„Lekcja 5. Materiał przygotowawczy: Stawanie się ludem przymierza z Panem”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela (2023)
„Lekcja 5. Materiał przygotowawczy”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 5. Materiał przygotowawczy
Stawanie się ludem przymierza z Panem
Wiązanie się przymierzem z kimś wymaga dużego zaufania i miłości. I to zaufanie rośnie, kiedy osoby poznają się nawzajem. W przypadku zawierania przymierzy, które wiążą cię z Bogiem, On już zna cię doskonale i pragnie dać ci wszystko, co posiada — wszystko, czym sam jest. Zachęca cię, byś Mu zaufał i wszedł na ścieżkę przymierza z Nim. Będziesz obficie pobłogosławiony, jeśli tak postąpisz, gdyż „Jego droga jest ścieżką, która prowadzi do szczęścia w tym życiu i w życiu wiecznym w świecie, który przyjdzie” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, KosciolJezusaChrystusa.org).
Rozdział 1.
Kim jest Jehowa i dlaczego mogę Mu zaufać?
W publikacji pt. „Żyjący Chrystus” czytamy, że „[Jezus Chrystus jest] Wielkim Jehową Starego Testamentu”. Skąd pochodzi imię Jehowa i czego możesz dowiedzieć się na jego podstawie o Zbawicielu?
Gdy dzieci Izraela przebywały od wielu lat w egipskiej niewoli, Pan powołał Mojżesza, aby wyprowadził je z Egiptu (zob. II Ks. Mojżeszowa 3:10; zob. także wersety 1–9). Mojżesz czuł, że nie jest w stanie wykonać tego zadania. Zapytał Pana o imię, o którym by mógł powiedzieć Izraelitom, gdy będzie przedstawiał tego, który go posłał (zob. II Ks. Mojżeszowa 3:11–13).
Nazwa Jestem oznacza „On jest” lub „On istnieje” i odnosi się bezpośrednio do hebrajskiego imienia Jahwe lub Jehowa. Jehowa oznacza „Niezmienny” (Bible Dictionary, „Jehovah” [Słownik biblijny, „Jehowa”]). Szacunek, jakim Żydzi darzyli imię Jehowy, był powodem, dla którego w historii z Nowego Testamentu zareagowali tak gwałtownie, gdy Jezus Chrystus powiedział: „pierwej niż Abraham był, Jam jest” (Ew. Jana 8:58). Użyte przez Chrystusa określenie „Jam jest” stanowi to samo określenie, które zapisano w II Ks. Mojżeszowej 3:14, kiedy powiedział: „Jestem, który jestem”.
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o tej deklaracji Zbawiciela:
To jest najbardziej dosadne i jednoznaczne potwierdzenie boskości, jakie tylko można usłyszeć. „Pierwej niż Abraham był, Jam jest”. To znaczy: „Jam jest Bóg Wszechmogący, Wielki JAM JEST. Jestem samoistny, Odwieczny. Jestem Bogiem ojców waszych. Nazywam się: Jestem, który jestem” (Doctrinal New Testament Commentary [Doktrynalny komentarz do Nowego Testamentu] [1965], 1:464).
Rozdział 2.
W jaki sposób moje życie może być błogosławione dzięki zawieraniu i dochowywaniu przymierzy z Jehową?
Chociaż Pan, Jehowa, jest potężny i niezmienny, On i Jego Ojciec zachęcają każdego z nas do związania się z Nimi przymierzem. Ten oparty na przymierzu związek daje możliwość udziału w błogosławieństwach, których nie można otrzymać w żaden inny sposób.
Być może pamiętasz, że przymierze to „święta umowa pomiędzy Bogiem a osobą lub grupą ludzi. Bóg ustala konkretne warunki i obiecuje, że pobłogosławi nas, gdy będziemy przestrzegać tych warunków. Kiedy decydujemy się nie dochowywać przymierzy, nie możemy otrzymać błogosławieństw, a w niektórych przypadkach ponosimy karę w wyniku naszego nieposłuszeństwa” (Gospel Topics, „Covenant” [Tematy ewangelii, „Przymierze”], topics.ChurchofJesusChrist.org).
