Rozdział 46
Sąd Ostateczny
Sądy Boże
-
Jakie wyroki zapadną, jeszcze zanim nastąpi dzień Sądu Ostatecznego? W jaki sposób sądy te są powiązane ze sobą?
Pisma święte często mówią nam o tym, że nadejdzie dzień, w którym staniemy przed Bogiem i zostaniemy osądzeni. Powinniśmy rozumieć to, w jaki sposób będziemy sądzeni, abyśmy mogli być lepiej przygotowani na to ważne wydarzenie.
Pisma święte pouczają nas, że wszyscy będziemy sądzeni według naszych uczynków: „I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach” (Objawienie 20:12; zob. także NiP 76:111; 1 Nefi 15:32; Abraham 3:25–28). Będziemy również sądzeni „według pragnienia [naszych] serc” (NiP 137:9; zob. także Alma 41:3).
Tu na ziemi często jesteśmy osądzani pod względem tego, czy jesteśmy godni otrzymywania sposobności służenia w królestwie Boga. Przyjmując chrzest, zostajemy uznani za godnych dostąpienia tego obrzędu. Kiedy powołuje się nas do służby w Kościele lub przeprowadza się z nami wywiad dotyczący otrzymania wyższego urzędu w kapłaństwie lub rekomendacji świątynnej, jesteśmy osądzani.
Alma nauczał, że kiedy umieramy, nasze duchy zostają przyjęte w stan szczęścia lub stan żałości (zob. Alma 40:11–15). To jest sąd.
Do osądzenia nas wykorzystane będą nasze słowa, czyny i myśli
-
Wyobraź sobie, że jesteś sądzony za wszystkie swoje myśli, słowa i czyny.
Prorok Alma świadczył: „Nasze słowa potępią nas, wszystkie nasze czyny potępią nas; […] nasze myśli także nas potępią” (Alma 12:14).
Pan powiedział: „Z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony” (Ew. Mateusza 12:36–37).
Wiara w Jezusa Chrystusa pomaga nam w przygotowaniu się na Sąd Ostateczny. Pozostając Jego wiernymi uczniami i odpokutowując za wszystkie nasze grzechy, możemy uzyskać przebaczenie naszych grzechów oraz stać się czystymi i świętymi, abyśmy mogli przebywać w obecności Boga. W miarę jak będziemy odpokutowywać za nasze grzechy, porzucając każdą nieczystą myśl i uczynek, Duch Święty dokona przemiany w naszych sercach tak, że już nie będziemy mieli pragnienia popełniania grzechów (zob. Mosjasz 5:2). Wtedy, będąc sądzeni, zostaniemy uznani za gotowych na to, aby wejść do obecności Boga.
-
Zastanów się nad tym, co możesz zrobić, aby udoskonalić swoje myśli, słowa i czyny.
Będziemy sądzeni na podstawie zapisów
-
Na podstawie jakich zapisów będziemy sądzeni? Kto będzie nas sądził?
Prorok Józef Smith powiedział, że zmarli zostaną osądzeni na podstawie zapisów dokonanych na ziemi. Będziemy również sądzeni na podstawie „księgi żywota”, która jest prowadzona w niebie (zob. NiP 128:6–8).
„Każdy z was […] musi stanąć ‘przed tronem sędziowskim Świętego Boga Izraela […] i [zostać osądzonym] w oparciu o święte prawo Boga’. (2 Nefi 9:15). Według wizji Jana, ‘księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach’. (Objawienie 20:12). ‘Księgi’, o których mowa, odnoszą się ‘zapisów [naszych uczynków], które są prowadzone na ziemi. […] Księga żywota jest zapisem prowadzonym w niebie’. (NiP 128:7).” (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], 226–227).
Jest jeszcze inny zapis, który zostanie użyty w celu osądzenia nas. Apostoł Paweł nauczał, że my sami jesteśmy zapisem naszego życia (zob. List do Rzymian 2:15). W naszym ciele i umyśle przechowywana jest pełna kronika wszystkiego, czego dokonaliśmy. Prawdy tej nauczał Prezydent John Taylor: „[Człowiek] opowiada swoją historię i składa świadectwo przeciwko sobie. […] Ten zapis, który został sporządzony przez samego człowieka na tablicach jego własnego umysłu, ten zapis, który nie może kłamać, zostanie tego dnia rozłożony przed Bogiem i aniołami oraz tymi, którzy będą zasiadać jako sędziowie” (Deseret News, 8 marca 1865, 179).
Apostoł Jan nauczał, że „Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi” (Ew. Jana 5:22). Z kolei Syn wezwie innych do pomocy na Sądzie. Dwunastu Apostołów, którzy towarzyszyli Mu w Jego służbie, będzie sądzić dwanaście plemion Izraela (zob. Ew. Mateusza 19:28; Ew. Łukasza 22:30). Dwunastu uczniów spośród Nefitów będzie sądzić Nefitów i Lamanitow (zob. 1 Nefi 12:9–10; Mormon 3:18–19).
Dziedziczenie miejsca w królestwie chwały
-
Jaki wpływ na nasze życie w wieczności będzie miała nasza wierność podczas życia na ziemi?
Na Sądzie Ostatecznym odziedziczymy miejsce w takim królestwie, na jakie będziemy przygotowani. Pisma święte nauczają o trzech królestwach chwały — królestwie celestialnym, królestwie terrestrialnym i królestwie telestialnym (zob. NiP 88:20–32).
