Αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή
Ο αγιασμός στον Κύριο κάνει ιερή την καθημερινή ζωή. Ενδυναμώνει τη σχέση μας και μας βοηθά να βρούμε περισσότερη ευτυχία στη σχέση μας με τον Κύριο και με τους άλλους.
Η πρόσφατη επανένωσή μας της οικογένειας Γκονγκ περιελάμβανε ένα διασκεδαστικό σόου ταλέντων, το οποίο ολοκληρώθηκε με έναν διαγωνισμό όπου οι συμμετέχοντες έλεγαν «τα αστεία του μπαμπά».
Αλλά αυτός ο διαγωνισμός ήταν ασυνήθιστος. Στη μία ομάδα ήταν ο παππούς (εγώ) και δύο από τα εγγόνια, ηλικίας 12 και 11 ετών. Στην άλλη ομάδα ήταν ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, στο οποίο ένας εξάδελφος πληκτρολογούσε προτροπές να λέει «τα αστεία του μπαμπά» στο ύφος του Γκέρριτ Γ. Γκονγκ. Παππούς Γκέρριτ Γκονγκ εναντίον πλατφόρμας τεχνητής νοημοσύνης που θα προσπαθούσε να μιμηθεί το ύφος του Γκέρριτ Γκονγκ.
Τα εγγόνια μου κι εγώ αρχίσαμε πρώτοι.
Πώς λέγεται ένας δεινόσαυρος που τρακάρει το αυτοκίνητό του; Συντρίμμια τυραννόσαυρου.
Η τεχνητή νοημοσύνη Γκέρριτ Γκονγκ έλαβε οδηγίες – σκέψου όπως ο Γκέρριτ Γ. Γκονγκ. Μίλα σαν κι αυτόν.
Τεχνητή νοημοσύνη Γκέρριτ Γκονγκ – «Ορίστε ένα «αστείο του μπαμπά» σαν να το είπε ο Γκέρριτ Γ. Γκονγκ, ενστερνιζόμενη το ζεστό, στοχαστικό και εμψυχωτικό του ύφος: Γιατί το ταπεινό δέντρο έκανε τους ανθρώπους να χαμογελούν; Επειδή είχε τις ρίζες του στην αγάπη και προσέγγιζε με κλαδιά καλοσύνης. Όπως εκείνο το δέντρο, μπορούμε κι εμείς να βρούμε δύναμη στις ρίζες μας και χαρά δείχνοντας καλοσύνη στους άλλους».
Λοιπόν, τι λέτε; Γι’ αυτό λέγονται «τα αστεία των μπαμπάδων».
Παντού γύρω μας υπάρχουν ευκαιρίες να γελάσουμε, να χαρούμε, να δούμε με μάτια ευγνωμοσύνης. Δικό μας είναι το Ευαγγέλιο χαράς και αγιότητας στην καθημερινή ζωή. Η αγιότητα ξεχωρίζει τα πράγματα για ιερό σκοπό. Αλλά η αγιότητα μάς καλεί επίσης να εμπλουτίσουμε την καθημερινή ζωή με το ιερό – να χαιρόμαστε για τον καθημερινό άρτο μέσα στο άγχος και τις δυσκολίες αυτού του κόσμου. Για να περπατήσουμε με τον Κύριο, πρέπει να γίνουμε άγιοι, επειδή Εκείνος είναι άγιος και για να μας βοηθήσει να γίνουμε άγιοι, ο Κύριος μάς καλεί να βαδίσουμε μαζί Του.
Καθένας μας έχει μία ιστορία. Καθώς η αδελφή Γκονγκ και εγώ σας συναντούμε –μέλη της Εκκλησίας και φίλους σε πολλά μέρη και περιστάσεις– οι ιστορίες σας για τον αγιασμό προς τον Κύριο στην καθημερινή ζωή μάς εμπνέουν. Ζείτε επτά περιστάσεις: επικοινωνία με τον Θεό, κοινωνία και συμπόνια ο ένας προς τον άλλον, δέσμευση και διαθήκη με τον Θεό, την οικογένεια και τους φίλους – επικεντρωμένοι στον Ιησού Χριστό.
