Rozdział 40
Praca świątynna i historia rodziny
Ojciec Niebieski pragnie, aby Jego dzieci powróciły do Niego
Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa zapewnia każdemu z nas zmartwychwstanie i życie na zawsze. Lecz jeśli mamy żyć na zawsze z naszymi rodzinami w obecności naszego Ojca Niebieskiego, musimy czynić wszystko, co nam nakazuje Zbawiciel. W tym zawiera się przyjęcie chrztu i konfirmacji oraz otrzymanie obrzędów w świątyni.
Jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, zostaliśmy ochrzczeni i konfirmowani przez osobę posiadającą odpowiednie upoważnienie kapłańskie. Każdy z nas może również pójść do świątyni i otrzymać kapłańskie obrzędy zbawienia, które są tam dokonywane. Jednak wiele dzieci Boga nie miało takich możliwości. Żyli w czasie lub miejscu, w którym ewangelia nie była dla nich dostępna.
Ojciec Niebieski pragnie, aby wszystkie Jego dzieci powróciły do Niego i zamieszkały w Jego obecności. Umożliwił to także tym, którzy zmarli bez chrztu lub obrzędów świątynnych. Poprosił nas o dokonywanie obrzędów w świątyniach za naszych przodków.
Świątynie Pana
-
Dlaczego świątynie są ważne w naszym życiu?
Świątynie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są szczególnymi budowlami, poświęconymi Panu. Godni członkowie Kościoła mogą pójść tam, aby otrzymać święte obrzędy i zawrzeć przymierza z Bogiem. Podobnie jak chrzest, te obrzędy i przymierza są niezbędne dla naszego zbawienia. Muszą być dokonywane w świątyniach Pana.
Idziemy do świątyni również po to, żeby dowiedzieć się więcej na temat Ojca w Niebie i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Zdobywamy większe zrozumienie celu naszego życia oraz naszej relacji z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem. Jesteśmy nauczani o naszym życiu przedziemskim, znaczeniu życia ziemskiego oraz o życiu po śmierci.
Obrzędy świątynne pieczętują rodziny na zawsze
-
Co to znaczy być zapieczętowanym?
Wszystkie obrzędy świątynne są dokonywane mocą kapłaństwa. Dzięki tej mocy obrzędy dokonywane na ziemi są zapieczętowywane, czyli są wiążące w niebie. Zbawiciel nauczał swoich Apostołów: „Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie” (Ew. Mateusza 16:19; zob. także NiP 132:7).
Jedynie w świątyni możemy zostać zapieczętowani na zawsze jako rodzina. Małżeństwo w świątyni łączy mężczyznę i kobietę jako męża i żonę na wieczność, o ile będą szanować swoje przymierza. Chrzest oraz wszystkie inne przymierza przygotowują nas na to święte wydarzenie.
Kiedy mężczyzna i kobieta zawierają małżeństwo w świątyni, ich dzieci, które rodzą się później, również stają się częścią ich wiecznej rodziny. Pary, które zawarły już ślub cywilny, mogą otrzymać te błogosławieństwa, przygotowując siebie i swoje dzieci do pójścia do świątyni i otrzymania obrzędu zapieczętowania. Dzieci, które są prawnie adoptowane przez swoich rodziców, mogą zostać do nich zapieczętowane.
-
Co muszą robić małżonkowie, żeby moc pieczętowania wywierała wpływ na ich małżeństwo?
Nasi przodkowie potrzebują naszej pomocy
-
Jakie obowiązki mamy względem naszych przodków, którzy zmarli, nie otrzymawszy obrzędów kapłańskich?
Mario Cannamela poślubił Marię Vitta w 1882 roku. Mieszkali w Tripani, we Włoszech, gdzie budowali swoją rodzinę i dzielili razem wiele wspaniałych lat. Mario i Maria nie usłyszeli za swego życia przesłania przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Nie byli ochrzczeni. Nie mieli możliwości, by pójść do świątyni i zostać zapieczętowani jako wieczna rodzina. Wraz ze śmiercią małżeństwo ich dobiegło końca.
