រុំរបួសពួកគេ
ដោយ ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង
ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ
ខ្ញុំអធិស្ឋានថា យើងអាចរៀបចំខ្លួនយើងដើម្បីផ្ដល់ការបម្រើបព្វជិតភាព អ្វីក៏ដោយដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់នៅចំពោះមុខយើង ក្នុងដំណើរជីវិតរមែងស្លាប់យើង។
យើងទាំងអស់គ្នាមានពរ ដោយមានទំនួលខុសត្រូវមើលថែអ្នកដទៃ។ ការកាន់បព្វជិតភាពព្រះ គឺការទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រះសម្រាប់ជីវិតអស់កល្បនៃកូនចៅទ្រង់។ នោះជាការពិតអស្ចារ្យ ហើយពេលខ្លះអាចមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ ។
នៅយប់នេះមានប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរជាច្រើន កំពុងស្ដាប់ដែលដឹងពីអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ។ នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះមា្នក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ។ វាប្រហែលជាកើតឡើងចំពោះអ្នករាល់គ្នាជាច្រើន---ហើយច្រើនដង។ ការលម្អិតប្រហែលជាខុសគ្នា តែស្ថានភាព គឺតែមួយ។
មានអែលឌើរម្នាក់ដែលអ្នកពុំសូវស្គាល់បានសុំឲ្យអ្នកជួយ ។ គាត់ទើបដឹងថា គាត់ត្រូវនាំភរិយា និងកូនប្រុសតូចចេញពីផ្ទះដែលពួកគេកំពុងរស់នៅ ទៅផ្ទះមួយទៀតក្បែរនោះនាថ្ងៃនេះ។
គាត់ និងភរិយាគាត់បានសុំខ្ចីឡានមិត្តគេម្នាក់ដើម្បីដឹកគ្រួសារ និងរបស់របរពួកគេសម្រាប់ថ្ងៃនោះរួចហើយ ។ មិត្តនោះបានឲ្យឡានពួកគេខ្ចី ។ ឪពុកវ័យក្មេងនោះ បានចាប់ផ្ដើមលើកឥវ៉ាន់ដាក់ក្នុងឡាន តែប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក ខ្នងរបស់គាត់ក៏ឈឺ ។ មិត្តដែលបានឲ្យខ្ចីឡាន ក៏បានជួយយ៉ាងមមាញឹកដែរ ។ ឪពុកវ័យក្មេងនោះ មានការព្រួយបារម្ភ ។ គាត់គិតដល់អ្នករាល់គ្នា ជាប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរគាត់ ។
លុះដល់ពេលគាត់សុំជំនួយ គឺពេលថ្ងៃត្រង់ហើយ ។ វាជាថ្ងៃនៃការប្រជុំសាសនាចក្រពេលល្ងាច ។ អ្នកបានសន្យាជួយភរិយាអ្នកធ្វើកិច្ចការផ្ទះនៅថ្ងៃនោះ ។ កូនអ្នកបានសុំឲ្យអ្នកធ្វើអ្វីមួយនឹងពួកគេ តែពុំទាន់មានពេលធ្វើវាឡើយ ។
អ្នកក៏បានដឹងថាសមាជិកកូរ៉ុមអ្នក ជាពិសេសអ្នកស្មោះត្រង់បំផុត ជាមនុស្សដែលអ្នកតែងហៅឲ្យជួយ កំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចជាអ្នកដែរ ។
ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបថា អ្នកនឹងមានថ្ងៃបែបនេះ ពេលទ្រង់ហៅអ្នកក្នុងតំណែងនេះ ដូចនេះទ្រង់ប្រទានរឿងមួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តអ្នក ។ វាជារឿងប្រៀបធៀបមួយសម្រាប់អ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏មមាញឹក ។ ពេលខ្លះយើងហៅវាថា ជារឿងនៃសាសន៍សាម៉ារីចិត្តល្អ ។ តែវាពិតជារឿងសម្រាប់អ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏ឆ្នើមម្នាក់ក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដ៏មមាញឹកនេះ ។