Όλο και περισσότερα στοιχεία υπογραμμίζουν αυτό το εντυπωσιακό γεγονός: οι πιστοί είναι κατά μέσο όρο ευτυχέστεροι, υγιέστεροι και πιο ικανοποιημένοι από εκείνους χωρίς πνευματική δέσμευση ή σύνδεση. Ευτυχία και ικανοποίηση από τη ζωή, διανοητική και σωματική υγεία, νόημα και σκοπός, χαρακτήρας και αρετή, στενές κοινωνικές σχέσεις, ακόμη και οικονομική και υλική σταθερότητα – σε καθεμία από αυτές τις κατηγορίες, οι ασκούντες τη θρησκεία ευημερούν.
Απολαμβάνουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία και μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή σε όλες τις ηλικίες και δημογραφικές ομάδες.
Αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «θρησκευτική δομική σταθερότητα» προσφέρει σαφήνεια, σκοπό και έμπνευση μέσα στις ανατροπές και τις μεταβολές της ζωής. Το σπιτικό της πίστης και η κοινότητα των Αγίων μάχονται την απομόνωση και το μοναχικό πλήθος. Ο αγιασμός στον Κύριο λέει όχι στους βέβηλους, όχι στην χλευαστική εξυπνάδα εις βάρος των άλλων, όχι στους αλγόριθμους που κερδίζουν χρήματα από τον θυμό και την πόλωση. Ο αγιασμός στον Κύριο λέει ναι στα ιερά και ευλαβικά, ναι στο να γίνουμε ο πιο ελεύθερος, ο ευτυχέστερος, ο αυθεντικότερος, ο καλύτερος εαυτός μας καθώς Τον ακολουθούμε με πίστη.
Πώς είναι ο αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή;
Ο αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή μοιάζει με δύο νέους πιστούς ενηλίκους, παντρεμένους για ένα έτος, που μοιράζονται με γνησιότητα και ευαισθησία διαθήκες, θυσίες και υπηρέτηση στο Ευαγγέλιο που εκτυλίσσεται τη ζωή τους.
Λέει εκείνη: «Στο γυμνάσιο, ήμουν σε ένα σκοτεινό μέρος. Ένιωθα ότι ο Θεός δεν ήταν εκεί για μένα. Κάποιο βράδυ, ένα μήνυμα από έναν φίλο έλεγε: “Γεια σου, έχεις διαβάσει ποτέ το Άλμα 36;”
»Καθώς άρχισα να διαβάζω» είπε «με κατέκλυσε γαλήνη και αγάπη. Ένιωθα σαν να μου έδιναν αυτή τη μεγάλη αγκαλιά. Όταν διάβασα το Άλμα 36:12, ήξερα ότι ο Επουράνιος Πατέρας με είδε και ήξερε ακριβώς πώς αισθανόμουν».
Συνεχίζει: «Προτού παντρευτούμε, ήμουν ειλικρινής με τον αρραβωνιαστικό μου ότι δεν είχα μια μεγάλη μαρτυρία για τη δεκάτη. Γιατί ο Θεός χρειαζόταν από εμάς να δίνουμε χρήματα, όταν άλλοι είχαν τόσα πολλά να δώσουν; Ο αρραβωνιαστικός μου βοήθησε εξηγώντας ότι δεν είναι θέμα χρημάτων, αλλά το να ακολουθούμε μια εντολή που μας ζητήθηκε. Με προκάλεσε να αρχίσω να πληρώνω τη δεκάτη.
»Είδα πραγματικά τη μαρτυρία μου να μεγαλώνει» είπε. «Μερικές φορές τα χρήματα λιγοστεύουν, αλλά είδαμε τόσες πολλές ευλογίες και με κάποιο τρόπο οι μισθοί ήταν αρκετοί».
