Η θνητότητα λειτουργεί!
Παρά τις ταλαιπωρίες που όλοι αντιμετωπίζουμε, ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας μας έχει δημιουργήσει το σχέδιο ευδαιμονίας, έτσι ώστε να μην είμαστε προορισμένοι να αποτύχουμε.
Για αρκετά χρόνια μου είχε ανατεθεί να διδάσκω μια μεγαλύτερης ηλικίας αδελφή στον τομέα μου. Δεν είχε εύκολη ζωή. Είχε διάφορα προβλήματα υγείας και πονούσε όλη της τη ζωή λόγω ενός παιδικού ατυχήματος στην παιδική χαρά. Χώρισε σε ηλικία 32 ετών και έμεινε να μεγαλώσει και να συντηρήσει τέσσερα μικρά παιδιά. Ξαναπαντρεύτηκε σε ηλικία 50 ετών. Ο δεύτερος σύζυγός της απεβίωσε, όταν εκείνη ήταν 66 ετών, και αυτή η αδελφή έζησε άλλα 26 χρόνια ως χήρα.
Παρά τις συνεχείς δυσκολίες, ήταν πιστή στις διαθήκες της μέχρι τέλους. Αυτή η αδελφή είχε ενθουσιασμό για τη γενεαλογία, πήγαινε τακτικά στον ναό, ήταν συλλέκτρια και συγγραφέας οικογενειακών ιστοριών. Αν και πέρασε πολλές δοκιμασίες και χωρίς αμφιβολία αισθανόταν κατά καιρούς λύπη και μοναξιά, είχε χαρωπή όψη και μια ευγενική και ευχάριστη προσωπικότητα.
Εννέα μήνες μετά την εκδημία της, ένας από τους γιους της είχε μια αξιοσημείωτη εμπειρία στον ναό. Έμαθε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος ότι η μητέρα του είχε ένα μήνυμα για εκείνον. Επικοινώνησε μαζί του, αλλά όχι με οπτικό ή ηχητικό μέσο. Το ακόλουθο αδιαμφισβήτητο μήνυμα ήλθε στον νου του γιου από τη μητέρα του: «Θέλω να ξέρεις ότι η θνητότητα λειτουργεί και θέλω να ξέρεις ότι τώρα καταλαβαίνω γιατί όλα συνέβησαν [στη ζωή μου] με τον τρόπο που συνέβησαν – και είναι όλα εντάξει».
Αυτό το μήνυμα είναι ακόμα πιο σημαντικό, αν αναλογισθεί κανείς την κατάστασή της και τις δυσκολίες που υπέμεινε και υπερνίκησε αυτή η αδελφή.
Αδελφοί και αδελφές, η θνητότητα λειτουργεί! Έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί! Παρά τις ταλαιπωρίες, τα ψυχικά άλγη και τις δυσκολίες που όλοι αντιμετωπίζουμε, ο στοργικός, σοφός και τέλειος Επουράνιος Πατέρας έχει δημιουργήσει το σχέδιο ευδαιμονίας έτσι ώστε να μην είμαστε προορισμένοι να αποτύχουμε. Το σχέδιό Του μας παρέχει έναν τρόπο για να ξεπεράσουμε τις αποτυχίες στη θνητότητα. Ο Κύριος έχει πει: «Αυτό είναι το έργο μου και η δόξα μου – να πραγματοποιήσω την αθανασία και την αιώνια ζωή του ανθρώπου».
Εντούτοις, αν θέλουμε να επωφεληθούμε από το «έργο και… [τ]η δόξα» του Κυρίου, δηλαδή την «αθανασία και αιώνια ζωή», χρειάζεται να εκπαιδευτούμε, να διδαχθούμε και να περάσουμε μέσα από τη φωτιά του μεταλλουργού – κάποιες φορές φτάνοντας μέχρι τα όριά μας. Αν αποφεύγαμε εντελώς τα προβλήματα, τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αυτού του κόσμου, θα παρακάμπταμε τη διαδικασία που είναι πραγματικά απαραίτητη για να λειτουργήσει η θνητότητα.
