Ringconferentie in Apeldoorn: ‘u zult vrede hebben in Mij’

Alja Schuur

Wijk Utrecht

Het thema van de ringconferentie was genomen uit LV 19:23: ‘Leer van Mij en luister naar mijn woorden; wandel in de zachtmoedigheid van mijn Geest, en u zult vrede hebben in Mij.’

President Kempenaers, eerste raadgever in het ringpresidium

Onze Hemelse Vader belooft in de Schriften dat wij vrede in Hem zullen hebben. Maar wat zijn de voorwaarden om vrede te kunnen ervaren? Wij moeten van Hem leren, naar zijn woorden luisteren en in de zachtmoedigheid van zijn Geest wandelen. Het hebben van vrede kan betekenen dat er geen oorlog is. Maar ook de gemoedsrust, die getrouwe heiligen kunnen ervaren door de invloed van de Geest van God, kan vrede brengen.

Als ik in de auto naar mijn werk rijd, dan luister ik graag naar het nieuws op de radio. Ik merk dan dat het in de wereld steeds rumoeriger en onrustiger wordt. Ik hoorde dat er een enquête was gehouden onder gelovigen en dat een steeds kleiner deel van hen in God gelooft. En de gelovigen in de enquête waren mensen die minimaal één keer per maand naar de kerk gingen. Ik vroeg mijzelf toen af waar ik in dit verhaal en in mijn geloof sta. Hoe ervaar ik met mijn familie vrede in het leven? In Alma 40:12 staat ‘En dan zal het geschieden dat de geest van hen die rechtvaardig zijn, wordt ontvangen in een staat van geluk die het paradijs wordt genoemd, een staat van rust, een staat van vrede, waarin hij van al zijn moeiten, en van alle zorg en droefenis zal uitrusten.’ Hier wordt gespreken over de tijd aan de andere kant van de sluier, als we overleden zijn. Maar hoe zit het nu? Kan ik nú al vrede ontvangen? In LV 59:23 zegt de Heer: ‘Maar leer dat wie de werken van gerechtigheid doet, zijn loon ontvangen zal, ja, vrede in deze wereld en het eeuwige leven in de toekomende wereld.’ Als we werken van gerechtigheid doen, dan zullen we vrede ervaren.

We kunnen ook vrede ervaren door oprechte bekering. Denk aan Alma de jonge, maar ook aan het volk van koning Benjamin. Toen koning Benjamin zijn toespraak beëindigd had, kwam de Geest over die mensen. Ze vonden gemoedsrust, vrede in hun hart en geloof in Christus door persoonlijke bekering. In Mosiah 4:3 lezen we: ‘En het geschiedde, nadat zij deze woorden hadden gesproken, dat de Geest van de Heer op hen kwam en zij met vreugde waren vervuld, omdat zij vergeving van hun zonden hadden ontvangen en gemoedsrust hadden dankzij het grote geloof dat zij hadden in Jezus Christus, die komen zou, volgens de woorden die koning Benjamin tot hen had gesproken.’

In mijn persoonlijke leven kan ik ook vrede ontvangen. Als 10-jarig jongetje gingen mijn ouders scheiden. Mijn vader hertrouwde en mijn moeder kreeg ook weer een relatie. Voor mij was het moeilijk om deze nieuwe mensen toe te laten in mijn leven. Als ik terugkijk op mijn leven, dan zijn mijn grootouders en het evangelie van Jezus Christus de twee constante factoren.

Toen ik 8 jaar was wilde ik graag gedoopt worden, maar mocht dat niet. Op 11-jarige leeftijd had ik een sterk verlangen om gedoopt te worden, want 12-jarige jongens mochten het avondmaal ronddienen en dat wilde ik ook graag doen. Toch ontving ik vrede in mijn hart en ik had de hoop dat het goed zou komen. Mijn vader is vijf jaar geleden overleden en ondanks dat hij nog jong was, ervoer ik vrede in mijn hart. Ik kreeg geen geloofscrisis, geen wrokgevoelens. Voor mij was het meer een geestelijke en heilige tijd. Het evangelie, het lezen in de Schriften, mijn gezin, mijn familie, broers en zussen hebben mij geholpen vrede in mijn leven te hebben.