Επίσης, «στην τάξη μου της νοσηλευτικής» είπε «ήμουν το μόνο μέλος της Εκκλησίας και η μόνη παντρεμένη. Πολλές φορές έφευγα από την τάξη απογοητευμένη ή κλαίγοντας, επειδή ένιωθα ότι οι συμμαθητές μου με ξεχώριζαν και έκαναν αρνητικά σχόλια για τα πιστεύω μου, για το ότι φορούσα τα ενδύματά μου ή για το γεγονός ότι ήμουν παντρεμένη τόσο νέα».
Ωστόσο συνεχίζει: «Το τελευταίο εξάμηνο έμαθα πώς να εκφράζω καλύτερα τις πεποιθήσεις μου και να είμαι καλό παράδειγμα του Ευαγγελίου. Η γνώση και η μαρτυρία μου μεγάλωσαν, επειδή δοκιμάστηκα στην ικανότητά μου να στέκομαι μόνη και να είμαι δυνατή σε αυτά που πιστεύω».
Ο νεαρός σύζυγος προσθέτει: «Πριν από την ιεραποστολή μου είχα προτάσεις να παίξω μπέιζμπολ στο κολλέγιο. Παίρνοντας τη δύσκολη απόφαση, έβαλα στην άκρη εκείνες τις προσφορές και πήγα να υπηρετήσω τον Κύριο. Δεν θα αντάλλαζα αυτά τα δύο χρόνια για τίποτα.
«Επιστρέφοντας στο σπίτι» είπε «περίμενα μια δύσκολη μετάβαση, αλλά βρήκα τον εαυτό μου πιο δυνατό, πιο γρήγορο και πιο υγιή. Έριχνα την μπάλα πιο δυνατά από ό,τι όταν έφυγα. Είχα περισσότερες προτάσεις να παίξω από ό,τι όταν έφυγα, συμπεριλαμβανομένου του σχολείου των ονείρων μου. Και, το πιο σημαντικό» είπε «βασίζομαι στον Κύριο περισσότερο από ποτέ».
Καταλήγει: «Ως ιεραπόστολος δίδαξα ότι ο Επουράνιος Πατέρας μάς υπόσχεται δύναμη στις προσευχές μας, αλλά μερικές φορές το ξεχνώ αυτό για τον εαυτό μου».
Το θησαυροφυλάκιο των ιεραποστολικών ευλογιών αγιασμού στον Κύριο είναι πλούσιο και γεμάτο. Τα οικονομικά, ο χρονισμός και άλλες καταστάσεις συχνά δεν είναι εύκολες. Όμως όταν ιεραπόστολοι όλων των ηλικιών και υποβάθρων αφιερώνουν αγιασμό στον Κύριο, τα πράγματα μπορούν να πάνε καλά κατά τον χρόνο και τον τρόπο του Κυρίου.
Τώρα, μετά από 48 χρόνια, ένας μεγαλύτερης ηλικίας ιεραπόστολος λέει: «Ο πατέρας μου ήθελε να σπουδάσω στο κολλέγιο, όχι να πάω στην ιεραποστολή. Λίγο αργότερα, έπαθε καρδιακή προσβολή και πέθανε σε ηλικία 47 ετών. Ένιωθα ένοχος. Πώς θα μπορούσα να διορθώσω τα πράγματα με τον πατέρα μου;
»Αργότερα» συνεχίζει «αφού απεφάσισα να υπηρετήσω μία ιεραποστολή, είδα τον πατέρα μου σε όνειρο. Γαλήνιος και ικανοποιημένος, ήταν χαρούμενος που θα υπηρετούσα».
Αυτός ο ιεραπόστολος μεγαλύτερης ηλικίας συνεχίζει: «Όπως διδάσκει το Διδαχή και Διαθήκες, τμήμα 138, πιστεύω ότι ο πατέρας μου θα μπορούσε να υπηρετήσει ως ιεραπόστολος στον κόσμο των πνευμάτων. Φαντάζομαι τον πατέρα μου να βοηθά τον προπάππο μας, ο οποίος έφυγε από τη Γερμανία σε ηλικία 17 ετών και είχε χαθεί για την οικογένεια, για να βρεθεί ξανά».
