Książki i lekcje
Rozdział 23: Sakrament

Rozdział 23

Sakrament

Jesus Christ depicted preparing the sacrament for the Last Supper.

Chrystus wprowadził obrzęd sakramentu

  • Czego na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa nauczają symbole sakramentu?

Nasz Zbawiciel chce, abyśmy pamiętali o Jego wielkiej zadość czyniącej ofierze i przestrzegali Jego przykazań. Aby nam w tym pomóc, nakazał nam często się gromadzić i przyjmować sakrament.

Sakrament jest świętym obrzędem kapłańskim, który przypomina nam o Zadośćuczynieniu Zbawiciela. Podczas tego obrzędu przyjmujemy chleb i wodę. Czynimy to na pamiątkę Jego ciała i Jego krwi, które złożył za nas w ofierze. Przyjmując sakrament, odnawiamy święte przymierza zawarte z naszym Ojcem Niebieskim.

Niedługo przed Ukrzyżowaniem Jezus Chrystus zebrał wokół siebie Swoich Apostołów w izbie na piętrze. Wiedział, że wkrótce umrze na krzyżu. Wtedy to po raz ostatni przed Swoją śmiercią miał spotkać się z umiłowanymi przez Niego ludźmi. Pragnął, żeby zawsze o Nim pamiętali po to, aby byli silni i wierni.

Aby im w tym pomóc, wprowadził obrzęd sakramentu. Połamał chleb na kawałki i pobłogosławił go. Potem powiedział: „Bierzcie i jedzcie; czyńcie to na pamiątkę mojego ciała, które za was daję” (Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 26:22). Następnie wziął kielich wina, pobłogosławił go, dał Swoim Apostołom do wypicia i powiedział: „To czyńcie na pamiątkę krwi mojej […] , która się wylewa za tylu, ilu uwierzy w moje imię, dla odpuszczenia ich grzechów” (Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 26:24; zob. także Ew. Mateusza 26:26–28; Ew. Marka 14:22–24; Ew. Łukasza 22:15–20).

Po Zmartwychwstaniu Zbawiciel ukazał się w Ameryce i wprowadził ten sam obrzęd pośród Nefitów (zob. 3 Nefi 18:1–11; 20:1–9). Po przywróceniu Kościoła w naszych czasach, Jezus ponownie nakazał Swojemu ludowi przyjmowanie sakramentu na Jego pamiątkę, mówiąc: „Konieczne jest, aby wierni zbierali się często razem dzieląc się chlebem i winem na pamiątkę Pana Jezusa” (NiP 20:75).

W jaki sposób udzielany jest sakrament

Pisma święte dokładnie wyjaśniają, w jaki sposób ma być udzielany sakrament. Członkowie Kościoła gromadzą się każdego dnia Sabatu, aby oddawać cześć Bogu i przyjmować sakrament (zob. NiP 20:75). Sakrament jest udzielany przez tych, którzy posiadają potrzebne do tego upoważnienie kapłańskie. Kapłan lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka łamie chleb na kawałki, klęka i błogosławi go (zob. NiP 20:76). Potem diakon lub inny posiadacz kapłaństwa roznosi chleb sakramentalny zgromadzonym. Następnie kapłan lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka błogosławi wodę, która w podobny sposób jest roznoszona członkom. Kiedy Jezus wprowadził obrzęd sakramentu, podał Swoim uczniom wino. Jednak w jednym ze współczesnych objawień powiedział, że to, co jemy i pijemy podczas sakramentu, nie ma znaczenia, jeśli tylko pamiętamy o Nim (zob. NiP 27:2–3). W dzisiejszych czasach Święci w Dniach Ostatnich piją wodę zamiast wina.

Jezus objawił dokładne słowa obydwu modlitw sakramentalnych. Powinniśmy uważnie wsłuchiwać się w te piękne modlitwy i starać się zrozumieć to, co obiecujemy i co nam się obiecuje. Oto modlitwa, którą się zanosi, błogosławiąc chleb:

„O Boże, Wieczny Ojcze, prosimy Cię w imię Twego Syna, Jezusa Chrystusa, o pobłogosławienie i uświęcenie tego chleba dla dusz wszystkich, którzy go spożywają, aby mogli jeść na pamiątkę ciała Twego Syna, i świadczyć Ci, o Boże, Wieczny Ojcze, że pragną wziąć na siebie imię Twego Syna, zawsze o Nim pamiętać i przestrzegać przykazań, które im dał; aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha. Amen” (NiP 20:77).

Oto modlitwa, którą się zanosi, błogosławiąc wodę:

„O Boże, Wieczny Ojcze, prosimy Cię w imię Twego Syna, Jezusa Chrystusa, o pobłogosławienie i uświęcenie tego wina [tej wody] dla dusz wszystkich, którzy je [ ją] piją, aby mogli uczynić to na pamiątkę przelanej za nich krwi Twego Syna; i świadczyć Ci, o Boże, Wieczny Ojcze, że zawsze o Nim pamiętają, aby mogli mieć z sobą Jego Ducha. Amen” (NiP 20:79).

