Rozdział 33

Praca misjonarska

Kościół Pana jest kościołem misjonarskim

• W jaki sposób praca misjonarska jest częścią planu Boga dla Jego dzieci?

Pan objawił plan ewangelii Adamowi: „I tak zaczęto nauczać Ewangelii, od początku” (Mojżesz 5:58). Później prawi potomkowie Adama zostali posłani, aby głosić ewangelię: „Wzywali do pokuty wszystkich ludzi na całym świecie; i nauczano dzieci ludzkie wiary” (Mojżesz 6:23).

Do nauczycieli: Dzielenie się doświadczeniami związanymi z zasadami ewangelii może zapraszać Ducha. Możesz wcześniej skontaktować się z kilkoma członkami klasy lub członkami rodziny, prosząc ich, aby przygotowali się i podzielili doświadczeniami, które są dla nich ważne i które mogą pomóc innym.

Wszyscy prorocy byli misjonarzami. Każdemu nakazano głosić przesłanie ewangelii za swoich czasów. Kiedy tylko kapłaństwo było na ziemi, Pan potrzebował misjonarzy do głoszenia wiecznych zasad ewangelii Jego dzieciom.

Kościół Pana był zawsze kościołem misjonarskim. Kiedy Zbawiciel żył na ziemi, ustanowił Apostołów i Siedemdziesiątych oraz dał im upoważnienie i obowiązek głoszenia ewangelii. Głosili głównie swojemu własnemu narodowi, Żydom (zob. Ew. Mateusza 10:5–6). Po zmartwychwstaniu Jezusa, posłał On Apostołów, aby głosili ewangelię ludziom innych narodów. Polecił Apostołom: „Idąc na cały świat, głoście moją ewangelię wszystkiemu stworzeniu” (Ew. Marka 16:15).

Apostoł Paweł był wielkim misjonarzem, wysłanym do ludzi innych narodów. Po tym jak nawrócił się do Kościoła, spędził resztę swojego życia, głosząc im ewangelię. Wiele razy podczas swojej misji był biczowany, kamienowany i wtrącany do więzienia. Pomimo tego dalej głosił ewangelię (zob. Dzieje Apostolskie 23:10–12; 26).

Praca misjonarska została ponownie rozpoczęta, kiedy Kościół Pana został przywrócony poprzez Proroka Józefa Smitha. Obecnie to na Apostołach i Siedemdziesiątych spoczywa największa odpowiedzialność za głoszenie ewangelii i zapewnianie tego, żeby była ona głoszona na całym świecie. Pan powiedział do Józefa Smitha: „[Głoś] moją ewangelię od krainy do krainy, i od miasta do miasta. […] Dawaj świadectwo w każdym miejscu, każdemu ludowi” (NiP 66:5, 7). W czerwcu 1830 roku Samuel Harrison Smith, brat Proroka, rozpoczął pierwszą wyprawę misjonarską z ramienia Kościoła.

Od tamtej pory ponad milion misjonarzy zostało powołanych i posłanych, aby głosili ewangelię. Przesłaniem, jakie zanoszą oni światu, jest to, że Jezus Chrystus jest Synem Boga i naszym Zbawicielem. Świadczą, że ewangelia została przywrócona na ziemię poprzez proroka Boga. Misjonarze są odpowiedzialni za głoszenie ewangelii wszystkim ludziom, chrzczenie ich i nauczanie wszystkiego, co Pan nakazał czynić (zob. Ew. Mateusza 28:19–20). Misjonarze Święci w Dniach Ostatnich jadą na własny koszt do wszystkich części świata, by głosić przesłanie ewangelii.

Ewangelia będzie głoszona całemu światu

• Jakie inne sposoby dzielenia się ewangelią Pan przewidział dla nas?

We współczesnym objawieniu powiedziano nam, że musimy ponieść przywróconą ewangelię każdemu narodowi i ludowi (zob. NiP 133:37). Pan nigdy nie daje nam przykazania, nie umożliwiając nam jego wypełnienia (zob. 1 Nefi 3:7). Umożliwił nam On nauczanie ewangelii w krajach, które kiedyś były przed nami zamknięte. Jeśli dalej będziemy się modlić i wykazywać się wiarą, Pan rozpocznie dzieło głoszenia ewangelii pośród innych narodów.

