„Lekcja 7. Materiał przygotowawczy: Otworzyć się na sprawiedliwość, miłosierdzie i miłość Boga”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela (2023)
„Lekcja 7. Materiał przygotowawczy”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 7. Materiał przygotowawczy
Otworzyć się na sprawiedliwość, miłosierdzie i miłość Boga
Mojżesz nauczał, że Jehowa jest „sprawiedliwy” i „prawy” (V Ks. Mojżeszowa 32:4). Powiedział też, że Pan jest „miłosierny i łaskawy” (zob. II Ks. Mojżeszowa 34:6). Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, w jaki sposób Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus mogą być jednocześnie sprawiedliwi i miłosierni? Te boskie cechy nie tylko świadczą o Bożej miłości wobec ciebie, ale również stanowią przykład tego, jak możesz okazywać miłość bliźnim.
Uwaga: W pismach świętych tytuł Bóg może odnosić się zarówno do Ojca Niebieskiego, jak i Jezusa Chrystusa. Obaj doskonale uosabiają wszystkie boskie cechy. Czegokolwiek uczymy się o Jednym z Nich, jest także prawdziwe w odniesieniu do Drugiego (zob. Ew. Jana 14:9; 17:21).
Rozdział 1.
Czego sprawiedliwość Boga uczy mnie o Jego miłości?
Niektórzy ludzie postrzegają „Boga Starego Testamentu” jako postępującego inaczej niż „Bóg Nowego Testamentu”. Postrzegają Boga Starego Testamentu, Jehowę, jako mściwego, wymagającego i szorstkiego. I postrzegają Boga Nowego Testamentu, Jezusa Chrystusa, jako życzliwego, przebaczającego i miłosiernego. Jednak jak dowiedziałeś się na poprzedniej lekcji, „[Jezus Chrystus] był […] Wielkim Jehową Starego Testamentu [oraz] Mesjaszem Nowego” („Żyjący Chrystus. Świadectwo Apostołów”, KosciolJezusaChrystusa.org). W jaki sposób ten sam Bóg może być zarówno wymagający, jak i życzliwy, gniewny i cierpliwy, sprawiedliwy i miłosierny?
Te z pozoru przeciwstawne cechy są przykładem głębi Bożego charakteru. Zrozumienie tego, w jaki sposób uosabia On wszystkie te cechy, pomaga nam bardziej Mu ufać. Pomyśl o problemach, które możemy napotkać w życiu, jeśli założymy, że Bóg jest albo sprawiedliwy i egzekwujący, albo współczujący i przebaczający. Podczas studiowania pism świętych myśl o tym, w jaki sposób wszystkie cechy Boga są powiązane z Jego doskonała miłością.
Zacznijmy od cechy sprawiedliwości. Jakie myśli wywołuje u ciebie to słowo? Czasami w pismach świętych sprawiedliwość Boga może wydawać się surowa. W niektórych historiach Starego Testamentu użyto słów gniew lub zapalczywość, aby opisać Bożą sprawiedliwość wobec nieposłusznych i niegodziwych (zob. V Ks. Mojżeszowa 29:27; Ks. Psalmów 69:25; Topical Guide [Przewodnik tematyczny], „God, Indignation of” [Zapalczywość Boża]). Na przykład z powodu nieposłuszeństwa ludu Sodoma i Gomora zostały zniszczone ogniem z nieba (zob. I Ks. Mojżeszowa 19:15–25), dom Izraela został rozproszony przez Asyrię (zob. II Ks. Królewska 15:27–31), a naród Judy został wzięty do niewoli przez Babilończyków (zob. II Ks. Królewska 24:10–16). Krótko mówiąc — niegodziwi często doświadczali Bożej sprawiedliwości.
Kiedy czytamy o Bożym gniewie, nie powinniśmy zakładać, że uczucia i przejawy gniewu u nas jako upadłych ludzi, są takie same, jak prawy gniew Boga. Prorok Izajasz przypomina nam: „Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje — mówi Pan” (Ks. Izajasza 55:8).