Obrzęd sakramentu jest dokonywany z dużą prostotą i poważaniem.

  • Przeczytaj uważnie modlitwy sakramentalne. Zastanów się nad znaczeniem ich poszczególnych fragmentów.

Przymierza, które odnawiamy podczas sakramentu

  • Jakie przymierza odnawiamy podczas sakramentu? Jakie błogosławieństwa obiecuje nam Pan, jeśli będziemy dotrzymywać tych przymierzy?

Za każdym razem, kiedy przyjmujemy sakrament, odnawiamy nasze przymierza z Panem. Przymierze jest świętą obietnicą, którą Pan składa Swoim dzieciom i którą dzieci składają Panu. Przymierza, które zawieramy, są jasno przedstawione w modlitwach sakramentalnych. To ważne, abyśmy wiedzieli, czego dotyczą te przymierza i co oznaczają.

Zobowiązujemy się do tego, że będziemy gotowi do wzięcia na siebie imienia Jezusa Chrystusa. Czyniąc to, pokazujemy, że chcemy identyfikować się z Nim i z Jego Kościołem. Zobowiązujemy się do służenia Jemu oraz naszym bliźnim. Obiecujemy, że nie przyniesiemy wstydu ani ujmy temu imieniu.

Zawieramy przymierze, że zawsze będziemy pamiętać o Jezusie Chrystusie. Wszystkie nasze myśli, uczucia i czyny będą inspirowane Jego osobą i Jego misją.

Obiecujemy, że będziemy przestrzegać Jego przykazań.

Zobowiązania te bierzemy na siebie w czasie chrztu (zob. NiP 20:37; Mosjasz 18:6–10). Dlatego, kiedy przyjmujemy sakrament, odnawiamy przymierza, jakie zawarliśmy, będąc ochrzczeni. Jezus dał nam wzór przyjmowania sakramentu (zob. 3 Nefi 18:1–12) i powiedział, że jeśli będziemy powielać ten wzór, odpokutowując za nasze grzechy i wierząc w Jego imię, otrzymamy odpuszczenie naszych grzechów (zob. Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 26:24).

Pan obiecuje, że jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy, zawsze będziemy mieć ze sobą Jego Ducha. Osoba prowadzona przez Ducha posiądzie wiedzę, wiarę, moc i prawość potrzebną do uzyskania życia wiecznego.

  • Co możemy robić, aby pamiętać o tych obietnicach w ciągu tygodnia?

Nasza postawa podczas przyjmowania sakramentu

  • W jaki sposób możemy przygotować się na przyjęcie sakramentu? O czym możemy myśleć w trakcie przyjmowania sakramentu, aby pamiętać o Zadośćuczynieniu Zbawiciela?

Powinniśmy przygotować się duchowo przed przyjęciem sakramentu. Pan zwraca nam uwagę na to, że nikt nie powinien przyjmować sakramentu, będąc niegodnym. To oznacza, że musimy odpokutować za nasze grzechy, zanim przyjmiemy sakrament. Pisma święte mówią: „Jeżeli któryś zgrzeszył, nie dozwólcie mu przyjąć sakramentu, dopóki się nie pojedna” (NiP 46:4). Pan pouczył Swoich dwunastu uczniów wybranych spośród Nefitów: „Przykazuję wam, abyście nie pozwolili, gdy będziecie rozdawać sakrament, aby za waszą wiedzą spożywał Moje ciało i krew ten, kto nie będzie tego godny. Albowiem kto spożywa Moje ciało i pije Moją krew, nie będąc tego godny, je i pije ku potępieniu swej duszy” (3 Nefi 18:28–29).

Podczas spotkania sakramentalnego powinniśmy odsunąć ze swoich umysłów wszystkie przyziemne myśli. Powinniśmy być przepełnieni modlitwą i poważaniem. Powinniśmy rozmyślać o Zadośćuczynieniu naszego Zbawiciela i być wdzięczni za nie. Powinniśmy analizować nasze życie i zastanawiać się nad tym, jak zmienić je na lepsze. Powinniśmy także odnawiać nasze postanowienie przestrzegania przykazań.

Nie musimy być doskonali, zanim przyjmiemy sakrament, ale powinniśmy mieć w swoich sercach ducha pokuty. Nastawienie, z jakim przyjmujemy sakrament, wpływa na nasze przeżycia z nim związane. Jeśli przyjmujemy sakrament z czystym sercem, otrzymamy obiecane błogosławieństwa Pana.

  • Dlaczego według ciebie godne przyjmowanie sakramentu zwiększa naszą siłę duchową?

Dodatkowe fragmenty z pism świętych