រឿងនោះសក្ដិសមយ៉ាងខ្លាំងនឹងអ្នកបម្រើបព្វជិតភាពម្នាក់ដ៏មមាញឹក ។ ត្រូវចាំថា អ្នកជាសាសន៍សាម៉ារី ហើយមិនមែនជាសង្ឃ ឬពួកលេវីដែលបានដើរហួសបុរសដែលមានរបួសនោះឡើយ ។
អ្នកប្រហែលជាមិនបានគិតពីរឿងនោះទេ ពេលអ្នកជួបនឹងឧបសគ្គបែបនេះ ។ តែខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យ អ្នកនឹងគិត ពេលគ្រាបែបនេះកើតមានម្ដងទៀត ព្រោះវានឹងកើតមានយ៉ាងប្រាកដ ។
យើងពុំត្រូវបានប្រាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរពីហេតុផលដែលសាសន៍សាម៉ារីធ្វើដំណើរលើផ្លូវពីយេរូសាឡិម ទៅ យេរីខូរ នោះទេ ។ វាមិនទំនងថាគាត់ដើរតែឯងទេ ដោយសារគាត់ដឹងថា ពួកចោរបានរង់ចាំអ្នកដែលខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្ននោះ ។ គាត់បានធ្វើដំណើរដោយគិតហ្មត់ចត់ ហើយតាមប្រពៃណី គាត់មានសត្វជាជំនិះ រួមទាំងប្រេង និងស្រាមកតាមខ្លួនទៀតផង ។
ក្នុងបន្ទូលព្រះអម្ចាស់ សាសន៍សាម៉ារីនោះ ពេលគាត់បានឃើញបុរសរបួសនោះ គាត់ក៏ឈប់ដោយសារ « គាត់មានចិត្តមេត្តា » ។
លើសពីចិត្តមេត្តាទៅទៀត គឺគាត់បានធ្វើនូវទង្វើរនោះ ។ សូមចាំជានិច្ចពីដំណើររឿងនេះ ៖
« ទើប [ គាត់ ] ចូលទៅរុំរបួសឲ្យ ព្រមទាំងយកប្រេង និងស្រា ចាក់លាប រួចលើកដាក់លើសត្វជាជំនិះរបស់ខ្លួន ដឹកនាំទៅឯផ្ទះសំណាក់ ថែទាំរក្សាគាត់ ។
« ស្អែកឡើង កាលគាត់រៀបនឹងចេញទៅ នោះក៏យកប្រាក់បួនកាក់ហុចដល់ម្ចាស់ផ្ទះនោះ ដោយប្រាប់ថា ចូរថែរក្សាអ្នកនេះផង បើជួនជាអ្នកចាយលើសពីនេះទៅ នោះដល់ខ្ញុំមកវិញ ខ្ញុំនឹងសងអ្នក » ។1
អ្នក និងពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដែលបានហៅឲ្យដឹកនាំ អាចមានយ៉ាងហោចណាស់នូវការធានាអះអាងបីយ៉ាង ។ ទីមួយ ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានចិត្តមេត្តាដែលទ្រង់មានចំពោះអ្នកខ្វះខាត បើអ្នកសូម ។ ទីពីរ ទ្រង់នឹងឲ្យអ្នកដទៃចូលរួមនឹងអ្នកក្នុងការបម្រើអ្នក ដូចជាម្ចាស់ផ្ទះសំណាក់ដែរ ។ ហើយទីបី ព្រះអម្ចាស់ ក៏ដូចជាសាសន៍សាម៉ារី នឹងប្រទានឲ្យដល់អ្នកលើសពីរង្វាន់ ដែលបានចូលរួមជួយដល់អ្នកខ្វះខាត ។