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium podał takie wyjaśnienie:
„Ciągle czytamy w Biblii i współczesnych pismach świętych o ‘gniewie’ Boga wylanym na niegodziwych i Jego postępowaniu w ‘zawziętości’ przeciwko tym, którzy pogwałcili Jego prawa. Jakże gniew i zawziętość mogą potwierdzać miłość Bożą? […] Miłość Boża jest tak doskonała, że z miłością wymaga On od nas, byśmy przestrzegali Jego przykazań, ponieważ wie, że jedynie dzięki posłuszeństwu Jego prawom możemy stać się tak doskonali, jak On. Z tej przyczyny gniew Boga i Jego zawziętość nie stanowią przeciwieństwa Jego miłości, lecz jej dowód („Miłość i prawo”, Liahona, listopad 2009, str. 27).
Czas sprawiedliwości Bożej jest również znakiem Jego miłości do Jego dzieci. Weźmy dla przykładu historię Noego i Potopu. W czasach Noego „ziemia była zdeprawowała w oczach Boga” (Ks. Mojżesza 8:28). Przemoc była powszechna, a ludzie nieustannie czynili zło. Przez około 120 lat Noe ostrzegał ludzi, że jeśli nie odpokutują, zostaną unicestwieni przez potop (zob. Ks. Mojżesza 8:17–30). Oni zignorowali pełne miłości błaganie Boga i wszyscy, poza Noem i jego rodziną, zginęli w wodach Potopu (zob. I Ks. Mojżeszowa 8:15–21).
Na pierwszy rzut oka to wydarzenie może się po prostu wydawać surowym i rygorystycznym wymierzeniem sprawiedliwości. Jednak dzięki wizji, którą prorok Enoch otrzymał o czasach Noego, zyskujemy wyjątkowe zrozumienie związku sprawiedliwości Boga z Jego miłością.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Ks. Mojżesza 7:28–29, 32–33, 37 i poszukaj dowodów na to, jak głęboka jest miłość Boga nawet wobec ludzi, którzy nie zważają na Jego przykazania.
Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o tej wzruszającej historii następujące słowa:
Ta jedna, poruszająca scena mówi więcej na temat prawdziwej natury Boga, niż mogłyby kiedykolwiek przekazać jakiekolwiek teologiczne rozprawy […].
Cóż za niezatarty obraz Boskiego zaangażowania w nasze życie! […]. Jakże łatwo kochać tego, kto tak niesamowicie kocha nas! („Majestat Boga”, Liahona, listopad 2003, str. 72).
Kiedy myślisz o tym, co oznacza dla ciebie miłość Boga, pomyśl, jak najlepiej opisać ją innym ludziom. Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Boską miłość można opisać i mówić o niej na wiele sposobów. Jedno ze słów, które często słyszymy w naszych czasach, to że miłość Boża jest „bezwarunkowa”. Choć w pewnym sensie jest to prawdą, słowo bezwarunkowa nie występuje w pismach świętych. Jego miłość nazywana jest w nich raczej „wielką i wspaniałą miłością” [Doktryna i Przymierza 138:3], „doskonałą miłością” [I List Jana 4:18; Ks. Moroniego 8:16], „niosącą odkupienie miłością” [Ks. Almy 5:26] i „wieczną miłością” [Ks. Jeremiasza 31:3]. Określenia te są bardziej trafne, ponieważ słowo bezwarunkowa może sugerować błędne idee na temat boskiej miłości, na przykład, że Bóg wszystko toleruje i wszystko usprawiedliwia, gdyż Jego miłość jest bezwarunkowa lub że Bóg niczego od nas nie wymaga, bo Jego miłość jest bezwarunkowa albo że wszyscy zostaniemy zbawieni w królestwie Boga, ponieważ Jego miłość jest bezwarunkowa. Miłość Boża jest nieskończona i będzie trwała na wieczność, ale znaczenie, jakie przybierze ona dla każdego z nas, zależy od tego, jak na nią reagujemy („Trwać będziecie w miłości mojej”, Liahona, listopad 2016, str. 48).
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
W jaki sposób wyjaśniłbyś związek pomiędzy sprawiedliwością Boga a Jego miłością do Jego dzieci?
Rozdział 2.
Czego mogę się nauczyć na podstawie miłosierdzia Pana o Jego miłości?
