Książki i lekcje
Rozdział 42: Zgromadzenie domu Izraela

Rozdział 42

Zgromadzenie domu Izraela

The Old Testament prophet Israel (Jacob) with his sons gathered around him. One of the sons (Joseph) is kneeling before his father. Israel has his hand on the son's head as he prepares to give him a priesthood blessing.

Dom Izraela jest ludem przymierza z Bogiem

  • Jakie obowiązki ma lud przymierza z Bogiem wobec narodów świata?

Jakub był wielkim prorokiem, który żył setki lat przed przyjściem Chrystusa. Jako że Jakub był wierny, Pan nadał mu szczególne imię, Izrael, które oznacza „ten, który zwycięża razem z Bogiem” albo „nich Bóg zwycięży” (Bible Dictionary, „Israel”, 708). Jakub miał dwunastu synów. Synowie ci wraz ze swymi rodzinami stali się znani jako dwanaście plemion Izraela lub jako Izraelici (zob. I Ks. Mojżeszowa 49:28).

Jakub był wnukiem Abrahama. Pan zawarł wieczne przymierze z Abrahamem, które zostało odnowione z Izaakiem, Jakubem i jego dziećmi (zob. rozdział 15. tego podręcznika; zob. także ilustracja w tym rozdziale, przedstawiająca Jakuba błogosławiącego swoich synów). Bóg obiecał, że Izraelici tak długo będą Jego ludem przymierza, jak długo będą przestrzegać Jego przykazań (zob. V Ks. Mojżeszowa 28:9–10). Będą błogosławieństwem dla wszystkich narodów świata, zanosząc im ewangelię i kapłaństwo (zob. Abraham 2:9–11). W ten sposób dochowają swojego przymierza z Panem, a On dochowa Swojego przymierza z nimi.

Dom Izraela został rozproszony

Prorocy Pana stale ostrzegali dom Izraela przed tym, co się stanie, jeśli ludzie ci będą niegodziwi. Mojżesz prorokował: „I rozproszy cię Pan pomiędzy wszystkie ludy od krańca po kraniec ziemi” (V Ks. Mojżeszowa 28:64).

Pomimo tego ostrzeżenia Izraelici uparcie łamali przykazania Boga. Walczyli między sobą i podzielili się na dwa królestwa: Królestwo Północne, zwane królestwem Izraela i Królestwo Południowe, zwane królestwem Judy. Dziesięć spośród dwunastu plemion Izraela zamieszkiwało Królestwo Północne. W czasie wojny zostały one pokonane przez swych wrogów i wzięte w niewolę. Później część z nich zbiegła do ziem na północy i zagubiła się po świecie.

Około 100 lat po zniewoleniu Królestwa Północnego, pokonane zostało Królestwo Południowe. W 586 r. p.n.e. została zniszczona stolica kraju, Jerozolima, a wielu członków pozostałych dwóch plemion Izraela zostało wziętych do niewoli. Później niektórzy członkowie tych plemion powrócili i odbudowali Jerozolimę. Krótko przed zniszczeniem Jerozolimy, Lehi wraz ze swoją rodziną, która należała do domu Izraela, opuścił to miasto i osiedlił się w Ameryce.

Po przyjściu Chrystusa, Jerozolima została ponownie zniszczona, tym razem przez rzymskich żołnierzy. Żydzi zostali rozproszeni do wielu części świata. W dzisiejszych czasach Izraelici znajdują się we wszystkich krajach świata. Wielu z tych ludzi nie wie o tym, że są potomkami starożytnego domu Izraela.

  • Jakie korzyści odniosły dzieci Boga dzięki rozproszeniu Jego ludu przymierza po całej ziemi?

Dom Izraela musi zostać zgromadzony

  • Dlaczego Pan pragnie, aby Jego lud został zgromadzony?

  • W jaki sposób zostanie zgromadzony dom Izraela?

Pan obiecał, że pewnego dnia Jego lud przymierza zostanie zgromadzony: „I sam zgromadzę resztę moich owiec ze wszystkich ziem, do których je wygnałem” (Ks. Jeremiasza 23:3).

Bóg dokonuje zgromadzenia Swoich dzieci poprzez pracę misjonarską. W miarę jak ludzie dochodzą do poznania Jezusa Chrystusa, otrzymując obrzędy zbawienia i dotrzymując związanych z nimi przymierzy, stają się oni „dziećmi przymierza” (3 Nefi 20:26). Ma On istotne powody, dla których gromadzi Swoje dzieci. A gromadzi je po to, żeby mogły poznać nauki ewangelii i przygotować się na spotkanie ze Zbawicielem, kiedy przyjdzie powtórnie. Gromadzi je, aby mogły budować świątynie i dokonywać świętych obrzędów za przodków, którzy zmarli, nie mając takiej możliwości. Gromadzi je, aby wzmacniały siebie nawzajem i były zjednoczone w ewangelii, znajdując schronienie przed bezbożnymi wpływami świata. Gromadzi je również po to, żeby mogły się przygotować do dzielenia się ewangelią z innymi.

