Rozdział 22
Dary Ducha
Dary Ducha
-
Jakie dary duchowe daje nam Pan?
Po chrzcie każdy z nas otrzymuje dar Ducha Świętego poprzez nałożenie rąk na nasze głowy. Jeśli jesteśmy wierni, możemy stale odczuwać Jego wpływ w naszym życiu. Dzięki Niemu każdy z nas może zostać pobłogosławiony niektórymi duchowymi zdolnościami, zwanymi darami Ducha. Dary te nadawane są wiernym naśladowcom Chrystusa. „A wszystkie te dary pochodzą od Boga na pożytek dzieci Boga” (NiP 46:26). Pomagają nam w poznawaniu i nauczaniu prawd ewangelii. Pomogą nam błogosławić innych. Poprowadzą nas z powrotem do naszego Ojca w Niebie. Aby mądrze korzystać z tych darów, musimy je znać, wiedzieć, w jaki sposób je rozwijać i odróżniać od szatańskich imitacji.
Pisma święte nauczają o wielu darach Ducha. Dary te były nadawane członkom prawdziwego Kościoła, kiedykolwiek istniał on na ziemi (zob. Ew. Marka 16:16–18). Dary Ducha obejmują:
Dar języków (NiP 46:24)
Czasami musimy przekazywać ewangelię w języku, którego nie znamy. Wtedy Pan może pobłogosławić nas zdolnością mówienia w tym języku. Wielu misjonarzy uzyskało dar języków (zob. ilustracja zamieszczona w tym rozdziale). Na przykład, Starszy Alonzo A. Hinckley był misjonarzem służącym w Holandii, który rozumiał i mówił bardzo niewiele po holendersku mimo tego, że dużo się modlił i pilnie się uczył. Kiedy powrócił do jednego domu, który odwiedził już wcześniej, pewna kobieta otworzyła drzwi i bardzo zdenerwowana mówiła do niego po holendersku. Ku swemu zdziwieniu potrafił zrozumieć każde słowo. Poczuł silne pragnienie, aby złożyć jej swoje świadectwo po holendersku. Zaczął mówić, a słowa w języku holenderskim płynęły bardzo zrozumiale. Jednak kiedy powrócił do swojego prezydenta misji, aby pokazać mu, że potrafi mówić po holendersku, zdolność ta opuściła go. Wielu wiernych członków zostało pobłogosławionych darem języków. (Zob. Joseph Fielding Smith, Answers to Gospel Questions, oprac. Joseph Fielding Smith Jr., 5 tomów. [1957–1966], 2:32–33).
Dar wykładania języków (NiP 46:25)
Dar ten czasami jest nam nadawany, kiedy nie rozumiemy języka, w którym musimy otrzymać ważne przesłanie od Boga. Na przykład, Prezydent David O. McKay bardzo pragnął przemówić do Świętych w Nowej Zelandii bez korzystania z pomocy tłumacza. Wyraził swoją nadzieję co do tego, że Pan pobłogosławi ich zrozumieniem jego słów. Przemawiał po angielsku. Jego przekaz zajął około 40 minut. Podczas kiedy przemawiał, po wyrazie twarzy i łzach w oczach wielu osób poznał, że przesłanie dotarło do nich. (Zob. Answers to Gospel Questions, 2:30–31).
Dar tłumaczenia (NiP 5:4)
Jeżeli zostaliśmy powołani przez przywódców Kościoła, aby tłumaczyć słowo Pana, możemy otrzymać dar, który pozwoli nam przekroczyć nasze naturalne zdolności w tłumaczeniu. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych darów, musimy wieść prawe życie, dużo uczyć się i modlić, aby go otrzymać. Kiedy tak czynimy, Pan sprawia, że odczuwamy w sercu płomienne doznanie co do poprawności dokonywanego tłumaczenia (zob. NiP 9:8–9). Józef Smith, tłumacząc Księgę Mormona, posiadał dar tłumaczenia. Ten dar był mu udzielany tylko wtedy, gdy był w harmonii z Duchem.
Dar mądrości (NiP 46:17)
Niektórzy z nas zostali pobłogosławieni umiejętnością rozumienia ludzi oraz zasad ewangelii, kiedy stosują je w swoim życiu. Powiedziano nam:
„A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.
Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.
Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma” (List Jakuba 1:5–7).
Pan powiedział: „Nie szukaj bogactw, ale mądrości, a oto tajemnice Boga odsłonią ci się i wtedy staniesz się bogaty” (NiP 6:7).
Dar wiedzy (NiP 46:18)
Każdy, kto staje się podobny Ojcu Niebieskiemu, ostatecznie pozna wszystkie rzeczy. Wiedza o Bogu i znajomość Jego praw jest objawiana poprzez Ducha Świętego (zob. NiP 121:26). Nie możemy zostać zbawieni, nie znając tych praw (zob. NiP 131:6).
