Kinsa ang Mamahimong Regalo?

Ana Márcia Agra de Oliveira, Pernambuco, Brazil

Niadtong 1982, ang ikaduhang Pasko human kami maminyo, si Cleto ug ako nakahukom nga maghimo og mga tradisyon sa pamilya. Tungod kay kami ang unang mga miyembro sa Simbahan sa among mga pamilya, ang among mga pagsaulog sa Pasko kaniadto—bisan og nakahatag kini og malipayong mga handumanan—kulang kini sa tinuod nga kapuangod ug pagserbisyo. Dugang pa, ang among unang anak, nag-edad og walo ka bulan nga si Diego, maoy igong rason aron palamboon ang among kaugalingon niining paagiha.

Medyo busy kami sa among pag-eskwela sa unibersidad, mga buluhaton sa balay, mga katungdanan sa Simbahan, ug sa among crash course sa unang higayon nga pagkaginikanan, apan gusto gihapon kami nga mangandam alang sa usa ka espesyal nga okasyon. Among gigamit ang kada family home evening sa Disyembre sa pagbutang og mga dekorasyon ug aron mas makasabut sa mga simbolo ug sa mga kolor nga among nakita bisan asa. Nagplano usab kami sa pag-andam og yano nga panihapon, ug naghunahuna kami og mapuslanon ug dili mahal nga mga regalo. Samtang kami mihimo sa programa sa pagtuon sa kasulatan, among nahibaloan nga ang tinuod nga kausaban sa paagi sa among pagsaulog sa pagkatawo ni Kristo maglakip sa pagpili og regalo alang sa Manluluwas.

Naghunahuna mi, “Unsay imong ihatag sa usa ka tawo nga nagmando sa langit ug sa yuta?” Ang mga kasulatan naghatag sa tubag, nagpahayag nga bisan unsa ang atong buhaton “ngadto sa labing gagmay niini” (Mateo 25:40) gibuhat nato ngadto Kaniya. Tungod kay ang Pasko usa ka panahon sa panaghigalaay ug panahon sa gugma, gusto kami nga moimbitar og usa ka miyembro sa Simbahan aron sa pagsinati sa kadasig ug kanindot sa espiritu nga among gibati sa among panimalay. Nangita mi pag-ayo og tawo nga kinahanglang lipayon ug kana nga pagtabang mao ang among regalo ngadto sa Manluluwas.

Sa matag higayon nga moimbitar kami og brother o sister sa ward o sa stake nga moadto sa among balay, malipayon kaming makahibalo nga ang maong tawo nakaapil na sa ubang mga kalihokan. Apan sa wala madugay miabut ang Bisperas sa Pasko, ug wala gihapon kami makakita og tawo nga among ikasalo sa Pasko.

Midawat sa among kapakyasan, nangandam kami alang sa panihapon sa dihang mibagting ang doorbell. Sa dihang akong giablihan ang pultahan, nalipay ko pag-ayo sa pagkakita sa usa ka higala nga dugay na nga wala namo makita. Si Avelar bag-o lang nakasinati og kasubo sa usa ka mapait nga panagbulag. Masulub-on siya ug nag-inusara ug mibati og dakong tinguha nga makig-uban kanamo.

Among gidawat si Avelar uban sa gugma, ug miingon siya namo nga iyang nakit-an ang lugar nga iyang gipangita aron mahupay taliwala sa iyang mga pagsulay. Gisultihan namo siya sa among mga pagpangandam sa pagserbisyo ug sa pagtabang og usa ka tawo nga nanginahanglan aron nga siya makaamgo nga ang Ginoo nakaila kaniya ug nahigugma kaniya.

Alang namong tanan, talagsaon kini nga makahibalo nga ang Manluluwas mipadala kanamo og tawo nga wala namo makita: ang among higala nga si Avelar. Among naamgohan ang kaimportante kaayo sa mga relasyon taliwala sa mga anak sa Langitnong Amahan. Tungod niana nga rason, sa misunod nga mga Pasko kami ug ang among tulo ka mga anak nahinumdom kanunay nga ang katuyoan sa panahon mao ang paglig-on sa talikala sa panaghiusa, gugma, ug panaghigala.

Midawat sa among kapakyasan, nangandam kami alang sa panihapon sa dihang mibagting ang doorbell.