Digital Lamang
Si Jim Nahimo Namong Pasko
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Wala ako makakita sa punto sa paghimo niining pagbisita sa Pasko. Apan unsang epekto kini aduna!
Samtang ang sagad nga mga pagsaulog sa pamilya sa Bisperas sa Pasko hapit na matapos, akong gibati kanang dili-makahulat-hangtod-sa buntag nga pagbati sa kakulbahinam!
Nag-edad ako og otso anyos ug ang kinamagulangang apo sa akong daghan kaayong kadugo nga pamilya [extended family]. Matag pipila ka minuto, usa ka ginikanan, iyaan, o uyoan, moabli sa pultahan ug mosinggit kon makadungog og hinay nga tingog sa mga kampana. Ako halos dili makapaabot alang ni Santa nga moabot! Apan si Lolo sa gihapon namugos nga manaygon og una––usa ka tradisyon sa pamilya. “Dili gayod moanhi si Santa!” Akong gihunahuna.
Samtang kami milukso ngadto sa natabonan sa yelo nga sakyanan, kami nakaamgo nga kini ulahi na kaayo kay sa naandan namo nga pagbiya. Ang gamay nga lungsod diin kami nagpuyo sa Idaho hilom kaayo ug tugnaw. Pipila sa mga sakop sa pamilya naguol sa among pagpanaygon nga gabii na kaayo, apan ang akong apohan nga lalaki namugos nga kami kinahanglang mobisita og pipila ka mga balay.
Samtang kami nagmaneho paingon sa ubos nga gamay, puno og punoan sa kahoy nga agianan, kami walay nakita nga timailhan sa kahayag diha sa gamay nga pinuy-anan nga hinimo sa troso nga gipanag-iya ni “Lolo Jim.” Si Jim usa ka maayong higala, ug siya adunay maloloy-on nga kasingkasing. Siya nahimong biyudo sukad nga ako makahinumdom.
“Sa pagkatinuod si Jim dili manumbaling kon kami dili mohunong!” Ako miagulo. Sa labing siguro mapakyas si Santa Claus kanato!
Apan ang akong buotan nga apohan nga lalaki milahutay: “Sa hilom lamang pundok sa may bintana sa kwarto katulganan ug sugod sa ‘O Gamay nga Lungsod sa Betlehem.’”
Ang among mga tingog nagkatibulaag sa sinugdanan, apan ang kalig-on anaa sa gidaghanon, ug kini wala magdugay hangtod ang musika mitubo ngadto sa usa ka maanindot, nagkauyon nga tono.
Kadalanan naghayag
Sugang mahangturon.
Paglaom sa katuigan
Gituman mo karon.
Sa gihapon walay kahayag diha sa panimalay ni Jim, apan mipadayon kami sa pagkanta.
Kay si Kristo natawo na, ug sa kahitas-an
Mga anghel nagbantay sa, mga kabitoonan,
Pagkatawo gisangyaw, Hari pagdayeg kantahan,
Sa tawo ang kalinaw 1
Ang mga pultahan sa gamay nga pinuy-anan miabli.
Diha sa hayag sa bulan, kami nakakita sa mga luha nga midagayday sa nawong ni Jim. Samtang siya migakos kanamong tanan, siya mihilak––tinuod nga mihilak. Human sa usa ka panahon, gipahiran niya ang mga luha sa kalipay gikan sa iyang nawong ug miingon ngari kanamo, “Ako naghulat sa tibuok tuig alang kaninyo nga moanhi. Kamo ang akong Pasko. Ug sa diha nga ang orasan mipatak sa alas 9:30, ako naghunahuna nga ako gikalimtan. Nasagmuyo kaayo ako. Ako mihigda, kay walay rason sa pagpabiling magmata pa.”
Ang among mga kasingkasing napuno. Samtang si Jim misenyas kanamo ngadto sa iyang panimalay ug gipasiga ang suga, kami nakakita nga siya sa pagkatinuod nagpaabot kanamo. Ang iyang lamesa sa kusina nindot nga pagkapahimutang, ug diha ang tanan gikan sa cake sa pasko ug mga biskwit ngadto sa linutong daan nga karne nga gihiwahiwa og gagmay [cold meats] ug gipahimutang nga naghulat kanamo nga mokaon. Ang mga tasa mabinantayong giihap ug mahigugmaong gipuno sa tam-is nga apple cider, aron “dili makalimtan ang usa kaninyo,” midugang si Jim.
Si Jim miingon nga kami nahimo niya nga Pasko? Morag dili. Si Jim nahimo nga among Pasko.
Ang gasa sa gugma nga among nadawat nianang tugnaw nga Bisperas sa Pasko nahimong mas maanindot kay sa bisan unsa nga ibilin ni Santa ilawom sa among Christmas tree. Ug kini usa ka pahinumdom nga ang Ginoo gusto kanato nga mangalagad ngadto sa Iyang mga anak ingon nga Siya naghimo––sa tinagsa-tagsa, nagdala sa Iyang gugma ngari kanato (tan-awa sa 3 Nephi 11:15–17; 17:21).