Ang Pagpamatuod ni Jesus
Ang akong imbitasyon mao ang paglihok karon aron sa pag-angkon sa inyong luna isip usa ka tawo nga maisogon sa pagpamatuod ni Jesus.
Niadtong 1832, si Joseph Smith ug si Sidney Rigdon nakadawat og talagsaong panan-awon kalabot sa mahangtorong padulngan sa mga anak sa Dios. Kini nga pagpadayag naghisgot bahin sa tulo ka langitnong mga gingharian. Si Presidente Dallin H. Oaks naghisgot mahitungod niining “mga gingharian sa himaya” sa miaging Oktubre,1 nagpasabot nga “[pinaagi] sa kadaogan ug himaya sa Kordero,”2 ang tanan gawas sa pipila lang ka indibidwal ang matubos sa kaulahian ngadto sa usa niini nga mga gingharian, “sumala sa mga tinguha nga gipakita pinaagi sa ilang mga pagpili.”3 Ang plano sa Dios alang sa katubsanan naglangkob og kinatibuk-ang oportunidad alang sa tanan Niya nga mga anak, bisan kanus-a ug bisan asa sila nagpuyo dinhi sa yuta.
Samtang ang himaya gani bisan sa labing ubos sa tulo ka gingharian, ang telestial, “walay usa nga makasabot niini,”4 ang gilaoman sa atong Amahan mao nga kita mopili—ug, pinaagi sa grasya sa Iyang Anak mahimong takos—sa kinatas-an ug labing mahimayaon niini nga mga gingharian, ang celestial, diin atong matagamtam ang kinabuhing dayon isip “isigka-manununod ni Kristo.”5 Si Presidente Russell M. Nelson miaghat nato sa “paghunahuna og celestial,” sa paghimo sa celestial nga gingharian nga atong mahangtorong tumong ug dayon “mabinantayong mokonsiderar asa [kita] ibutang sa sunod kinabuhi sa [atong] matag desisyon samtang ania sa yuta.”6
Kadtong anaa sa celestial nga gingharian mao “sila kinsa nakadawat sa pagpamatuod ni Jesus, … kinsa mga makiangayon nga mga tawo nga nahimo nga hingpit pinaagi ni Jesus ang tigpataliwala sa bag-o nga pakigsaad.”7 Ang mga lumulupyo sa ikaduha, o sa terrestrial, nga gingharian gihulagway nga mga maayong tawo, lakip na ang “dungganan nga mga tawo sa yuta kinsa nabutaan pinaagi sa pagkamalimbungon sa mga tawo.” Ang ilang nag-unang nakapugong nga kinaiya mao nga sila “dili mga maisog diha sa pagpamatuod ni Jesus.”8 Sa pagtandi, kadtong anaa sa mas ubos, sa telestial nga gingharian mao kadtong “wala modawat sa ebanghelyo, ni sa pagpamatuod ni Jesus.”9
Timan-i nga ang nakalahi sa kinaiya sa mga lumulupyo sa matag gingharian mao kon unsa ang ilang “pagpamatuod ni Jesus,” sugod sa (1) tibuok kasingkasing nga debosyon ngadto sa (2) dili maisog ngadto sa (3) hingpit nga pagsalikway. Sa reaksiyon sa matag tawo nakadepende ang iyang mahangtorong kaugmaon.
I.
Unsa ang pagpamatuod ni Jesus?
Kini mao ang pagsaksi sa Balaang Espiritu nga Siya ang balaanon nga Anak sa Dios, ang Mesiyas ug Manunubos. Kini ang pagpamatuod ni Juan nga si Jesus anaa sa sinugdanan uban sa Dios, nga Siya mao ang Tiglalang sa langit ug sa yuta, ug “diha kaniya mao ang ebanghelyo, ug ang ebanghelyo mao ang kinabuhi, ug ang kinabuhi mao ang kahayag sa mga tawo.”10 Kini mao “ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug mga Propeta, … nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit.”11 Kini mao ang kahibalo nga “wala nay lain nga ngalan nga gikahatag diin ang kaluwasan moabot.”12 Kini mao ang “pagpamatuod, ang kataposan sa tanan,” nga gihatag ni Propeta Joseph Smith “nga siya buhi! … Nga siya ang Bugtong Anak sa Amahan—nga pinaagi kaniya, ug ngadto kaniya, ug tungod kaniya, ang mga kalibotan nalalang, ug ang mga lumulupyo niana mao ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa Dios.”13
II.
Lapas niini nga pagpamatuod mao ang pangutana, Unsa ang atong mabuhat niini?
