Ang mga Ipangutana sa Atong Diskusyon

Ni Ted Barnes

Departamento sa Priesthood ug sa Pamilya sa Simbahan

Ang labing importanting pangutana tingali maoy ipangutana sa mga magtutudlo sa ilang kaugalingon sa dili pa sila motudlo.

Hunahunaa nga naglingkod ka uban sa mga higala sa tingpaniudto nga naghisgut sa salida nga inyong natan-awan. Unya usa sa imong higala miingon, “Kinsay makasulti nako kon unsa ang labing importanting eksena sa salida?”

Nalibug og gamay sa pangutana, naghunahuna ka sa makadiyot ug miingon nga tingali ang katapusang eksena maoy importante kaayo. “Nan, maayo kana nga komentaryo,” miingon ang imong higala. “Apan dili na mao unsay naa sa akong hunahuna. Naa pa bay lain? Atong paminawon ang wala pa makapaambit.”

Dili ka mosulti niini nga paagi diha sa mga kahigalaan. Apan sa pipila ka rason ingon og kanunay kining mahitabo sa mga klase sa Dominggo. Imbis maghisgut og mga kamatuoran sa ebanghelyo sa natural ug komportable nga paagi, isip mga magtutudlo kita usahay mosulti og mga butang nga sa laing sitwasyon mora og katingad-an ug gani mopugong sa panag-istoryahanay. Kami naglaum nga ang mga sakop sa klase mobati nga apil sila sa pundok sa mga higala, ug mahimong komportable sa pagpaambit sa ilang mga hunahuna mahitungod sa mga baruganan nga ilang nakat-unan. Ang ingon niana nga pag-inambitay makadapit sa Espiritu makapalambo sa kasinatian alang sa tanan.

Unsaon nato pagsiguro nga ang atong mga pangutana mosangput ngadto sa mas natural ug makahuluganon nga diskusyon? Adunay pipila ka angayang buhaton ug dili angayang buhaton nga nakaplagan sa daghang magtutudlo nga makatabang: Ayaw ihatag ang mga pangutana nga klaro kaayo na ang tubag. Ipangutana kanang dunay labaw sa usa ka tubag. Ayaw ipangutana kanang personal ra kaayo.

Tingali mapuslanon usab kini, nga sa dili pa nato sugdan ang pagplano unsay atong mga ipangutana sa klase, pangutan-on nato ang atong kaugalingon: Una sa tanan ngano kaha nga mangutana man ko?

Ngano Kaha nga Mangutana?

Ang tumong nga nagpaluyo sa atong mga pangutana makahimo og dakong kalainan. Sama pananglit, mangutana ba kita usahay tungod kay kita adunay gustong isulti apan gusto nato nga ang usa ka sakop sa klase ang mosulti? Husto lang nga dili nato gustong buhaton ang tanang pag-istorya, apan gusto kita nga mohimo og usa ka partikular nga punto, mao nga usahay atong ihatag ang pangutana nga makaaghat og tubag nga gusto natong madungog. Kini nga panghunahuna mosangput ngadto sa mga pangutana nga sa tinud-anay mga pamahayag diay, sama sa “Sa unsang paagi nga ang paglikay sa pornograpiya makatabang kaninyo nga magpabiling putli ang inyong hunahuna?” o “Importante ba ang pag-ampo sa kada adlaw?”

Adunay mga sitwasyon diin tukma kaayo ang paghatag og mga pangutana sa tuyo nga makakuha og partikular nga tubag. Magamit kini sa pagpasabut sa usa ka punto o pagtabang sa magtutudlo aron makapadayon sa leksyon. Apan ang mga pangutana nga sama niini dili kaayo moawhag og makahuluganon nga mga diskusyon.

Sa laing bahin, kon kita mangutana tungod kay gusto gayud natong mahibaloan unsay naa sa mga hunahuna ug mga kasingkasing ug mga kinabuhi sa mga sakop sa atong klase, nan kini makita sa mga pangutana nga atong ipangutana.

Ang mga pangutana nga magdapit sa mga sakop sa klase ngadto sa kinasingkasing nga panag-istorya nga moawhag og espirituhanon nga pagkat-on maglakip sa mga pangutana sama sa “Samtang nagbasa kamo niining bersikulo, unsa ang labing importante niini diha ninyo?” o “Unsa nga mga kasinatian ang nagtudlo ninyo aron mosalig sa mga saad sa Ginoo?”

Ikonsiderar kini nga mga ehemplo:

Ang Espiritu nangutana ni Nephi, “Unsa ang imong gitinguha?” (1 Nephi 11:10).
Ang Manluluwas nangutana sa Iyang mga disipulo, “Unsa may inyong sulti, kinsa man ako?” (Mateo 16:15).
Ug Siya miingon ngadto kang Martha, “Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: … Motuo ba ikaw niini?” (Juan 11:25, 26.

Ang matag usa niini nga mga pangutana nagdapit sa usa ka tawo sa pagpakigbahin unsa ang naa sa iyang hunahuna o kasingkasing. Ug sa matag kahimtang niini, ang misunod mao ang makapatandog kaayo nga espirituhanong kasinatian.

Ang mga Pangutana Mao ang Pagpahayag sa Gugma

Motuo ka og sa dili, ang pagpangutana nga moawhag og panaghisgutan natural nga mahitabo ngadto ni bisan kinsa—bisan sa mga tawo kinsa wala mokosiderar sa ilang kaugalingon nga maayong mga magtutudlo. Mahimo nato kini nga natural kaayo sa kada higayon nga aduna kitay usa ka makahuluganon nga panag-istoryahay uban sa mga higala o pamilya—o panag-istoryahanay lamang sa paborito nga salida diha sa paniudto. Apan kon kita motindog diha sa atubangan sa naghinam-hinam nga mga estudyante, makalimtan na dayon nato ang unsay natural nga mahitabo.

Busa tingali ang usa ka bahin sa pamaagi aron mahatag ang maayong mga pangutana sa diskusyon mao ang paghunahuna sa atong kaugalingon, “Unsaon nako pagpangutana kon wala kami sa klasehanan—kon nanglingkod lang mi sa balay nag-istorya mahitungod sa ebanghelyo nga nagkapundok nga mga higala? Unsaon nako pagdapit nila sa pagpakigbahin sa ilang mga hunahuna ug mga pabati? Ang pagtudlo dili gayud sama sa pakighinabi sa mga higala, apan duna kini komon nga butang: kini kinahanglan nga gidasig pinaagi sa sinsero nga tinguha ug tiunay nga gugma.

Busa ayaw kabalaka kon dili pa kamo hanas sa paghimo og maayo kaayong mga pangutana. Gani kon ang tanan ninyong mahimo mao ang paghigugma sa tawo nga inyong gitudloan, ang Espiritu mogiya kaninyo, ug kamo mag-anam og kamaayo sa pagkahibalo unsa ang isulti. “Ang gugma wala gayuy pagkatapus,” pamahayag ni Pablo sa (1 Mga Taga-Corinto 13:8), ug gani kana nga butang mahitabo sama ka yano sa pagpangutana sa usa ka magtutudlo diha sa klase.