Ngano nga mas dakong sala ang dili pagpasaylo kay sa paghimo og sala ngadto sa uban?

Ang Ginoo mitudlo: “Kamo kinahanglan gayud nga mopasaylo sa usag usa; kay siya nga dili mopasaylo sa iyang igsoon ang iyang mga kalapasan magpabilin nga gipanghimaraut sa atubangan sa Ginoo; kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala.

“Ako, ang Ginoo, mopasaylo kinsa Ako mopasaylo, apan kamo gikinahanglan nga mopasaylo sa tanan nga mga tawo” (D&P 64:9–10).

Kon ihikaw nato ang pagpasaylo, atong gibutang ang atong limitado nga paghukom nga mas labaw kay sa hingpit nga paghukom sa Ginoo. Siya adunay hingpit nga pagtan-aw sa mga kasingkasing ug sirkumstansya sa mga tawo, ug ang paghukom Iya lamang. Iyang hatagan og hingpit nga hustisya ug hingpit nga kalooy ang tanan—kadtong kinsa nakasala sa uban ug kadtong nasad-an.

Dugang pa, pinaagi sa pagsugo nato sa pagpasaylo, ang Ginoo nagtabang nato sa pagpili sa kalipay kay sa kasubo, sa pagbiya sa atong grabe nga kasuko ug kasilag ug modawat sa pagkaayo pinaagi sa Iyang grasya. Dayon atong nadiskobrehan nga, sama sa gipahinumdom kanato ni Elder Kevin R. Duncan sa Seventy, “Ang Pag-ula sa Manluluwas dili lamang alang niadtong kinahanglan nga maghinulsol; alang usab kini niadtong nagkinahanglan nga mopasaylo.” (“Ang Makaalim nga Haplas sa Pagpasaylo,” Liahona, Mayo 2016, 35).