Η σύζυγός του προσθέτει: «Ανάμεσα στα πέντε αδέλφια στην οικογένεια του συζύγου μου, οι τέσσερεις που υπηρέτησαν ιεραποστολές είναι εκείνοι με διπλώματα κολλεγίου».
Ο αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή μοιάζει με έναν νεαρό επιστρέφοντα ιεραπόστολο, ο οποίος έμαθε να αφήνει τον Θεό να επικρατεί στη ζωή του. Νωρίτερα, όταν του ζητήθηκε να ευλογήσει κάποιον που ήταν πολύ άρρωστος, αυτός ο ιεραπόστολος είπε: «Έχω πίστη. Θα τον ευλογήσω να αναρρώσει. Ωστόσο» λέει ο επιστρέφων ιεραπόστολος «έμαθα εκείνη τη στιγμή να προσεύχομαι όχι για αυτό που ήθελα, αλλά για αυτό που ο Κύριος ήξερε ότι χρειαζόταν το άτομο. Ευλόγησα τον αδελφό με ειρήνη και παρηγοριά. Αργότερα πέθανε ειρηνικά».
O αγιασμός προς τον Κύριο στην καθημερινή ζωή είναι σαν μια σπίθα που διασχίζει το καταπέτασμα για να συνδέσει, να παρηγορήσει και να ενδυναμώσει. Ένας διοικητικός υπάλληλος σε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο λέει ότι αισθάνεται άτομα που γνωρίζει μόνο από τα λόγια των άλλων να προσεύχονται γι’ αυτόν. Αυτά τα άτομα αφιέρωσαν τη ζωή τους στο πανεπιστήμιο και συνεχίζουν να ενδιαφέρονται για την αποστολή και τους φοιτητές του.
Μία αδελφή κάνει ό,τι καλύτερο κάθε ημέρα, αφού ο σύζυγός της ήταν άπιστος σε εκείνη και τα παιδιά. Θαυμάζω βαθιά την ίδια και άλλους σαν κι αυτήν. Μια μέρα, ενώ δίπλωνε τα ρούχα, με το χέρι της σε μια στοίβα από ρούχα, αναστέναξε: «Ποιο το νόημα;» Ένιωσε μία τρυφερή φωνή να τη διαβεβαιώνει: «Οι διαθήκες σας είναι μαζί μου».
Για 50 χρόνια, μία άλλη αδελφή επιθυμούσε μία σχέση με τον πατέρα της. «Μεγαλώνοντας» λέει «υπήρχαν τα αδέλφια μου και ο μπαμπάς μου, και μετά ήμουν εγώ – η μοναχοκόρη. Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι “αρκετά καλή” για τον μπαμπά μου.
»Τότε, η μαμά μου απεβίωσε! Ήταν η μόνη μου επαφή ανάμεσα στον μπαμπά μου και εμένα.
»Μία ημέρα» είπε η αδελφή «άκουσα μια φωνή να λέει: “Προσκάλεσε τον μπαμπά σου και πάρ’ τον μαζί σου στον ναό”. Αυτή ήταν η αρχή ενός ραντεβού δύο φορές τον μήνα με τον μπαμπά μου στον οίκο του Κυρίου. Είπα στον μπαμπά μου ότι τον αγαπούσα. Μου είπε ότι με αγαπούσε κι εκείνος.
»Ο χρόνος στον οίκο του Κυρίου μας έχει θεραπεύσει. Η μαμά μου δεν μπορούσε να μας βοηθήσει επάνω στη Γη. Χρειάστηκε να είναι στην άλλη πλευρά του καταπετάσματος για να βοηθήσει στην επιδιόρθωση όσων είχαν σπάσει. Ο ναός ολοκλήρωσε το ταξίδι μας προς την πληρότητα ως αιώνιας οικογένειας».