Ang mga manununod sa celestial nga gingharian “makadawat” sa pagpamatuod ni Jesus sa kahingpitan niini pinaagi sa pagpabunyag, sa pagdawat sa Espiritu Santo, ug sa pagbuntog pinaagi sa hugot nga pagtuo.14 Ang mga baroganan ug mga kamatuoran sa ebanghelyo ni Jesukristo ang modumala sa ilang mga prayoridad ug sa ilang mga pagpili. Ang pagpamatuod ni Jesus makita kon unsa sila karon ug kon unsa sila sa umaabot. Ang ilang motibo mao ang gugmang putli, “ang tiunay nga gugma ni Kristo.”15 Ang ilang pokus mao ang pagpadayon nga “mahingkod sama sa kahingkod ni Kristo.”16
Hinuon ang pipila niadtong maadto sa terrestrial nga gingharian midawat usab sa pagpamatuod ni Jesus, apan sila mailhan pinaagi sa unsay wala nila mabuhat niini. Ang pagkadili maisogon ngadto sa pagsaksi sa Manluluwas nagsugyot og matang sa pagkawalay pagtagad o pagkakaswal—ingon nga “init-init”17— sukwahi sa katawhan ni Ammon diha sa Basahon ni Mormon, pananglitan, kinsa “nailhan sila tungod sa ilang kadasig ngadto sa Dios.”18
Ang mga lumulupyo sa telestial nga gingharian mao kadtong kinsa misalikway sa pagpamatuod ni Jesus apil sa Iyang ebanghelyo, sa Iyang mga pakigsaad, ug sa Iyang mga propeta. Gihulagway sila ni Abinadi nga “[nagsunod sa] ilang kaugalingon nga tawhanong mga kabubut-on ug mga tinguha; kay wala gayod makatawag sa Ginoo samtang ang mga bukton sa kaluoy gipaabot ngadto kanila; kay ang mga bukton sa kaluoy gipaabot ngadto kanila, ug midumili sila.”19
III.
Unsa ang buot ipasabot sa pagkamaisogon sa pagpamatuod ni Jesus?
Adunay pipila ka posibilidad nga mahimong ikonsiderar sa pagtubag niini nga pangutana. Maghisgot ko og pipila. Ang pagkamaisogon sa pagpamatuod ni Jesus siguradong naglakip sa pag-amuma ug sa pagpalig-on niana nga pagpamatuod. Ang tinuod nga mga disipulo dili mobaliwala sa daw ginagmay nga mga butang nga makapatunhay ug makapalig-on sa ilang pagpamatuod ni Jesus, sama sa pag-ampo, pagtuon sa mga kasulatan, pagtuman sa Igpapahulay, pag-ambit sa sakramento, paghinulsol, pagpangalagad, ug pagsimba diha sa balay sa Ginoo. Si Presidente Nelson mipahinumdom nato nga “uban sa makalilisang nga gikusgon, ang usa ka pagpamatuod nga dili maalimahan matag adlaw “sa maayong pulong sa Dios’ [Moroni 6:4] mahanaw. Sa ingon, … nagkinahanglan kita og inadlaw nga mga kasinatian nga magsimba sa Ginoo ug magtuon sa Iyang ebanghelyo.” Dayon midugang siya: “Mohangyo ko kaninyo nga ipatigbabaw ang Dios sa inyong kinabuhi. Hatagi Siya og patas nga bahin sa inyong panahon. Kon inyo kining buhaton, panid-i kon unsay mahitabo sa inyong positibo nga espirituhanong paglambo.”20
Ang pagkamaisogon nagsugyot usab og pagkadayag ug pagsangyaw ngadto sa kadaghanan mahitungod sa iyang pagsaksi. Sa bunyag, kita nagmatuod sa atong kaandam “nga mobarog ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit nga [kita] mahimo nga maanaa, bisan hangtod sa kamatayon.”21 Labi na niining panahon sa Pasko sa Pagkabanhaw, kita magmalipayon, diha sa kadaghanan, ug sa walay pagpanagana mosangyaw sa atong pagsaksi sa nabanhaw, buhi nga Kristo.
Usa ka aspeto sa pagkamaisogon sa pagpamatuod ni Jesus mao ang pagpatalinghog sa Iyang mga mensahero. Ang Dios dili mopugos nato ngadto sa mas maayo nga dalan, ang dalan sa pakigsaad, apan mipahimangno Siya sa Iyang mga propeta nga pahibaloon gayod kita sa mga sangpotanan sa atong mga pagpili. Ug dili lamang ang mga miyembro sa Iyang Simbahan. Pinaagi sa Iyang mga propeta ug apostoles, mahigugmaon Siya nga nangamuyo ngadto sa tibuok kalibotan nga mopatalinghog sa kamatuoran nga mohimo nilang gawasnon,22 moluwas nila sa dili na kinahanglanon nga pag-antos, ug maghatag nila og malahutayon nga kamaya.