Pan również „inspiruje umysły wielkich ludzi, by dokonywali wynalazków, które posuwają pracę Pana naprzód w sposób, jakiego świat nigdy dotąd nie znał” (Russell M. Nelson, w: „Computerized Scriptures Now Available”, Ensign, kwiecień 1988, 73). Gazety, czasopisma, telewizja, radio, satelity, komputery, Internet oraz powiązane z nimi zdobycze techniczne udostępniają przesłanie ewangelii milionom ludzi. My, którzy posiadamy pełnię ewangelii, powinniśmy korzystać z tych wynalazków, aby wypełniać przykazanie Pana: „Bowiem zaprawdę, z tego miejsca musi pójść dźwięk na cały świat, aż do najdalszych krańców ziemi — Ewangelia musi być głoszona każdemu [człowiekowi]” (NiP 58:64).

• W jaki sposób według twoich spostrzeżeń zdobycze techniki są skutecznie wykorzystywane do dzielenia się ewangelią?

Praca misjonarska jest ważna

• Dlaczego ważne jest, by każdy człowiek usłyszał i zrozumiał przesłanie ewangelii?

„Głównym przedmiotem zainteresowania naszego Kościoła jest zbawienie i wyniesienie dusz dzieci ludzkich” (Ezra Taft Benson, w: Conference Report, kwiecień 1974, 151 lub Ensign, maj 1974, 104). Praca misjonarska jest niezbędna, aby mieszkańcom ziemi dana była możliwość wysłuchania i przyjęcia ewangelii. Muszą poznać prawdę, zwrócić się do Boga i otrzymać przebaczenie za swoje grzechy.

Wielu naszych braci i sióstr na ziemi jest zaślepionych przez fałszywe nauki i „są powstrzymywani od prawdy, tylko dlatego, że nie wiedzą, gdzie ją znaleźć” (NiP 123:12). Poprzez pracę misjonarską możemy przywieść ich do poznania prawdy.

Pan nakazał: „Trudźcie się w mojej winnicy, po raz ostatni wezwijcie mieszkańców ziemi” (NiP 43:28). Kiedy nauczamy ewangelii naszych braci i siostry, przygotowujemy drogę Zbawicielowi na Drugie Przyjście (zob. NiP 34:6).

Wszyscy powinniśmy być misjonarzami

• W jaki sposób możemy aktywnie szukać okazji do dzielenia się ewangelią z innymi? W jaki sposób możemy przygotować się na takie sposobności?

Każdy członek Kościoła jest misjonarzem. Powinniśmy być misjonarzami, nawet jeśli nie jesteśmy do tego oficjalnie powołani i wyświęceni. Jesteśmy odpowiedzialni za nauczanie ewangelii wszystkich dzieci naszego Ojca Niebieskiego, poprzez słowa i czyny. Pan powiedział nam: „Przystoi każdemu, kto został ostrzeżony, aby ostrzegł sąsiada swego” (NiP 88:81). Poprzez proroka powiedziano nam, że zanim ostrzeżemy naszych bliźnich, powinniśmy im okazać miłość (zob. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 262). Muszą oni doświadczyć naszej przyjaźni i życzliwości.

Synowie Mosjasza ochoczo wzięli na siebie obowiązek nauczania ewangelii. Kiedy nawrócili się do Kościoła, ich serca były przepełnione współczuciem dla innych. Pragnęli nauczać ewangelii swoich wrogów, Lamanitów, „bo nie mogli znieść myśli, że jakakolwiek dusza ludzka miałaby zginąć; a nawet drżeli na samą myśl, że jakakolwiek dusza miałaby znosić wieczną mękę” (Mosjasz 28:3). W miarę jak ewangelia wypełnia nasze życie radością, odczuwamy właśnie taką miłość i współczucie dla naszych braci i sióstr. Chcemy dzielić się przesłaniem ewangelii z każdym, kto zapragnie słuchać.

Możemy dzielić się ewangelią na wiele sposobów. Poniżej wymieniono kilka propozycji:

1. Możemy pokazać naszym przyjaciołom i innym radość, jakiej doświadczamy, żyjąc według prawd ewangelii. W ten sposób będziemy światłem dla świata (zob. Ew. Mateusza 5:16).

2. Możemy pokonać naszą naturalną nieśmiałość, będąc otwartym na innych i robiąc dla nich coś miłego. Możemy pomóc im w dostrzeżeniu tego, że jesteśmy nimi szczerze zainteresowani i że nie mamy w tym osobistej korzyści.

