Εκείνος θα σας αναπαύσει
Η καρδιά μου πονούσε με την δική της. Ήθελα τόσο πολύ να την βοηθήσω, επειδή αισθανόμουν ότι οι τύψεις και η επιθυμία της να κάνει το σωστό ήταν ειλικρινείς.
Υπηρετούσα ως ιεραπόστολος, όταν συνάντησα την Σούζι (το όνομα έχει αλλάξει). Η οικογένειά της κι εκείνη είχαν διδαχθεί το ευαγγέλιο από δύο ιεραποστόλους, οι οποίοι εργάζονταν στο γραφείο ιεραποστολής μαζί μου. Είχαν λάβει όλα τα μαθήματα και είχαν αποδεχθεί την πρόσκληση για βάπτιση και επικύρωση. Ήταν προνόμιό μου να πάρω συνέντευξη από αυτήν την υπέροχη οικογένεια των τεσσάρων: από τη μητέρα, τον πατέρα, τον μικρότερο αδελφό και την Σούζι.
Είχα ολοκληρώσει τις συνεντεύξεις βαπτίσεως για τα άλλα τρία μέλη της οικογενείας και είχα βρει ότι ήταν καλά προετοιμασμένοι και ενθουσιασμένοι να αποτελέσουν μέρος της βασιλείας του Κυρίου. Αλλά όταν ήλθε μέσα η Σούζι, έδειχνε συνεσταλμένη και κάπως διστακτική να με συναντήσει.
Άρχισα να κάνω ερωτήσεις σχετικώς με το τι είχε διδαχθεί. Εκείνη γνώριζε την ιστορία του Προφήτου Τζόζεφ Σμιθ και την πίστευε. Είχε διαβάσει το Βιβλίο του Μόρμον και ήξερε ότι ήταν αληθινό και αποδεχόταν την Εκκλησία ως τη μόνη αληθινή και ζωντανή Εκκλησία επί της γης και ήθελε να αποτελεί μέρος της. Ερώτησα την Σούζι σχετικώς με την προθυμία της να ζει τον νόμο των δεκάτων, τον Λόγο Σοφίας και τις άλλες εντολές. Είπε ότι τους καταλάβαινε και ότι ήταν πρόθυμη να τους ζήσει για το υπόλοιπο της ζωής της. Πράγματι, η συνέντευξη ήταν σχεδόν σαν κι αυτές που είχα με τα άλλα μέλη της οικογενείας της.
Τότε ερώτησα: «Μπορείς να μου πεις τι είναι ο νόμος αγνότητος;» Η όψη της άλλαξε αμέσως. Ανεγνώρισα γρήγορα ότι για αυτόν τον λόγο φαινόταν διστακτική να με συναντήσει. Προτού μπορέσω να πω οτιδήποτε, εκείνη κάλυψε το πρόσωπό της και με τα δύο χέρια της, έβαλε το πρόσωπο και τα χέρια της στην ποδιά της και άρχισε να κλαίει με λυγμούς, ανεξέλεγκτα.
Καθίσαμε χωρίς να μιλάμε για αρκετά λεπτά. Δεν ήμουν σίγουρος τι να πω και η Σούζι δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει με λυγμούς. Προσευχήθηκα για τη βοήθεια του Κυρίου και ερώτησα την Σούζι τι συνέβαινε. Τελικώς, σήκωσε το πρόσωπό της και μου είπε ότι αρκετές εβδομάδες προτού συναντήσει τους ιεραποστόλους, εκείνη και ο φίλος της είχαν κάνει διάφορα πράγματα, τα οποία οι ιεραπόστολοι την είχαν διδάξει ότι ήταν λάθος, σύμφωνα με τον νόμο του Κυρίου. Είχε ήδη πει στον φίλο της αυτά που είχε μάθει και του είχε πει ότι δεν θα συμμετείχε πλέον σε τέτοιου είδους σχέση. Του είχε ήδη προτείνει να συναντηθεί με τους ιεραποστόλους και να ακούσει αυτά που εκείνη τώρα γνώριζε ότι ήταν αληθινά. Εντούτοις, η ενοχή από την συμμετοχή σε τέτοιες πράξεις επιβάρυνε την ψυχή της.
