Ang Pag-ampo nga naa sa Personal nga Kauswagan
Sa tibuok nakong kinabuhi gitudloan ko sa akong mga ginikanan sa pag-ampo, apan sa akong pagdako, mag-ampo ko sa gabii lamang. Nagtuo ko nga igo na kadto—hangtud nga nasakop ko sa Young Women.
Dihang gihatagan ko sa booklet nga Personal nga Kauswagan, akong gibasa ang tanang tumong. Dunay usa nga nakadani kaayo sa akong atensyon: ang mithianon nga kasinatian sa hugot nga pagtuo nag-ingon nga kinahanglan kong mag-ampo sa buntag ingon man sa pagkagabii. “Nganong apil man ang buntag?” Miingon ko sa kaugalingon. “Lisud kini alang kanako.”
Milabay ang panahon, ug wala ko makatuman niini nga tumong. Apan determinado kong himoon kini, ug bisan lisud, misalig ko sa Ginoo.
Sa sinugdanan ang tanan ingon og pareho ra. Apan may nagsugod sa pagkausab kanako. Ingon og mibati ko og dugang nga kasiguroan sa tanan nakong gibuhat. Ang ginagmayng pakig-away nako sa akong pamilya wala na mahitabo. Sa akong sayo nga pagbangon alang sa simbahan, wala ko mobati og kaluya. Aduna hinoon koy dakong tinguha sa pag-adto.
Dihay adlaw nga naghunahuna ko nga wala koy igong panahon sa pagbuhat sa tanan nakong angay buhaton. Sa akong pagmata nianang adlawa, nag-ampo ko—bisan kulang sa kamasaligon—nga adunay mausab. Natingala ko sa nahitabo: Akong nahuman ang tanan nakong buhatunon! Naulaw ko nga wala kaayo mosalig sa Ginoo apan nalipay kaayo nga Iyang gitubag ang akong pag-ampo.
Karon mag-ampo ko kada buntag ug gabii, ug ang akong kinabuhi nausab gayud.
Nasayud ko nga ang Langitnong Amahan kanunay nga maminaw ug motubag sa atong mga pag-ampo. Kinahanglan lang nga duna kitay hugot nga pagtuo Kaniya. Dili gayud Siya mobiya kanato. Siya anaa. Gikinahanglan lang nga moduol kita Kaniya. Nahibalo ko nga ang saad nga “pagtuktok, ug kamo pagaablihan” tinuod (Mateo 7:7). Gikinahanglan lang nga moluhod kita, mag-ampo, ug mosalig sa Iyang pagbuot, dili sa atoa. Mapasalamaton ako Kaniya sa programa sa Personal nga Kauswagan ug sa talagsaong gasa sa pag-ampo.