“Humilom Kamo, ug Ilhon Ninyo nga Ako Mao ang Dios”
Mahimo kitang magmalinawon ug masayod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas.
Atol sa usa ka bag-ohay nga open house ug adlaw sa media alang sa usa ka bag-o nga balay sa Ginoo, gigiyahan nako ang usa ka grupo sa mga peryodista diha sa usa ka paglibot latas sa sagrado nga estruktura. Gihulagway nako ang mga katuyoan sa mga templo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug mitubag sa ilang daghang nindot kaayo nga mga pangutana.
Sa wala pa mosulod sa celestial nga lawak, gipasabot nako nga kini nga piho nga lawak sa balay sa Ginoo simbolikanhong nagrepresentar sa kalinaw ug katahom sa langitnong panimalay diin kita makapauli human niini nga kinabuhi. Gipahibalo nako ngadto sa among mga bisita nga dili kami mag-istoryahanay samtang anaa sa celestial nga lawak, apan malipayon kong motubag sa bisan unsang mga pangutana human nga kami mobalhin ngadto sa sunod nga hunonganan sa paglibot.
Paghuman og gawas sa celestial nga lawak ug samtang nagpundok kami sa sunod nga lokasyon, gipangutana nako ang among mga bisita kon sila ba adunay bisan unsa nga mga obserbasyon nga gusto nilang ipakigbahin. Usa sa mga peryodista misulti uban sa dakong emosyon, “Wala pa gayod ko nakasinati og bisan unsa nga sama niana sa tibuok nakong kinabuhi. Wala ko nakahibalo nga ang kahilom nga sama niana anaa sa kalibotan; wala lang gayod ko mituo nga ang ingon nga kalinaw posible.”
Nadani ko sa sinseridad ug kalig-on sa pamahayag niini nga tawo. Ug ang reaksiyon sa peryodista naghatag og gibug-aton sa usa ka importante nga aspeto sa kalinaw—ang pagbuntog ug pagbaliwala sa kaguliyang sa atong palibot sa gawas.
Samtang sa wala madugay gipamalandongan nako ang komento sa peryodista ug namalandong sa kasagarang bisi kaayo nga dagan sa atong moderno nga mga kinabuhi—ang kabisi, kasaba, mga pagtipas, mga pagbalda, ug mga pagliko nga sa kasagaran ingon og mokuha sa atong atensiyon—usa ka kasulatan ang misantop sa akong hunahuna: “Humilom kamo, ug ilhon ninyo nga ako mao ang Dios.”1
Ako nag-ampo nga ang Espiritu Santo molamdag sa matag usa kanato samtang ikonsiderar nato ang usa ka mas taas ug mas balaan nga aspeto sa atong mga kinabuhi—usa ka espirituwal nga kalinaw sa sulod sa kalag nga makapahimo kanato nga masayod ug mahinumdom nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas. Kini nga talagsaon nga panalangin anaa alang sa tanang mga miyembro sa Simbahan kinsa matinud-anong naningkamot nga mahimong “mga katawhan sa pakigsaad sa Ginoo.”2
Pagmalinawon
Niadtong 1833, ang mga Santos didto sa Missouri mao ang puntarya sa grabe nga pagpangdaogdaog. Ang manggugubot nga panon mibugaw kanila gikan sa ilang mga kabalayan sa Lalawigan sa Jackson, ug ang uban nga mga miyembro sa Simbahan misulay sa pagpahimutang sa ilang mga kaugalingon sa ubang duol nga mga lalawigan. Apan ang pagpangdaogdaog mipadayon, ug ang mga hulga sa kamatayon daghan. Niining mahagiton nga mga kahimtang, ang Ginoo mipadayag sa mosunod nga instruksiyon ngadto kang Propeta Joseph Smith didto sa Kirtland, Ohio:
“Busa, himoa nga ang inyong mga kasingkasing mahupay mahitungod sa Zion; kay ang tanan nga mga tawo ania sa akong mga kamot; pagmalinawon ug hibaloi nga Ako mao ang Dios.”3
Nagtuo ako nga ang pahimangno sa Ginoo nga “pagmalinawon” naglakip og labaw pa gayod kaysa dili pag-istorya o dili paglihok. Tingali ang Iyang tuyo mao nga kita makahinumdom ug mosalig Kaniya ug sa Iyang gahom “sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit nga [kita] mahimo nga maanaa.”4 Mao nga, ang “pagmalinawon” mahimong usa ka paagi sa pagpahinumdom kanato nga walay pakyas nga motutok sa Manluluwas isip ang kinadak-an nga tinubdan sa espirituhanon nga kalinaw sa kalag nga mopalig-on kanato sa pagbuhat ug pagbuntog sa lisod nga mga butang.