Abraham jest wspaniałym przykładem osoby, która zawarła i dochowywała przymierzy z Panem. Pomimo bałwochwalstwa i złego przykładu wielu otaczających go ludzi, Abraham pragnął „być lepszym naśladowcą prawości” (Ks. Abrahama 1:2). Pragnienia Abrahama zostały nagrodzone, gdy Jehowa zawarł z nim przymierze.
Przymierze Abrahamowe obejmuje wszystkie wieczne błogosławieństwa, które wynikają z ewangelii Pana, obrzędów kapłańskich i małżeństwa celestialnego. Ścieżka ta rozpoczyna się od przymierza zawartego podczas chrztu i prowadzi do świątyni i jeszcze dalej, jeśli jesteśmy posłuszni zawartym przymierzom.
Prezydent Russell M. Nelson powiedział o przymierzu Abrahamowym następujące słowa:
Ostateczne błogosławieństwa przymierza Abrahamowego nadawane są w świętych świątyniach […]. Wypełnienie tego starożytnego przymierza Abrahamowego jest wykonalne jedynie z powodu Pana Jezusa Chrystusa. To On umożliwił nam zamieszkanie z Bogiem, ze Sobą i z naszymi rodzinami na wieczność (w: „Specjalni świadkowie Chrystusa”, Liahona, kwiecień 2001, str. 7).
Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i zaznacz błogosławieństwa, które wynikają z tego, że podążamy ścieżką przymierza ze Zbawicielem:
Czym jest ścieżka przymierza? To ścieżka, która prowadzi do celestialnego królestwa Boga […]. Na ścieżce przymierza (która, nawiasem mówiąc, rozciąga się poza doczesność), otrzymujemy wszystkie obrzędy i przymierza odnoszące się do zbawienia i wywyższenia.
Naszym nadrzędnym zobowiązaniem wynikającym z przymierza jest wypełnianie woli Boga „i [posłuszeństwo] Jego przykazaniom we wszystkim” [Ks. Mosjasza 5:5] […].
Przymierza, które Bóg oferuje Swoim dzieciom, nie tylko nas prowadzą. One wiążą nas z Nim, a związani z Nim, możemy przezwyciężyć wszystko […].
Bóg daje niemalże niemożliwy do pojęcia dar — aby pomóc tym, którzy zawarli przymierze, dotrzymywać go — dar Ducha Świętego. Dar ten jest prawem do stałego towarzystwa, ochrony i przewodnictwa Ducha Świętego […].
Na ścieżce przymierza znajdujemy również niezbędne błogosławieństwa przebaczenia i oczyszczenia z grzechu […].
Ci, którzy podążają ścieżką przymierza, znajdują również szczególne błogosławieństwa w różnych, wyznaczonych przez Boga zgromadzeniach […]. [Dosłowne zgromadzenie] dawno rozproszonych plemion Izraela […] trwa obecnie wraz z gromadzeniem się ludu przymierza w Kościele […]. Istnieje również cotygodniowe zgromadzenie ludu przymierza […], podczas którego przyjmuje się sakramentalny chleb i wodę na pamiątkę Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa […].
Lud przymierza również gromadzi się w świątyni, w domu Pana, aby otrzymać obrzędy, błogosławieństwa i objawienia, które tam są dostępne w wyjątkowy sposób […].
W efekcie, jedynie jeśli podążamy ścieżką przymierza, odziedziczymy błogosławieństwa Abrahama, Izaaka i Jakuba, ostateczne błogosławieństwa zbawienia i wywyższenia, których może udzielić tylko Bóg („Dlaczego ścieżka przymierza”, Liahona, maj 2021, str. 116, 118–119).