Książki i lekcje
Rozdział 35: Posłuszeństwo

Rozdział 35

Posłuszeństwo

An angel appearing to Adam and Eve as they prepare to offer a lamb as a burnt offering. The illustration depicts the angel explaining to Adam and Eve that the animal sacrifice was symbolic of the sacrifice to be made by Jesus Christ.

Powinniśmy chętnie okazywać posłuszeństwo Bogu

  • Jaka jest różnica pomiędzy ochoczym okazywaniem posłuszeństwa a niechętnym czynieniem tego?

Kiedy Jezus był na ziemi, pewien uczony w Piśmie zadał Mu pytanie:

„Nauczycielu, które przykazanie jest największe?

A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej.

To jest największe i pierwsze przykazanie.

A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego.

Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy” (Ew. Mateusza 22:36–40).

Z tych fragmentów dowiadujemy się, jak ważne jest to, żebyśmy kochali Pana i naszych bliźnich. Lecz w jaki sposób okazujemy naszą miłość Panu?

Jezus odpowiedział na to pytanie, mówiąc: „Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec” (Ew. Jana 14:21).

Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie, dlaczego przestrzega przykazań Boga. Czy dlatego, że boimy się kary? Czy dlatego, że pragniemy nagrody za dobre życie? Czy dlatego, że kochamy Boga i Jezusa Chrystusa oraz pragniemy Im służyć?

Lepiej jest przestrzegać przykazań ze strachu przed karą, niż nie przestrzegać ich wcale. Jednak będziemy dużo szczęśliwsi, jeśli będziemy posłuszni Bogu z miłości do Niego i dlatego, że pragniemy być Mu posłuszni. Jeśli będziemy okazywać Mu posłuszeństwo dobrowolnie, On może nas hojnie błogosławić. Powiedział: „Raduje mnie uczcić tych, co mi służą w prawości i prawdzie do końca” (NiP 76:5). Posłuszeństwo pomaga nam również w robieniu postępów i upodabnianiu się do naszego Ojca w Niebie. Jednak ci, którzy nie robią nic, dopóki im się nie rozkaże, po czym niechętnie przestrzegają przykazań, tracą swoją nagrodę (zob. NiP 58:26–29).

  • W jaki sposób możemy zwiększyć nasze pragnienie bycia posłusznymi?

Możemy być posłuszni, nie rozumiejąc uzasadnienia posłuszeństwa

  • Dlaczego nie zawsze musimy pojmować wolę Pana, żeby być posłusznymi?

Przestrzegając przykazań Boga, przygotowujemy się na życie wieczne i wyniesienie. Czasami nie znamy uzasadnienia danego przykazania. Jednak okazujemy Bogu wiarę i zaufanie, jeśli jesteśmy Mu posłuszni, nie mając pełnego poznania.

Adamowi i Ewie nakazano składać ofiary Bogu. Pewnego dnia Adamowi ukazał się anioł i zapytał, dlaczego składa ofiary. Adam odpowiedział, że nie zna powodu. Czynił to, ponieważ Pan mu to nakazał. (Zob. Mojżesz 5:5–6 i ilustracja zamieszczona w tym rozdziale).

Potem anioł nauczał Adama ewangelii i powiedział mu o Zbawicielu, który miał przyjść. Duch Święty spoczął na Adamie i ten prorokował w odniesieniu do mieszkańców żyjących na ziemi aż do ostatniego pokolenia. (Zob. Mojżesz 5:7–10; NiP 107:56). Ta wiedza oraz wielkie błogosławieństwa spłynęły na Adama dlatego, że był posłuszny.

Pan przygotuje sposób

Księga Mormona opowiada o tym, jak Nefi wraz ze swoimi starszymi braćmi otrzymali bardzo trudne zadanie od Pana (zob. 1 Nefi 3:1–6). Bracia Nefiego narzekali, mówiąc, że Pan wymaga od nich czegoś trudnego. Jednak Nefi powiedział: „Pójdę i uczynię, co Pan nakazał, bo wiem, że gdy Pan daje ludziom przykazanie, umożliwia im wykonanie tego, co nakazuje” (1 Nefi 3:7). Kiedy trudno jest nam przestrzegać jakiegoś przykazania Pana, powinniśmy pamiętać o słowach Nefiego.

  • W jakich sytuacjach Pan umożliwił ci okazanie Mu posłuszeństwa?

Żadne przykazanie nie jest zbyt łatwe lub zbyt trudne do przestrzegania

Czasami możemy sądzić, że któreś z przykazań nie ma wielkiego znaczenia. Pisma święte opowiadają o człowieku o imieniu Naaman, który tak uważał. Naaman cierpiał z powodu okropnej choroby i podróżował z Syrii do Izraela, żeby poprosić proroka Elizeusza o uzdrowienie go. Naaman był ważną osobą we własnym kraju, więc poczuł się urażony, kiedy Elizeusz nie powitał go osobiście, lecz zamiast tego posłał swego sługę. Poczuł się jeszcze bardziej urażony, kiedy otrzymał wiadomość od Elizeusza: obmyj się siedem razy w rzece Jordan. „Czy rzeki damasceńskie Abana i Parpar nie są lepsze od wszystkich wód izraelskich? Czy nie mogłem w nich się obmyć i oczyścić?” — pytał. Odszedł oburzony. Lecz jego słudzy prosili go: „Gdyby prorok nakazał ci coś trudnego, czy nie uczyniłbyś tego? Tym bardziej więc powinieneś to uczynić, gdy ci powiedział: Obmyj się, a będziesz czysty!” Naaman był wystarczająco mądry, żeby zrozumieć, że trzeba być posłusznym prorokowi Boga, nawet jeśli sprawa wydawała się być mało znacząca. Tak więc obmył się w Jordanie i został uzdrowiony. (Zob. II Ks. Królewska 5:1–14).

