Magmaisugon sa Atong Pagpamatuod sa Manluluwas.

January 2017

Magmaisugon sa Atong Pagpamatuod sa Manluluwas

Ni Elder Christoffel Golden

Sa Seventy

Gikan sa pakigpulong, “Being Valiant,” nga gihatag didto sa LDS Business College niadtong Hunyo 17, 2014. Alang sa kompleto nga pakigpulong sa Iningles, adto sa ldsbc.edu.

Ang matag usa kanato pagatawgon sa paglihok sa mga higayon nga malisud ug apan importante. Kini nga mga higayon motino kinsa kita ug unsa na kita.

Isip usa ka batan-ong lalaki daghang mga tuig na ang nakalabay, kinahanglang kong moapil sa South African military. Na-assign ko ngadto sa usa ka squad sa mga sundalo kinsa mga maayong tawo apan bulgar og sinultihan ug kinaiya nga usahay makita sa mga lalaki nga nagserbiyo sa kasundalohan.

Gilibutan sa maong mga impluwensya, akong nadiskobrehan nga dili kanunay sayon ang pagsunod sa mga sumbanan sa ebanghelyo. Apan gikan sa sinugdanan sa akong pagserbisyo sa kasundalohan, nalipay ko nga mibarug sa akong mga gituohan. Akong giklaro nga dili ko moapil sa kinaiya nga nasayud ko nga sayop. Nalipay ko nga moingon nga ang mga lalaki sa akong squad—ang uban sa sinugdanan nagduha-duha—nakadawat sa pagtahud sa akong mga sumbanan.

Usa ka okasyon, sa military training camp, dihay grupo namo nagbarug libut sa campfire sa maanindot, mangitngit, walay panganod, daghang bitoon nga kagabhion. Ang uban nakong kauban sa squad nag-inom og beer samtang ako miinom og soft drink. Nindot ang panag-istorya, nga walay dili maayong mga sinultihan.

Panahon sa among panag-istorya, pipila ka mga lalaki gikan sa laing unit miduol sa among malipayon nga grupo. Usa niining mga lalaki miduol nako ug, nakamatikod sa soft drink nga akong gigunitan, mibugal-bugal nako nga wala moapil sa mga lalaki nga nag-inom og beer. Sa wala pa ako makatubag, usa sa akong mga higala misurprisa nako pinaagi sa pagbadlong sa lalaki.

“Mosugyot mi nga mobiya ka karon dayon, sir,” miingon siya. “Dili mi gusto nga dunay bisan kinsa nga mosulti ni Chris sama niana! Gani, siya lang ang tawo nga kauban namo kinsa nagpakabuhi sama sa tinuod nga Kristiyano.”

Tungod niana, ang gibadlong nga tawo hilom nga mipalayo ngadto sa mangitngit nga kagabhion. Nianang higayona, bisan og medyo naulaw sa wala damha nga komplimento, hilom akong mapasalamaton nga mipili ko sa pagsunod sa tambag ni Pablo nga “alang sa magtotoo pagkinabuhi ingon nga panig-ingnan” (1 Timoteo 4:12).

Kamo usab mag-atubang og mga pagpili, ilabi na niining higayona sa inyong kinabuhi, nga ang inyong espiritu talagsaong nakatutok ug bukas sa daghang mga oportunidad nga naghulat kaninyo. Ang pangutana mao, unsay gusto ninyong isulat sa inyong kaugalingon inig 5, 10, o 20 ka tuig—o bisan sa katapusan sa inyong kinabuhi?

Unsa ang Kahulugan Niining Magmaisugon?

Sa usa sa labing makahuluganon nga mga panan-awon nga narekord sa balaang kasulatan, si Propeta Joseph Smith mihulagway sa kondisyon niadtong kinsa makapanunod sa celestial nga gingharian human sila mabanhaw ug mahukmi. Kining sama nga seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad (seksyon 76) nagpadayag usab sa mga kondisyon ug mga sirkumstansya niadtong kinsa dili haum alang sa celestial nga gingharian apan mga kandidato alang sa terrestrial ug telestial nga mga gingharian.

Nagsulti niadtong kinsa makapanunod sa terrestrial nga gingharian, ang pagpadayag nagtudlo nato nga sila “mao [ang] dungganan nga mga tawo sa yuta kinsa nabutaan pinaagi sa pagkamalimbungon sa mga tawo … [ug] kinsa nakadawat sa himaya sa [Dios], apan dili sa iyang kahingpitan” (D&P 76:75–76). Dayon atong nakat-unan kining talagsaong baruganan: “Kini mao sila kinsa dili mga maisug diha sa pagpamatuod ni Jesus; busa, sila dili makabaton og korona diha sa gingharian sa atong Dios” (D&P 76:79; empasis gidugang).

