De mooiste kerstgeschenken

… komen uit het hart en versterken ons geloof.

In de kersttijd geven we geschenken in navolging van de wijzen die het Kerstkind hun geschenken brachten en van Christus’ geschenk aan ons van zijn verzoening.

Er heerst een gevoel van opwinding als we uitkijken naar het geven en krijgen van geschenken. Geschenken krijgen we in alle vormen en maten, maar het lijkt erop dat de mooiste geschenken niet in te pakken zijn, want het zijn geschenken van dienstbaarheid, familie, geloof en getuigenis.

Lees eens welke herinneringen lezers hebben aan geschenken die ze hebben gegeven of gekregen.

Eenvoudige geheugensteuntjes: Het fijnste geschenk dat ik ooit heb gekregen, kwam van mijn oma en bestond uit een kussensloop en een kettinkje met hangertje. Hoewel het eenvoudige voorwerpen zijn, betekenen ze heel veel voor mij. Op het kussensloop staat met lichtgevende letters mijn naam, en daaronder staat: ‘Dacht gij aan ’t gebed?’ Als ik ooit zonder te bidden mijn bed induik, herinneren de lichtgevende letters mij eraan dat ik moet knielen en bidden.

Het hangertje bevat een foto van mij en een plaatje van de Heiland. Het kussensloop herinnert mij eraan thuis te bidden en het hangertje herinnert mij eraan dat ik mij op school en elders net als de Heiland moet gedragen.

Paige I. (Utah, V.S.)

Kerstmeditatie Eerste Presidium Een van mijn favoriete kerstfeesten vond plaats toen ik nog maar anderhalf jaar lid van de kerk was. Ik luisterde naar de kerstmeditatie van het Eerste Presidium. Het is altijd fijn om van de profeet te horen, maar in de kersttijd was het vooral fantastisch.

Toen we in de kapel naar de woorden van de profeet zaten te luisteren, voelden we heel sterk de Geest. Zijn woorden waren betekenisvol, en ik kon de ware geest van het kerstfeest, en het belang van onze naasten liefhebben en hen dienen, beter begrijpen. Maar, belangrijker nog, mijn getuigenis van Jezus Christus groeide die dag.

Toen ik nog een kind was, kreeg ik met Kerstmis altijd de cadeautjes die ik hebben wilde. Maar geen enkel cadeau weegt op tegen het getuigenis van een profeet dat Jezus Christus leeft en dat dit zijn ware kerk is.

Alvaro M. (Uruguay)

Zelfgemaakte kaart Ik heb een bescheiden inkomen en maak mijn cadeautjes voor andere mensen zelf. De beste kerstkaart die ik ooit heb gegeven, was een kaart die ik zelf had gemaakt. Het was leuk omdat ik ze maakte voor iemand van wie ik hield. Ik gebruikte alledaagse artikelen zoals naald, draad, stof, papier en zo.

Cassie W. (Washington, V.S.)

Papieren sterren. Ik ben half Thais en half Amerikaans. Ik heb drie jaar in Laos, een buurland van Thailand, gewoond. De eerste twee jaar in Laos namen mijn ouders een pileang in dienst, oftewel een kindermeisje. Ze heette Rojana en zorgde goed voor me. Aangezien ze boeddhiste was, verwachtte ik met Kerstmis geen cadeautje van haar.

Maar op kerstochtend vond ik een pot met minstens honderd driedimensionaal gevouwen kleine papieren sterretjes. Ze waren blauw en roze, en ze schitterden. Rojana had geen geld om iets voor me te kopen, dus had ze urenlang sterretjes gevouwen voor een kind dat niet eens haar eigen kind was.

Het was een geweldig kerstcadeau, een cadeau van tijd en toewijding.

Faye H. (Virginia, V.S.)

Kerstfeest met de familie. Voordat ik lid van de kerk werd, dacht ik dat Kerstmis gewoon een tijd was waarop de mensen nieuwe kleren en schoenen droegen en er overal gekleurde, knipperende lampjes hingen. Maar toen kreeg ik in december, nadat ik lid van de kerk was geworden, een brief en een kaart van de zendeling die me had gedoopt. Een van de opmerkingen die hij maakte, is mij bijgebleven: ‘Kerstdag is een dag waarop we samen met onze familie een heerlijke maaltijd kunnen genieten.’ Het was maar een korte zin, maar hij was voor mij van groot belang.

Die dag belde ik al mijn familieleden om te vragen of ze allemaal een groot kerstdiner wilden bijwonen. Velen van hen waren verbaasd, want we hadden nooit eerder gezamenlijk kerstfeest gevierd, maar ze namen allemaal de uitnodiging aan. Mijn zussen en ik werkten hard om alles klaar te maken voor ons eerste familiediner. Alles was eenvoudig, maar mijn moeder was erg blij en iedereen was opgetogen dat ze allemaal bij elkaar waren.

Dat was het fijnste kerstfeest dat ik ooit heb meegemaakt; en dat alles dankzij een eenvoudige kaart en brief die me eraan herinnerden dat je met Kerstmis als familie de geboorte van de Heiland viert. We hebben sindsdien altijd samen kerstfeest gevierd.

