំអាចបណ្ដុះ និង វិវឌ្ឍន៍គ្រាប់ពូជនោះបានភ្លាមៗទេ ប៉ុន្តែត្រូវការពេលច្រើន ។ ព្រះគ្រីស្ទទូន្មានយើងឲ្យ « លីឈើឆ្កាង [ យើង ] ជានិច្ច » ¹⁰ មានន័យថា ត្រូវតែជាការយកចិត្តទុកដាក់ និងបំណងប្រាថ្នាឥតឈប់ឈរ ។

ប្រធាន ឡូរែនសូ ស្នូ ជាព្យាការីទីប្រាំបង្រៀនថា « វាជាមុខងារយើងដែលត្រូវខំឲ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ … កែលំអរាល់ថ្ងៃ គិតពីអ្វីដែលធ្វើហើយសប្ដាហ៍មុន ហើយធ្វើកាន់តែល្អសប្ដាហ៍នេះ កាន់តែល្អថ្ងៃនេះជាងថ្ងៃម្សិល » ។ ¹¹ ដូច្នេះ ជំហានដំបូងដើម្បីមានចិត្តស្លូត គឺត្រូវចម្រើនរាល់ថ្ងៃ ។ រាល់ថ្ងៃយើងត្រូវខំឲ្យបានប្រសើរជាងអតីតកាល ដោយឆ្ពោះទៅមុខតាមដំណើរការនេះ ។

ប្រធាន ស្នូ បានបន្ថែមថា ៖

« យើងមានភាពល្ងង់ខ្លៅ និង កម្សោយខ្លះ ដែលគួរខំយកឈ្នះឲ្យបានឆាប់ ហើយ … គួរ [ ដាក់ ] អារម្មណ៍នេះទៅក្នុងចិត្តនៃកូនៗយើង … ដែលគេអាចរៀន [ ប្រព្រឹត្ត ] យ៉ាងល្អចំពោះទ្រង់គ្រប់កាលៈទេសៈ ។

« បើស្វាមីអាចរស់ជាមួយភរិយាមួយថ្ងៃដោយគ្មានជំលោះ ឬ ធ្វើបាប ឬ ធ្វើឲ្យព្រះវិញ្ញាណមួរហ្មងទេ … រាប់ថា គាត់គ្រប់លក្ខណ៍ហើយ ។ សូមឲ្យគាត់ខំធ្វើដដែលនៅថ្ងៃក្រោយទៀត ។ ប៉ុន្តែ ឧបមាថា គាត់បរាជ័យនៅថ្ងៃក្រោយ នោះពុំមានហេតុផលណាដែលថា គាត់ពុំជោគជ័យនៅថ្ងៃទីបីនោះទេ » ។ ¹²

ផ្អែកលើការទទួលយកការបូជា និង ការលះបង់ នោះព្រះនឹងប្រទានអ្វីដែលយើងពុំអាចទទួលយកបានព្រោះតែភាពមិនគ្រប់លក្ខណ៍ និង កម្សោយនៃមនុស្ស ។

ជំហានសំខាន់មួយទៀតដើម្បីមានចិត្តស្លូត គឺរៀនរបៀបគ្រប់គ្រងកំហឹង ។ ព្រោះនិស្ស័យរបស់មនុស្សដែលយើងម្នាក់ៗមាន ហើយព្រោះយើងរស់ក្នុងពិភពមួយពេញដោយសម្ពាធ នោះការគ្រប់គ្រងកំហឹងអាចនឹងជាឧបសគ្គមួយក្នុងជីវិត ។ សូមគិតបន្តិច ថាតើអ្នកនឹងមានប្រតិកម្មដូចម្ដេច កាលនរណាម្នាក់ពុំធ្វើតាមបំណងដែលអ្នកចង់បាននោះ ។ ចុះបើមនុស្សបដិសេធគំនិតអ្នក ទោះបីអ្នកប្រាកដថា វាពិតជាដំណោះស្រាយពិតមែននោះ ? តើអ្នកតបតដូចម្ដេចពេលមនុស្សម្នាក់ធ្វើខុស ទិតៀនការស្វិតស្វាញ ឬ ឃោរឃៅដោយហេតុតែអារម្មណ៍មិនល្អ ។ នៅគ្រានេះ និង ស្ថានភាពលំបាកផ្សេងៗទៀត យើងត្រូវគ្រប់គ្រងកំហឹង និង ប្ដូរអារម្មណ៍ដោយការអត់ធ្មត់ និង អន្ទង ។ ការណ៍នេះសំខាន់ណាស់នៅក្នុងផ្ទះ និង ទំនាក់ទំនងជាមួយដៃគូអស់កល្ប ។ ខ្ញុំរៀបការនឹងភរិយាសំណប់ចិត្តខ្ញុំ អស់ 31 ឆ្នាំហើយ គាត់ផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំនូវការក្រើនរំឭក « ផ្អែមល្អែម » ពេលយើងត្រូវប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គនៃជីវិត ។

