Rozdział 24
Dzień Sabatu
Znaczenie dnia Sabatu
-
Czym jest dzień Sabatu?
„Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić” (II Ks. Mojżeszowa 20:8; zob. także NiP 68:29).
Słowo Sabat pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza odpoczynek. Przed Zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa dzień Sabatu upamiętniał dzień odpoczynku Boga po zakończeniu przez Niego dzieła Stworzenia. Był on znakiem przymierza pomiędzy Bogiem a Jego ludem. W I Księdze Mojżeszowej czytamy, że Bóg stworzył niebiosa i ziemię w sześciu okresach czasu, które nazwał dniami: „I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go” (I Ks. Mojżeszowa 2:2–3). W dzisiejszych czasach Sabat upamiętnia także Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Dzień Sabatu wypada każdego siódmego dnia. Jest to święty dzień ustanowiony dla nas przez Boga, abyśmy odpoczęli od naszych codziennych prac i oddali Mu cześć.
Cel dnia Sabatu
-
Jak wyjaśniłbyś cel dnia Sabatu komuś, kto nie ma wiedzy na ten temat?
Jezus nauczał, że Sabat został ustanowiony dla naszej korzyści (zob. Ew. Marka 2:27). Celem Sabatu jest to, by dać nam określony dzień w tygodniu, kiedy możemy skierować nasze myśli i czyny ku Bogu. Nie jest to dzień przeznaczony tylko na odpoczynek od pracy. Jest to święty dzień, który należy spędzić w duchu czci i poważania. Kiedy odpoczywamy od naszych codziennych zajęć, nasz umysł może swobodnie rozważać sprawy duchowe. Tego dnia powinniśmy odnowić nasze przymierza z Panem i napełnić nasze dusze tym, co pochodzi od Ducha.
-
Pomyśl nad tym, co możesz zrobić, aby zachować w pamięci cel Sabatu, kiedy każdego tygodnia przygotowujesz się na ten dzień.
Historia Sabatu
Siódmy dzień tygodnia został przeznaczony przez Boga na Sabat od początku istnienia ziemi (zob. I Ks. Mojżeszowa 2:2–3). Już od najdawniejszych czasów tradycja świętości siódmego dnia tygodnia była pielęgnowana pośród różnych ludów ziemi. Bóg odnowił przykazanie dla Izraelitów dotyczące tego dnia, mówiąc: „Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić” (II Ks. Mojżeszowa 20:8). Przestrzeganie dnia Sabatu było również znakiem tego, że Izraelici byli Jego ludem przymierza (zob. II Ks. Mojżeszowa 31:12–13, 16; Ks. Izajasza 56:1–8; Ks. Jeremiasza 17:19–27).
Jednak niektórzy przywódcy żydowscy ustanowili wiele zbędnych zasad dotyczących Sabatu. Decydowali, jaką odległość ludzie mogli przemierzać, jakiego rodzaju węzły można było wiązać, itd. Kiedy pewni przywódcy żydowscy krytykowali Jezusa Chrystusa za uzdrawianie ludzi chorych w Sabat, Jezus przypomniał im, że Sabat został ustanowiony na pożytek człowieka.
Nefici również przestrzegali dnia Sabatu według przykazań Boga (zob. Jarom 1:5).
W dzisiejszych czasach Pan powtórnie dał nam przykazanie dotyczące tego, abyśmy pamiętali o dniu Sabatu i zachowywali jego świętość (zob. NiP 68:29).
Dzień Pański
-
Dlaczego Sabat został zmieniony z siódmego na pierwszy dzień tygodnia?
Do czasu Zmartwychwstania Jezus Chrystus wraz ze Swoimi uczniami uznawali siódmy dzień tygodnia za Sabat. Po Jego Zmartwychwstaniu niedziela została uświęcona jako dzień Pański na pamiątkę Jego Zmartwychwstania, które miało miejsce tego właśnie dnia (zob. Dzieje Apostolskie 20:7; I List do Koryntian 16:2). Od tego czasu Jego naśladowcy świętowali pierwszy dzień tygodnia jako Sabat. W obydwu przypadkach było sześć dni pracy i jeden dzień przeznaczony na odpoczynek i na oddawanie czci Bogu.
Pan dał nam w dzisiejszych czasach jasne przykazanie dotyczące tego, że my również powinniśmy honorować niedzielę, dzień Pański jako Sabat (zob. NiP 59:12).
-
W jaki sposób pamiętanie o Zmartwychwstaniu może wpływać na oddawanie przez nas czci Bogu w Sabat?
Zachowywanie świętości dnia Sabatu
-
Co oznacza zachowywanie świętości dnia Sabatu?
