Mga Tingog sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw
Pagtahud sa Kababayen-an—Sa Bisan Unsa nga Pangidaron
Paghulagway ni Joshua Dennis
Natawag ko sa pagtudlo sa Aaronic Priesthood sa akong branch, ug usa ka Dominggo ang hilisgutan mao ang pagtahud sa pagkababaye. Panahon sa leksyon naghisgut kami nga ang pagtahud kinahanglang ipakita ngadto sa kada babaye, gikan sa masuso hangtud sa pagkahingkod, sumala sa gipamahayag sa manwal sa Aaronic Priesthood.
Si Gabriel (pangalan giusab), usa sa batan-ong lalaki sa klase, miingon nga alang niya ang usa ka babaye mao kadtong hingkod na nga babaye nga ang pangidaron sama sa iyang inahan ug si bisan kinsang babayhana nga mas bata pa kay niana kinahanglan motahud niya tungod kay siya usa man ka lalaki. Walay usa sa klase nga miuyon niya, diin hapit dili siya makatuo.
Nagpadayon kami sa paghisgut og mga paagi nga magpakita og pagtahud ngadto sa kababayen-an ug misulti kanila nga usa ka butang nga akong mahimo mao ang paghatag sa akong gilingkuoran sa pampubliko nga sakyanan kon ang usa ka babaye mosakay, bisan og buot pasabut niini nga magbarug sulod sa 30–40 ka minutos sa dili moabut sa akong padulngan. Ako silang gisultihan nga ang mga lalaki angayng mobarug ug itugot nga ang mga babaye makalingkod. Si Gabriel dili gihapon komportable sa leksyon.
Duha ka adlaw ang milabay, misakay ko og usa ka van ug milingkod sa atubangan. Tanang mga lingkuranan napuno na sa dihang ang usa ka lalaki ug ang iyang batan-ong anak nga babaye misakay ug milakaw ngadto sa luyo. Wala madugay human niana, usa ka gulangon na nga babaye misulod sa van, ug mibarug ko og gihatag kaniya ang akong gilingkuran.
Ang lalaki sa luyo mikablit sa akong abaga, ug mitudlo ngadto sa luyo sa van, ug miingon nako nga ang usa ka batan-ong lalaki mihangyo nga imo siyang tagdon. Miatras ko aron makita kon kinsa kining batan-ong lalaki. Ang tanan sa duol nanagpahiyom kay ang batan-ong lalaki bag-o lang mihatag og lingkuranan ngadto sa lalaki ug sa iyang kwatro anyos nga anak nga babaye kinsa mas naunang misakay. Si Gabriel kadto, ang batan-ong lalaki sa akong klase sa priesthood, kinsa dili komportable sa hilisgutan nga pagtahud sa pagkababaye.
Miingon siya nako, “Nagtan-aw ko nimo kon mobarug ka ba alang sa babaye nga misulod sa van. Natandog ko dihang akong nakita nga imong gibuhat, ug nakahinumdom ko sa atong leksyon niadtong Dominggo ug kinahanglan kong mobarug para sa batang babaye ug sa iyang amahan.”
Nalipay kaayo ko nga nakakita nga ang atong mga batan-ong lalaki misunod unsa ang gitudlo nila diha sa Simbahan. Kanunay siya nga maghunahuna nga ang pagtahud itagana lang sa mas edaran na nga kababayen-an apan human sa leksyon sa Domingo, mipili siya sa pagpakita og pagtahud alang sa usa ka kwatro anyos nga batang babaye.
Nalipay kaayo ko nga mipili ko nga mosunod sa unsay gitudlo kanako, sa pagtabang kaniya nga makat-on sa pagpakita og pagtahud alang sa kababayen-an sa tanang pangidaron. Naghunahuna ko kon unsa kaha unta ang iyang gibati kon wala pa ko mibarug alang sa usa ka babaye diha sa van. Usa ka kasulatan nga misantop sa akong hunahuna: “Kon kamo mahibalo niining mga butanga, dalaygon kamo kon kini inyong buhaton.” (Juan 13:17).