3. Możemy objaśniać ewangelię naszym przyjaciołom i innym osobom spoza Kościoła.

4. Możemy zapraszać do naszych domów przyjaciół, którzy chcieliby się dowiedzieć więcej na temat ewangelii, aby byli nauczani przez misjonarzy. Jeśli nasi znajomi spoza Kościoła mieszkają daleko, możemy zaproponować, żeby odwiedzili ich misjonarze służący w ich okolicy.

5. Możemy nauczać nasze dzieci ważności dzielenia się ewangelią oraz możemy przygotowywać je duchowo i finansowo do wyjazdu na misję. Możemy również sami przygotowywać się do służby na pełnoetatowej misji w późniejszych latach naszego życia.

6. Możemy płacić dziesięcinę i zasilać fundusz misyjny. Ofiary te są wykorzystywane na wspieranie pracy misjonarskiej.

7. Możemy zasilać fundusz misyjny okręgu, gminy lub Kościoła jako całości, wspierając finansowo misjonarzy, których rodziny nie są w stanie ich utrzymywać.

8. Możemy zajmować się badaniem historii rodziny i pracą w świątyni, aby pomóc naszym przodkom w uzyskaniu pełni błogosławieństw ewangelii.

9. Możemy zapraszać ludzi spoza Kościoła na zajęcia, takie jak domowy wieczór rodzinny i kościelne imprezy o charakterze towarzyskim oraz na konferencje i spotkania.

10. Możemy rozdawać egzemplarze czasopism kościelnych. Możemy również dzielić się przesłaniem ewangelii, korzystając z materiałów dostępnych na oficjalnych stronach internetowych Kościoła, LDS.org i Mormon.org.

Nasz Ojciec Niebieski pomoże nam być skutecznymi misjonarzami, jeśli będziemy mieć pragnienie dzielenia się ewangelią i będziemy modlić się o przewodnictwo. On pomoże nam znaleźć sposoby na dzielenie się ewangelią z otaczającymi nas ludźmi.

• Pomyśl o ludziach, z którymi możesz podzielić się ewangelią. Zdecyduj, jak to zrobisz. Rozważ postawienie sobie za cel podzielenie się ewangelią z tymi ludźmi do upływu konkretnego terminu.

Pan obiecuje nam błogosławieństwa za wykonywanie pracy misjonarskiej

Pan powiedział Prorokowi Józefowi Smithowi, że misjonarze otrzymają wielkie błogosławieństwa. Mówiąc do starszych, którzy powrócili z misji, Pan powiedział: „Jednak błogosławieni jesteście, albowiem świadectwo dane przez was zostało zapisane w niebie, aby nań patrzyli aniołowie; i radują się wami” (NiP 62:3). Powiedział również, że ci, którzy trudzą się dla zbawienia innych, otrzymają odpuszczenie grzechów i przyniosą zbawienie własnym duszom (zob. NiP 4:4; 31:5; 84:61).

Pan powiedział nam:

„I choćbyś się trudził przez wszystkie swoje dni głosząc pokutę temu ludowi i przywiódł do mnie zaledwie jedną duszę, jakże wielka będzie twoja radość z nią w królestwie mojego Ojca!

A jeżeli wielka będzie Twoja radość z przyprowadzenia do mnie jednej duszy do królestwa mojego Ojca, jakże wielka będzie twoja radość, gdy przyprowadzisz do mnie wiele dusz!” (NiP 18:15–16).

• W jakich okolicznościach doświadczyłeś radości z pracy misjonarskiej?

Dodatkowe fragmenty z pism świętych

• NiP 1:17–23 (Józef Smith otrzymał przykazanie głoszenia)

• NiP 24:12 (Pan wzmacnia tych, którzy zawsze starają się głosić Jego ewangelię)

• NiP 38:41 (dziel się ewangelią z łagodnością i pokorą)

• NiP 34:4–6; Dzieje Apostolskie 5:42 (ewangelia ma być głoszona)

• NiP 60:1–2 (Pan ostrzega tych, którzy boją się głosić ewangelię)

• NiP 75:2–5 (ci, którzy głoszą ewangelię i są wierni, zostaną pobłogosławieni życiem wiecznym)

• NiP 88:81–82 (wszyscy ci, którzy zostali ostrzeżeni, powinni ostrzec swoich bliźnich)

• Ew. Mateusza 24:14 (ewangelia ma być głoszona, zanim nastąpi koniec)

• Abraham 2:9–11 (ewangelia i kapłaństwo mają być dane wszystkim narodom)