Και έτσι, δεν θα πρέπει να εκπλησσόμαστε, όταν έρχονται δύσκολες στιγμές. Θα συναντήσουμε καταστάσεις που μας δοκιμάζουν και ανθρώπους που μας δίνουν τη δυνατότητα να ασκήσουμε αληθινή αγνή αγάπη και υπομονή. Αλλά πρέπει να υπομείνουμε τις δυσκολίες και να θυμόμαστε όπως είπε ο Κύριος:
«Και όποιος δώσει τη ζωή του για χάρη μου, για χάρη του ονόματός μου, θα την ξαναβρεί, δηλαδή ζωή αιώνια.
»Γι’ αυτό, μην φοβάστε τους εχθρούς σας [ή τα προβλήματα, τις δυσκολίες ή τις δοκιμασίες αυτής της ζωής], επειδή έχω αποφασίσει…, λέει ο Κύριος, ότι θα σας δοκιμάσω στα πάντα, αν τηρήσετε τη διαθήκη μου… ώστε να βρεθείτε άξιοι».
Όταν αισθανόμαστε απογοητευμένοι ή ανησυχούμε για τα προβλήματά μας ή αισθανόμαστε ότι μας τυχαίνουν πάρα πολλές δυσκολίες στη ζωή, μπορούμε να θυμηθούμε τι είπε ο Κύριος στα τέκνα του Ισραήλ:
«Kαι θα θυμάσαι ολόκληρο τον δρόμο, στον οποίο σε οδήγησε ο Kύριος ο Θεός σου τα 40 αυτά χρόνια στην έρημο, για να σε ταπεινώσει, να σε δοκιμάσει, για να γνωρίσει τα όσα είναι στην καρδιά σου, αν θα φυλάξεις τις εντολές του, ή όχι».
Όπως ο Λεχί δίδαξε τον γιο του τον Ιακώβ:
«Υπέφερες ταλαιπωρίες και πολλή λύπη… Ωστόσο, …[ο Θεός] θα καθαγιάσει τις ταλαιπωρίες σου προς όφελός σου… Γνωρίζω λοιπόν ότι έχεις λυτρωθεί, χάρη της χρηστότητας του Λυτρωτή σου».
Επειδή αυτή η ζωή είναι ένα πεδίο δοκιμασίας και «μαύρα σύννεφα θλίψης πλανώνται επάνω μας απειλώντας τη γαλήνη της ζωής μας», είναι χρήσιμο να θυμόμαστε αυτήν τη συμβουλή και την υπόσχεση που βρίσκονται στο Μωσία 23 σχετικά με τις δυσκολίες της ζωής: «Παρά ταύτα – όποιος βασίζεται [στον Κύριο] αυτός θα υψωθεί κατά την τελευταία ημέρα».
Ως νέος, προσωπικά βίωσα μεγάλο συναισθηματικό πόνο και ντροπή ως αποτέλεσμα των άδικων πράξεων κάποιου άλλου, που για πολλά χρόνια επηρέασε την αυτοεκτίμηση και την αίσθηση της αξίας μου ενώπιον του Κυρίου. Παρ’ όλα αυτά, δίδω προσωπική μαρτυρία ότι ο Κύριος μπορεί να μας ενδυναμώσει και να μας υποστηρίξει σε όποιες δυσκολίες καλούμαστε να βιώσουμε κατά τη διάρκεια της παραμονής μας σε αυτήν την κοιλάδα των δακρύων.
Είμαστε εξοικειωμένοι με την εμπειρία του Παύλου:
«Kαι για να μη υπερηφανεύομαι, εξαιτίας τής υπερβολής των αποκαλύψεων [που έχω λάβει], μου δόθηκε ένας σκόλοπας στη σάρκα, ένας άγγελος του σατανά, για να με ραπίζει, για να μη υπερηφανεύομαι.
»Για το ζήτημα αυτό παρακάλεσα τον Kύριο τρεις φορές, για να απομακρυνθεί από μένα·
»Kαι μου είπε: Aρκεί σε σένα η χάρη μου· επειδή, μέσα σε αδυναμία, η δύναμή μου φανερώνεται τέλεια. Mε βαθύτατη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ περισσότερο στις αδυναμίες μου, για να κατοικήσει μέσα μου η δύναμη του Xριστού».