Ο πατέρας λέει: «Η αφιέρωση του ναού ήταν μια μεγάλη πνευματική εμπειρία για μένα και την κόρη μου. Τώρα παρευρισκόμαστε μαζί και νιώθουμε την αγάπη μας να ενδυναμώνεται».
Ο αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή περιλαμβάνει τρυφερές στιγμές, όταν αγαπημένα πρόσωπα αποβιώνουν. Νωρίτερα φέτος, η αγαπημένη μου μητέρα, Τζην Γκονγκ, πέρασε στην άλλη ζωή λίγες ημέρες πριν από τα 98α γενέθλιά της.
Αν ρωτούσατε τη μητέρα μου: «Θα ήθελες έναν βραχώδη δρόμο, λευκή σοκολάτα με πιπερόριζα ή παγωτό φράουλα;» Η μαμά θα έλεγε: «Ναι, παρακαλώ, μπορώ να δοκιμάσω το καθένα;» Ποιος θα μπορούσε να πει όχι στη μητέρα σας, ειδικά όταν αγαπούσε όλες τις γεύσεις της ζωής;
Κάποτε ρώτησα τη μαμά ποιες αποφάσεις είχαν διαμορφώσει περισσότερο τη ζωή της.
Είπε: «Βαπτίστηκα μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και μετακόμισα από τη Χαβάη στην ηπειρωτική χώρα, όπου γνώρισα τον πατέρα σου».
Βαπτισμένη σε ηλικία 15 ετών, το μόνο μέλος της μεγάλης οικογένειάς της που προσεχώρησε στην Εκκλησία μας, η μητέρα μου είχε πίστη διαθήκης και εμπιστοσύνη στον Κύριο που ευλόγησε τη ζωή της και όλες τις γενεές της οικογένειάς μας. Μου λείπει η μητέρα μου, καθώς σου λείπουν μέλη στην οικογένειά σου. Αλλά ξέρω ότι η μητέρα μου δεν έχει φύγει. Απλώς δεν είναι εδώ τώρα. Τιμώ αυτήν και όλους όσοι πέθαναν ως γενναία παραδείγματα καθημερινού αγιασμού στον Κύριο.
Ασφαλώς, ο αγιασμός στον Κύριο στην καθημερινή ζωή περιλαμβάνει να ερχόμαστε πιο συχνά προς τον Κύριο στον άγιο οίκο Του. Αυτό είναι αληθινό, είτε είμαστε μέλη της Εκκλησίας είτε φίλοι.
Τρεις φίλοι ήρθαν στα θυρανοίξια του Ναού στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης.
«Αυτό είναι ένα μέρος σούπερ θεραπείας» είπε ο ένας.
Στο βαπτιστήριο, ένας άλλος είπε: «Όταν είμαι εδώ, θέλω να καθαριστώ και να μην αμαρτήσω ποτέ ξανά».
Ο τρίτος είπε: «Μπορείς να αισθανθείς την πνευματική δύναμη;»
Με επτά ιερές λέξεις, οι ναοί μας προσκαλούν και διακηρύττουν:
«Αγιασμός στον Κύριο.
Ο αγιασμός στον Κύριο κάνει ιερή την καθημερινή ζωή. Ενδυναμώνει τη σχέση μας και μας βοηθά να βρούμε περισσότερη ευτυχία στη σχέση μας με τον Κύριο και με τους άλλους και μας προετοιμάζει να ζήσουμε με τον Θεό Πατέρα μας, τον Ιησού Χριστό και τους αγαπημένους μας.
Όπως έκανε ο φίλος μου, ίσως αναρωτιέστε αν ο Επουράνιος Πατέρας σας σάς αγαπά. Η απάντηση είναι ένα ηχηρό, απόλυτο ναι! Μπορούμε να αισθανθούμε την αγάπη Του καθώς κάνουμε την αγιότητα προς τον Κύριο δική μας κάθε μέρα, ευτυχισμένη και για πάντα. Είθε να το κάνουμε έτσι, προσεύχομαι στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.