Λιαχόνα
Εστιάστε στον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του
Νοέμβριος 2024


10:50

Εστιάστε στον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του

Όταν αγνοούμε τους περισπασμούς του κόσμου και εστιάζουμε στον Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του, έχουμε εγγυημένη επιτυχία.

Το 1996, η ομάδα ποδοσφαίρου ανδρών της Νιγηρίας κέρδισε το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ατλάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς τελείωνε ο τελικός, χαρούμενα πλήθη ξεχύθηκαν στους δρόμους κάθε πόλης και κωμόπολης στη Νιγηρία. Αυτή η χώρα των 200 εκατομμυρίων ανθρώπων μετετράπη αμέσως σε μια τεράστια γιορτή στις δύο το πρωί! Υπήρχε μεταδοτική χαρά, ευτυχία και ενθουσιασμός καθώς οι άνθρωποι έτρωγαν, τραγουδούσαν και χόρευαν. Εκείνη τη στιγμή, η Νιγηρία ήταν ενωμένη και κάθε Νιγηριανός ήταν ικανοποιημένος που ήταν Νιγηριανός.

Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτή η ομάδα αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις. Με την έναρξη του τουρνουά, η οικονομική τους υποστήριξη τελείωσε. Η ομάδα ολοκλήρωσε χωρίς τα κατάλληλα κιτ, χώρους εκπαίδευσης, τρόφιμα ή υπηρεσίες πλυντηρίου.

Η Νιγηριανή ομάδα ποδοσφαίρου με χρυσά μετάλλια.

Τζερόμ Πρέβοστ/Getty Images

Σε ένα σημείο, βρέθηκαν λίγα λεπτά πριν αποκλειστούν από τον διαγωνισμό, αλλά η νιγηριανή ομάδα θριάμβευσε ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Αυτή η καθοριστική στιγμή άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν τον εαυτό τους. Με νεοαποκτηθείσα πεποίθηση, και με ατομική και ομαδική σκληρή δουλειά και πείσμα, αγνόησαν ενιαία τους πολλούς περισπασμούς και επικεντρώθηκαν στη νίκη. Αυτή η εστίαση τούς χάρισε χρυσά μετάλλια και οι Νιγηριανοί τους βάπτισαν «Ομάδα ονείρων». Η Ομάδα ονείρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1996 εξακολουθεί να αναφέρεται στον αθλητισμό της Νιγηρίας.

Η Ομάδα ονείρων της Νιγηρίας.

Ντέιβιντ Κάννον/Allsport/Getty Images

Μόλις η ομάδα ποδοσφαίρου έμαθε να αγνοεί τους πολλούς περισπασμούς που αντιμετώπιζε και να εστιάζει στον στόχο της, πέτυχε πέρα από αυτό που νόμιζε δυνατόν και βίωσε μεγάλη χαρά. (Όπως και οι υπόλοιποι εμείς στη Νιγηρία!)

Με παρόμοιο τρόπο, όταν αγνοούμε τους περισπασμούς του κόσμου και εστιάζουμε στον Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του, έχουμε εγγυημένη επιτυχία πέρα από ό,τι μπορούμε πλήρως να φαντασθούμε και μπορούμε να νιώσουμε μεγάλη χαρά. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον δίδαξε: «Όταν το σημείο εστίασης της ζωής μας είναι στον… Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του, μπορούμε να νιώσουμε χαρά άσχετα από το τι συμβαίνει –ή δεν συμβαίνει– στη ζωή μας».

Προσεύχομαι ώστε το Άγιο Πνεύμα να βοηθήσει καθέναν από εμάς να δώσουμε προσοχή στην πρόσκληση του Προέδρου Νέλσον να εστιάσουμε τη ζωή μας στον «Ιησού Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του», ώστε να μπορέσουμε να βιώσουμε χαρά εν Χριστώ «άσχετα από το τι συμβαίνει –ή δεν συμβαίνει– στη ζωή μας».

Αρκετές αφηγήσεις στο Βιβλίο του Μόρμον περιγράφουν άτομα που άλλαξαν τη ζωή τους εστιάζοντας στον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του.