Δεν γνωρίζουμε ποιος ήταν ο «σκόλοπας στη σάρκα» του Παύλου. Επέλεξε να μην διευκρινίσει αν ήταν μια σωματική ασθένεια, μια διανοητική ή συναισθηματική αναπηρία ή ένας πειρασμός. Αλλά δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε αυτή τη λεπτομέρεια για να ξέρουμε ότι αγωνίστηκε και παρακάλεσε τον Κύριο για βοήθεια και ότι τελικά, η δύναμη και η ισχύς του Κυρίου είναι αυτές που τον βοήθησαν να το ξεπεράσει.
Όπως και για τον Παύλο, μέσω της βοήθειας του Κυρίου ενισχύθηκα συναισθηματικά και πνευματικά και τελικά αναγνώρισα, μετά από πολλά χρόνια, ότι ήμουν πάντα ένα άτομο με αξία και αντάξιο των ευλογιών του Ευαγγελίου. Ο Σωτήρας με βοήθησε να υπερνικήσω τα αισθήματά μου αναξιότητας και να δώσω ειλικρινή συγχώρηση στον παραβάτη. Τελικά κατάλαβα ότι η Εξιλέωση του Σωτήρος ήταν ένα προσωπικό δώρο για μένα και ότι ο Επουράνιος Πατέρας μου και ο Υιός Του με αγαπούν τέλεια. Χάρη στην Εξιλέωση του Σωτήρος, η θνητότητα λειτουργεί.
Αν και στο τέλος είχα την ευλογία να αναγνωρίσω πώς ο Σωτήρας με έσωσε και στάθηκε δίπλα μου σε όλες αυτές τις εμπειρίες, καταλαβαίνω ξεκάθαρα ότι τα άσχημα εφηβικά μου χρόνια ήταν το δικό μου προσωπικό ταξίδι και η εμπειρία, η επίλυση της οποίας και το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορούν να συγκριθούν με τις αντίστοιχες εμπειρίες ανθρώπων, που υπέφεραν και συνεχίζουν να υποφέρουν από την άδικη συμπεριφορά κάποιων άλλων.
Αναγνωρίζω ότι οι εμπειρίες της ζωής –καλές και κακές– μπορούν να μας διδάξουν σημαντικά μαθήματα. Πλέον γνωρίζω και δίδω μαρτυρία ότι η θνητότητα λειτουργεί! Ελπίζω ότι ως αποτέλεσμα του συνόλου των εμπειριών της ζωής μου –καλών και κακών– έχω συμπόνια για τα αθώα θύματα των πράξεων κάποιου άλλου και ενσυναίσθηση για τους καταπιεσμένους.
Ελπίζω ειλικρινώς ότι ως αποτέλεσμα των εμπειριών της ζωής μου –καλών και κακών– είμαι πιο ευγενικός με τους άλλους, φέρομαι στους άλλους όπως θα έκανε ο Σωτήρας και έχω μεγαλύτερη κατανόηση για τους αμαρτωλούς και έχω ακεραιότητα. Όταν βασιζόμαστε στη χάρη του Σωτήρος και τηρούμε τις διαθήκες μας, μπορούμε να χρησιμεύσουμε ως παραδείγματα των σημαντικών και ευρέων αποτελεσμάτων της Εξιλέωσης του Σωτήρος.
Αναφέρω ένα τελευταίο παράδειγμα ότι η θνητότητα λειτουργεί.
Η θεία του Πρεσβυτέρου Χέιλς, Λόις ΒάντενΜπος, και η μητέρα του, Κλέα ΒάντενΜπος.
Η μητέρα μου δεν είχε εύκολο ταξίδι στη θνητότητα. Δεν έλαβε επαίνους ή εγκόσμιες τιμές και δεν είχε ευκαιρίες για μόρφωση πέρα από το γυμνάσιο. Προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα ως παιδί, με αποτέλεσμα το αριστερό πόδι της να πονά όλη της τη ζωή. Ως ενήλικη, αντιμετώπισε πολλά και δύσκολα οικονομικά προβλήματα και προβλήματα υγείας, αλλά ήταν πιστή στις διαθήκες της και αγαπούσε τον Κύριο.