Miło jest czuć, że Bóg nas błogosławi, gdy jesteśmy posłuszni. Nieprzyjemnie jest jednak doświadczać konsekwencji naszych własnych niewłaściwych wyborów. A kiedy konsekwencje są poważne, może to być straszne doświadczenie. W takich chwilach możemy błagać Pana o miłosierdzie.
Jednakże w wielu innych przypadkach ci, którzy grzeszą, nie zdają sobie sprawy z potrzeby Bożego miłosierdzia. Zastanów się nad przypadkiem Koriantona, syna Almy Młodszego. Po porzuceniu misji i popełnieniu poważnych grzechów Korianton czuł, że ukaranie grzesznika i doświadczanie nieszczęścia było „niesprawiedliwością” (zob. Ks. Almy 42:1).
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Ks. Almy 42:15, 22, 24–25 i odszukaj, czego Alma nauczał na temat sprawiedliwości, miłosierdzia i Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. (Uwaga: Osoba skruszona to „osoba, która pokutuje za grzechy; ktoś, kto smuci się z powodu swoich wykroczeń” [Webster’s Dictionary,1828, „Penitent” — Skruszony]).
Jezus Chrystus, z głęboką osobistą miłością do ciebie i do wszystkich, stoi pomiędzy nami a sprawiedliwością, która nas czeka (zob. Ks. Mosjasza 15:9). On już zapłacił bolesną cenę za nasze grzechy. I pragnie okazać miłosierdzie skruszonym (zob. Doktryna i Przymierza 19:16–18). Prezydent Dieter F. Uchtdorf, będący wówczas Drugim Doradcą w Pierwszym Prezydium, powiedział:
Nie możemy zasłużyć na niebo; wymagania sprawiedliwości stanowią barierę, której nie jesteśmy w stanie przekroczyć sami.
Ale nie wszystko jest stracone […].
Nasze grzechy, choć mogą być jak szarłat, mogą stać się białe jak śnieg. Ponieważ nasz ukochany Zbawiciel „siebie samego złożył jako okup za wszystkich” [I List do Tymoteusza 2:6], umożliwił nam wejście do Swojego wiecznego królestwa („Dar łaski”, Liahona, maj 2015, str. 108).
Pomyśl jeszcze raz o wizji Potopu, jaką miał Enoch. Enoch dowiedział się, że w świecie duchów nawet nieposłuszni, którzy umarli podczas Potopu, mogą ostatecznie wyjść i stanąć „po prawicy Boga”, jeśli wykażą się wiarą w Jezusa Chrystusa i odpokutują za swe grzechy (Ks. Mojżesza 7:57; zob. także Ks. Mojżesza 7:38, 55–56; Doktryna i Przymierza 138:6–8, 28–37).
Starszy Lynn G. Robbins, Siedemdziesiąty, mówił o tym, w jaki sposób łaska Pana daje nam wiele szans na zmianę:
Podziwiamy łaskę Zbawcy, który dał nam kolejne szanse poprzez przezwyciężenie grzechu czy ułomności serca.
Nikt nie stoi po naszej stronie bardziej niż Zbawiciel […].
Wiedząc, że na ciasnej i wąskiej ścieżce pojawiać się będą próby i że porażki będą naszą codziennością, Zbawiciel zapłacił nieskończoną cenę, aby dać nam tak wiele szans, ile będzie koniecznych, [abyśmy mogli] zdać nasz doczesny egzamin […].
A ponieważ nie chcemy zakończyć przemiany aż do czasu, kiedy staniemy się jak nasz Zbawiciel, musimy powstawać za każdym razem, gdy upadamy, mając pragnienie, by wciąż wzrastać i czynić postępy pomimo słabości („Do siedemdziesięciu siedmiu razy”, Liahona, maj 2018, str. 22, 23).
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Jakie są twoje myśli lub uczucia względem Jezusa Chrystusa, gdy wiesz, że zaspokoił On wymagania sprawiedliwości, abyś mógł odpokutować i dostąpić miłosierdzia? Co możesz zrobić, aby okazać wdzięczność za zadość czyniącą ofiarę, jaką złożył w twoim imieniu?