Pan objawił: „A jeżeli ktoś zyska więcej wiedzy i inteligencji w tym życiu przez pilność i posłuszeństwo niż inny, tym większą będzie mieć korzyść w świecie, który nastanie” (NiP 130:19). Pan nakazał nam dołożyć wszelkich starań, aby poznać Jego dzieło. Pragnie, abyśmy poznawali niebiosa, ziemię, wydarzenia przeszłe i przyszłe, z kraju i zza granicy (zob. NiP 88:78–79). Jednak są tacy, którzy usiłują zdobywać wiedzę jedynie poprzez własny wysiłek. Nie proszą o pomoc Ducha Świętego. To są ci, którzy zawsze się uczą, ale nigdy nie dochodzą do poznania prawdy (zob. II List do Tymoteusza 3:7). Kiedy otrzymujemy wiedzę przez objawienie od Ducha Świętego, Jego Duch przemawia do naszych umysłów i naszych serc (zob. NiP 6:15, 22–24; 8:2; 9:7–9).
Dar nauczania mądrości i wiedzy (Moroni 10:9–10)
Niektórym ludziom dana jest szczególna umiejętność wyjaśniania i świadczenia o prawdach ewangelii. Ten dar może być wykorzystywany wtedy, kiedy nauczamy lekcji. Może być używany przez rodziców, kiedy nauczają swoje dzieci. Ten dar pomaga nam również w przekazywaniu wiedzy innym, aby mogli oni zrozumieć ewangelię.
Dar wiedzy o tym, że Jezus Chrystus jest Synem Boga (NiP 46:13)
Dar ten należy do proroków i apostołów, którzy zostali powołani jako specjalni świadkowie Jezusa Chrystusa. Jednak innym również dany jest ten dar. Każda osoba może otrzymać świadectwo poprzez podszepty Ducha Świętego. Prezydent David O. McKay nauczał: „Niektórym dane jest przez Ducha Świętego wiedzieć — jak powiedział Pan w Naukach i Przymierzach — że Jezus Chrystus jest Synem Boga, i że był On ukrzyżowany za grzechy świata [zob. NiP 46:13]. Odnoszę się właśnie do tych, którzy stoją mocno na opoce objawienia, składając światu swoje świadectwo” (Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay [2003], 166).
Dar wiary w świadectwo innych (NiP 46:14)
Przez moc Ducha Świętego możemy przekonać się o prawdzie wszystkiego. Jeżeli chcemy wiedzieć, czy ktoś mówi prawdę, musimy z wiarą zapytać o to Boga. Jeżeli to, o co się modlimy, jest prawdą, Pan ześle spokój naszym umysłom (zob. NiP 6:22–23). W ten sposób możemy się dowiedzieć, czy ktoś, choćby sam prorok, otrzymał objawienie. Nefi poprosił Pana, aby mógł zobaczyć, usłyszeć i wiedzieć, że sen jego ojca był prawdziwy (zob. I Nefi 10:17–19).
Dar prorokowania (NiP 46:22)
Ludzie, którzy otrzymują prawdziwe objawienia na temat przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości, mają dar prorokowania. Dar ten posiadają prorocy, ale my też możemy go mieć, aby pomagał on nam w kierowaniu naszym życiem (zob. I List do Koryntian 14:39). Możemy otrzymywać objawienia od Boga dotyczące nas samych i naszych powołań, ale nigdy nie będą one dotyczyć całego Kościoła ani jego przywódców. Byłoby to sprzeczne z porządkiem panującym w niebie, gdyby dana osoba otrzymała objawienie dla kogoś, komu nie przewodzi. Jeżeli naprawdę mamy dar prorokowania, nie otrzymamy żadnego objawienia, które jest niezgodne z tym, co Pan do tej pory przekazał nam w pismach świętych.
Dar uzdrawiania (NiP 46:19–20)
Jedni mają wiarę, aby uzdrawiać, inni mają wiarę, aby zostać uzdrowionymi. Wszyscy możemy wykazać się wiarą, abyśmy zostali uzdrowieni, kiedy jesteśmy chorzy (zob. NiP 42:48). Wielu posiadaczy kapłaństwa posiada dar uzdrawiania. Innym może być dana wiedza dotycząca tego, jak leczyć choroby.
Dar czynienia cudów (NiP 46:21)
Pan wielokrotnie błogosławił Swój lud w cudowny sposób. Kiedy pionierzy w Utah zasadzili swoje pierwsze rośliny, plaga szarańczy niemal je zniszczyła. Pionierzy modlili się o to, żeby Pan zachował ich plony, na co On zesłał mewy, aby pożarły szarańczę. Kiedy potrzebujemy pomocy i prosimy o nią z wiarą, Pan dokona cudów w naszym życiu, jeśli będzie to dla naszego dobra (zob. Ew. Mateusza 17:20; NiP 24:13–14).