Zuster Amy Broekhof, lid van de wijk Apeldoorn

Ik ben als lid van de kerk opgegroeid, maar het grootste deel van mijn tienertijd heb ik buiten de kerk doorgebracht. Ik dacht dat ik mijn Hemelse Vader niet nodig had. In het begin leek het goed te gaan, maar op het dieptepunt van mijn leven miste ik de warmte die ik vroeger gevoeld had. Daarom heb ik op een gegeven moment besloten om Christus weer in mijn leven toe te laten. Ik moest hiervoor wel dingen opzij zetten en veranderen. Het nam tijd en koste ook moeite. Toen mijn ogen opengingen voelde ik wel verdriet en pijn maar nu sta ik hier voor u als een ander mens. Het is belangrijk dat we de juiste weg kiezen. Ik heb zelf ervaren dat een omweg veel tijd en energie kost. We kunnen op ieder moment in ons leven de hand van God pakken. Het is belangrijk dat we de hulp van Hemelse Vader aanvaarden en ons overgeven aan Hem, zodat Hij ons kan helpen.

Zuster Jolanda Pedersen, eerste raadgeefster ZHV-presidium van de ring

Ouderling Ronald A. Rasband van het Quorum der Twaalf Apostelen sprak in de laatste algemene conferentie over angst, wat het tegenovergestelde is van vrede. Wij wonen in het buitengebied van Epe en op de grens met de buren staan in onze tuin bomen. De buren willen graag dat we de bomen weghalen zodat zij meer licht in hun huis krijgen. Maar keer op keer liepen de gesprekken met de buurvrouw uit de hand. Ik kreeg een onbehaaglijk gevoel, werd bang en ik voelde dat ik er niets aan kon doen. Ik dacht veel na over dit probleem en hoe we dit konden oplossen, maar ik kon niets verzinnen.

Ik ben toen gaan bidden en ik verwachtte niet dat onze hemelse Vader mijn probleem weg zou nemen, maar dat Hij mij duidelijk zou maken wat wij moesten doen.

Die zondag in de kerk kwam het woord ‘Hizkia’ in mijn gedachten. Koning Hizkia versterkte zijn volk van binnenuit. De Assyrische koning stond met 185 duizend soldaten buiten de poorten van Jeruzalem. Koning Hizkia vroeg Jesaja om de Heer te vragen wat hij moest doen. Toen dacht ik: als Hizkia rust heeft terwijl er buiten zijn poorten 185 duizend soldaten staan, waarom ben ik dan angstig voor een buurvrouw buiten mijn poort. Voordat ik weer met haar ging praten, heb ik veel gebeden. Enige tijd later hoorden we van de buurvrouw dat haar man ernstig ziek was. Allerlei instanties gaven problemen en naar het gevoel van de buurvrouw waren wij de volgende belagers. Vandaar haar opstelling jegens ons. Voor mij was dit een getuigenis dat een ervaring zachter wordt als we de Heer hierin betrekken. We worden zachtmoediger door een discipel van de Meester te zijn en Hem in ons dagelijks leven meer toe te laten.

Zuster Judy Dorenbosch, tempelmater

Ik heb veel geleerd van de gehouden toespraken. Wij zijn eind oktober uit Amerika in Nederland aangekomen. Afgelopen donderdag was onze eerste dag in de tempel in onze nieuwe roeping. U hebt een mooie tempel in Nederland. Ik voel de sterke geest van alle mensen die daar komen. Ik voel de liefde van onze Hemelse Vader. Ik ben blij dat ik hier ben. In april van dit jaar werd ons gevraagd of we naar het kantoor van president Eyring wilde gaan. Hij zei ons dat wij ons hele leven al zijn voorbereid op deze roeping en hij wilde graag ons levensverhaal horen.

Mijn ouders komen uit Oost-Duitsland. Ze hebben tijdelijk in een vluchtelingenkamp in Bremen gewoond en daar ben ik geboren. Toen ik 6 maanden was, zijn we naar Amerika gegaan. Van de tijd in Duitsland herinner ik mij dus niets meer. Thuis spraken we Duits en buitenshuis Engels.

Mijn ouders hadden veel aan familiegeschiedenis gedaan en deden het werk voor hun voorouders in de Salt Laketempel. Dus van jongs af aan heb ik geleerd dat familiegeschiedenis erg belangrijk is.

Ik ben opgegroeid in Salt Lake City en vandaar uit ben ik naar Ricks College in Idaho gegaan.

Daar heb ik mijn man ontmoet, die geboren is in Leeuwarden en toen hij 5 jaar was met zijn familie naar Amerika emigreerde. We hebben 5 kinderen en 23 kleinkinderen. Voor mij is familie héél erg belangrijk.

Onze hemelse Vader heeft een plan voor iedereen. En dit begint niet met een roeping, maar al vele jaren eerder. Iedere ervaring leert ons wat Hij ons wil laten doen. Hij wil ons helpen, maar we moeten Hem wel om hulp vragen. Hemelse Vader heeft ons een Heiland gegeven om ons de weg te laten zien die we op moeten gaan. Iedere dag kunnen we vragen wat wij voor Hem kunnen doen. Soms is het gewoon een glimlach of een arm om de schouder. Ik ben blij dat we in de tempel mogen dienen.