Ang pagkamaisogon sa pagpamatuod ni Jesus nagpasabot sa pag-awhag sa uban, pinaagi sa pulong ug ehemplo, nga magmaisogon usab, labi na niadtong anaa sa atong kaugalingong mga pamilya. Si Elder Neal A. Maxwell sa makausa namulong “[sa] mahinungdanon nga ‘dungganon’ nga mga miyembro [sa Simbahan] kinsa nagbalewala ra imbes mopalawom sa ilang pagkadisipulo ug kinsa kaswal nga moapil imbes ‘matinguhaon nga moapil’ [Doktrina ug mga Pakigsaad 76:75; 58:27].”23 Nagpasabot nga ang tanan gawasnon sa pagpili, si Elder Maxwell miingon: “Walay swerte, apan, kon ang uban mopili sa taphaw, sila nagpili dili lang alang sa ilang kaugalingon, apan alang sa sunod nga henerasyon ug sa sunod pa. Ang gagmay nga mga pagpaling-paling diha sa mga ginikanan makamugna og dagkong kausaban diha sa ilang mga anak! Ang nag-unang mga henerasyon sa pamilya tingali mipakita og dedikasyon, samtang ang uban sa kasamtangan nga henerasyon nagpaling-paling. Subo lang, sa sunod nga henerasyon, ang uban mahimong mopili og pagsupak, samtang nahanaw sa hinay-hinay ang hugot nga pagtuo sa ilang katigulangan.”24
Katuigan ang milabay, si Elder John H. Groberg misaysay og istorya bahin sa bag-ong pamilya nga nagpuyo sa gamayng branch sa Hawaii sa sayong bahin sa mga tuig 1900. Miyembro na sila sa Simbahan sulod sa mga duha ka tuig na sa dihang ang usa sa ilang mga anak nga babaye nasakit sa wala mahibaloi nga sakit ug naospital. Sa simbahan pagkasunod Dominggo, ang amahan ug ang iyang anak nga lalaki nag-andam sa sakramento sama sa sagad nilang gihimo sa mga semana, apan samtang ang batan-ong amahan miluhod aron sa pagpanalangin sa pan, ang presidente sa branch, kalit lang nga nakamatngon kon kinsa ang anaa sa lamesa alang sa sakramento, mibarog ug misinggit, “Hunong. Dili ka pwede nga mohikap sa sakramento. Ang imong anak nga babaye adunay wala mahibaloi nga sakit. Pahawa dayon samtang adunay lain nga moandam og bag-ong pan sa sakramento. Dili ka pwede dinhi. Lakaw na.” Ang nakuratan nga amahan sa katingala mitan-aw sa presidente sa branch ug dayon sa kongregasyon ug mibati sa labihan nga kabalaka ug kaulaw sa tanan miduol sa iyang pamilya, ug hinay sila nga migawas sa chapel.
Walay pulong nga gilitok samtang, nagmasulob-on, ang pamilya naglakaw sa dalan paingon sa ilang gamay nga panimalay. Didto nanglingkod sila nga nag-alirong, ug ang amahan miingon, “Palihog maghilom hangtod nga andam na ko nga mosulti.” Ang batan-on nga anak nga lalaki naghunahuna kon unsay ilang buhaton aron makabalos sa kaulaw nga ilang nasinati: patyon ba nila ang mga baboy sa presidente sa branch, o sunogon ang iyang balay, o mopasakop sa laing simbahan? Lima, napulo, kinse, baynte singko ka minutos ang milabay diha sa kahilom.
Ang hugot nga nagkumo nga mga kamot sa amahan misugod sa pagkaluag, ug milugok ang mga luha. Ang inahan misugod sa paghilak, ug wala madugay ang matag usa sa mga anak hilom nga nagbakho. Ang amahan milingi sa iyang asawa ug miingon, “Gihigugma ko ikaw,” ug gibalik kana nga mga pulong ngadto sa matag usa sa ilang mga anak. “Gihigugma ko kamong tanan ug gusto ko nga mag-uban kita, hangtod sa hangtod, isip pamilya. Ug ang bugtong paagi nga mahimo kana mao nga kitang tanan mahimong maayo nga mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug maselyo pinaagi sa balaan nga pagkapari didto sa templo. Dili kini simbahan sa presidente sa branch. Kini mao ang Simbahan ni Jesukristo. Dili kita motugot ni bisan kinsa nga tawo o bisan unsa nga kasakit o kaulaw o garbo nga maoy makapugong nato nga mag-uban hangtod sa hangtod. Sa sunod Dominggo mobalik kita sa simbahan. Magpuyo lang una kita hangtod nga mahibaloan ang sakit sa atong anak nga babaye, apan mobalik kita.”
