“Ang Pasko Nagpasabot og Paglaom, Kalinaw, ug Gugma,” Liahona, Disyembre 2023.
Ang Pasko Nagpasabot og Paglaom, Kalinaw, ug Gugma
Ang batang Jesus nga atong gimahal ug gisimba panahon sa Pasko nagtanyag kanato og paglaom, kalinaw, ug gugma atol sa atong mga pagsulay.
Si Hope Gentile, upat ka adlaw sa wala pa ang iyang unang chemotherapy nga pagtambal niadtong Marso 2015.
Mga litrato ni Hope pinaagi ni Nicholas Gentile
“Matag higayon nga may matawo nga usa ka bata,” si Presidente Boyd K. Packer (1924–2015), Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, mitudlo, “ang kalibotan nabag-o sa pagka-inosente.”1 Ug tungod sa gisaad nga pagkatawo sa usa ka bata sa dugay na nga panahon “sa lungsod ni David” (tan-awa sa Lucas 2:11), ang mga kasingkasing niadtong kinsa mihangop niana nga bata ug sa Iyang misyon mahimong mabag-o matag adlaw diha sa paglaom ug kalinaw ug gugma.
Ang paglaom, kalinaw, ug gugma makaplagan diha sa “dakong kahayag” (Isaias 9:2) nga gidala ni Jesukristo ngadto sa atong nagkangitngit nga kalibotan. Ang paglaom, kalinaw, ug gugma makaplagan usab diha sa “maayong balita nga makalipay” (Lucas 2:10) nga nagpanalangin sa tanang anak sa Dios pinaagi sa Iyang pagkatawo.
Ang panahon sa Pasko mao ang hingpit nga oportunidad sa pagpunting sa atong mga kasingkasing ug mga hunahuna diha kang Kristo nga bata nga natawo dugay na nga panahon ang milabay ug sa kalinaw ug paglaom nga gidala sa mensahe sa Iyang ebanghelyo ngadto sa atong matag kasingkasing samtang kita andam nga mosunod Kaniya.
Paglaom nga anaa sa Manluluwas
Pipila ka tuig nang milabay, usa ka pulong—kanser—miabot sa batan-ong pamilya ni Nicholas ug Christina Gentile ngadto sa unsay gitawag ni Brother Gentile nga “ang bation kon ang kamatayon posible nga moabot.” Ang ilang 19 ka bulan nga anak nga babaye, si Hope, na-diagnose nga adunay tumor sa ubos nga bahin sa iyang likod.
“Sa misunod nga lima ka bulan nga mga pag-opera ug chemotherapy,” nahinumdom si Brother Gentile, “ang pakigbugno ni Hope sa kinabuhi nagmugna og kaleidoscope sa mga kasinatian nga sa kataposan milig-on sa pagpamatuod sa among pamilya sa grasya sa Manluluwas.”
Ang pagsulay ni Hope ug walay kaseguroan nga kaugmaon nakapasuod sa pamilya—ngadto sa usag usa ug ngadto sa Manluluwas.
“Kami nasayod nga unsay among nakita kabahin lamang sa kamatuoran nga nakita sa Dios alang kang Hope,” miingon si Brother Gentile. “Bisan sa kaguol, misalig kami Kaniya, bisan unsa pa ang modangat.”
Usa ka malisod kaayo nga panahon atol sa ikaduhang lima ka adlaw nga chemotherapy ni Hope, si Brother Gentile nakabantay sa kadaghang buhok niya nga nangalarot sa minglabay nga pipila ka adlaw. Ang nahabiling puwahon nga buwagaw nga pino nga buhok sakit kaayo nga nagpahinumdom kaniya sa iyang pagka-mortal. Bisan pa man, nakakita siya og kadangpan diha sa saad sa Ginoo nga “ang buhok sa [iyang] ulo dili mahulog sa yuta nga dili mahibaloan” (Doktrina ug mga Pakigsaad 84:116).
“Mibati ko nga si Jesukristo nahibalo kaayo sa giagian ni Hope—ug sa among kasakit,” miingon si Brother Gentile. “Wala [mi] Niya ‘biyai nga daw ilong tuwapos’ [Juan 14:18].”
Atol sa tingkatulog usa ka gabii niana samtang nagbasa siya og libro ngadto kang Hope, si Brother Gentile nangutana diha sa usa ka kataw-anan nga tingog, “Unsay giingon sa owl?” Nag-agik-ik, mitubag si Hope, “Hoo, hoo!” Dayon nangutana siya, “Unsay giingon sa baka?” Si Hope mapasigarbuhon nga mitubag, “Moo, moo!”