Όταν η μητέρα μου ήταν 55 ετών, η μεγαλύτερη αδελφή μου πέθανε, αφήνοντας μια κόρη οκτώ μηνών, την ανιψιά μου, χωρίς μητέρα. Για διάφορους λόγους, η μαμά κατέληξε να μεγαλώνει σε μεγάλο βαθμό την ανιψιά μου για τα επόμενα 17 χρόνια, συχνά κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες αυτές, υπηρέτησε με χαρά και προθυμία την οικογένειά της, τους γείτονες και τα μέλη του τομέως της και υπηρέτησε ως λειτουργός διατάξεων στον ναό για πολλά χρόνια. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής της, η μαμά υπέφερε από μια μορφή άνοιας, βρισκόταν συχνά σε σύγχυση και ήταν περιορισμένη σε μια νοσηλευτική μονάδα. Δυστυχώς, ήταν μόνη, όταν απεβίωσε απροσδόκητα.
Αρκετούς μήνες μετά την εκδημία της, είδα ένα όνειρο που δεν ξέχασα ποτέ. Στο όνειρό μου, καθόμουν στο γραφείο μου στο Κτήριο Διοικήσεως της Εκκλησίας. Η μαμά μπήκε στο γραφείο. Ήξερα ότι είχε έλθει από τον κόσμο των πνευμάτων. Πάντοτε θα θυμάμαι τα συναισθήματα εκείνης της στιγμής. Δεν είπε τίποτα, αλλά ακτινοβολούσε από πνευματική ομορφιά που δεν είχα ποτέ πριν δει και την οποία δυσκολεύομαι να περιγράψω.
Η όψη και όλο της το είναι ήταν πραγματικά εκπληκτικά! Θυμάμαι να της λέω: «Μητέρα, είσαι τόσο όμορφη!» αναφερόμενος στην πνευματική της δύναμη και ομορφιά. Έδειξε ότι με αναγνώρισε – πάλι χωρίς να μιλήσει. Αισθάνθηκα την αγάπη της για εμένα και ήξερα τότε ότι είναι ευτυχισμένη και θεραπευμένη από τις εγκόσμιες έγνοιες και δυσκολίες, και αναμένει με ανυπομονησία «μία ένδοξη ανάσταση». Ξέρω ότι για τη μαμά, η θνητότητα λειτούργησε – και ότι λειτουργεί και για εμάς επίσης.
Το έργο και η δόξα του Θεού είναι να πραγματοποιήσει την αθανασία και αιώνια ζωή του ανθρώπου. Οι εμπειρίες της θνητότητας είναι μέρος του ταξιδιού που μας επιτρέπει να αναπτυχθούμε και να προοδεύσουμε προς την αθανασία και την αιώνια ζωή. Δεν εστάλημεν εδώ για να αποτύχουμε, αλλά για να εκπληρώσουμε το σχέδιο του Θεού για εμάς.
Όπως ο βασιλιάς Βενιαμίν δίδαξε: «Και επιπλέον, θα επιθυμούσα να συλλογιστείτε την ευλογημένη και ευτυχισμένη κατάσταση εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού. Επειδή ιδού, είναι ευλογημένοι στα πάντα, τόσο στα εγκόσμια όσο και στα πνευματικά. Και αν παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, γίνονται δεκτοί στους ουρανούς, ώστε έτσι να κατοικήσουν με τον Θεό σε μία κατάσταση ατελείωτης ευδαιμονίας». Με άλλα λόγια, η θνητότητα λειτουργεί!
Καταθέτω μαρτυρία ότι όσο λαμβάνουμε τις διατάξεις του Ευαγγελίου, συνάπτουμε διαθήκες με τον Θεό και μετά τηρούμε αυτές τις διαθήκες, μετανοούμε, υπηρετούμε τους άλλους και υπομένουμε μέχρι τέλους, μπορούμε να έχουμε τη διαβεβαίωση και την πλήρη εμπιστοσύνη στον Κύριο ότι η θνητότητα λειτουργεί! Καταθέτω μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό και ότι το ένδοξο μέλλον μας με τον Επουράνιο Πατέρα μας γίνεται δυνατό μέσω της χάρης και της Εξιλέωσης του Σωτήρος. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.