Σκεφθείτε τον Άλμα τον νεότερο. Επαναστάτησε και πολέμησε την Εκκλησία. Ο πατέρας του, ο Άλμα, προσευχήθηκε και νήστεψε. Ένας άγγελος εμφανίσθηκε και κάλεσε τον Άλμα τον νεότερο σε μετάνοια. Εκείνη τη στιγμή, ο Άλμα άρχισε να υποφέρει «τους πόνους μιας καταραμένης ψυχής». Τις πιο σκοτεινές του ώρες, θυμόταν τον πατέρα του να διδάσκει ότι ο Χριστός θα ερχόταν για να εξιλεώσει τον κόσμο για τις αμαρτίες του. Καθώς το μυαλό του συγκρατούσε αυτήν τη σκέψη, ικέτευσε τον Θεό για έλεος. Το αποτέλεσμα ήταν χαρά, μια χαρά που περιέγραψε ως εξαίσια! Ευσπλαχνία και χαρά ήλθαν στον Άλμα, επειδή αυτός και ο πατέρας του εστιάσθηκαν στον Σωτήρα.

Για γονείς με παιδιά τα οποία έχουν παραστρατήσει, μην αποθαρρύνεστε! Αντί να αναρωτιέστε γιατί ένας άγγελος δεν έρχεται να βοηθήσει το παιδί σας να μετανοήσει, να ξέρετε ότι ο Κύριος έχει θέσει έναν θνητό άγγελο στο μονοπάτι του: τον επίσκοπο, έναν άλλον ηγέτη της Εκκλησίας ή έναν αδελφό ή αδελφή που τελεί διακονία. Εάν συνεχίσετε να νηστεύετε και να προσεύχεστε, εάν δεν ορίσετε χρονοδιάγραμμα ή προθεσμία για τον Θεό και εάν εμπιστεύεστε ότι απλώνει το χέρι Του για να βοηθήσει, τότε –αργά ή γρήγορα– βρίσκετε τον Θεό να αγγίζει την καρδιά του παιδιού σας, όταν το παιδί σας επιλέγει να ακούει. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Χριστός είναι χαρά – ο Χριστός είναι ελπίδα. Εκείνος είναι η υπόσχεση των «καλών πραγμάτων που θα έλθουν». Εμπιστευτείτε λοιπόν στον Ιησού Χριστό το παιδί σας, γιατί Αυτός είναι η δύναμη κάθε γονέα και κάθε παιδιού.

Μόλις βίωσε χαρά εν Χριστώ, ο Άλμα ο νεότερος έζησε με αυτήν τη χαρά. Όμως πώς διατήρησε τέτοια χαρά ακόμα και μέσα από δυσκολίες και δοκιμασίες; Δηλώνει:

«Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι τώρα, έχω εργασθεί ακατάπαυστα για να μπορέσω να φέρω ψυχές σε μετάνοια, ώστε να μπορούσα να τους κάνω να γευθούν την υπέρμετρη αγαλλίαση την οποία γεύθηκα εγώ…

»…Και… ο Κύριος πράγματι μου δίνει πάρα πολύ μεγάλη χαρά στον καρπό των κόπων μου…

»Και έχω υποστηριχθεί σε δοκιμασίες και όλων των ειδών τα βάσανα».

Η χαρά εν Χριστώ άρχισε για τον Άλμα, όταν άσκησε πίστη σε Εκείνον και φώναξε για έλεος. Στη συνέχεια, ο Άλμα άσκησε την πίστη του στον Χριστό δουλεύοντας για να βοηθά άλλους να γευθούν την ίδια χαρά. Αυτοί οι συνεχείς μόχθοι παρήγαγαν μεγάλη χαρά στον Άλμα, ακόμα και σε δοκιμασίες και όλων των ειδών τα βάσανα. Βλέπετε, «ο Κύριος αγαπά την προσπάθεια» και η προσπάθεια που εστιάζεται σε Εκείνον φέρνει ευλογίες. Ακόμη και οι σφοδρές δοκιμασίες μπορούν να «πνιγ[ούν] από τη χαρά για τον Χριστό».

Μία άλλη ομάδα στο Βιβλίο του Μόρμον, οι οποίοι έκαναν τον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του το επίκεντρο της ζωής τους και βρήκαν χαρά, είναι αυτοί που ίδρυσαν την πόλη Ήλαμ – ένα μέρος όπου μπορούσαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να απολαμβάνουν την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας τους. Αυτός ο ενάρετος λαός που ζούσε μια καλή ζωή, υποδουλώθηκε από μια ληστρική ομάδα και στερήθηκε το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα της άσκησης της θρησκείας. Μερικές φορές άσχημα πράγματα συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους:

«Ο Κύριος το κρίνει σωστό να επιπλήττει τον λαό του. Μάλιστα, δοκιμάζει την υπομονή τους και την πίστη τους.