ក្នុងនាមអ្នកជាប្រធានកូរ៉ុម អ្នកទំនងជាបានធ្វើការអះអាងលើសពីម្តង ។ អ្នកបានសុំអ្នកកាន់បព្វជិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដទៃទៀតឲ្យជួយ ដោយជឿជាក់ថា គេនឹងឆ្លើយតបដោយចិត្តមេត្តា ។ អ្នកមិនខ្លាចនឹងសុំអ្នកដែលបានឆ្លើយតបជានិច្ចកាលពីមុនទេ ដោយសារអ្នកបានដឹងថា គេមានចិត្តមេត្តាយ៉ាងងាយ ។ អ្នកបានសុំពួកគេដោយដឹងថា កាលពីមុនគេបានទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះទ័យមេត្តារបស់ព្រះអម្ចាស់ ពេលគេបានមកជួយ ។ អ្នកបានសុំអ្នកខ្លះដែលមានបន្ទុកធ្ងន់ ដោយដឹងថា កាលមានការលះបង់ធំ នោះគេនឹងទទួលបានក្ដីមេត្តាកាន់តែធំពីព្រះអម្ចាស់វិញ ។ អ្នកដែលជួយកាលពីមុនមានការដឹងគុណយ៉ាងធំធេងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។
អ្នកប្រហែលជាបានបំផុសគំនិត កុំឲ្យសុំនរណាម្នាក់ឲ្យជួយលើកឥវ៉ាន់ដាក់ឡាន រួចយកវាចេញពីឡានវិញ ។ ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំ អ្នកស្គាល់សមាជិកកូរ៉ុមអ្នក និងគ្រួសារគេច្បាស់ ។ ព្រះអម្ចាស់ស្គាល់ពួកគេយ៉ាងឥតខ្ចោះ ។
ទ្រង់ជ្រាបថា ភរិយានរណាដែលមានអារម្មណ៍ធុញថប់ ដោយសារស្វាមីខ្លួនគ្មានពេលធ្វើអ្វីដែលនាងត្រូវការ ដើម្បីបំពេញការត្រូវការរបស់នាងនោះ ។ ទ្រង់ជ្រាបថា តើកូនណាមួយដែលនឹងមានពរដោយសារឃើញឪពុកខ្លួនទៅជួយអ្នកដទៃម្ដងទៀត ឬបើកូននោះ ត្រូវការអារម្មណ៍ថា ពួកគេមានតម្លៃចំពោះឪពុកខ្លួន ល្មមឲ្យគាត់ចំណាយពេលនឹងពួកគេនៅថ្ងៃនោះ ។ តែទ្រង់ក៏ជ្រាបអ្នកដែលត្រូវការការអញ្ជើញឲ្យបម្រើ តែមើលទៅទំនងជា ជាមនុស្សពុំមានចិត្តចង់ជួយដែរ ។
អ្នកមិនអាចស្គាល់ច្បាស់ពីសមាជិកកូរ៉ុមអ្នកនោះទេ តែព្រះស្គាល់ ។ ដូច្នេះ ដូចអ្នកបានធ្វើជាច្រើនលើកមកហើយ អ្នកបានអធិស្ឋានដើម្បីស្គាល់អ្នកដែលត្រូវសុំឲ្យជួយបម្រើអ្នកដទៃ ។ ព្រះអម្ចាស់ស្គាល់អ្នកដែលនឹងមានពរ ដោយការសុំឲ្យជួយ និងគ្រួសារណាដែលនឹងមានពរ ដោយការមិនបានសុំឲ្យជួយ ។ នោះជាវិវរណៈដែលអ្នកអាចរំពឹងទុកថា វានឹងកើតមានដល់អ្នក ពេលអ្នកដឹកនាំក្នុងបព្វជិតភាព ។
ខ្ញុំបានឃើញរឿងនេះកើតឡើង កាលខ្ញុំនៅក្មេង ។ ខ្ញុំជាជំនួយការទីមួយក្នុងកូរ៉ុមសង្ឃ ។ មានថ្ងៃមួយ ប៊ីស្សពបានទូរស័ព្ទទៅផ្ទះខ្ញុំ ។ គាត់និយាយថា គាត់ចង់ឲ្យខ្ញុំទៅសួរសុខទុក្ខស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ដែលខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំងជាមួយគាត់ ។ គាត់និយាយថា គាត់ត្រូវការខ្ញុំ ។
ពេលខ្ញុំរង់ចាំគាត់មកយកខ្ញុំនៅផ្ទះ ខ្ញុំបានព្រួយ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ប៊ីស្សពមានទីប្រឹក្សារឹងមាំ ហើយឆ្លាត ។ ទីប្រឹក្សាម្នាក់ជាចៅក្រមដ៏ល្បី ។ ហើយម្នាក់ទៀតបើកក្រុមហ៊ុនមួយធំ ហើយនឹងក្លាយជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅពេលក្រោយមក ។ ប៊ីស្សពផ្ទាល់នឹងបម្រើជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅនៅថ្ងៃណាមួយ ។ ហេតុអ្វីបានជាប៊ីស្សពនិយាយមកកាន់សង្ឃម្នាក់ ដែលគ្មានបទពិសោធន៍ថា « ខ្ញុំត្រូវការជំនួយពីអ្នក» ទៅវិញ ?