Η καρδιά μου πονούσε με τη δική της. Ήθελα τόσο πολύ να την βοηθήσω, επειδή αισθανόμουν ότι οι τύψεις και η επιθυμία της να κάνει το σωστό και να βαπτισθεί ήταν ειλικρινείς. Εκείνη τη στιγμή, η απάντηση στην προσευχή μου ήλθε ξεκάθαρα. Την ερώτησα: «Σούζι, θα ήθελες να απαλλαγείς από την ενοχή και τον πόνο αυτής της αμαρτίας;» Για άλλη μία φορά, τα χέρια της κάλυψαν το πρόσωπό της και έσκυψε το κεφάλι. Άρθρωσε μία μόνον λέξη: «Ναι». Τα δάκρυά της έτρεχαν ασταμάτητα και την παρηγόρησα μιλώντας της για την Εξιλέωση και πώς θα μπορούσε να την εφαρμόσει στη ζωή της. Εξήγησα ότι ένας σκοπός για τη βάπτιση και την επικύρωση είναι η ίαση των ψυχών εκείνων οι οποίοι είναι ειλικρινείς σε μετάνοια και αναμφιβόλως την βρήκα ειλικρινή.
Ολοκληρώσαμε την συνέντευξη με μία προσευχή. Το Πνεύμα του Κυρίου ήταν ξεκάθαρα παρόν, πιο δυνατά απ’ όσο το είχα ποτέ αισθανθεί σε μία συνέντευξη.
Ο συνάδελφός μου κι εγώ φθάσαμε στην εκκλησία λίγο προτού τη βάπτιση. Δεν υπήρχε χρόνος για να μιλήσω στη Σούζι ή στην οικογένειά της πριν την συγκέντρωση. Μετά το τραγούδι και τις ομιλίες, βαπτίσθηκαν —πρώτα η μητέρα της, μετά ο πατέρας της, μετά ο αδελφός της και τελικώς η Σούζι. Προχώρησε μπροστά προς την κολυμβήθρα και το χαμόγελό της είπε την ιστορία— το βάλσαμο ιάσεως του Διδασκάλου επενεργούσε στην καρδιά της. Καθώς εξήλθε του νερού, υπήρχαν δάκρυα στα μάτια της και τα δικά μου. Το χαμόγελό της ήταν ακόμη μεγαλύτερο από πριν και η όψη της ακτινοβολούσε. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα γιατί ο Σωτήρας δίδαξε: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι… είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω» (Κατά Ματθαίον 11:28).
Μιλήσαμε μόνον εν συντομία μετά τη συγκέντρωση. Καλωσόρισα την οικογένεια ως νέα μέλη στη βασιλεία του Κυρίου. Καθώς χαιρέτισα την Σούζι δια χειραψίας, ήθελα να της πω πόσα πολλά σήμαινε αυτή η εμπειρία για μένα. Είχα μετανοήσει στη ζωή μου και είχα αισθανθεί τη δύναμη της Εξιλεώσεως, αλλά ήμουν ευγνώμων που την είχα αισθανθεί πιο έντονα από ποτέ πριν, χάριν της συναναστροφής μου με εκείνη.
Η προσχώρηση στην Εκκλησία είναι μία πρόκληση από μόνη της. Η προσχώρηση υπό τέτοιες πιεστικές, σε προσωπικό επίπεδο, συνθήκες έπρεπε να είναι μία ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση για την Σούζι, όπως είναι για πολλά νέα μέλη. Αλλά η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού κατέστησε δυνατή την υπερνίκηση της προκλήσεως και οδήγησε αυτήν την υπέροχη θυγατέρα του Θεού στη μεταστροφή και στην ίαση της ψυχής. Δίδαξε, επίσης, σε έναν ευσυγκίνητο νεαρό ιεραπόστολο ένα σημαντικό μάθημα σχετικώς με την εφαρμογή της Εξιλεώσεως στη δική του ζωή.