Dar wiary (Moroni 10:11)
Brat Jereda miał wielką wiarę. Dzięki tej wierze otrzymywał inne dary. Była ona tak wielka, że ukazał mu się Zbawiciel (zob. Eter 3:9–15). Bez wiary nie można otrzymać żadnego innego daru. Moroni obiecuje: „Kto wierzy w Chrystusa i nie wątpi, będzie dane, o cokolwiek poprosi Ojca w imię Chrystusa” (Mormon 9:21). Powinniśmy się starać pogłębiać naszą wiarę, rozpoznawać nasze dary i wykorzystywać je.
Niektórym ludziom brakuje wiary i zaprzeczają istnieniu darów Ducha. Moroni mówi do nich:
„Mówię do was, którzy zaprzeczacie objawieniom Boga twierdząc, że nie ma więcej darów ducha, objawień, proroctw, uzdrowień, mówienia w językach i tłumaczenia języków.
Oto mówię wam, że kto temu zaprzecza, nie zna ewangelii Chrystusa i nie czytał pisma świętego, a jeśli czytał, nie zrozumiał” (Mormon 9:7–8).
-
Dlaczego Pan daje nam duchowe dary?
Możemy rozwijać nasze dary
-
W jaki sposób możemy starać się „gorliwie o najlepsze dary”? (NiP 46:8).
Pan powiedział: „Bowiem nie wszyscy dostają każdy dar; gdyż wiele jest darów, każdemu człowiekowi dany jest dar przez Ducha Boga. Jedni dostają ten, drudzy inny, aby wszyscy z nich korzystali” (NiP 46:11–12).
Musimy dowiedzieć się, które dary posiadamy, aby móc je rozwijać. Czynimy to przez modlitwę i post. Powinniśmy starać się o najlepsze dary (zob. NiP 46:8). Czasami błogosławieństwo patriarchalne może nam pomóc w rozpoznaniu darów, które nam dano.
Musimy być posłuszni i wierni, aby otrzymać nasze dary. Potem powinniśmy wykorzystywać je, wykonując pracę Pana. Nie są one nam dane, aby zaspokoić naszą ciekawość lub aby cokolwiek nam dowieść z powodu naszej niewiary. Nasze duchowe dary, jak powiedział Pan, „dane są na pożytek tych, co [Go] kochają i zachowują wszystkie [Jego] przykazania i temu, co stara się tak czynić” (NiP 46:9).
-
Pomyśl nad kilkoma darami, które wzmocniłyby cię osobiście lub pomogłyby ci w służbie Panu i innym ludziom. Co będziesz czynił, starając się o te dary?
Szatan imituje dary Ducha
-
W jaki sposób możemy odróżnić prawdziwe dary Ducha od imitacji Szatana?
Szatan może imitować dary języków, proroctwa, wizji, uzdrowień oraz inne cuda. Mojżesz musiał rywalizować z imitacjami Szatana na dworze faraona (zob. II Ks. Mojżeszowa 7:8–22). Szatan chce, żebyśmy wierzyli w jego fałszywych proroków, fałszywych uzdrowicieli i fałszywych cudotwórców. Mogą się oni nam wydawać tak wiarygodni, że jedynym sposobem, aby to sprawdzić, jest poproszenie Boga o dar rozróżniania. Sam diabeł może się ukazać jako anioł światła (zob. 2 Nefi 9:9).
Chce on zaślepić nas przed prawdą i powstrzymać od zdobywania prawdziwych darów Ducha. Różnego rodzaju medium, astrolodzy, wróżbici i magowie są inspirowani przez Szatana, nawet jeśli twierdzą, że są wyznawcami Boga. Ich czyny są wstrętne Panu (zob. Ks. Izajasza 47:12–14; V Ks. Mojżeszowa 18:9–10). Powinniśmy unikać wszelkiej styczności z mocami Szatana.
Musimy być ostrożni wobec naszych darów Ducha
-
W jaki sposób możemy szanować świętość darów duchowych?
Pan powiedział: „Daję im przykazanie, żeby się nie chełpili tymi rzeczami, ani mówili o nich przed światem; bowiem te rzeczy dane są wam dla waszej korzyści i zbawienia” (NiP 84:73). Musimy pamiętać o tym, że duchowe dary są święte (zob. NiP 6:10).
W zamian za otrzymanie tych darów, Pan prosi nas, abyśmy składali dzięki „Bogu w Duchu za wszystkie błogosławieństwa, którymi [jesteśmy] błogosławieni” (NiP 46:32).
Dodatkowe fragmenty z pism świętych
-
3 Nefi 29:6–7 (los tych, którzy zaprzeczają darom)
-
Moroni 10:7–19 (dary zależą od wiary)
-
3 Nefi 26:17; 27:20; NiP 84:64 (dar otrzymywany podczas chrztu)
-
I List do Koryntian 12 (dary Ducha w dawnym Kościele Jezusa Chrystusa)
-
NiP 46:9–26 (dary Ducha we współczesnym Kościele)