Persoonlijke openbaring: hulp bij belangrijke keuzes
Persoonlijke openbaring betekent voor mij een manier van de Heer om tot mij te spreken, om mij te begeleiden, troosten en de weg te wijzen. Persoonlijke openbaringen ontstaan spontaan, maar soms ook door er zelf naar te vragen.
Opgroeien en openbaringen
Ik ben gezegend met ouders die mij hebben grootgebracht in het evangelie. Zij hebben mij altijd spiritueel kunnen bijstaan. Zij namen mij en mijn zussen mee in hun gebeden, ik wist dit. Om heel eerlijk te zijn, heeft dit mij in mijn tienerjaren ‘lui’ gemaakt. Lui, omdat ik op hen kon leunen.
Toen ik als 17-jarige moest gaan beslissen wat ik wilde gaan studeren, werd ik voor het eerst voor een moeilijke keuze gesteld. Een keuze die mijn verdere leven zou beïnvloeden! Natuurlijk hadden mijn ouders ideeën over wat er bij mij paste, maar ik wist dat dit een keuze was waar ik zelf onderzoek voor moest doen. Vanuit school ontving ik de nodige informatie. De vele opties en mogelijkheden zorgden ervoor dat ik nog meer in de war raakte. Op advies van mijn vader besloot ik te bidden.
Een ‘raar’ gebed
Tijdens dat gebed gebeurde er iets raars (lees: voor mijn doen iets raars). Het was niet een gebed waar ik enkel bedankte en vroeg, maar ik ging daadwerkelijk in gesprek met de Heer. In dit gebed sprak ik voor het eerst al mijn angsten uit. Ik sprak uit waar ik tegenaan liep tijdens mijn zoektocht naar de juiste studie. Ik was heel specifiek in wat ik precies wilde leren en welke eigenschappen ik wilde ontwikkelen. Na het gebed had ik nog geen studiekeuze gemaakt. Maar ik wist dat de Heilige Geest bij dit gebed aanwezig was en Hij wist mij gerust te stellen en te laten weten dat de Heer mij echt gehoord had. Het voelde alsof ik de last van de zoektocht niet meer alleen hoefde te dragen. Het zorgde voor meer ruimte in mijn hoofd.
De daaropvolgende week werd door mijn mentor aangegeven dat er nog een plek vrij was voor een meeloopdag op de Hogeschool van Amsterdam. Niemand had zich ervoor opgegeven en de mentor wilde zeker weten of niemand geïnteresseerd was. Aarzelend gaf ik aan dat ik wel wilde. Op de desbetreffende dag heb ik mij, als verlegen meisje, gemeld bij de Hogeschool. Ik werd gekoppeld aan een studente die mij een dag meenam in haar studie: Sociaal Juridische Dienstverlening. Ik heb niet veel met haar gesproken. Gedeeltelijk omdat ik toen best verlegen was, maar voornamelijk omdat ik zo’n rust voelde van binnen. Dit is waar ik mijzelf het volgende jaar zag lopen. Hoe meer informatie zij mij gaf, hoe meer ik begreep dat de Heer echt naar mij geluisterd had. Dat Hij mij de juiste kant had opgeholpen. Dit begon tijdens het gebed al, toen ik verwerkte wat mij dwars zat en voor het eerst specifiek was over wat ik verlangde.
Zoek de Heer
Deze ervaring heeft mij geleerd dat een persoonlijke openbaring op verschillende manieren tot jou komt. Soms is het enkel een gevoel. Soms is het een besef dat je de Heer nodig hebt en dat je met Hem in gesprek moet gaan. Op verschillende wijzen zal onze hemelse Vader ons antwoorden. Hij vraagt ons alleen om hiervoor open te staan en te luisteren.
Ik heb zoveel bewondering voor hoe de jeugd zich vandaag de dag staande houdt. Er wordt veel van hen verwacht, terwijl er heel veel afleidingen bestaan. Mijn advies aan hen is: zoek de Heer op. Ook als je niet weet wat je precies wil vragen en enkel maar rust zoekt. Er is geen kwestie te klein of te groot voor de Heer. Jullie zijn gezegend met leiders en leidsters die jullie ondersteunen en die voor jullie bidden. Maar hoe mooi is het om zelf die openbaringen van de Heer te mogen ontvangen.