Pagtukod diha sa Lig-on nga Sukaranan
Ang tinuod nga pagtuo kanunayng nakatutok diha ug nganha ni Ginoong Jesukristo—diha Kaniya isip ang Balaan ug Bugtong nga Anak sa Mahangtorong Amahan ug nganha Kaniya ug sa matubsanong misyon nga Iyang gituman.
“Kay siya nakatuman sa tibuok katuyoan sa balaod, ug siya nag-angkon sa tanan niadto nga adunay hugot nga pagtuo diha kaniya; ug sila kinsa adunay hugot nga pagtuo diha kaniya mounong ngadto sa matag maayo nga butang; busa siya naglaban sa kaayohan sa mga katawhan.”5
Si Jesukristo mao ang atong Manunubos,6 atong Tigpataliwala,7 ug ang atong Manlalaban8 ngadto sa Mahangtorong Amahan ug ang lig-on nga sukaranan diin kinahanglan nato itukod ang espirituhanon nga pundasyon sa atong mga kinabuhi.
Si Helaman mipasabot, “Hinumdomi, hinumdomi nga kini diha sa lig-on nga sukaranan sa atong Manunubos, kinsa mao si Kristo, ang Anak sa Dios, nga kamo kinahanglan gayod motukod sa inyong tukoranan; nga sa panahon nga ang yawa mopadala sa iyang mapintas nga mga hangin, oo, ang iyang mga panâ diha sa alimpulos, oo, sa diha nga ang tanan niya nga ulan nga yelo ug ang iyang mapintas nga unos mohampak diha kaninyo, kini walay gahom ibabaw kaninyo sa pagbitad kaninyo ngadto sa bung-aw sa pagkauyamot ug walay kataposan nga pagkaalaot, tungod sa lig-on nga sukaranan diin kamo natukod, nga mao ang tinuod nga tukoranan, usa ka tukoranan diin kon ang mga tawo magtukod dili sila mapukan.”9
Ang simbolismo ni Kristo isip ang “lig-on nga sukaranan” nga diha nato kinahanglan itukod ang pundasyon sa atong mga kinabuhi labing makahatag og instruksiyon. Palihog hibaloi nga niini nga bersikulo nga ang Manluluwas dili mao ang pundasyon. Hinuon, kita gipahimangnoan nga itukod ang atong personal nga espirituwal nga pundasyon diha Kaniya.10
Ang pundasyon mao ang bahin sa usa ka bilding nga nagkonekta niini ngadto sa yuta. Ang usa ka lig-on nga pundasyon maghatag og proteksiyon gikan sa natural nga mga kalamidad ug sa daghang ubang makagun-ob nga mga puwersa. Ang usa ka tukma nga tukoranan moapod-apod usab sa gibug-aton sa usa ka estruktura diha sa dako nga lugar aron malikayan ang pagbutang ug hilabihan nga kabug-at sa yuta sa ilawom ug maghatag og patag nga ibabaw alang sa konstruksiyon.
Gikinahanglan ang usa ka lig-on ug kasaligan nga koneksiyon tali sa yuta ug sa usa ka pundasyon kon ang usa ka estruktura magpabilin nga kusgan ug malahutayon sa paglabay sa panahon. Ug alang sa piho nga mga matang sa konstruksiyon, ang mga angkla [anchor pin] ug mga kabilya mahimong gamiton aron sa pagsumpay sa pundasyon sa usa ka bilding ngadto sa “sukaranang bato [bedrock],” ang gahi, tibuok nga bato ilawom sa mga materyal sa ibabaw sama sa yuta ug graba.