Ponad wiek później miało miejsce wielkie ponowne zjednoczenie. Potomkowie Maria i Marii poszli do świątyni w Los Angeles, gdzie ich prawnuk wraz ze swoją żoną uklęknęli przy ołtarzu i posłużyli jako zastępcy dla Maria i Marii podczas obrzędu zapieczętowania. Ich oczy wypełniły się łzami, kiedy dzielili radość Maria i Marii.
Wielu z naszych przodków jest pośród tych, którzy zmarli, nie usłyszawszy o ewangelii za swego życia na ziemi. Żyją teraz w świecie duchów (zob. rozdział 41. tego podręcznika). Są nauczani ewangelii Jezusa Chrystusa. Ci, którzy przyjęli ewangelię, czekają, aż dokonane zostaną za nich obrzędy świątynne. Wykonując te obrzędy w świątyni za naszych przodków, możemy dzielić z nimi radość.
-
W jaki sposób doktryna zbawienia zmarłych przejawia sprawiedliwość, współczucie i miłosierdzie Boga?
-
Jakie doświadczenia otrzymałeś, kiedy pracowałeś w świątyni dla swoich przodków?
Historia rodziny — w jaki sposób rozpocząć pomaganie naszym przodkom
-
Jakie są najważniejsze czynności podczas wykonywania pracy związanej z historią rodziny?
Święci w Dniach Ostatnich są zachęcani do podejmowania działań związanych z genealogią. Dzięki tym działaniom zdobywamy informacje o naszych przodkach, które są potrzebne, byśmy mogli dokonywać za nich obrzędów. Praca nad historią rodziny obejmuje trzy podstawowe działania:
-
Odnajdywanie danych o naszych przodkach.
-
Dowiadywanie się, którzy przodkowie potrzebują obrzędów w świątyni.
-
Zapewnienie im dokonania tych obrzędów.
W większości okręgów i gmin są konsultanci ds. historii rodziny, którzy mogą odpowiedzieć na pytania i pokierować nas do źródeł, które są nam potrzebne. Jeśli w okręgu lub gminie nie ma konsultanta ds. historii rodziny, porady może udzielić biskup lub prezydent gminy.
Odnajdywanie danych o naszych przodkach
Musimy znać imiona i nazwiska naszych przodków, aby dokonać za nich obrzędów w świątyniach. W dzisiejszych czasach dostępnych jest wiele wspaniałych źródeł, które pomagają nam w odnalezieniu imion i nazwisk naszych przodków.
Dobrze jest zacząć zbieranie informacji o naszych przodkach od sprawdzenia tego, co mamy w naszych domach. Możemy posiadać metryki urodzenia, akty ślubu lub zgonu. Możemy również znaleźć rodzinną Biblię, nekrologi, drzewa genealogiczne lub dzienniki i pamiętniki. Poza tym możemy poprosić krewnych o podanie nam posiadanych przez nich informacji. Po zebraniu informacji z naszych domów i od naszych przodków, możemy zbadać inne źródła, takie jak FamilySearch.org. Możemy również odwiedzić jedno z lokalnych kościelnych centrów historii rodziny.
To, czego się dowiemy, będzie zależało od tego, jakie informacje są dla nas dostępne. Możemy posiadać niewiele informacji na temat rodziny i być może, będziemy w stanie odnaleźć jedynie dane o naszych rodzicach i dziadkach. Jeżeli już posiadamy duży zbiór zapisów rodzinnych, może uda nam się odnaleźć dane dotyczące przodków z wcześniejszych pokoleń.
Możemy dodawać zebrane przez nas dane do grupowych rejestrów rodzinnych i wykresów rodowych.