President Henk Dorenbosch, tempelpresident

Ik ben trots op mijn vrouw. Maar ze is u iets vergeten te vertellen. Toen we bij president Eyring waren en zij klaar was met haar verhaal dacht ik: nu komt hij bij mij. Maar nee. President Eyring zei: ‘Wij zoeken altijd naar de beste vrouw en geven dan haar man een roeping. Wij weten wie u bent.’

President Kempenaers had het over de moeilijkheden in de wereld en vrede zoeken. Ik kan u zeggen dat de tempel de oplossing is. LV 38:30 beschrijft een tijd met moeilijkheden. In de laatste zin lezen we: ‘[…] maar indien u voorbereid bent, zult u niet vrezen’. Een vriend van ons was actief betrokken bij de totstandkoming van de tempel in het toenmalige Oost-Duitsland. Toen hij in Salt Lake City was, kreeg hij van president Monson de tempelfilms mee. Neem ze in je koffer mee terug naar Oost-Duitsland, had president Monson gezegd. Mijn vriend wierp tegen dat alle koffers altijd geopend worden op het vliegveld, dat de films zouden worden afgenomen en dat hij in de gevangenis zou belanden. Het antwoord van president Monson was: ‘De Heer zegt u om te gaan. Vertrouw op Hem.’ Toen hij in Berlijn aankwam, werd hij uit de rij gehaald door een bewaakster met een herdershond. Hij werd bang en dacht: nu kom ik in de gevangenis. Maar hij werd doorgestuurd naar de douane en kon door naar buiten. Onze hemelse Vader staat ons altijd bij, ook al is de taak moeilijk of overweldigend. Ik heb hier veel ervaring mee. Het is belangrijk dat we leren op onze Hemelse Vader te vertrouwen als Hij wil dat we iets doen.

Ik wil u aanmoedigen om naar de tempel te gaan. Doe wat u moet doen om daar te komen. De tempel is de plaats om openbaring te ontvangen. Mochten er dingen zijn die u nog wilt veranderen, ga dan naar uw bisschop. Het is voor ieder van u belangrijk om naar het huis van de Heer te gaan en ons wordt gevraagd om al het mogelijke te doen om daar te komen. Mogen we de stem van onze hemelse Vader horen en sterk worden, zodat we alles zullen overwinnen wat nog zal komen.

President Hulleman, ringpresident

Wij zijn met weinigen hier vanavond. Een compliment voor u dat u ervoor gekozen hebt om hier aanwezig te zijn. Open uw hart en denk na wie God aan u heeft toevertrouwd. Onze hemelse Vader heeft mensen op uw pad gebracht en Hij legt in uw hart, hoe ongemakkelijk het ook mag voelen, wat u moet zeggen of aan deze mensen moet vragen.

In deze onrustige tijd kunnen we rust in Christus vinden. De vaardigheid die wij moeten ontwikkelen is om openbaring te ontvangen, die te begrijpen en erop te reageren. President Nelson zegt dat de enige hoop op het uitbannen van onrust is te leren meer openbaring te ontvangen. In Leer en Verbonden 6 spreekt God tot Oliver Cowdery. Hij ontvangt leiding en openbaring, maar herkent die niet als zodanig. Ouderling Bednar heeft eens een voorbeeld gegeven hoe openbaring zich kan uiten. Stel u voor dat u in een donkere kamer bent en dat u met het omzetten van een schakelaar ineens in het volle licht staat. Het kan ook zijn dat we in een donkere kamer licht ontvangen door de langzaam opkomende zon. Soms houden we ons vast aan wat er gezegd wordt in de kerk of tijdens een conferentie terwijl God al langer bezig is met ons om ons regel op regel te geven. Schrijf op wat u voelt, ook kleine dingen, die uw hart en verstand verlichten. U doet het waarschijnlijk al beter dan u denkt. Neem de uitnodiging van president Nelson aan en vergroot uw mogelijkheden om openbaring te ontvangen. Enkele tips om het ontvangen van openbaring in de hand te werken:

Zoek stapsgewijs naar meer reinheid.
Bid om inzichten wat u (vandaag) kunt doen.
Zorg goed of beter voor uw lichaam.
Wees dienstbaar, maar neem niet alle verantwoordelijkheid bij de ander weg.
Doe dingen meer vanuit je hart.
Advies van president Nelson: neem je vitamines en je rust; er gaat nog veel meer openbaring komen.
Vertrouw meer op God.