Padayon lang sa Paglangoy
Ang dose anyos nga si Monica Saili ganahan og langoy. Siya usa sa labing hawud nga batan-ong mga manlalangoy sa New Zealand. Tingali ang katunga niya isda.
Bitaw, ang katunga isda tingali dili tinuod. Apan ang lain lamang nga pagpasabut kon nganong siya maayo kaayo tungod kay nagpraktis siya og maayo.
Anaa siya sa pool sulod sa duha ka oras matag Lunes, Miyerkules, ug Biyernes sa alas 5:00 sa buntag. Sa Martes, Huwebes, ug Sabado modagan siya diha sa track o tadlas sa kabanwaan human sa klase.
Ang iyang dili kaayo paborito nga pagbansay sa langoy mao ang butterfly stroke nga mogamit lamang sa usa ka bukton, nga padayong ipataas ang iyang suwang, ug pulipulihon ang mga bukton matag 100 ka metros. “Ang inyong mga abaga manginit gayud,” miingon siya.
Apan siya nakat-on nga kon ang paglangoy magkalisud, ang paghunong dili makahimo sa kinabuhi nga mas sayon. Ang pagbuhat sa malisud nga trabaho ang nakahimo kaniya nga mas lig-on.
Malisud nga Trabaho ug Malisud nga mga Panahon
Ang tanang malisud nga trabaho nakatabang. Nagsugod siya sa pagkadaug og mga medalya sa edad nga 10. Sa edad nga 11 diha na siya sa top 10 sa nasud alang sa iyang ka-grupo nga edad sa butterfly stroke. Pagka 12 gipili siya alang sa usa ka development swimming camp uban sa nasyonal team ug gipili sa paglangoy didto sa Oceania Games sa Samoa batok sa mga manlalangoy nga gikan sa ubang mga nasud.
Siya miingon, “Ang akong papa kanunay nga miingon, ‘Ang kalampusan moabut pinaagi sa pagtrabaho og maayo. Dili kini moabut kaninyo nga walay pagpaningkamot.’”
Si Monica nakat-on nga tinuod kini sa langoy, ug iyang nasayran nga tinuod usab kini sa kinabuhi sa dihang ang iyang amahan namatay nga wala damha pipila ka bulan human sa iyang ikanapulog usa nga adlawng natawhan.
“Hilabihan ako ka suod sa akong papa,” miingon si Monica. “Iya akong gitudloan sa paglangoy. Iya akong giubanan sa tanan nakong pagpraktis ug mga kompetisyon. Sa pagkamatay niya, gibati nako nga wala akoy laing tawo nga kasumbungan.”
Ayaw Pag-undang
Ang pagkawala sa iyang amahan malisud. Apan si Monica wala mobiya panahon sa malisud nga mga pagpraktis, mao nga sa pagkamatay sa iyang amahan, wala usab siya moundang sa iyang hugot nga pagtuo sa Langitnong Amahan.
“Ang akong papa mao ang akong ehemplo,” siya miingon. “Iya akong gitudloan kon unsaon sa pagsunod sa ebanghelyo.”
Sukad sa iyang pagkamatay si Monica misugod sa pagtuon sa mga kasulatan sa dili pa matulog, “naningkamot nga mahimo kining kinaiya,” siya miingon. Gibarugan niya ang iyang mga gituohan diha sa eskwelahan. “Nakadawat ako og daghang mga pangutana kabahin sa Simbahan,” siya miingon. Ug siya nagserbisyo isip direktor sa musika sa ward.
“Napanalanginan ako nga nahimong miyembro,” miingon si Monica. “Mahupay ako kon kapuyon ako og maayo.”
Mas Lig-on sa Katapusan
Si Monica gimingaw gihapon sa iyang amahan. Apan tungod sa pagsuporta sa iyang inahan ug pamilya, siya nagpadayon gihapon.
Puno siya karon sa mga buluhaton sama sa mga leksyon sa piano ug violin, mga miting sa student council, paglangoy, Personal nga Kauswagan, ug chorister panahon sa miting sa sakrament.
Wala pa siya masayud kon unsa pa ang iyang makab-ot sa iyang paglangoy o kanus-a siya mohunong niini. Apan kon kabahin na sa ebanghelyo, determinado siya sa pagpadayon hangtud sa katapusan.
“Usahay ang kinabuhi malisud,” miingon si Monica. “Apan ang pagbuhat sa malisud nga mga butang mas makapalig-on pa kanato. Padayon lang kamo sa paglangoy.”
Gilitratohan ni Adam C. Olson