Po pierwsze, Pan prosi nas o to, abyśmy uświęcili dzień Sabatu. W objawieniu danym Józefowi Smithowi w 1831 r., Pan nakazał Świętym, aby udawali się do domu modlitwy, przyjmowali sakrament z oddaniem w sercu, odpoczywali od trudów i oddawali cześć Najwyższemu (zob. NiP 59:9–12).
Po drugie, prosi nas, abyśmy odpoczywali od codziennej pracy. To oznacza, że nie powinniśmy wykonywać żadnej pracy, która nie pozwalałaby nam poświęcić całej naszej uwagi sprawom duchowym. Pan powiedział do Izraelitów: „Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło” (II Ks. Mojżeszowa 20:10). Nasi prorocy powiedzieli nam, że tego dnia nie powinniśmy robić zakupów, polować, chodzić na ryby, brać udziału w imprezach sportowych czy w tego typu zajęciach.
Jednak Prezydent Spencer W. Kimball ostrzegał, że jeśli po prostu tkwimy w bezczynności w dzień Sabatu, nie zachowujemy świętości tego dnia. Przykazanie Sabatu nawołuje do konstruktywnych myśli i uczynków. (Zob. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 170).
Co możemy robić w Sabat? Prorok Izajasz radził, abyśmy odwrócili się od naszych rozrywek i nazywali „sabat rozkoszą, a dzień poświęcony Panu godnym czci” (Ks. Izajasza 58:13).
Powinniśmy rozważyć, jakie zajęcia są dla nas odpowiednie w Sabat. Na przykład, możemy zachowywać świętość dnia Sabatu, uczęszczając na spotkania kościelne; czytając pisma święte i słowa naszych przywódców kościelnych; odwiedzając chorych i osoby w podeszłym wieku oraz naszych bliskich; słuchając wzniosłej muzyki i śpiewając hymny; modląc się do naszego Ojca Niebieskiego, oddając Mu chwałę i dziękczynienie; służąc w Kościele; sporządzając zapisy historii rodzinnej i osobistej; opowiadając historie budujące wiarę, składając nasze świadectwo członkom rodziny i dzieląc się z nimi duchowymi doświadczeniami; pisząc listy do misjonarzy i naszych bliskich; poszcząc w jakiejś intencji; spędzając czas z dziećmi i innymi domownikami.
Kiedy decydujemy, w jakie jeszcze zajęcia moglibyśmy angażować się w odpowiedni sposób w dniu Sabatu, możemy sobie zadać pytania: Czy to podniesie mnie na duchu i zainspiruje? Czy w ten sposób okażę szacunek Panu? Czy to pomaga mi skierować swoje myśli ku Panu?
Czasami może być od nas wymagane, abyśmy pracowali w Sabat. Powinniśmy tego unikać, kiedy tylko jest to możliwe, ale jeśli wykonywanie naszej pracy jest bezwzględnie konieczne, powinniśmy mimo to ze wszystkich sił starać się zachowywać w naszych sercach ducha czci panującego w Sabat.
-
Zastanów się nad tym, w jaki sposób możesz jeszcze bardziej starać się zachowywać świętość dnia Sabatu. Jeśli jesteś rodzicem lub babcią czy dziadkiem, zastanów się nad tym, co możesz zrobić, aby pomóc swoim dzieciom lub wnukom w zrozumieniu znaczenia Sabatu.
Błogosławieństwa płynące z przestrzegania Sabatu
-
Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać, kiedy zachowujemy świętość dnia Sabatu?
Czcząc dzień Sabatu, możemy otrzymać wielkie błogosławieństwa zarówno duchowe, jak i doczesne. Pan powiedział, że jeśli będziemy przestrzegać dnia Sabatu z dziękczynieniem i z ochoczym sercem, będziemy przepełnieni radością. Obiecał:
„Twoją będzie pełnia ziemi, […] czy to do spożycia czy na odzienie, czy dla domów, czy stodół, czy dla sadów, czy dla ogrodów, czy dla winnic;
Wszystkie rzeczy, co pochodzą z ziemi, w swoim okresie, stworzone są dla korzyści i użytku człowieka, aby radowały oko i cieszyły serce;
Do spożycia i dla okrycia, dla smaku i dla zapachu, dla wzmocnienia ciała i ożywienia duszy” (NiP 59:16–19).
Dodatkowe fragmenty z pism świętych
-
II Ks. Mojżeszowa 31:16–17 (Sabat jest częścią nieustającego przymierza pomiędzy Panem a Jego ludem)
-
Mosjasz 13:16–19; 18:23; II Ks. Mojżeszowa 35:1–3; III Ks. Mojżeszowa 26:2–4, 6, 12 (przestrzeganie Sabatu jako dnia świętego)
-
Ew. Łukasza 6:1–11 (czynienie dobra w Sabat jest zgodne z prawem Boga)
-
Ew. Łukasza 13:11–17; Ew. Jana 5:1–18 (przykład Jezusa w czynieniu dobra w Sabat)