Uw lichaam: voor die goddelijke gave zorgen

Gail Newbold

Kerktijdschriften

Ons lichaam is een gave van God en de tempel voor onze geest, maar het vergt zelfbeheersing en discipline om het op de juiste wijze te voeden en verzorgen.

Afbeelding

een man en een vrouw joggen

We vinden onze gezondheid al snel vanzelfsprekend – tot we last beginnen te krijgen van die tien blikjes frisdrank per dag, en te weinig slaap en beweging. Misschien krijgen we ondanks onze gezonde keuzes onverwachts een klap van onze genen, waardoor we gezondheidsproblemen krijgen.

Lichamelijke gezondheid is voor iedereen anders en daar hebben we niet altijd invloed op. Maar één ding is zeker: Gods plan spoort ons aan om het beste te maken van wat we hebben ontvangen. Dat vergt dezelfde discipline en toewijding als waarmee we voor onze geestelijke gezondheid zorgen. Dat houdt in dat we onze natuurlijke neiging leren beheersen om te willen hangen in plaats van sporten, snoep te eten in plaats van groenten, en laat op te blijven in plaats van te slapen.

Als we inspiratie zoeken voor een betere gezondheid en de zelfdiscipline ontwikkelen om gezond te blijven, zijn we beter in staat God te dienen en vreugde te vinden.

Uw lichaam is een tempel

Onze ziel gedijt als we goed voor ons lichaam en onze geest zorgen. ‘De geest en het lichaam zijn de ziel van de mens’ (Leer en Verbonden 88:15). President Russell M. Nelson heeft over dit vers gezegd dat lichaam en geest ‘essentieel [zijn]. [Uw] stoffelijke lichaam is een magnifieke schepping van God. Het is zijn tempel én [uw] tempel, en het moet met eerbied worden behandeld.’

Op 99-jarige leeftijd vervult president Nelson nog steeds zijn taken als president van de kerk, maar hij geeft ook toe dat hij soms een looprek gebruikt om zijn evenwicht te houden, en dat hij zijn conferentietoespraken nu liever zittend houdt. ‘Zo nu en dan heb ik wat problemen met mijn evenwicht’, schreef hij in mei 2023 op zijn socialemediapagina. ‘Het zou me niet moeten verbazen dat er kwaaltjes komen nu ik bijna een eeuw oud ben. Gelukkig functioneert mijn hart goed, zijn mijn geest en benen nog sterk, en werken mijn hersenen nog steeds.’

President Nelson staat erom bekend dat hij goed over zijn gezondheid waakt en een actieve levensstijl heeft. Hij is altijd slank geweest en werkte er hard aan om dat zo te houden. Hij sport regelmatig en doet dat het liefst in de vrije natuur. Tot lang na zijn 90e verjaardag maakte hij zijn stoep en de stoep van de buren sneeuwvrij, zette hij de vuilnisbakken terug in de garage en werkte hij in zijn tuin. Voordat hij president van de kerk werd, ging hij zo vaak mogelijk skiën.

Zelfdiscipline ontwikkelen

We kennen de basis voor een goede gezondheid:

Doe regelmatig aan lichaamsbeweging.
Slaap voldoende.
Eet gezond.
Blijf op gewicht.
Ga goed met stress om.

Onze geest weet wat we moeten doen. Nu moet alleen ons lichaam nog volgen. Volgens president Nelson is het sterfelijk leven een test om te zien of onze geest de bovenhand kan krijgen op de begeerten van ons lichaam:

‘Satan kent de macht van onze begeerten. Dus verleidt hij ons om te eten wat we niet moeten eten, te drinken wat we niet moeten drinken. […]

‘Als we beseffen dat onze afkomst goddelijk is, willen we die begeerten beheersen. […] In dagelijks gebed erkennen we [God] dankbaar als onze Schepper en danken Hem voor de magnifieke stoffelijke tempel die Hij ons gegeven heeft. We zorgen er dan goed voor en koesteren het als ons persoonlijke geschenk van God.’

Dankbaarheid koesteren en ons verheugen in het lichaam dat God ons heeft gegeven

Toen ik 27 jaar en moeder van drie kinderen was, kreeg ik de diagnose chronische gewrichtsreuma, een auto-immuunziekte die de gewrichten na verloop van tijd zwaar aantast. Ik had lichamelijk en mentaal geen controle meer over mijn leven. Ik vroeg God mij te helpen om weer mentaal stabiel en gezond te worden, wat ik eerder voor lief had genomen.

Ik schakelde de hulp in van een psycholoog voor mijn angsten. Ik zocht met een reumatoloog uit welke medicatie ik kon nemen en zocht ook naar alternatieve/natuurlijke geneeswijzen. Ik gaf het niet op. Na jaren van angst en verdriet ging mijn lichamelijke en mentale gezondheid erop vooruit.

Ik weet nog dat ik op een middag langs een wilde bloemenzee naar een meer in de bergen wandelde. De tranen rolden over mijn wangen. Ik dankte God voor mijn lichaam en dat ik iets kon doen waarvan ik had gedacht het nooit meer te kunnen. Er is geen geneesmiddel voor mijn aandoening en de ziekte heeft zichtbaar een tol van mijn lichaam geëist. Maar ik ben van wandelen en sporten gaan houden, en ik vind mijn gezondheid nooit meer vanzelfsprekend.

Ondanks mijn lichamelijke beperkingen ben ik onlangs met mijn man in de Amerikaanse staat Washington (een mekka voor wandelaars!) op zending geweest. Ik ben dankbaar dat ik mijn hele leven bijna elke denkbare kerkroeping heb kunnen vervullen.

President Nelson heeft gezegd: ‘Ik hoop dat we altijd dankbaar zullen zijn voor de ongelofelijke zegen van een magnifiek stoffelijk lichaam, de hoogste schepping van onze liefdevolle hemelse Vader. Hoe bijzonder ons lichaam ook is, het is geen doel op zich. Het is wel een essentieel onderdeel van Gods grote plan van geluk voor onze eeuwige vooruitgang.’