Pagserbisyo diha sa Simbahan
Ngadto sa Labing Gamay Kanila
Isip inahan sa upat ka gagmay nga mga bata, mora og wala na koy bakante nga panahon. Atol sa usa sa akong nagkapuliki ug puno nga mga adlaw, ang among bishop mitawag ug mihangyo kon siya mahimong makigkita kanako ug sa akong bana. Sa akong katingala siya mitawag kanako nga mahimong presidente sa Relief Society.
Miingon ako sa bishop nga mag-ampo ko una alang niini. Wala ko masayud kon unsaon nako sa pagtuman sa ingon nga calling nga nagkinahanglan og daghang oras nianang higayona sa akong kinabuhi. Mga pagbati sa pagkakulang ug pagkadili sigurado mipuno sa akong hunahuna, ug naghilak ko matag karon ug unya sulod sa duha ka adlaw.
Usa sa akong mga visiting teacher, kinsa walay ideya sa kalisud nga akong nasinati, mitawag ug mieskedyul sa pagpakigkita kanako. Atol sa iyang pagbisita siya mipakigbahin og istorya kabahin ni Emma Somervile McConkie, kinsa nakaalagad isip presidente sa Relief Society atol sa unang mga adlaw sa Simbahan sa Utah. Usa ka babaye sa ward ni Sister McKonkie adunay daghang mga bata, lakip ang usa ka bag-ong natawo nga bata. Tungod kay ang pamilya sa babaye pobre, si Sister McKonkie kada adlaw moadto sa panimalay, modala og pagkaon ug motabang sa inahan sa pag-atiman sa bata.
“Usa ka adlaw [si Sister McConkie] mipauli nga gikapoy ug naluya kaayo. Siya nakatulog sa iyang lingkuranan. Siya nagdamgo nga siya nagligo sa usa ka bata nga iyang nahibaloan nga mao ang Batang Kristo. Siya mihunahuna, O, pagkadako nga pasidungog nga sa ingon nakaserbisyo ni Kristo mismo. Samtang siya nagsabak sa bata, siya wala makapugong. … Dili ikapamulong ang hingpit nga kalipay nga mipuno sa iyang tibuok nga pagkatawo. … Hilabihan gayud ang iyang kalipay nga kini nakapamata kaniya. Sa iyang pagmata, kini nga mga pulong gipamulong ngadto kaniya, ‘Maingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa mga labing gagmay niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’”1
Ang istorya mipuno sa akong kasingkasing ug kalag uban sa kahupay ug kalinaw. Nasayud ako nga ang Ginoo nakahibalo sa akong mga kahimtang, nga gusto Niya nga ako moalagad sa mga sister sa ward, ug nga Siya mopanalangin kanako aron ako makatuman sa tanan nakong mga responsibilidad. Gidawat nako ang calling.
Natingala gihapon ko nga nakahimo ako sa pagtuman sa akong calling samtang nag-atiman sa mga kinahanglanon ug mga gusto sa akong pamilya, ug mapasalamaton ako sa visiting teacher kinsa nadasig sa pagpapakigbahin og mensahe sa saktong higayon. Sukad niadto wala na gayud ako magduha-duha sa pagdawat og call. Aduna akoy pagpamatuod nga kon kita moalagad sa atong Langitnong Amahan, Siya mopanalangin kanato og panahon, kusog, ug abilidad nga atong gikinahanglan sa pagtuman sa atong mga calling.
Sa tuo: paghulagway sa litrato pinaagi ni Laureni Fochetto