Czasami sądzimy, że jakieś przykazanie jest dla nas zbyt trudne do przestrzegania. Tak jak bracia Nefiego, możemy mówić: „Bóg wymaga od nas trudnej rzeczy”. Jednak możemy mieć pewność, tak jak Nefi, że Bóg nie da nam przykazania, nie umożliwiając nam okazania Mu posłuszeństwa.

„Trudną rzeczą” było przyjęcie przez Abrahama nakazu Pana, aby złożył w ofierze swego umiłowanego syna Izaaka (zob. I Ks. Mojżeszowa 22:1–13; zob. również rozdział 26. tego podręcznika). Abraham czekał wiele lat na narodziny Izaaka, syna, którego Bóg mu obiecał. Jak mógłby stracić swego syna w taki sposób? To przykazanie musiało być niezwykle trudne dla Abrahama. Mimo to zdecydował, że będzie posłuszny Bogu.

My też powinniśmy być gotowi zrobić wszystko, czego od nas oczekuje Bóg. Prorok Józef Smith powiedział: „Uczyniłem to moją zasadą: Kiedy Pan nakazuje, zrób to ” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 160). To może być też naszą zasadą.

  • W jakich okolicznościach otrzymałeś błogosławieństwa w wyniku posłuszeństwa przykazaniom, które wydawały się być mało znaczące?

Jezus Chrystus był posłuszny Swojemu Ojcu

  • Jakie przykłady przychodzą ci na myśl, kiedy rozważasz posłuszeństwo Jezusa Chrystusa wobec Jego Ojca?

Jezus Chrystus był wspaniałym przykładem posłuszeństwa wobec naszego Ojca Niebieskiego. Powiedział: „Zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał” (Ew. Jana 6:38). Poświęcił całe życie, okazując posłuszeństwo Swemu Ojcu; pomimo tego nie zawsze było Mu łatwo. Odczuwał takie same pokusy, jak inni śmiertelnicy (zob. List do Hebrajczyków 4:15). W Ogrodzie Getsemane modlił się, mówiąc: „Ojcze mój, jeśli można, niech mnie ten kielich minie; wszakże nie jako ja chcę, ale jako Ty” (Ew. Mateusza 26:39).

Dzięki temu, że Jezus był posłuszny woli Ojca pod każdym względem, umożliwił nam wszystkim zbawienie.

  • W jaki sposób to, że pamiętamy przykład Zbawiciela, może nam pomagać w okazywaniu posłuszeństwa?

Skutki posłuszeństwa i nieposłuszeństwa

  • Jakie są konsekwencje bycia posłusznym lub nieposłusznym przykazaniom Pana?

Królestwo niebieskie opiera się na prawie i jeśli otrzymujemy jakieś błogosławieństwo, jest to przez posłuszeństwo prawu, od którego jest ono uzależnione (zob. NiP 130:20–21; 132:5). Pan powiedział nam, że poprzez nasze posłuszeństwo i pilność, możemy zdobyć wiedzę i inteligencję (zob. NiP 130:18–19). Możemy również wzrastać duchowo (zob. Ks. Jeremiasza 7:23–24). Z kolei nieposłuszeństwo niesie ze sobą rozczarowanie i skutkuje utratą błogosławieństw. „Kimże jestem ja, rzecze Pan, żebym obiecał i nie dotrzymał? Rozkazuję, a ludzie nie słuchają; odwołuję, i nie dostają błogosławieństwa. Wówczas mówią w swych sercach: Nie jest to dzieło Pana, bowiem nie spełniły się Jego obietnice” (NiP 58:31–33).

Jeśli przestrzegamy przykazań Boga, On wypełnia Swoje obietnice, jak powiedział król Beniamin do swojego ludu: „Wymaga, abyście postępowali, jak wam nakazał, i jeśli tak czynicie, bezzwłocznie was za to błogosławi” (Mosjasz 2:24).

Posłuszni otrzymują życie wieczne

Pan radzi nam: „A jeżeli zachowasz moje przykazania i wytrwasz do końca, życie wieczne mieć będziesz, który to dar jest największym darem Boga” (NiP 14:7).

Pan opisał inne błogosławieństwa, jakie spłyną na tych, którzy są Mu posłuszni w prawości i prawdzie do końca:

„Bowiem tak rzecze Pan — Ja, Pan, litościw i łaskaw jestem tym, co mają bojaźń przede mną, a raduje mnie uczcić tych, co mi służą w prawości i prawdzie do końca.

Wielką będzie ich nagroda, i wieczną będzie ich chwała.

I im objawię wszystkie tajemnice, wszystkie ukryte tajemnice mego królestwa z dawnych czasów, i na wieki, co przyjdą, dam im poznać dobre upodobanie mej woli we wszystkim, co tyczy mego królestwa.

Poznają nawet dziwy wieczności, i pokażę im rzeczy, co mają nastać, sprawy wielu pokoleń.

I wielką będzie ich mądrość, a ich zrozumienie sięgnie nieba. […]

Bowiem oświecę ich Duchem moim, a przez moc moją dam im poznać tajemnice mojej woli — te rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani które nie znalazły jeszcze drogi do serca człowieka” (NiP 76:5–10).

  • Co według ciebie oznacza zwrot „służyć do końca”?

  • W jaki sposób możemy pozostać wierni zasadom ewangelii, nawet jeśli nie jest to popularne? W jaki sposób możemy pomóc dzieciom i młodzieży w pozostawaniu wiernymi zasadom ewangelii?

Dodatkowe fragmenty z pism świętych