Hunahunaa kana sa makadiyot. Dili na ba nato madawat ang himaya sa celestial nga gingharian, uban sa iyang tanang dagko ug walay katapusang mga panalangin, tungod lang kay kita dili maisugon sa pagpamatuod ni Jesus dinhi sa yuta sa atong mubo, mortal, kahimtang sa pagsulay?

Unsa ang kahulugan niining mahimong maisugon sa pagpamatuod ni Jesus? Usa ka moderno nga Apostol sa Ginoo mipahayag:

“Ang pagkaisug; sa paggamit sa tanan natong kusog, kalagsik, ug abilidad sa pagpakigubat sa kalibutan; sa pagpakig-away og maayong away sa hugot nga pagtuo. … Ang pundasyon sa kaisug sa kawsa sa pagkamatarung mao ang pagsunod sa tanang balaod sa tibuok ebanghelyo.

“Ang pagkamaisugon diha sa pagpamatuod ni Jesus mao ang ‘pagduol ngadto kang Kristo, ug paghingpit diha kaniya’, ang paglimud sa inyong mga kaugalingon sa tanan nga dili diosnon, ug paghigugma sa Dios uban sa tibuok ninyo nga gahum, hunahuna ug kusog.’ (Moroni 10:32.)

“Ang pagpamaisugon diha sa pagpamatuod ni Jesus mao ang pagtuo ni Kristo ug sa iyang ebanghelyo uban sa dili matarug nga kombiksyon. Ang hugot nga pagtuo mao ang sukaranan sa pagpamatuod ug ang kalig-on sa buhat sa Ginoo sa yuta. …

“Aron magmaisugon sa pagpamatuod ni Jesus kinahanglan nga ‘mopadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, magbaton sa usa ka hingpit nga kahayag sa paglaum, ug usa ka gugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo.’ Ang ‘paglahutay hangtud sa katapusan.’ (2 Nephi 31:20.) Mao ang pagpuyo sa atong relihiyon, sa pagbuhat unsay atong gisangyaw, sa pagtuman sa mga sugo. Mao kini ang makita sa ‘relihiyon nga putli’ diha sa mga kinabuhi sa mga tawo; mao kini ang pagduaw sa ‘mga ilo ug mga babayeng balo sa ilang mga pagkaguol’ ug pag-amping sa kaugalingon nga ‘dili mahugawan sa kalibutan.’ (Santiago 1:27)

“Ang pagkamaisugon diha sa pagpamatuod ni Jesus mao ang pagpugong sa atong pasyon, pagkontrol sa atong mga gana, ug pagbuntog sa kalibutanon ug dautang mga butang. Ang pagbuntog sa kalibutan sama sa iyang gibuhat kinsa mao ang atong hingpit nga ehemplo ug kinsa siya mismo mao ang labing maisugon sa tanang mga anak sa Amahan. Limpyo ang atong moral, kon mobayad ta sa atong mga ikapulo ug mga halad, sa pagtahud sa Igpapahulay nga adlaw, sa pag-ampo uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, sa pagsakripisyo sa tanan diha sa altar kon tawagon kita sa pagbuhat sa ingon.

“Aron magmaisugon sa pagpamatuod ni Jesus mosunod kita sa Ginoo sa tanang butang. Sa pagpili sama sa iyang pagpili. Sa paghunahuna sama sa iyang gihunahunha, sa pagtuo unsay iyang gituhoan, sa pagsulti unsay iyang isulti ug sa pagbuhat unsay iyang buhaton sa sama nga sitwasyon. Sa pagbaton sa hunahuna ni Kristo ug mahiusa kaniya sama nga siya usa sa iyang Amahan.”¹

Dinhi akong dugangan unsay gitudlo sa atong Manluluwas, ang Ginoong Jesukristo panahon sa Iyang yutan-on, mortal nga pangalagad:

“Ayaw kamo pagdahum nga mianhi ako sa pagdalag pagdinaitay dinhi sa yuta: wala ako mianhi sa pagdalag dinaitay kondili espada hinoon.

“Kay mianhi ako sa pagpahimutang sa tawo aron makigbingkil siya batok sa iyang amahan, ug sa anak nga babaye batok sa iyang inahan, ug sa binalaye batok sa iyang ugangang babaye.