Moc i upoważnienie do kierowania pracą zgromadzenia domu Izraela zostały nadane Józefowi Smithowi przez proroka Mojżesza, który ukazał się w 1836 roku w Świątyni w Kirtland (zob. NiP 110:11). Od tamtej pory, każdy prorok dzierżył klucze zgromadzenia domu Izraela, które jest ważną częścią pracy Kościoła. Zgromadzenie ludu przymierza dokonuje się przez to, że ludzie przyjmują przywróconą ewangelię i służą Bogu Abrahama, Izaaka i Jakuba (zob. V Ks. Mojżeszowa 30:1–5).

Izraelici mają zostać zgromadzeni najpierw duchowo, a potem fizycznie. Duchowe zgromadzenie następuje wtedy, gdy przystępują do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich oraz gdy zawierają święte przymierza i dotrzymują ich. To duchowe zgromadzenie rozpoczęło się w czasach Proroka Józefa Smitha i w dzisiejszych czasach odbywa się na całym świecie. Nawróceni w Kościele są Izraelitami przez pokrewieństwo lub adopcję. Należą do rodziny Abrahama i Jakuba (zob. Abraham 2:9–11; List do Galacjan 3:26–29).

Prezydent Joseph Fielding Smith powiedział: „W […] Kościele reprezentowanych jest wiele narodów. […] Ludzie ci przybyli do niego, ponieważ spoczął na nich Ducha Pana; […] otrzymali ducha zgromadzenia, porzucili wszystko dla ewangelii” (Doctrines of Salvation, oprac. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 3:256; kursywa w oryginale).

Fizyczne zgromadzenie Izraela oznacza, że lud przymierza „[zgromadzi] się na ziemiach swego dziedzictwa i [osiedli] się na wszystkich swych ziemiach obiecanych” (2 Nefi 9:2). Plemiona Efraima i Manassesa zostaną zgromadzone w Ameryce. Plemię Judy powróci do Jerozolimy i na otaczające je ziemie. Zaginione dziesięć plemion otrzyma obiecane im błogosławieństwa od plemienia Efraima (zob. NiP 133:26–34).

Na początku istnienia Kościoła, polecono Świętym zgromadzenie się w Ohio, potem w Missouri, a następnie w Dolinie Jeziora Słonego. Jednak obecnie współcześni prorocy nauczają nas, że członkowie Kościoła powinni budować królestwo Boga we własnych krajach. Starszy Russell M. Nelson powiedział: „Decyzja o przystąpieniu do Chrystusa nie zależy od fizycznego położenia, jest to kwestia osobistego zobowiązania. Ludzie mogą ‘poznać Pana’ [3 Nefi 20:13] bez konieczności wyjazdu ze swego kraju. To prawda, że na początku istnienia Kościoła, nawrócenie się często oznaczało również emigrację. Lecz teraz, zgromadzenie ma miejsce w każdym narodzie. […] Miejsce zgromadzenia brazylijskich Świętych jest w Brazylii; miejscem zgromadzenia nigeryjskich Świętych jest Nigeria; miejscem zgromadzenia koreańskich Świętych jest Korea, i tak dalej. Syjon to ‘ludzie czystego serca’. [NiP 97:21]. Syjon jest tam, gdzie są prawi Święci” (w: Conference Report, październik 2006, 85 lub Ensign, październik 2006, 81).

Fizyczne zgromadzenie Izraela nie zostanie zakończone aż do Drugiego Przyjścia Zbawiciela i do Millennium (zob. Józef Smith — Mateusz 1:37). Wtedy wypełni się obietnica Pana:

„Dlatego oto idą dni, mówi Pan, że już nie będzie się mówić: Jako żyje Pan, który wyprowadził synów izraelskich z ziemi egipskiej!

Lecz: Jako żyje Pan, który wyprowadził synów izraelskich z ziemi północnej, ze wszystkich ziem, do których ich wygnał, i sprowadzę ich z powrotem do ich ziemi, którą dałem ich ojcom!” (Ks. Jeremiasza 16:14–15).

  • W jaki sposób stałeś się częścią duchowego zgromadzenia Pańskiego ludu przymierza?

  • Jaki jest twój wkład w pracę nad zgromadzeniem innych?

Dodatkowe fragmenty z pism świętych