Mibalik gayod sila sa simbahan, naayo ang ilang anak nga babaye, ug ang pamilya naselyo sa Laie Hawaii Temple sa dihang nahuman na kini. Karon, sobra sa 100 ka kalag ang mapasalamaton sa ilang amahan, apohan, ug apohan sa tuhod tungod kay iyang gipunting ang iyang mga mata ngadto sa kahangtoran.25
Usa sa kataposang aspeto sa pagkamaisogon sa pagpamatuod ni Jesus nga akong hisgotan mao ang atong indibidwal nga pagpaningkamot sa personal nga kabalaan. Si Jesus mao ang atong mahinungdanong Manunubos,26 ug Siya nangamuyo, “Paghinulsol, kamong tanan nga mga lumulupyo sa yuta, ug duol ngari kanako ug magpabunyag diha sa akong ngalan, aron kamo mahimo nga pagasantoson pinaagi sa pagdawat sa Espiritu Santo, aron mobarog nga walay lama sa akong atubangan sa kataposan nga adlaw.”27
Si propeta Mormon mihulagway sa usa ka grupo sa mga Santos nga nagpadayon niini nga pamaagi bisan pa “sa pag-ubog sa dako nga kasakitan”:28
“Bisan pa niana sila nagpuasa ug nag-ampo sa kanunay, ug nag-anam sa pagkalig-on ug pagkalig-on diha sa ilang pagpaubos, ug nagkalig-on ug nagkalig-on diha sa hugot nga pagtuo ni Kristo, ngadto sa pagpuno sa ilang mga kalag uban sa hingpit nga kalipay ug kahupayan, oo, ngadto sa paglimpyo ug pagbalaan sa ilang mga kasingkasing, diin nga pagbalaan moabot tungod sa ilang pagtugyan sa ilang mga kasingkasing ngadto sa Dios.”29 Kini mao ang dakong kausaban sa kasingkasing—pagtugyan sa atong mga kasingkasing ngadto sa Dios ug espirituhanon nga matawo pag-usab pinaagi sa grasya sa Manluluwas—nga atong gitinguha.30
Ang akong imbitasyon mao ang paglihok karon aron sa pag-angkon sa inyong luna isip usa ka tawo nga maisogon sa pagpamatuod ni Jesus. Ingon nga ang paghinulsol kinahanglanon, “dili maglangay sa adlaw sa inyong paghinulsol,”31 tingali unya og “sa takna nga kamo wala magdahom nga ang ting-init milabay, ug ang ting-ani natapos, ug ang inyong mga kalag wala maluwas.”32 Magmapaningkamoton sa pagsunod sa inyong mga pakigsaad sa Dios. Ayaw “pagkasilo [tungod] sa pagkahigpit sa pulong.”33 “Hinumdoman ninyo nga ipabiling nakasulat kanunay ang ngalan [ni Kristo] diha sa inyong mga kasingkasing, … nga kamo [unta] makadungog ug makaila sa tingog diin kamo pagatawgon, ug usab, sa ngalan diin siya motawag kaninyo.”34 Ug sa kataposan, “ipahimutang kini diha sa inyong kasingkasing, nga kamo mobuhat sa mga butang nga itudlo, ug isugo [ni Jesus] kaninyo.”35
Gusto sa atong Amahan nga ang Iyang tanang anak makatagamtam sa kinabuhing dayon uban Kaniya didto sa Iyang celestial nga gingharian. Si Jesus nag-antos, namatay, ug nabanhaw aron mahimo kanang posible. Siya “mikayab ngadto sa langit, ug milingkod sa tuo nga kamot sa Dios, aron sa pagpangayo gikan sa Amahan sa iyang mga kahigayonan sa kaluoy nga anaa kaniya diha sa katawhan.”36 Ako nag-ampo nga unta kitang tanan mapanalanginan og hilabihan nga pagpamatuod ni Ginoong Jesukristo, magmaya ug magmaisogon niana nga pagpamatuod, ug padayong matagamtaman ang mga bunga sa Iyang grasya sa atong mga kinabuhi. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.