Wala Mabalaka mahitungod sa Tubig
Si Joseph nga taga Apu Inti Island, Linaw sa Titicaca, Peru
Ang syete anyos nga si Joseph nagtubo nga gilibutan sa tubig. O hinoon siya nagtubo sa dapit nga gilibutan og tubig—bugnaw nga mga tubig sa Linaw sa Titicaca sa Peru. Mao kana ang mahitabo kon magpuyo kamo sa usa ka gamayng isla nga ginama og mga reed.
Si Joseph ug ang iyang pamilya mao ang kabahin sa Uros nga katawhan, kinsa nagtukod ug nagpuyo sa naglutaw nga mga isla sa Linaw sa Titicaca sulod sa gatusan ka mga tuig. Sila mangisda diha sa lawa. Sila maligo diha sa lawa. Sila magbugsay tabok sa lawa aron makaadto gikan sa usa ka isla ngadto sa laing isla.
Kamo tingali maghunahuna nga si Joseph, nga naanad sa tubig, dili nerbyuson nga magbarug diha sa bunyaganan sulod sa pipila ka bulan nga moabut aron mabunyagan. Apan gibati niya ang samang pagbati sa ubang daghan nga mga bata.
“Mahinamon ako,” siya miingon. “Apan nabalaka ako nga ipaunlod ilawom sa tubig.”
Tungod sa tubig nga naglibut kanila, ang mga batang Uros gitudloan nga mag-amping sa tubig. Mao nga human si Joseph misulti sa iyang mga ginikanan mahitungod sa iyang mga kabalaka, ang pamilya naghisgot kabahin sa bunyag atol sa family home evening, ug si Joseph ug ang iyang amahan nagpraktis kon unsa ang buhaton.
“Ang akong amahan ang mobunyag nako,” miingon si Joseph. “Iya akong gitabangan nga dili kaayo mahadlok.”
Karon si Joseph makugihon nga nangandam sa iyang bunyag. Naninguha siya ilabi na sa pagpaminaw og maayo panahon sa primary ug sa pagkat-on sa Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo. Siya nasayud nga makatabang kana niya karon ug sa umaabut.
“Magmisyon ako,” miingon siya. “Sama sa giingon ni Nephi, ako moadto ug mobuhat sa mga butang nga ang Ginoo nagsugo” (tan-awa sa 1 Nephi 3:7).