»Παρά ταύτα – όποιος βασίζεται σε εκείνον αυτός θα υψωθεί κατά την τελευταία ημέρα. Μάλιστα, και έτσι ήταν με αυτόν τον λαό».

Πώς υπέμεινε αυτός ο λαός στις δοκιμασίες και τα βάσανά του; Εστιαζόμενος στον Χριστό και το Ευαγγέλιό Του. Τα προβλήματά τους δεν τους καθόρισαν. Αντιθέτως, ο καθένας τους στράφηκε στον Θεό, πιθανώς αυτοπροσδιοριζόμενος ως τέκνο του Θεού, τέκνο της διαθήκης και μαθητής του Ιησού Χριστού. Καθώς θυμήθηκαν ποιοι ήταν και επικαλέσθηκαν τον Θεό, έλαβαν ειρήνη, δύναμη και τελικά χαρά εν Χριστώ:

«Και ο Άλμα και ο λαός του… εξέχυναν την καρδιά τους προς [τον Θεό], και εκείνος ήξερε τις σκέψεις της καρδιάς τους.

»Και συνέβη ώστε ήλθε η φωνή του Κυρίου προς αυτούς στα βάσανά τους, λέγοντας: Σηκώστε το κεφάλι σας και ανακουφιστείτε, γιατί εγώ γνωρίζω τη διαθήκη που συνήψατε προς έμενα. Και εγώ θα συνάψω διαθήκη με τον λαό μου και θα τους ελευθερώσω από την υποδούλωση».

Σε απάντηση, ο Κύριος «[ελάφρυνε] τα βάρη… επάνω στους ώμους [τους]… Μάλιστα, ο Κύριος όντως τους ενδυνάμωσε ώστε να μπορούσαν να σηκώνουν τα βάρη τους με ευκολία, και υπάκουαν πρόσχαρα και με υπομονή σε κάθε θέλημα του Κυρίου. Σημειώστε ότι αυτοί οι Άγιοι άφησαν τα προβλήματα, τα βάσανα και τις δοκιμασίες τους να καταπιωθούν στη χαρά για τον Χριστό! Κατόπιν, εν ευθέτω χρόνω, έδειξε στον Άλμα τον δρόμο για τη διαφυγή και ο Άλμα –ένας προφήτης του Θεού– τους οδήγησε σε ασφάλεια.

Καθώς εστιάζουμε στον Χριστό και ακολουθούμε τον προφήτη Του, κι εμείς θα οδηγηθούμε στον Χριστό και στη χαρά του Ευαγγελίου Του. Έχει διδάξει ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον: «Η χαρά είναι δυνατή και η εστίαση στη χαρά φέρνει τη δύναμη του Θεού στη ζωή μας. Όπως στα πάντα, ο Ιησούς Χριστός είναι το υπέρτατο παράδειγμά μας “ο οποίος, εξαιτίας τής χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό” [Προς Εβραίους 12:2.

Η μητέρα του Πρεσβυτέρου Έγκμπο.
Ο Πρεσβύτερος Έγκμπο με τη μητέρα του.

Η μητέρα μου απεβίωσε πρόσφατα. Ήταν ένα σοκ. Αγαπώ τη μητέρα μου και δεν σχεδίαζα να την χάσω τόσο νέα. Όμως μέσω της εκδημίας της, η οικογένειά μου κι εγώ έχουμε βιώσει τόσο λύπη όσο και χαρά. Ξέρω, χάριν Εκείνου, ότι δεν είναι νεκρή – ζει! Και ξέρω ότι χάρη στον Χριστό και τα κλειδιά της ιεροσύνης που αποκαταστάθηκαν μέσω του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, θα είμαι ξανά μαζί της. Η θλίψη της απώλειας της μαμάς μου υπερνικήθηκε από τη χαρά για τον Χριστό! Μαθαίνω ότι το να «σκέπτομαι επουράνια» και να «αφήνω τον Θεό να επικρατήσει» περιλαμβάνει να εστιάζω στη χαρά που είναι διαθέσιμη εν Χριστώ.

Μας καλεί στοργικά: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω». Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.