Nianang higayona, usa ka litrato sa Manluluwas diha sa bungbong sa lawak nabantayan ni Brother Gentile. Ang Espiritu miaghat kaniya sa pagpangutana, “Hope, ug unsay giingon ni Jesus?”
Samtang naghuwat siya sa tubag sa iyang anak, miparayeg siya ngadto sa iyang abaga, miabli sa iyang dakong asul nga mga mata, ug mihunghong, “‘Mogunit kanimo.’ Si Jesus miingon, ‘Mogunit kanimo.’”
Malumong gigunitan ni Brother Gentile ang gamayng lawas ni Hope diha kaniya ug migakos kaniya samtang siya midanguyngoy nga wala kapugngi. Samtang migakos usab si Hope sa iyang gamay kaayong mga bukton, mihunghong siya, “Gimahal ko ikaw, Dada.”
Ang Dios mihatag kang Brother Gentile ug sa iyang pamilya niana nga higayon tungod sa usa ka espesyal nga rason: “Gigunitan ni Jesus ang among pamilya diha sa Iyang mahigugmaong mga bukton,” miingon siya. “Sukad niadtong sagrado nga gabii, nakapanghinuklog ko sa malumong kamatuoran nga gitudlo kanako sa Dios pinaagi sa mga pulong sa akong anak nga babaye: Gunitan ta ni Jesus ug panalanginan kita atol sa atong mga pagsulay kon ato Siyang tugotan. Kini nga mga panalangin moabot sumala sa Iyang hingpit nga panahon, paagi, ug kabubut-on, apan moabot gayod kini. Nasayod ko niini nga mga kamatuoran tungod kay nagtabang kanako ang Espiritu Santo nga mobati niini diha sa lawak ni Hope nianang malisod kaayo nga panahon.”2
Security Blanket [Habol sa Bata nga Panghupay], ni David Bowman, dili mahimong pakopyahan
Kalinaw diha ni Kristo
Malipayon ko nga moreport nga ang hugot nga pagtuo sa pamilya ni Gentile ug mga pag-ampo nadungog. Karon, si Hope usa ka baskog, malipayon nga 10 anyos.
Apan unsa niadtong mga panahon nga ang tubag sa Dios dili mao kon unsay atong gilaoman? Moabot ba ang kalinaw bisan sa personal nga kasakit?
Sa nakaplagan sa pamilya nga Gentile, ang kalinaw kanunay nga makaplagan kon moduol kita sa Manluluwas, kansang pagkatawo didto sa Betlehem atong gisaulog niini nga panahon. Sa panahon sa Pasko, diin ang personal nga mga pagsulay, kagul-anan, ug sakit kasagaran makapugong sa atong mga pagsaulog sa Pasko, ang atong pagpamatuod sa pagkatawo sa Manluluwas, pagkamatay, ug Pagkabanhaw maghatag og kalinaw.
Ang atong pinalanggang propeta, si Presidente Russell M. Nelson, mitudlo kanato: “Sama nga ang Manluluwas mitanyag og kalinaw nga ‘lapaw sa tanang pagpanabot’ [Mga Taga-Filipos 4:7], Siya usab mitanyag og gikusgon, giladmon, ug gilapdon sa kalipay nga lapas sa tawhanong pangatarongan o mortal nga panabot. Sama pananglit, daw dili posible nga mobati og kalipay kon nag-antos ang inyong anak og walay kaayohan nga sakit o kon nawagtangan kamo sa inyong trabaho o kon giluiban kamo sa inyong kapikas. Apan mao gayod kana ang kalipay nga gitanyag sa Manluluwas. Ang Iyang kalipay makanunayon, nagseguro kanato nga ang atong ‘mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon’ [Doktrina ug mga Pakigsaad 121:7] ug ipahinungod ngadto sa atong kaayohan [tan-awa sa 2 Nephi 2:2].”3
Kon ang Ginoo mosulti og kahupayan sa atong mga kalag, makaduyog kita uban sa “dakong panon sa mga anghel sa langit nga nag-awit og mga pagdayeg sa Dios, Dalaygon ang Dios sa kahitas-an, ug sa yuta panagdait sa mga tawo” (Lucas 2:13–14).
