Innerlijke kracht ontwikkelen
‘Hoe bekeren u en ik ons zo tot de waarheid, worden we zo vol geloof, zo vol vertrouwen op God, dat we beproevingen de baas kunnen en er zelfs sterker door worden?’
Namens mijn raadgeefsters en het algemeen ZHV-bestuur groeten wij de leden van de kerk wereldwijd en in het bijzonder de vrouwen, die door hun getrouwheid en toewijding hun tijd en talenten offeren om individuen en gezinnen overal ter wereld tot zegen te zijn.
In de zegen die president Gordon B. Hinckley me gaf toen ik werd aangesteld, sprak hij over de hulp die de ZHV kan geven. Hij zei: ‘Dit is een fantastische organisatie, misschien wel de grootste en oudste van haar soort in de wereld. Haar zending is: goed doen en helpen wie noodlijdend zijn, opleiding, huiselijkheid en andere vaardigheden stimuleren in het leven van vrouwen overal ter wereld.’
Als gids hebben we de ZHV- verklaring, de bijeenkomst ter verrijking van het persoonlijk en huiselijk leven, en het huisbezoek. Die middelen zijn zorgvuldig geëvalueerd en staan nu de zusters ter beschikking om hun innerlijke kracht door middel van dienstbetoon en eenheid te vergroten.
Om de innerlijke kracht waarover ik het heb, te verduidelijken wil ik het verhaal vertellen over Susanna Stone Lloyd die in 1856, toen ze 26 was, Engeland verliet en alleen naar Utah reisde. Ze was het enige lid van de kerk in haar familie en maakte deel uit van het handkarrenkonvooi Willie. Zoals zoveel andere pioniers doorstond ze honger, ziekte en uitputting.
Bij aankomst in de Salt Lake Valley kocht Susanna een spiegel om zich toonbaarder te maken. Ze deed haar uiterste best, maar ze vertelt: ‘Ik zal nooit vergeten hoe ik er uitzag. Sommige oude vriendinnen herkenden me niet.’1 Ze had haar oude spiegel voor een stuk bizonvlees aan een indiaan verkocht en dus niet vaak naar zichzelf gekeken. Nu herkende ze haar eigen spiegelbeeld niet. Ze was iemand anders, innerlijk en uiterlijk. Op de route met rotsige bergkammen en uiterste ontberingen ontstond een diepe overtuiging. Haar geloof was beproefd, haar bekering concreet. Ze was bijgeschaafd op manieren die de beste spiegel niet kon weergeven. Susanna had gebeden om kracht en die gevonden — diep van binnen.
Dat is het soort innerlijke kracht waarover ik wil spreken. Hoe bekeren u en ik ons zo tot de waarheid, worden we zo vol geloof, zo vol vertrouwen op God, dat we beproevingen de baas kunnen en er zelfs sterker door worden?
Je hoeft niet oud te zijn om te weten dat het leven bijna nooit loopt zoals je gedacht had. Iedereen krijgt met tegenspoed en verdriet te maken. Kent u mensen die niet iets aan zichzelf of hun omstandigheden willen veranderen? En toch weet ik zeker dat u er veel kent die in geloof voortgaan. U wordt tot die mensen aangetrokken en geïnspireerd, zelfs gesterkt door hun voorbeeld.
De afgelopen vijf jaar heb ik met zusters van Afrika tot Spanje gesproken, die op hun manier pioniers zijn. Ik heb me verbaasd over hun innerlijke kracht, en de diepte van hun getuigenis heeft me geïnspireerd. Het zijn zusters die leven volgens de waarheden die de ZHV-verklaring bevestigt.
De verklaring herinnert ons aan wie we werkelijk zijn en waarom we doen wat we doen. Naarmate we leven volgens de regels ervan, zullen we innerlijk sterker worden. We zullen weerspiegelen wat we geloven. Vasten, gebed en schriftstudie hebben invloed op onze band met de Heiland. Graag breng ik nog twee manieren onder uw aandacht waarop we innerlijke kracht kunnen ontwikkelen:
Dienen
Als we ons werkelijk bekeerd hebben, verleggen we onze aandacht van onszelf naar anderen. We kunnen innerlijk sterker worden door dienstbetoon. De tegenstander vindt niets fijner dan dat we afgeleid worden door zelfzuchtige aangelegenheden en begeerten. Maar wij weten wel beter. Door dienstbetoon blijven we op koers.
Tijdens vrouwenconferenties, bijeenkomsten ter verrijking van het persoonlijk en huiselijk leven, en het allerbelangrijkste, in uw eigen gezinnen ben ik geïnspireerd door uw toewijding.