មែនហើយ ពេលនេះខ្ញុំបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីអ្វីដែលគាត់អាចនឹងនិយាយមកខ្ញុំថា ៖ « ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការប្រទានពរដល់អ្នក » ។ នៅផ្ទះរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយនោះ ខ្ញុំបានឃើញគាត់ប្រាប់ស្ត្រីនោះថា ស្ត្រីនោះនឹងមិនទទួលបានជំនួយពីសាសនាចក្រឡើយ ទាល់តែបំពេញបែបបទថវិកាដែលគាត់ទុកឲ្យកាលពីមុនសិន។ តាមផ្លូវត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ពេលគាត់ឃើញភាពភ្ញាក់ផ្អើលរបស់ខ្ញុំ គាត់បានសើច ហើយពោលថា « ហាល ពេលគាត់អាចគ្រប់គ្រងការចំណាយគាត់បានហើយ នោះគាត់អាចជួយដល់អ្នកដទៃ » ។
មានគ្រាមួយ ប៊ីស្សពខ្ញុំបាននាំខ្ញុំទៅគ្រួសារមួយដែលមានឪពុកម្ដាយប្រមឹក ដែលបានឲ្យកូនស្រីតូចពីរនាក់របស់ខ្លួនមកជួបយើងនៅមាត់ទ្វារ ។ បន្ទាប់ពីគាត់បានជួបនឹងក្មេងស្រីពីរនាក់នោះមក យើងបានចេញមកវិញ ហើយគាត់និយាយមកខ្ញុំថា « យើងមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរភាពជូរចត់ក្នុងជីវិតគេនៅឡើយទេ តែគេអាចមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់ពួកគេ » ។
នៅយប់មួយ គាត់បាននាំខ្ញុំទៅផ្ទះបុរសម្នាក់ដែលមិនបានមកព្រះវិហារជាយូរឆ្នាំហើយ ។ ប៊ីស្សពបានប្រាប់គាត់ពីក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះគាត់ ហើយថាវួដត្រូវការគាត់ ។ ខ្ញុំហាក់ដូចជាពុំមានឥទ្ធិពលអ្វីច្រើនលើបុរសនោះឡើយ ។ តែនៅពេលនោះ និងគ្រប់ពេលដែលប៊ីស្សពនាំខ្ញុំទៅជាមួយគាត់ វាបានជះឥទ្ធិពលមកលើខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង ។
ខ្ញុំគ្មានផ្លូវរកឃើញថា តើប៊ីស្សពបានអធិស្ឋានដើម្បីដឹងថា សង្ឃមួយណានឹងប្រទានពរឲ្យដោយការទៅជាមួយនឹងគាត់ ធ្វើការសួរសុខទុក្ខទាំងនោះឡើយ ។ គាត់អាចនាំសង្ឃផ្សេងទៀតទៅជាមួយគាត់ជាច្រើនដង ។ តែព្រះអម្ចាស់បានដឹងថា ខ្ញុំនឹងក្លាយជាប៊ីស្សពនៅថ្ងៃមួយ ដើម្បីអញ្ជើញអ្នកដែលមានសេចក្ដីជំនឿទន់ខ្សោយឲ្យត្រឡប់មករកដំណឹងល្អវិញ ។ ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបថា ខ្ញុំនឹងទទួលបានទំនួលខុសត្រូវខាងបព្វជិតភាពនៅថ្ងៃមួយលើកូនចៅរាប់រយពាន់នាក់របស់ព្រះវរបិតា ដែលមានក្ដីត្រូវការខាងសាច់ឈាមយ៉ាងខ្លាំង ។
អ្នករាល់គ្នាដែលជាយុវជនមិនអាចដឹងថា តើទង្វើនៃការបម្រើបព្វជិតភាពអ្វីខ្លះ ដែលព្រះអម្ចាស់កំពុងរៀបចំអ្នកឲ្យធ្វើនោះឡើយ ។ តែបញ្ហាដ៏ធំសម្រាប់អ្នកកាន់បព្វជិតភាពគ្រប់រូប គឺការផ្ដល់ជំនួយខាងវិញ្ញាណ ។ យើងទាំងអស់គ្នាមានកាតព្វកិច្ចនោះ ។ វាមានក្នុងការធ្វើជាសមាជិកកូរ៉ុម ។ វាមានក្នុងការធ្វើជាសមាជិកគ្រួសារ ។ បើសេចក្ដីជំនឿរបស់នរណាម្នាក់ក្នុងកូរ៉ុម ឬគ្រួសារអ្នក ត្រូវបានវាយប្រហារដោយសាតាំង អ្នកគួរមានចិត្តមេត្តា ។ ដូចជាការបម្រើ និងចិត្តមេត្តារបស់សាសន៍សាម៉ារីដែរ អ្នកក៏ត្រូវបម្រើពួកគេ ដោយលាបប្រេងលើរបួសគេក្នុងគ្រាលំបាករបស់ពួកគេ ។