Sa susamang paagi, ang pundasyon sa atong mga kinabuhi kinahanglan makonektar ngadto sa lig-on nga sukaranan ni Kristo kon kita magpabilin nga lig-on ug makanunayon. Ang sagrado nga mga pakigsaad ug mga ordinansa sa gipahiuli nga ebanghelyo sa Manluluwas mahimong matandi ngadto sa mga angkla [anchor pin] ug mga kabilya nga gigamit sa pagkonektar sa usa ka bilding ngadto sa sukaranang bato. Matag higayon nga kita matinud-anong modawat, morebyo, mohinumdom, ug mobag-o sa sagrado nga mga pakigsaad, ang atong espirituwal nga mga angkla mas lig-on ug makanunayon nga makonektar ngadto sa “ligon nga sukaranan” ni Jesukristo.
“Busa, kinsa kadto nga motuo diha sa Dios tingali uban sa kasiguroan molaom alang sa maayo nga kalibotan, oo, gani usa ka dapit diha sa tuo nga kamot sa Dios, kansang paglaom moabot pinaagi sa hugot nga pagtuo, naghimo og kalig-on ngadto sa mga kalag sa mga tawo, diin makahimo kanila nga lig-on ug makanunayon, sa kanunay puno sa maayo nga mga buhat, gitultolan ngadto sa paghimaya sa Dios.”11
Anam-anam ug magkadugang “sa pagpadayon sa panahon,”12 “ang hiyas nga modayan-dayan sa [atong] mga hunahuna nga walay paghunong,” ang atong “pagsalig mosamot pagkalig-on diha sa atubangan sa Dios,” ug “ang Espiritu Santo mao ang [atong] kauban sa kanunay.”13 Mahimo kitang mas lig-on, nakagamot, nakasukad, ug dili matarog.14 Samtang ang pundasyon sa atong mga kinabuhi natukod diha sa Manluluwas, kita mapanalanginan nga “magmalinawon”—nga makabaton og espirituwal nga kasegurohan nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas.
Sagrado nga mga Panahon, Balaan nga mga Dapit, ug ang Panimalay
Ang Ginoo maghatag og sagrado nga mga panahon ug balaan nga mga dapit aron sa pagtabang kanato nga makasinati ug makakat-on mahitungod niining kalinaw sa sulod sa atong mga kalag.
Sama pananglit, ang Igpapahulay mao ang adlaw sa Dios, usa ka sagrado nga panahon nga gipahinungod sa paghinumdom ug pagsimba sa Amahan diha sa ngalan sa Iyang Anak, sa pag-apil diha sa mga ordinansa sa pagkapari, ug sa pagdawat ug pagbag-o sa sagrado nga mga pakigsaad. Matag semana kita mosimba sa Ginoo atol sa atong pagtuon sa panimalay ug usab isip “mga katagi-lungsod sa mga balaan”15 atol sa sakramento ug ubang mga miting. Sa Iyang balaang adlaw, ang atong mga hunahuna, mga binuhatan, ug kinaiya maoy mga timailhan nga atong gihatag sa Dios ug usa ka timailhan sa atong gugma alang Kaniya.16 Matag Dominggo, kon buhaton nato, mahimo kitang magmalinawon ug masayod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas.
Usa ka importante nga timaan sa atong pagsimba sa Igpapahulay mao ang “moadto sa balay alampoanan ug mohalad sa [atong] mga sakramento diha sa … balaan nga adlaw [sa Ginoo].”17 Ang “[mga] balay alampoanan” diin kita magpundok sa Igpapahulay mao ang mga meetinghouse ug ubang giaprobahan nga mga pasilidad—balaan nga mga dapit sa balaang pagtahod, pagsimba, ug pagkat-on. Ang matag meetinghouse ug pasilidad gipahinungod pinaagi sa awtoridad sa pagkapari isip usa ka dapit diin ang Espiritu sa Ginoo mahimong mopuyo ug diin ang mga anak sa Dios mahimong “[moabot] ngadto sa kahibalo sa ilang Manunubos.”18 Kon buhaton nato, kita mahimong “magmalinawon” diha sa atong balaan nga mga dapit sa pagsimba ug mas makahibalo pa gayod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas.