W Naukach i Przymierzach, w rozdziale 76., Pan opisał drogi, jakie wybieramy w naszym ziemskim życiu. Wyjaśnił, że nasze wybory zadecydują o tym, na które królestwo będziemy przygotowani. Z tego objawienia dowiadujemy się, że nawet członkowie Kościoła odziedziczą różne królestwa, ponieważ nie będą tak samo wierni i dzielni w posłuszeństwie Chrystusowi.
Poniżej wymienione zostały drogi życia, jakie możemy wybrać oraz królestwa, które uzyskamy dzięki naszym wyborom.
Celestialne
„Są to ci, co przyjęli świadectwo Jezusa, i uwierzyli w Jego imię i zostali ochrzczeni, […] aby, zachowując przykazania mogli zostać obmyci i oczyszczeni ze wszystkich ich grzechów, i otrzymać Ducha Świętego”. Są to ci, którzy przezwyciężyli świat poprzez swoją wiarę. Są sprawiedliwi i oddani, dzięki czemu Duch Święty może zapieczętować na nich dane im błogosławieństwa. (Zob. NiP 76:51–53). Ci, którzy odziedziczą najwyższy stopień w chwale celestialnej i staną się bogami, muszą również zawrzeć w świątyni małżeństwo na wieczność (zob. NiP 131:1–4). Wszyscy, którzy odziedziczą królestwo celestialne, będą na zawsze żyć z Ojcem Niebieskim i z Jezusem Chrystusem (zob. NiP 76:62).
Dzięki pracy, jaką wykonujemy w świątyniach, wszyscy ludzie, którzy żyli na ziemi, mogą mieć równą szansę na otrzymanie pełni ewangelii i obrzędów zbawienia, aby mogli odziedziczyć miejsce w najwyższym stopniu chwały celestialnej.
Terrestrialne
Są to ci, którzy odrzucili ewangelię na ziemi, ale potem przyjęli ją w świecie duchów. Są uczciwymi ludźmi ziemi, których przebiegłość ludzka zaślepiła na ewangelię Jezusa Chrystusa. To są również ci, którzy przyjęli ewangelię i otrzymali świadectwo o Jezusie, ale potem nie byli dzielni. Będą odwiedzani przez Jezusa Chrystusa, lecz nie przez Ojca Niebieskiego. (Zob. NiP 76:73–79).
Telestialne
Ludzie ci nie przyjęli ewangelii i świadectwa o Jezusie ani na ziemi, ani w świecie duchów. Będą sami cierpieć za swoje grzechy w piekle aż do zakończenia Millennium, kiedy to zmartwychwstaną. „Są to ci, co są kłamcami, i czarnoksiężnikami, i wiarołomcami, i rozpustnikami, i wszyscy, co kochają kłamstwo”. Ludzie ci są liczni niczym gwiazdy na niebie i niczym piasek na brzegu morza. Będą odwiedzani przez Ducha Świętego, lecz nie przez Ojca czy Syna. (Zob. NiP 76:81–88, 103–106, 109).
Ciemności zewnętrzne
Są to ci, którzy otrzymali świadectwo o Jezusie poprzez Ducha Świętego i znali moc Pana, ale pozwolili, żeby Szatan ich przezwyciężył. Zaparli się prawdy i zaprzeczyli mocy Pana. Nie ma dla nich przebaczenia, bo zaparli się Ducha Świętego po tym, jak go otrzymali. Nie otrzymają żadnego królestwa chwały. Będą żyć w wiecznej ciemności, w cierpieniu i nieszczęściu, wraz z Szatanem i jego aniołami na zawsze. (Zob. NiP 76:28–35, 44–48).
-
Jakie cechy charakteru, według Nauk i Przymierzy 76:50–53, 62–70, posiada człowiek, który przezwycięża świat poprzez swoją wiarę i jest dzielny w świadectwie o Jezusie?
Teraz powinniśmy przygotować się na sąd
-
Co musimy zrobić, żeby być gotowi na Sąd Ostateczny?
W rzeczywistości każdy dzień jest dniem sądu. Nasze słowa, myśli i uczynki odpowiadają prawu celestialnemu, terrestrialnemu lub telestialnemu. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa, ukazana w naszych codziennych uczynkach, określa, które królestwo odziedziczymy.
Mamy przywróconą ewangelię Jezusa Chrystusa w jej pełni. Ewangelia jest prawem panującym w królestwie celestialnym. Objawione zostały wszystkie obrzędy kapłańskie konieczne dla naszego postępu. Wstąpiliśmy w wody chrztu i zawarliśmy przymierze, że będziemy żyć na wzór Chrystusa. Pan powiedział, w jaki sposób zostaniemy osądzeni, jeśli będziemy wierni i dotrzymamy zawartych przymierzy. Powie do nas: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata” (Ew. Mateusza 25:34).
Dodatkowe fragmenty z pism świętych
-
Alma 11:41, 45; Mormon 7:6; 9:13–14 (będziemy sądzeni, kiedy zmartwychwstaniemy)
-
2 Nefi 29:11; 3 Nefi 27:23–26 (księgi, które zostaną wykorzystane na Sądzie)
-
Alma 41:2–7 (to, jak będziemy osądzeni, zależy od naszych czynów, pragnień naszych serc, tego, czy odpokutujemy i wytrwamy do końca)
-
Mormon 3:22 (nawróćcie się i przygotujcie na to, żeby stanąć przed sędziowskim tronem)
-
Ew. Łukasza 12:47–48; NiP 82:3 (komu wiele dano, od tego wiele będzie się wymagać)
-
NiP 88:16–33 (każdy z nas otrzyma to, na co zasługuje)