ចំណោមការណែនាំក្នុងសំបុត្រទីពីរដល់ពួកធីម៉ូថេ សាវកប៉ុលថ្លែងថា ៖

« ក៏មិនគួរឲ្យបាវបម្រើនៃព្រះអម្ចាស់ឈ្លោះប្រកែកគ្នាឡើយ គួរឲ្យបានចិត្តសុភាពរាបសាដល់មនុស្សទាំងអស់វិញ ត្រូវប្រសប់ក្នុងការបង្រៀន ទាំងមានចិត្តអត់ធ្មត់ផង

« ត្រូវប្រដៅតម្រង់មនុស្សដែលទទឹងទទែងដោយមានចិត្តសុភាព ក្រែងព្រះទ្រង់នឹងបណ្ដាលឲ្យគេប្រែចិត្តឲ្យបានស្គាល់សេចក្ដីពិតវិញ

« ហើយគេនឹងភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើងដោយខ្លួនគេ » ។ ¹³

តាមការគ្រប់គ្រង់ប្រតិកម្មយើង រក្សាភាពនឹងធឹង និង ចេះប្រមាណ ហើយចៀសពីទំនាស់ នោះយើងចាប់ផ្ដើមសមនឹងទទួលបានចិត្តស្លូតបូត ។ ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ថ្លែងថា « ពេលយើងគ្រប់គ្រងកំហឹងដោយជំនឿ និង ជំនះអំនួត នោះព្រះវិញ្ញាណអនុលោម ហើយសន្យាពិសិដ្ឋ និង ក្ដីសញ្ញាក្លាយជាការពិត » ។ ¹⁴

ជំហានមួយទៀតដើម្បីមានចិត្តស្លូតគឺ បន្ទាបខ្លួន ។ ព្រះបានណែនាំ ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស តាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ថា « ចូរមានចិត្តរាបសា ហើយព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកនឹងដឹកដៃអ្នក ហើយប្រទានចម្លើយដល់បទអធិស្ឋានទាំងឡាយរបស់អ្នក » ។ ¹⁵

បងប្អូនប្រុស្រី ខ្ញុំជឿថាមានតែអ្នកដែលបន្ទាបខ្លួនទើបអាចស្គាល់ ហើយយល់ពីចម្លើយនៃព្រះដល់ការអធិស្ឋានរបស់ខ្លួន ។ ពួករាបសាគឺចុះចូល ទទួលថាគេ ត្រូវពឹងផ្អែកព្រះប៉ុណ្ណា និង ចង់ធ្វើតាមព្រះឆន្ទៈទ្រង់ ។ ពួករាបសាគឺ ស្លូតបូត និង អាចមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សដទៃទៀតឲ្យធ្វើដូចគ្នា ។ ព្រះសន្យាពួករាបសាថាទ្រង់នឹងដឹកដៃគេដោយព្រះហស្ថទ្រង់ ។ ខ្ញុំជឿប្រាកដថាយើងនឹងចៀសការខកខាន និង ទុក្ខសោកក្នុងជីវិតដរាបយើងដើរដោយកាន់ព្រះហស្ថព្រះ ។

បទពិសោធន៍ដ៏ល្អមួយនៃភាពស្លូតបូត ដែលខ្ញុំស្គាល់នៅជំនាន់ថ្មីនេះ គឺការផ្លាស់ប្រែចិត្តរបស់បងប្រុស ម៉ូសេ ម៉ាឡាងហ្គូ ។ ការផ្លាស់ប្រែចិត្តគាត់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ1964 ពេលគាត់ទទួលបានព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាល ។ គាត់បានជាប់ចិត្ត កាលគាត់អានវា ហើយរហូតដល់ដើមទសវត្សទី 70 ទើបគាត់បានឃើញស្លាកឈ្មោះព្រះវិហារលើអគារមួយពេលគាត់ដើរតាមផ្លូវនៅ យ៉ូហានណេសប៊ឺក អាហ្វ្រិកខាងត្បូង ។ បងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ បានចង់ដឹង ហើយដើរចូលក្នុងអគាររៀនបន្ថែមពីសាសនាចក្រ ។ គេប្រាប់គាត់ថា គាត់ពុំអាចចូលរួមសកម្មភាព ឬ ជ្រមុជទឹកបានទេ ព្រោះតែច្បាប់ក្នុងប្រទេស នៅគ្រានោះពុំអនុលោម ។

គាត់បានទទួលការណ៍នោះដោយស្លូត រាបសា និង ពុំតូចចិត្តឡើយ តែបន្តចំណង់រៀនបន្ថែមពីសាសនាចក្រ ។ គាត់បានសុំអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រឲ្យចំហរបង្អួចសាលប្រជុំនៅថ្ងៃអាទិត្យដើម្បីគាត់អាចអង្គុយស្ដាប់ពីខាងក្រៅ ។ អស់ពេលច្រើនឆ្នាំ គ្រួសារ និងមិត្តភ័ក្តិបងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ ចូលរួមព្រះវិហារទៀងទាត់ « តាមបង្អួច » ។ ថ្ងៃមួយក្នុងឆ្នាំ1980 គាត់អាចចូលរួមសាសនាចក្រ និង ជ្រមុជទឹកបាន ។ វាជាទិវាដ៏នក្ខត្តឫក្សណាស់ហ្ន៍សម្រាប់បងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ ។

