De nieuwe rekruut
Ik pakte de memories van mijn man en las nog eens hoe hij meer dan een halve eeuw geleden de kerk had gevonden.
‘In 1951 was ik als twintigjarige aan de sergeantenopleiding in kasteel Kronborg [in Denemarken]. Op kerstavond had ik wachtdienst op de wal rond het kasteel. Op een gegeven moment hield ik stil, keek naar sterren en had het gevoel dat er meer tussen hemel en aarde was dan ik tot dusver had gedacht. Met andere woorden, ik begon te geloven dat er een god was, iets wat ik eigenlijk nooit eerder geloofd had. Mijn ouders waren beslist niet godsdienstig. Zij en ik gingen eigenlijk alleen naar de kerk voor dopen, bevestigingen, huwelijken en begrafenissen.
‘Toen ik maanden later sergeant werd, kreeg ik mijn eigen peloton: 44 nieuwe rekruten, of eigenlijk eerder: 43 plus één. Die ene was erg anders, en ik vroeg hem hoe het kwam dat hij zo anders was dan de anderen. Hij zei dat hij het me die avond in mijn barak zou vertellen.
‘Daar vertelde hij me vijf avonden lang over De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Op de zesde dag, de zondag, ging ik naar de kerk. En daarmee begon mijn nieuwe leven.
‘Ik raakte helemaal betrokken bij de kerk. Stap voor stap leerde ik de leden van de kerk kennen. Ik kwam erachter dat mijn rekruut niet zo veel verschilde van de meeste andere leden.
‘Ik raakte ervan overtuigd dat de kerk waar was, dat het de kerk van de Heer was — en ik werd gedoopt. Het was een heerlijke dag.’
Ik ben dankbaar dat mijn man, Orla, die in 1998 overleden is, dit in zijn dagboek heeft opgeschreven. Die kerstavond zo lang geleden, toen mijn man voor het eerst aanvoelde dat God echt bestond, en zijn gesprekken met die nieuwe rekruut leidden ertoe dat wij elkaar ontmoetten, ons in de tempel aan elkaar lieten verzegelen, en vijf kinderen kregen — die onze familie inmiddels hebben uitgebreid met kleinkinderen en achterkleinkinderen. Wij hebben een rijk leven gehad in de kerk en hebben veel zegeningen ontvangen. Ik ben dankbaar voor die kerstavond en voor de nieuwe rekruut in Denemarken, zoveel jaren geleden.