Nog maar een paar weken geleden kreeg ik een telefoontje van de president van het gebied Europa-Midden. Hij vertelde dat de leden en de zendelingen in Albanië en Moldavië het zo koud hadden, en hij vroeg zich af of de ZHV hun misschien quilts kon sturen. Stel u voor hoe blij ik was toen ik sprak met de afdeling humanitaire hulp en ontdekte dat we duizend quilts konden schenken. Binnen een paar dagen waren ze verpakt en verstuurd. De zendingspresident schreef: ‘De leden hier waren ontroerd dat andere leden aan hen dachten.’ Dank u voor uw onbaatzuchtig dienstbetoon.
Zusters, neem de aanbevolen onderwerpen voor de bijeenkomst ter verrijking van het persoonlijk en huiselijk leven onder de loep en zoek manieren om geestelijke kracht op te bouwen, vaardigheden te ontwikkelen, gezin en familie te sterken en het evangelie door te geven. Op die manier worden we minder in beslag genomen door onze problemen en vertrouwen we meer op God.
Eenheid
Nog een manier waarop we innerlijke kracht kunnen ontwikkelen, is door in onze gezinnen, ringen, wijken en presidiums naar eenheid te streven. De Heer heeft zelf gezegd: ‘Indien gij niet één zijt, zijt gij de Mijnen niet.’2
Eenheid in doel, gedachte en gevoel zijn verheven eigenschappen. Als we onze verschillen terzijde kunnen schuiven en elkaars kracht waarderen, gebeuren er belangrijke zaken. De profeet Joseph Smith heeft ons aangespoord: ‘Wees niet bekrompen in uw visie ten aanzien van de deugd van uw naaste. (…) U moet elkaar meer ruimte geven.’3 Zo’n edelmoedige geest bevordert de eenheid.
Ik heb ringen en wijken bezocht die één zijn. De presidiums van de hulporganisaties steunen elkaar en werken samen; ze steunen hun priesterschapsleiders en streven er samen naar gezinnen tot Christus te brengen. Omdat het koninkrijk van God voortgaat, moeten we samenwerken bij het redden van zielen.
Als algemeen ZHV-presidium zijn we dankbaar voor het nieuwe accent op het onderwijs tijdens het huisbezoek.4 De nieuwe vorm van de boodschap biedt zusters de kans uit hun Schriften en de leringen van het Eerste Presidium en andere algemene autoriteiten te lezen over een beginsel van het evangelie. De zusters wordt verzocht elkaar deelgenoot te maken van inzichten en ervaringen omtrent de manier waarop het beginsel hun tot zegen is geweest.
Zusters, als u die formule hanteert, zult u zich meer één voelen met uw collega en met degenen die u bezoekt. U wordt geestelijk sterker.
Wie van ons, ongeacht onze omstandigheden, kan het zich veroorloven haar leven te verdoen voor de spiegels van zelfmedelijden en ontmoediging? Ja, zoals de apostel Paulus zei, behoren we ons allemaal van tijd tot tijd te ‘beproeven’.5 We moeten ons allemaal bekeren, zwaktes onderkennen en meer tot Christus komen. Net als Susanna moeten we misschien onze spiegel verkopen om de vlakten van pijn, verdriet en ontmoediging over te steken. Maar als we dat doen, zullen we door God gegeven krachten ontdekken die we anders niet gekend zouden hebben.
President Joseph F. Smith heeft met veel gevoel gesproken over de innerlijke kracht van pioniersvrouwen. Hij heeft gezegd: ‘De dood deerde hen niet. Ontbering deed ze niets. Kou, regen of hitte deed ze niets. Al wat zij voelden, wisten en verlangden, was de zege van Gods koninkrijk en van de waarheid die de Heer ze had gegeven.’ En vervolgens, met alle oprechtheid van een profeet van God, voerde hij aan: ‘Maar waar zijn die vrouwen nu?’6
Ik ben hier vandaag om tot u te getuigen dat er over de hele wereld zulke vrouwen zijn in de ZHV van de kerk. Ik ben uiterst dankbaar dat ik de gelegenheid heb gehad om in onze tijd die vrouwen te zien die ‘sterk [zijn] geworden in de kennis der waarheid.’7 Met mijn hele hart weet ik dat de Heer ‘zwakke dingen sterk (…) [kan] doen worden.’8 Ik weet dat dit zijn werk en zijn koninkrijk is. Ik weet dat we de Heiland kunnen weerspiegelen door de manier waarop we verkiezen te leven. In de naam van Jezus Christus. Amen.