Olympische Winterspelen afgerond met Paralympische Spelen

De geest van sportieve wedijver werd voortgezet toen Salt Lake City van 8–16 maart 2002 gastheer was van de Paralympische Spelen. Vierduizend vrijwilligers en duizenden toeschouwers juichten de inspanningen toe van gehandicapte sportlieden uit de hele wereld die wedijverden in alpineskiën, ijshockey en langlaufen.

Fakkeldragers

Op 7 maart stonden het Eerste Presidium en leden van het Quorum der Twaalf Apostelen voor het bestuursgebouw van de kerk om de Paralympische vlam door te geven. Op de trap ontving het Eerste Presidium de vlam van fakkeldraagster Carrie Snoddy uit Park City (Utah). Zij overhandigde de fakkel aan president James E. Faust, tweede raadgever in het Eerste Presidium, die hem overhandigde aan president Thomas S. Monson, eerste raadgever in het Eerste Presidium, die hem vervolgens doorgaf aan president Gordon B. Hinckley.

President Hinckley hield de fakkel omhoog zodat de toeschouwers hem konden zien. ‘Welkom, welkom bij de Paralympische Spelen, onder uitmuntende sportlieden!’ zei hij. ‘Doe uw best! Win de race! Eis het kampioenschap op! Wees blij, wees blij. We staan allemaal achter u. We duimen allemaal voor u. We willen dat u slaagt, en we hopen dat dit een fijne en heerlijke belevenis is voor alle deelnemers. Laat iedereen winnaar zijn. Hoera!’

President Hinckley gaf de fakkel vervolgens door aan Margaret Stocks van de wijk Brigham City 2 uit de ring Brigham City-Box Elder (Utah), die hem wegdroeg.

Deelnemers

Onder de duizend sportlieden uit 36 landen die deelnamen aan de Paralympische Winterspelen van 2002 in Salt Lake City bevonden zich twee heiligen der laatste dagen. Lacey Heward (22) van de wijk Mount Mahogany uit de ring Highland-East (Utah), haalde op 11 en 14 maart al skiënd haar eigen angsten en de meeste mededingers in en won twee bronzen medailles op het onderdeel monoskiën voor dames.

Zuster Heward was pas achttien toen ze door een ongeluk gehandicapt raakte. Maar een lichaamsgebrek heeft haar niet afgeremd in haar streven om ‘mijn hoogste potentieel te halen’.

‘Ik heb zo hard gewerkt om dit te bereiken’, zegt ze. ‘Het is zo’n goed gevoel om hier eindelijk te zijn, om eindelijk de adrenaline op gang te brengen en op mijn doel af te gaan.’

Keith Barney, van de wijk Alpine 11 uit de ring Alpine (Utah), deed mee aan het vijf kilometer langlaufen en het onderdeel zitskiën van de biatlon voor heren. Hij is tevens lid van de Paralympische wielrennersploeg.

Broeder Barney kan zijn benen niet meer gebruiken sinds hij op veertienjarige leeftijd een ongeluk heeft gehad. Momenteel is hij werkzaam in het revalidatiecentrum van het University of Utah Medical Center. Hij leert mensen die pas gehandicapt zijn geraakt om een vol en productief leven te leiden.

Aanvulling Olympische Winterspelen

Naast de Olympische sportlieden vermeld in de Liahona van juni 2002 nam Quinn Wheeler (28), lid van de wijk Taylorsville 39 uit de ring Taylorsville-Zuid (Utah) namens de Amerikaanse Maagdeneilanden deel aan het bobsleeën. Broeder Wheeler was tijdens zijn universitaire studie met bobsleeën begonnen en leerde leden van de ploeg van de Maagdeneilanden kennen toen hij halverwege 2000 werkzaam was in St.-Thomas. Hij voegde zich bij hun ploeg toen er onverwachts een ploeglid uitviel.