Mahimo kitang “dali … mga madaugon … Betlehem adtoon.”4
Mahimo kitang “[m]atug sa kalinaw,”5 nasayod nga, sa kataposan, ang tanan mamaayo ra ug mahimong matarong sumala sa mga saad ug hingpit nga panahon, paagi, ug kabubut-on sa Dios.
Sa wala: Si Hope human sa iyang ikaupat nga chemotherapy nga pagpatambal niadtong Hunyo 2015. Sa tuo: Si Hope nga nwebe anyos.
Ang Gasa sa Gugma
Ang Amahan nasayod sa hingpit sa matag usa kanato—sa atong mga pagsulay ug mga kakulangan, sa mga pangandoy ug mga kapakyasan. Tungod kay Siya nahigugma kanato, Siya naghatag kanato sa labing dako nga gasa nga sukad atong madawat.
“Kay gihigugma pag-ayo sa Dios ang kalibotan, ug tungod niini gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga motuo kaniya dili malaglag, kondili makabaton hinuon sa kinabuhing dayon” (Juan 3:16).
Tungod kay ang Anak usab nahigugma kanato, Siya matugtanon nga mihatag sa Iyang kinabuhi alang kanato.
“[Ang Anak] dili maghimo og bisan unsa gawas kon kini alang sa kaayohan sa kalibotan; kay siya nahigugma sa kalibotan, gani siya mitugyan sa iyang kaugalingon nga kinabuhi aron siya makadani sa tanan nga mga tawo ngadto kaniya,” nanagna si Nephi kabahin sa Manluluwas. “Busa, siya walay gisugo nga sila dili moambit sa iyang kaluwasan” (2 Nephi 26:24).
Isip mga disipulo sa Manluluwas sa ulahing mga adlaw, kita adunay responsibilidad ug panalangin sa pagpakigbahin sa gugma sa Amahan ug sa Anak alang kanato. Kita mopakigbahin niana nga gugma samtang mopamatuod kita ngadto sa mga anak sa Dios sa bililhong kahibalo nga kita aduna nga ang Dios buhi, nga ang Iyang Anak mianhi sa yuta aron sa pagluwas kanato gikan sa pisikal ug espirituhanon nga kamatayon, ug nga sa atong panahon ang Manluluwas mipahiuli sa Iyang Simbahan—Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Ang gasa sa Bugtong Anak sa Dios mao ang hinungdan nganong nagsaulog kita sa Pasko. Ang Pasko nagpasabot og malungtaron nga paglaom ug kalinaw nga gihimong posible pinaagi sa Pag-ula ug Pagkabanhaw sa Manluluwas nga gihimo tungod sa gugma alang kanato. Ang Pasko nagpasabot og walay kataposan nga kinabuhi ug mahangturon nga mga panaghiusa nga gihimong posible pinaagi sa sagrado nga mga ordinansa nga ipahigayon sa balaan nga mga templo.
“Ang nag-unang rason nga kita magsaulog sa Pasko tungod sa Pasko sa Pagkabanhaw,” miingon si Presidente Nelson. Siya midugang, “Tungod ni Jesukristo, kita makahinulsol ug mapasaylo sa atong mga sala. Tungod Kaniya, ang matag usa kanato mabanhaw.”6
Mabasa nato ang mga sagrado nga mga istorya diha sa Bag-ong Tugon bahin sa pagkatawo sa Manluluwas. Kini nga istorya mao ang sentro sa kadaghanan sa atong paborito nga mga tradisyon sa Pasko. Samtang magsaulog kita sa Iyang pagkatawo, bisan pa man, dili kita malimot nga kon wala ang Iyang Pagkabanhaw ug Pag-ula, wala unta kitay Pasko.
Ang Basahon ni Mormon ang saksi sa katinuod sa nabanhaw nga Kristo ingon man sa kabuhong ug kalawom sa doktrina ni Kristo. Panahon sa Pasko, kadtong kinsa mogamit sa mga kamatuoran mahitungod kang Kristo nga makaplagan sulod sa mga pahina niini makadugang og mas daghang kahulogan sa mga pagsaulog sa Pasko sa ilang pamilya.
Nasayod ako nga tungod sa gugma ug sa mahinungdanon nga tahas sa Manluluwas diha sa plano sa kaluwasan, makaangkon kita sa Iyang kalinaw (tan-awa sa Juan 14:27) ug “labaw nga maayo nga paglaom” (Ether 12:32)—panahon sa Pasko ug sa kanunay.