ក្នុងការបម្រើជាអ្នកផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងម្នាក់ អ្នកនឹងជួបមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ដែលមានសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណយ៉ាងខ្លាំង ។ មានមនុស្សជាច្រើន នឹងមិនដឹងថាខ្លួនឯងមានរបួសខាងវិញ្ញាណឡើយ ដែលវានាំមកនូវការសោកសៅគ្មានទីបញ្ចប់ រហូតដល់អ្នកទៅបង្រៀនគេ ។ អ្នកបន្តធ្វើជាភ្នាក់ងាររបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេ ។ មានតែព្រះអម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចព្យាបាលរបួសខាងវិញ្ញាណពួកគេ ពេលគេទទួលយកពិធីបរិសុទ្ធដែលនាំទៅរកជីវិតអស់កល្ប ។
ក្នុងនាមជាសមាជិកកូរ៉ុម ជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ និងជាអ្នកផ្សាយសាសនាម្នាក់ អ្នកមិនជួយមនុស្សឲ្យជួសជុលការខូចខាតខាងវិញ្ញាណបានឡើយ រហូតជំនឿអ្នកផ្ទាល់រឹងមាំ ។ នោះមានន័យលើសពីការអានព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់ និងការអធិស្ឋានឲ្យពួកគេទៅទៀត ។ ការអធិស្ឋាននៅគ្រានោះ និងការអានដោយសង្ខេបក្នុងព្រះគម្ពីរមិនគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។ ការអះអាងនូវអ្វីដែលអ្នកត្រូវការមានក្នុងការប្រឹក្សាចេញពីគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា កណ្ឌ 84 ថា ៖ « ចូរអ្នករាល់គ្នាកុំថប់ព្រួយទុកជាមុនពីអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវថានោះឡើយ ប៉ុន្តែចូររក្សាទុកក្នុងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នា ជាបន្តនូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយខាងជីវិតវិញ ហើយសេចក្ដីដែលត្រូវនិយាយនឹងបានប្រទានដល់អ្នករាល់គ្នានៅចំម៉ោងនោះឯងនូវចំណែកដែលនឹងបានវាល់ដល់មនុស្សគ្រប់រូប »។ 2
យើងអាចទទួលបានសន្យានោះ លុះត្រាយើង « រក្សាទុក » នូវព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ហើយធ្វើវាជាបន្តបន្ទាប់ ។ ផ្នែកនៃការរក្សាទុកក្នុងបទគម្ពីរមានន័យចំពោះខ្ញុំថា ជាការមានអារម្មណ៍ពីអ្វីមួយចំពោះបន្ទូលនោះ ។ ឧទាហរណ៍ ពេលខ្ញុំចេញទៅជួយនរណាម្នាក់ ដែលមានភាពវៀចវេរក្នុងជំនឿខ្លួនពីការហៅដ៏ទេវភាពរបស់ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះអារម្មណ៍នឹងត្រឡប់មកខ្ញុំវិញ ។
វាពុំមែនគ្រាន់តែជាបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនទេ ។ វាជាអារម្មណ៍នៃការអះអាងពីសេចក្ដីពិតដែលកើតមាន ពេលណាខ្ញុំអាន សូម្បីតែពីរបីបន្ទាត់ក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនក្ដី ។ ខ្ញុំមិនអាចសន្យាថា វានឹងកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានចិត្តសង្ស័យពីព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងព្រះគម្ពីរមរមនឡើយ ។ តែខ្ញុំដឹងថា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាព្យាការីនៃការស្ដារឡើងវិញ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះគម្ពីរមរមនជាបន្ទូលនៃព្រះ ដោយសារខ្ញុំបានរក្សាទុកវា ។
ខ្ញុំដឹងចេញពីបទសោធន៍ថា អ្នកអាចមានការអះអាងនៃសេចក្ដីពិតពីព្រះវិញ្ញាណ ដោយសារវាបានកើតមានចំពោះខ្ញុំ ។ អ្នក និងខ្ញុំត្រូវតែមានការអះអាងនោះ ពីមុនព្រះអម្ចាស់ដាក់យើងនៅលើផ្លូវនៃអ្នកធ្វើដំណើរម្នាក់ដែលយើងស្រឡាញ់ ដែលបានរងរបួស ដោយសារមារសត្រូវនៃសេចក្ដីពិតនោះ ។
មានការរៀបចំមួយទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើ ។ វាជាលក្ខណៈមួយរបស់មនុស្សដើម្បីឈឺចាប់ ពេលឃើញអ្នកដទៃឈឺចាប់ ។ នោះជាហេតុផលមួយដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើយ៉ាងច្រើន ដើម្បីប្រាប់ពីដង្វាយធួនទ្រង់ និងពីការលើកដាក់មកលើអង្គទ្រង់នូវការឈឺចាប់ និងការសោកសៅនៃកូនចៅព្រះវរបិតាទាំងអស់ ដើម្បីទ្រង់អាចដឹងពីរបៀបជួយដល់ពួកគេ ។
សូម្បីតែពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដែលល្អបំផុតរបស់ព្រះវរបិតា ក៏មិនអាចមានក្ដីមេត្តាបែបនោះដោយងាយដែរ ។ និន្នាការមនុស្សយើង គឺខ្វះភាពអត់ធ្មត់ជាមួយមនុស្សដែលមើលមិនឃើញពីសេចក្ដីពិតដោយសារយើងបានមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ ។ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន កុំឲ្យការអត់ធ្មត់យើងមើលឃើញថាជាការដាក់ទោស ឬការបដិសេធឲ្យសោះ ។
នៅពេលរៀបចំជួយដល់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើបព្វជិតភាពទ្រង់ នោះមានបទគម្ពីរមួយដើម្បីដឹកនាំយើង ។ វាមាននូវអំណោយទានមួយដែលយើងត្រូវការសម្រាប់ដំណើរយើង មិនថាព្រះអម្ចាស់បញ្ជូនយើងទៅកន្លែងណានោះទេ ។ សាសន៍សាម៉ារីដ៏ល្អម្នាក់នោះមានអំណោយទាននោះ ។ យើងនឹងត្រូវការវា ហើយព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់យើងពីរបៀប ដែលយើងអាចរកវាបាន ។
« ហេតុដូច្នោះហើយ ឱ បងប្អូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាគ្មានសេចក្ដីសប្បុរសទេ នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានអ្វីទាំងអស់ ត្បិតសេចក្ដីសប្បុរសពុំបាត់បង់ទៅឡើយ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរតោងជាប់សេចក្ដីសប្បុរសដែលជាសេចក្ដីដ៏មិហិមាបំផុត ត្បិតអ្វីផ្សេងទៀតនឹងត្រូវខូចបង់---
« ប៉ុន្តែសេចក្ដីសប្បុរស គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយស្ថិតស្ថេរនៅជានិច្ច ហើយអស់អ្នកណាដែលមានសេចក្ដីសប្បុរសនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់នឹងបានស្រួលដល់អ្នកនោះហើយ ។
« ហេតុដូច្នោះហើយ ឱ បងប្អូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ ចូរអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតា ដោយអស់ពីកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់អស់អ្នកណាដែលជាអ្នកដើរតាមដ៏ពិតនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចក្លាយទៅជាកូនព្រះ ដើម្បីកាលណាទ្រង់នឹងលេចមក នោះយើងរាល់គ្នានឹងបានដូចជាទ្រង់ ត្បិតយើងនឹងឃើញទ្រង់ ជាទ្រង់ពិតប្រាកដ ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចបានបរិសុទ្ធដូចជាទ្រង់បរិសុទ្ធ »។ 3
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា យើងនឹងរៀបចំខ្លួនដើម្បីធ្វើការបម្រើបព្វជិតភាពអ្វីក៏ដោយដែលព្រះអម្ចាស់នឹងដាក់នៅចំពោះមុខយើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ក្នុងព្រះនាមពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។