“Ug ang mga kaaway sa tawo anaa ra sa sulod sa iyang kaugalingong panimalay.

“Ang mahigugma sa iyang amahan o inahan labaw pa kanako, dili takus kanako: ug ang mahigugma sa iyang anak nga lalaki o anak nga babaye labaw pa kanako, dili takus kanako.

“Ang wala magpas-an sa iyang krus ug wala magsunod nako, dili takus kanako.”

“Ang makakaplag sa iyang kinabuhi kawagtangan hinoon niini: apan ang magawagtang sa iyang kinabuhi tungod kanako makakaplag ra niini” (Mateo 10:39).

Ang atong katuyoan dinhi sa pagkamortal dili mokapin o mokulang kay sa pagpangandam sa pagpuyo pag-usab sa presensya sa atong minahal nga Langitnong Amahan isip isig ka manununod ni Jesukristo. Kining mahimayaong pagpakabuhi sa mahangturong mga pamilya uban sa atong asawa o bana ug sa atong mga anak ug kaparyentihan alang sa tanan bisan og ang uban makasinati niining mga panalangin lapas sa tabil sa pagkamortal.

Ang mao nga mga panalangin nagkinahanglan nga atong pas-anon ang atong krus ug magpabilin nga maisugon hangtud sa katapusan sa pagpamatuod ug pagsebriyso sa atong Ginoo ug Manluluwas.

Pangandam sa Paglihok

Ang dalan nga kinahanglang subayon sa matag usa nato puno sa dili maihap nga mga oportunidad ug daghang mga hagit. Kinahanglan kitang mohimo og daghang mga desisyon kada adlaw—ang uban gagmay ug ingon og dili importante, ang uban dagko ug mahangturon ang mga epekto niini.

Tinuod ug lisud dawaton ang kamatuoran nga ang matag usa kanato tawagon sa paglihok diha-diha sa malisud apan makaayo. Kini nga mga higayon motino kinsa kita ug unsa na kita. Moabut kini sa panahon nga kini dili sayon ug dili popular sa paglihok nga matarung ug sa maisugong paagi. Makaplagan ninyo samtang magsulat kamo sa istorya sa inyong kinabuhi nga ang labing makaayo nga higayon nga sukad inyong atubangon mahitabo kon nag-inusara kamo sa pagbarug.

Mosaysay ko og usa ka istorya sa nag-inusara sa pagbarug taliwala sa grabing oposisyon. Niadtong Nobyembre 1838, si Propeta Joseph Smith ug ang uban, lakip ni Elder Parley P. Pratt (1807–57), gikadinahan ug gibilanggo didto sa Richmond, Missouri, USA.

Si Elder Pratt mirekord sa mosunod nga panghitabo panahon sa ilang pagkabilanggo:

“Usa niadtong labing kapoy nga mga gabii, ang mga lalaki naghigda sa salug hangtud lapas sa tungang gabii, ug ang among mga dunggan ug mga kasingkasing gisakitan, samtang kami naminaw sulod sa daghang mga oras sa grabe nga pagtamay, sa makalisang nga pasipala, sa makahadlok nga panamastamas ug law-ay nga sinultihan sa among mga gwardiya, si Koronel Price ang ilang lider, samtang nag-istorya sa ilang mga binuhatan sa pagpanglugos, pagpatay, pagpangawat, uban pa, nga ilang gihimo sa mga ‘Mormons’ samtang didto sa Far West [Missouri] ug sa kasilinganan. Gani nanghambog sila sa pagpanglugos sa mga asawa, mga anak nga babaye ug sa mga birhen, ug pagpusil sa mga ulo sa mga lalaki, babaye ug mga bata.

“Naminaw ko hangtud naglagot ko pag-ayo, nayugot, nangurog, ug napuno pag-ayo sa espiritu sa masilagon nga hustisya nga hapit dili na ako makapugong sa pagbarug ug mamadlong sa mga gwardiya; apan wala sultihi si Joseph, o bisan kinsa, bisan naghigda ako tupad kaniya ug nasayud nga nagmata siya. Sa kalit lang mibangon siya, ug misulti sa tingog nga daw dugdog, o ingon sa ngulob nga liyon, nagsulti, ingon ka duol sa akong mahinumduman, ang mosunod nga mga pulong:

“‘HILUM, kamo mga banyaga sa impyerno. Sa ngalan ni Jesukristo ako mobadlong kaninyo, ug momando kaninyo sa paghilom; dili ko mabuhi og laing minuto nga makadungog sa ingon nga pinulongan. Hunong sa ingon nga sinultihan, o ikaw o ako mamatay KARON DAYON!’”