Ang templo mao ang laing balaan nga dapit nga pihong gipahinungod alang sa pagsimba ug pagserbisyo sa Dios ug pagkat-on sa mahangtoron nga mga kamatuoran. Kita maghunahuna, molihok, ug magsinina sa lahi nga paagi diha sa balay sa Ginoo kaysa bisan unsang dapit nga pirme natong adtoan. Diha sa Iyang balaan nga balay, kon buhaton nato, kita mahimong magmalinawon ug masayod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas.
Ang nag-unang mga katuyoan sa sagrado nga panahon ug balaan nga mga dapit susama ra gayod: aron balik-balik nga itutok ang atong atensiyon sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang plano, sa Ginoong Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, sa makalamdag nga gahom sa Espiritu Santo, ug sa mga saad nga may kalabotan sa sagrado nga mga ordinansa ug mga pakigsaad sa gipahiuli nga ebanghelyo sa Manluluwas.
Karon akong balikon ang usa ka baroganan nga kanhiay nakong gihatagan og gibug-aton. Ang atong mga panimalay kinahanglan nga mao ang labing nindot nga kombinasyon sa sagrado nga panahon ug balaan nga dapit diin ang mga indibidwal ug mga pamilya mahimong “magmalinawon” ug masayod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manluluwas. Ang pagbiya sa atong mga panimalay aron mosimba atol sa Igpapahulay ug diha sa balay sa Ginoo gikinahanglan gayod. Apan kon kita lang mopauli ngadto sa atong mga panimalay nga adunay espirituhanon nga panglantaw ug kalig-on nga nakuha didto niadto nga balaan nga mga dapit ug mga kalihokan nga kita dayon makapadayon sa atong pagtutok sa nag-unang mga katuyoan sa mortal nga kinabuhi ug makabuntog sa mga tintasyon nga naglabi kaayo sa atong napukan nga kalibotan.
Ang atong nagpadayon nga mga kasinatian sa Igpapahulay, templo, ug sa panimalay kinahanglang mopalig-on kanato uban sa gahom sa Espiritu Santo, uban sa nagpadayon ug mas lig-on nga koneksiyon sa pakigsaad ngadto sa Amahan ug sa Anak, ug uban sa “usa ka hingpit nga kahayag sa paglaom”19 diha sa mahangtoron nga mga saad sa Dios.
Samtang ang panimalay ug ang Simbahan magkaubang mapundok nga mahiusa diha kang Kristo,20 kita mahimong mahasol sa matag habig, apan dili kita maproblema sa atong mga hunahuna ug mga kasingkasing. Kita mahimong maglibog sa atong mga kahimtang ug mga hagit, apan dili kita magmasulub-on. Kita mahimong daogdaogon, apan makaila usab kita nga wala gayod kita nag-inusara.21 Kita makadawat og espirituwal nga kalig-on nga mamahimong ug magpabiling lig-on, makanunayon, ug matinuoron.
Saad ug Pagpamatuod
Ako mosaad nga samtang itukod nato ang pundasyon sa atong mga kinabuhi diha sa “lig-on nga sukaranan” ni Jesukristo, kita mapanalanginan pinaagi sa Espiritu Santo nga makadawat og indibidwal ug espirituwal nga kalinaw sa kalag nga makapahimo kanato nga masayod ug mahinumdom nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, si Jesukristo mao ang atong Manluluwas, ug kita mapanalanginan sa pagbuhat ug pagbuntog sa lisod nga mga butang.
Ako malipayong magpamatuod nga ang Dios mao ang atong Langitnong Amahan, kita ang Iyang mga anak, ug si Jesukristo mao ang atong Manunubos, ug ang “lig-on nga sukaranan” sa atong kaluwasan. Ako mopamatuod pinaagi sa sagradong ngalan ni Ginoong Jesukristo, amen.