Książki i lekcje
Rozdział 2: Nasza niebiańska rodzina

Rozdział 2

Nasza niebiańska rodzina

Hubble image of the galaxy

Jesteśmy dziećmi naszego Ojca Niebieskiego

  • Czego nauczają nas pisma święte i prorocy w dniach ostatnich na temat naszej relacji z Bogiem?

Bóg jest nie tylko naszym Panem i Stworzycielem; jest także naszym Ojcem Niebieskim. Wszyscy mężczyźni i kobiety są dosłownie synami i córkami Boga. „Człowiek jako duch był spłodzony i zrodzony z niebiańskich rodziców, i wychowywany do dojrzałości w wiecznych rezydencjach Ojca, przed przyjściem na ziemię w doczesnym [fizycznym] ciele” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], 335).

Każda osoba, która kiedykolwiek urodziła się na ziemi, jest naszym duchowym bratem lub siostrą. Jako że jesteśmy duchowymi dziećmi Boga, odziedziczyliśmy potencjał do rozwinięcia Jego boskich cech. Poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa możemy stać się podobni naszemu Ojcu Niebieskiemu i osiągnąć pełnię radości.

  • W jaki sposób wiedza o tym, że jesteś dzieckiem Boga, wpływa na twoje myśli, słowa i czyny?

Podczas życia w niebie rozwinęliśmy naszą osobowość i talenty

  • Pomyśl o talentach i darach, którymi zostałeś pobłogosławiony.

Pisma święte nauczają nas, że prorocy przygotowywali się do tego, żeby być przywódcami na ziemi, już wtedy, kiedy byli duchami w niebie (zob. Alma 13:1–3). Bóg ustanowił (wybrał) ich do tego, aby byli przywódcami na ziemi, zanim narodzili się do życia w śmiertelnych ciałach. Pośród tych przywódców był Jezus, Adam i Abraham. (Zob. Abraham 3:22–23). Józef Smith nauczał, że „każdy człowiek, który ma powołanie do usługiwania mieszkańcom świata, został ustanowiony do tego celu [przed narodzeniem]” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 511). Jednak każdy człowiek mieszkający na ziemi może przyjąć lub odrzucić każdą sposobność do służenia.

Nie byliśmy wszyscy tacy sami w niebie. Wiemy, na przykład, że byliśmy synami i córkami niebiańskich rodziców — mężczyznami i kobietami (zob. „Rodzina: Proklamacja dla świata”, Liahona, październik 2004, 49). Posiadaliśmy różne talenty i uzdolnienia oraz zostaliśmy powołani do wykonywania różnych zadań na ziemi. Możemy dowiedzieć się więcej na temat naszego „wiecznego potencjału”, otrzymując błogosławieństwo patriarchalne (zob. Thomas S. Monson, w: Conference Report, październik 1986, 82 lub Ensign, październik 1986, 66).

Zasłona zakrywa nasze wspomnienia z życia przedziemskiego, lecz nasz Ojciec w Niebie wie, kim jesteśmy i czego dokonaliśmy, zanim tutaj przyszliśmy. On wybrał czas i miejsce urodzenia dla każdego z nas, abyśmy zdobyli doświadczenia, których potrzebujemy indywidualnie i czynili jak najwięcej dobra, korzystając z właściwych nam talentów i osobowości.

  • W jaki sposób zostałeś pobłogosławiony poprzez talenty innych ludzi? W jaki sposób twoje talenty i dary mogą błogosławić innych?

Nasz Ojciec Niebieski przedstawił nam plan, abyśmy mogli upodobnić się do Niego

  • W jaki sposób życie ziemskie pomaga nam przygotować się do tego, aby upodobnić się do naszego Ojca Niebieskiego?

Nasz Ojciec Niebieski wiedział, że mogliśmy robić postępy tylko do pewnego momentu, chyba że opuścilibyśmy Go na jakiś czas. Chciał, żebyśmy rozwinęli w sobie boskie cechy, które On posiada. W tym celu musieliśmy opuścić nasz przedziemski dom, aby zostać wypróbowani i zdobyć doświadczenie. Nasze duchy musiały zostać obleczone w ciała fizyczne. Mieliśmy opuścić nasze ciała fizyczne w chwili śmierci i złączyć się z nimi ponownie przy Zmartwychwstaniu. Potem mieliśmy otrzymać nieśmiertelne ciała na wzór tego, które ma Ojciec Niebieski. Jeżeli przeszlibyśmy przez nasze próby pomyślnie, otrzymalibyśmy pełnię radości, jaką otrzymał nasz Ojciec Niebieski. (Zob. NiP 93:30–34).

Nasz Ojciec Niebieski zwołał Wielką Naradę, by przedstawić Swój plan dotyczący naszego postępu (zob. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith, 209, 511). Dowiedzieliśmy się, że jeśli będziemy podążać według Jego planu, staniemy się Jemu podobni. Zmartwychwstaniemy, będziemy mieć wszelką moc w niebie i na ziemi, zostaniemy niebiańskimi rodzicami i będziemy mieć duchowe dzieci, tak samo jak On (zob. NiP 132:19–20).

Dowiedzieliśmy się, że zapewni nam ziemię, na której mieliśmy być wypróbowani (zob. Abraham 3:24–26). Zasłona miała okryć nasze wspomnienia i mieliśmy zapomnieć o naszym niebiańskim domu. To było konieczne, abyśmy mogli korzystać z naszej wolnej woli, by wybierać pomiędzy dobrem a złem, nie ulegając wpływowi wspomnień z życia z naszym Ojcem Niebieskim. W ten sposób moglibyśmy okazywać Mu posłuszeństwo ze względu na naszą wiarę, a nie ze względu na naszą wiedzę lub pamięć o Nim. On miał nam pomóc, byśmy rozpoznali prawdę, kiedy usłyszymy ją ponownie na ziemi (zob. Ew. Jana 18:37).

Podczas Wielkiej Narady poznaliśmy też cel naszego postępu: mieć pełnię radości. Dowiedzieliśmy się też jednak, że niektórzy zostaną zwiedzeni, wybiorą inne ścieżki i zagubią się. Dowiedzieliśmy się, że każdy z nas będzie poddany próbom w swoim życiu: chorobom, rozczarowaniom, bólowi, smutkowi i śmierci. Jednak rozumieliśmy, że będą one nam dane dla naszego doświadczenia i dla naszego dobra (zob. NiP 122:7). Jeśli pozwolimy na to, próby te oczyszczą nas, a nie pokonają. Nauczą nas wytrwałości, cierpliwości i miłości bliźniego (zob. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 15–16).

Podczas tej narady dowiedzieliśmy się także, że z powodu naszej słabości każdy z nas będzie grzeszył, z wyjątkiem małych dzieci (zob. NiP 29:46–47). Dowiedzieliśmy się, że będzie nam dany Zbawiciel, abyśmy mogli przezwyciężyć nasze grzechy i aby śmierć została pokonana dzięki zmartwychwstaniu. Dowiedzieliśmy się, że jeśli będziemy pokładać wiarę w Niego, będąc posłuszni Jego słowu i naśladując Jego przykład, będziemy wyniesieni i staniemy się podobni naszemu Ojcu Niebieskiemu. Otrzymamy pełnię radości.

  • Wymień niektóre z atrybutów Ojca Niebieskiego. W jaki sposób plan zbawienia pomaga nam w rozwinięciu tych cech?

Dodatkowe fragmenty z pism świętych