ក្រោយមកសាសនាចក្របានបង្កើតសាខាមួយនៅក្បែរផ្ទះគាត់នៅ សូវ៉េតូ ។ ការណ៍នេះអាចទៅរួចដោយសារ តែ ការប្ដេជ្ញា ក្ដីក្លាហាន និង ភាពស្មោះត្រង់នៃមនុស្សដូចបងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ ដែលនៅតែស្មោះត្រង់អស់ពេលច្រើនឆ្នាំក្នុងគ្រាលំបាក ។

មិត្តភ័ក្តិរបស់បងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ ដែលចូលរួមសាសនាចក្រនៅពេលនោះដែរ បានតំណាលរឿងនេះដល់ខ្ញុំពេលខ្ញុំសួរសុខទុក្ខស្តេក សូវ៉េតូ ។ កាលបញ្ចប់ការសន្ទនាគ្នា គាត់បានឱបខ្ញុំ ។ បងប្អូនប្រុសស្រី ខណៈនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ហ៊ុមព័ទ្ធដោយក្ដីស្រឡាញ់ព្រះសង្គ្រោះ ។ ភាពរាបសាបានភាយចេញពីខ្សែភ្នែកបងប្រុសដ៏ប្រពៃរូបនេះ ។ ដោយចិត្តពេញដោយការណ៍ល្អ និង កតវេទិតាជ្រាលជ្រៅ គាត់សុំឲ្យខ្ញុំជម្រាបប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ថាគាត់ និង មនុស្សច្រើនទៀតមានអំណរគុណ និង បានប្រទានពរឲ្យប៉ុណ្ណាសម្រាប់ការស្គាល់ដំណឹងល្អក្នុងជីវិត ។ គំរូភាពរាបសានៃបងប្រុស ម៉ាឡាងហ្គូ និង មិត្តគាត់មានអានុភាពលើមនុស្សជាច្រើន ជាពិសេសជីវិតខ្ញុំ ។

បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំជឿថាព្រះគ្រីស្ទជាគំរូអស្ចារ្យនៃភាពរាបសា ។ សូម្បីតែអំឡុងនាទីចុងក្រោយនៃជីវិតលើផែនដីទ្រង់ ដែលត្រូវចោទប្រកាន់ និង ធ្វើទុក្ខយ៉ាងខ្លោចផ្សាដោយលីឈើឆ្កាងឆ្ពោះទៅ គាល់កូថា ត្រូវគេចំអក ប្រមាថ ត្រូវគេបោះបង់ដោយមនុស្សជាច្រើនដែលស្គាល់ និង ធ្វើបន្ទាល់ដល់អព្ភូតហេតុ ត្រូវគេដំដែកគោលនៅលើឈើឆ្កាងយ៉ាងណាក្ដី ។

សូម្បីបន្ទាប់ពីការឈឺចាប់បំផុតខាងសាច់ឈាម ព្រះគ្រីស្ទបានងាកទៅព្រះបិតា ហើយបានថ្លែងពីជម្រៅចិត្តស្លូតបូតទន់ទាបថា ៖ « ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ត្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ » ។ ¹⁶ ព្រះគ្រីស្ទប្រឈមមុខការឈឺចាប់ខាងសាច់ឈាម និង វិញ្ញាណក្រៃលែងដែលផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងប្ដូរលក្ខណៈខាងវិញ្ញាណ និង ប្រែជាស្លូតបូតដូចទ្រង់ ។

ខ្ញុំសូមធ្វើសាក្សីថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជា ព្រះសង្រ្គោះ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទៅអ្នកថា អំណរគុណចំពោះក្ដីស្រឡាញ់ទ្រង់អាចផ្លាស់ប្ដូរយើង ។ យើងអាចទុកភាពទន់ខ្សោយចោល ។ យើងអាចទប់ទល់ឥទ្ធិពលអាក្រក់ គ្រប់គ្រងកំហឹង ប្រែជាស្លូត និង បង្កើនលក្ខណៈនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ ទ្រង់បានបង្ហាញផ្លូវហើយ ។ ទ្រង់ធ្វើជាគំរូឥតខ្ចោះ និង បញ្ញត្តិគ្រប់គ្នាឲ្យប្រែក្លាយដូចទ្រង់ ។ ការអញ្ជើញគឺឲ្យធ្វើតាមទ្រង់ និង គំរូទ្រង់ហើយក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់នៃការពិតនេះ ក្នុងព្រះនាមពិសិដ្ឋ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។