“Mihunong siya sa pagsulti. Tul-id kaayo siyang nagbarug sa makagagahum nga kahalangdon. Gikadinahan, ug walay hinagiban; kalma, hapsay ug talahuron sama sa anghel, mitan-aw sa nahadlok nga mga gwardiya, kang kinsang mga hinagiban gipaubos o gibutang sa yuta; kansang mga tuhod mikurog, ug miukok sa daplin, o mitikubo, nangayo og pasaylo, ug mihilum hangtud nag-ilis og mga gwardiya.”²

Ang kaisug nga gipakita ni Propeta Joseph Smith walay gireserba alang sa mga propeta o mas tigulang nga mga miyembro sa Simbahan. Usa ka hitabo sa kinabuhi ni Presidente Joseph F. Smith (1838–1918) nagpakita niini. Niadtong tinglarag sa 1857, sa 19 pa lang ang panuigon ni Joseph F. Mibiya sa iyang misyon aron mopauli sa Hawaii, USA, miapil siya sa kutay sa karomata sa Caifornia, USA. Mao kadto ang labing lisud nga panahon alang sa mga Santos. Ang kasundalohan ni Johnston nagmartsa paingon sa Utah, ug kadaghanan adunay kasuko ngadto sa Simbahan.

Usa ka gabii, mga bugoy miadto sa kampo nga nagsakay og mga kabayo, nanunglo ug namalikas ug nanghulga unsay ilang buhaton ngadto sa mga Mormon nga ilang makit-an. Kadaghanan sa karomata nanago sa kalibunan, apan si Joseph F. naghunahuna: “Modagan ba kaha ko palayo niining mga tawhana? Nganong mahadlok man ko?

Uban niana, siya milakaw paingon sa usa sa mga maldito, naggunit pa gihapon og pistola sa iyang kamot, misinggit “Ikaw ‘Mormon ka ba’?”

Mitubag si Joseph F., “O, ako; lawom nga nakagamut; dili matarug sa pagkamaunungon, sa hingpit.”

Niana ang maldito migunit kaniya sa iyang kamot ug miingon, “Mao ba, ikaw ang ——— ——— pinakamaayong tawo nga akong nakaila! Lamano ta, batan-ong kauban, nalipay ko nga nakakita og usa ka tawo nga mobarug sa iyang gituohan.”³

Anaa na kamo karon sa pipila sa labing mahinungdanong mga gutlo sa inyong kinabuhi! Nagsulat na kamo karon ug mosulat pa, matag karon ug unya ug matag adlaw, sa inyong personal nga kasaysayan. Dunay mga panahon nga kamo kinahanglan nga molihok, samtang sa ubang mga okasyon kamo magmaalamon sa pagpabiling malinawon. Adunay daghang mga oportunidad, mga desisyon kinahanglang himoon, ug mga hagit kinahanglang atubangon!

Sa plano sa atong Langitnong Amahan sa kalipay, hinumdumi gayud nga kamo wala mag-inusara. Daghang mga tawo niining kinabuhia ug didto sa kalibutan sa mga espiritu, bisan niining adlaw, nangamuyo sa inyong kahimoan uban sa Ginoo. Dakong gahum ang gihatag nganha kaninyo pinaagi sa mga ordinansa nga inyong nadawat ug sa mga pakigsaad nga inyong gihimo. Labaw sa tanan, ang inyong minahal nga Langitnong Amahan ug ang Iyang Anak—ang atong Manluluwas nga si Jesukristo, ang atong Manlalaban—anaa aron sa pagtabang kaninyo niining kinabuhia. Sa emosyonal nga pagtulun-an panahon sa mortal nga pangalagad sa Manluluwas, Siya midapit sa matag buhi nga kalag ug ingon man sa matag usa kanato:

“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.

“Isa ngon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing: ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.

“Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan” (Mateo 11:28–30).

Akong idugang ang akong ligdong nga pagsaksi sa atong Mahangturong Amahan ug sa Iyang Anak, si Ginoong Jesukristo. Mopamatuod usab ako nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa posible kaayo nga paagi mao ang gipahiuli nga Simbahan sa Ginoo ug gingharian sa Dios dinhi sa yuta.

Hinaut nga ako—ug niadtong mopakigbahin niini nga pagpamatuod—magpabilin gayud nga magmaisugon niining mahinungdanong kawsa.