Gedalva S. (Brazilië)

Een levende kerstkaart. Toen ik in Brazilië op zending was, werden al onze afspraken voor kerstavond afgezegd. Dus stelde ik mijn collega voor: ‘Laten we als levende kerstkaart langs onze buren gaan!’ Tot mijn verbazing werden we overal goed ontvangen. Toen we prachtige kerstliederen zongen en bijbehorende schriftteksten voorlazen, voelde ik iets bijzonders. Ik begreep de liefde van de Heer beter en kon de tranen zien in de ogen van onze buren, die zich eerst wantrouwend tegenover ons hadden opgesteld. Toen we weer terug waren en aan de maaltijd zaten, schreef ik in mijn dagboek: ‘Vanavond hebben we de geboorte van de Koning der koningen onder de aandacht van onze buren gebracht. De Geest heeft ons voor altijd grootgemaakt en verenigd.’

Nivaldo P. (Brazilië)

Kerstmis van huis. Mijn lievelingsgeschenk was het eerste kerstfeest dat ik niet thuis vierde, toen mijn ouders, mijn zus en ik een bezoek brachten aan mijn broer en zijn gezin.

We waren thuis gewend om een kerstboom te hebben, maar dit jaar gingen mijn oudere broer en zus ergens anders heen, dus besloten we om mijn andere broer, Josh, en zijn gezin een bezoek te brengen, daar zij niet in staat waren om naar ons te komen. Ik wist niet zeker wat ik moest verwachten. En ik dacht dat het niet zo leuk zou zijn als we niet voor de kerst thuis zouden zijn. Het leek erop dat Kerstmis gewoon niet hetzelfde zou zijn. Mijn ouders, mijn zus en ik hadden onze cadeaus al samen opengemaakt voordat we van huis gingen.

Toen mijn broer ons ophaalde van het vliegveld begon mijn nichtje van vier, Kialey, kerstliedjes te zingen en begon ik me al wat prettiger te voelen. Op kerstochtend vond ik het heerlijk om de gezichtjes van mijn nichtjes en neefjes te zien oplichten toen ze hun cadeautjes openmaakten. In plaats van me te concentreren op wat ík kreeg, vond ik het fijn om anderen hun cadeautjes te zien openmaken en hun vreugde te voelen.

Hannah S. (Montana, V.S.)

Het geschenk van de doop. Mijn collega en ik waren al een tijdje een meisje van veertien, Martha, les aan het geven en ze was bijna klaar voor de doop en de bevestiging. We moesten haar nog een paar lessen geven en ze moest ophouden met op zondag te werken zodat ze naar de kerk kon gaan. Ze vond het heerlijk wat ze allemaal leerde en ze geloofde het, maar ze werkte voor haar tante en was te jong om een ander baantje te vinden. Martha vond die beslissing moeilijk. Dus leerden we haar welke zegeningen het heiligen van de sabbat oplevert en moedigden we haar aan om te bidden.

Kerstavond was regenachtig en toen het bijna tijd was om terug te gaan, hadden we het gevoel dat we nog even langs Martha moesten gaan. We hadden nauwelijks op de deur geklopt, toen ze er al aan kwam rennen en ons om de nek viel, van enthousiasme op en neer springend. Ze zei: ‘Ik hoef niet meer op zondag te werken! Ik ga naar de kerk! Ik word gedoopt!’ Zelfs de regen leek daarna heerlijk. Kerstavond leek het beste moment om iemand de beslissing te zien nemen haar leven aan Christus te wijden. Wij waren de twee gelukkigste zendelinges ooit.

Erin B. (Utah, V.S.)

Familie. Het mooiste kerstcadeau dat ik ooit heb gekregen, was toen al mijn broers en zussen, mijn vader en ik voor het eerst in jaren weer bij elkaar waren. Ik houd meer van mijn familie dan wat ook in de wereld, en mijn vader werd er zo blij van, wat mij weer blij maakte.

Heather R. (Utah, V.S.)

Het geschenk van gezondheid. In oktober hoorden we het schokkende nieuws dat onze geliefde ringpresident een hartaanval had gekregen en in coma lag. De weken gingen voorbij en de leden van onze ring baden vurig voor hem. De artsen waren erg bezorgd, maar toen kwam hij uit zijn coma en ging erg vooruit. Hij woont in mijn wijk en op een zondag vlak voor Kerstmis liep ik de kapel in en zag hem tot mijn verbazing op het podium zitten. Na de toespraken stond de ringpresident op en vertelde dat hij de kracht van onze gebeden gevoeld had. Toen ik naar hem keek, stroomden de tranen over mijn wangen, want ik besefte dat zijn herstel een prachtig kerstcadeau voor ons allen was.

Katie B. (Washington, V.S.)

‘De geest van Kerstmis is een geest van liefde, vrijgevigheid en goedheid. Die geest laat zijn licht schijnen op het venster van onze ziel. Dan gaan we de drukke wereld om ons heen met andere ogen bekijken en gaan we meer geven om mensen dan om bezittingen.’

President Thomas S. Monson, eerste raadgever in het Eerste Presidium, ‘De grote gave’, kerstmeditatie van het Eerste Presidium, 3 december 2006.