Dowiadywanie się, którzy przodkowie potrzebują obrzędów w świątyni
Obrzędy świątynne za zmarłych były dokonywane od początku istnienia Kościoła. W związku z tym niektóre obrzędy za naszych przodków mogły już być dokonane. Są dwa sposoby sprawdzenia, którzy przodkowie potrzebują obrzędów świątynnych. Nasze własne rejestry rodzinne mogą zawierać informacje o tym, co zostało dokonane. Jeśli ich nie mamy, Kościół posiada rejestr wszystkich obrzędów dokonanych w świątyni. Konsultant ds. historii rodziny w twoim okręgu lub gminie może pomóc ci w tej kwestii.
Zapewnienie dokonania obrzędów
Wielu z naszych przodków w świecie duchów, być może, pragnie otrzymać te obrzędy świątynne. Gdy tylko odnajdziemy dane tych przodków, powinniśmy zaplanować wykonanie tej pracy dla nich.
Jedno z błogosławieństw wykonywania pracy związanej z historią rodziny jest skutkiem uczęszczania do świątyni i dokonywania obrzędów w zastępstwie za naszych przodków. Powinniśmy przygotować się do otrzymania rekomendacji świątynnej, abyśmy mogli wykonać tę pracę, kiedy będzie to możliwe. Jeśli nasze dzieci mają co najmniej 12 lat, mogą mieć udział w tych błogosławieństwach, przyjmując chrzest i będąc konfirmowane za swoich przodków.
Jeśli nie mamy możliwości pójścia do świątyni i uczestnictwa w tych obrzędach, pracownicy świątynni mogą zaaranżować dokonanie tych obrzędów przez innych członków Kościoła.
-
W jaki sposób Pan dopomógł tobie lub członkom twojej rodziny w odnalezieniu informacji na temat twoich przodków?
Inne możliwości wykonywania pracy związanej z historią rodziny
-
Podaj kilka prostych sposobów brania udziału w pracy nad historią rodziny w przypadku kogoś, kto ma wiele innych obowiązków.
Poza zapewnianiem obrzędów świątynnych przodkom, których znamy, możemy na wiele innych sposobów pomagać tym, którzy są w świecie duchów. Kiedy z modlitwą rozważamy, co powinniśmy robić, powinniśmy szukać przewodnictwa Ducha. W zależności od naszych warunków możemy robić następujące rzeczy:
-
Uczęszczać do świątyni, tak często jak to możliwe. Po otrzymaniu własnych obrzędów w świątyni, możemy dokonywać obrzędów niezbędnych do zbawienia za innych ludzi, którzy oczekują na nie w świecie duchów.
-
Możemy poszukiwać informacji o przodkach, które są trudniejsze do odnalezienia. Konsultanci ds. historii rodziny mogą naprowadzić nas na przydatne źródła.
-
Możemy pomagać w pracy nad kościelnym programem indeksowania danych. Dzięki temu programowi członkowie opracowują informacje genealogiczne, które będą dostępne w kościelnych programach komputerowych dotyczących historii rodziny. Te programy ułatwiają nam odnajdywanie informacji o naszych przodkach.
-
Możemy przekazywać informacje genealogiczne do aktualnych programów komputerowych Kościoła dotyczących historii rodziny. Programy te zawierają dane genealogiczne zamieszczone przez ludzi z całego świata. Umożliwiają one dzielenie się swoimi informacjami na temat rodziny. Konsultanci ds. historii rodziny mogą udzielić informacji na temat kościelnych programów komputerowych.
-
Możemy brać udział w pracy organizacji rodzinnych. Możemy osiągnąć dużo więcej, co się tyczy naszych przodków, współpracując z innymi członkami rodziny.
-
Zastanów się nad tym, co możesz zrobić, aby w większym stopniu brać udział w pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny.
Dodatkowe fragmenty z pism świętych
-
I List Piotra 4:6 (ewangelia była głoszona umarłym)
-
Ks. Malachiasza 3:23–24; NiP 2:2; 3 Nefi 25:5–6 (misja Eliasza)
-
I List do Koryntian 15:29; NiP 128:15–18 (praca za zmarłych)
-
NiP 138 (odkupienie zmarłych)