„Lekcja 13. Materiał przygotowawczy: Posługa na wzór Zbawiciela”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela (2023)
„Lekcja 13. Materiał przygotowawczy”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 13. Materiał przygotowawczy
Posługa na wzór Zbawiciela
Każdy z nas zauważył — a czasem nie zauważył — ludzi potrzebujących pomocy. Niektórzy mogą mieć po prostu trudny dzień. Inni mogą doświadczać samotności, zwątpienia w siebie, głodu, rozczarowania lub choroby. Możemy się zastanawiać, co możemy zrobić? Kiedy patrzymy na życie Zbawiciela, widzimy wiele przykładów tego, jak „chodził, czyniąc dobrze” (Dzieje Apostolskie 10:38). Kiedy rozważasz Jego przykład, zastanów się, czego uczysz się o posłudze polegającej na zaspokajaniu potrzeb bliźnich.
Rozdział 1.
Czego mogę się nauczyć o posłudze z przykładu Zbawiciela?
Wyobraź sobie, co Zbawiciel mógł czuć podczas Ostatniej Wieczerzy, przeczuwając straszliwe cierpienie, jakie czekało Go w Getsemane i na krzyżu. Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów zauważył:
Poruszony głębokimi i przejmującymi emocjami […] Chrystus cicho powstał, przepasał się na podobieństwo sługi lub niewolnika, i ukląkł, by obmyć nogi Swoim Apostołom (zob. Ew. Jana 13:3–17). Ze względu na to, że ta niewielka grupa wiernych w dopiero co ustanowionym królestwie miała wkrótce przejść przez najcięższe próby, odsunął On na bok Swój rosnący niepokój, by jeszcze raz służyć im i ich wzmocnić. („He Loved Them unto the End” [Do końca ich umiłował], Ensign, listopad 1989, str. 25)
Po obmyciu nóg Apostołów Zbawiciel dał im nowe przykazanie, które będzie niezbędne dla wszystkich osób starających się czynić posługę w Jego imię.
Kiedy rozmyślamy o życiu Jezusa Chrystusa, możemy dostrzec, że pokazał nam, jak czynić posługę z miłością.
Większość z nas pragnie czynić posługę bliźnim z miłością Chrystusową. Możemy jednak nie wiedzieć, jak albo kiedy nieść pomoc. Prezydent Russell M. Nelson nauczał, że „posługa oznacza postępowanie według [naszych] uczuć, aby dzięki nam ktoś mógł poczuć miłość Zbawiciela w swoim życiu” (w: Sheri L. Dew, Insights from a Prophet’s Life: Russell M. Nelson [2019], str. 349).
Prezydent Henry B. Eyring udzielił następującej rady:
[Pan pragnie], by święci troszczyli się o siebie nawzajem tak, jak On się o nich troszczy […]. Odnoszą sukces, kiedy Duch Święty prowadzi stróża do wiedzy o tym, co Pan uważa za najlepsze dla osoby, której On stara się pomóc. („Natchniona posługa”, Liahona, maj 2018, str. 62)
Duch Święty często podpowiada nam, abyśmy służyli w prosty i drobny sposób. Prezydent Jean B. Bingham, Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, nauczała:
Czasami myślimy, że musimy dokonać czegoś ogromnego czy bohaterskiego, by uznać to za służbę bliźniemu. A jednak proste akty służby mogą mieć znaczący wpływ na bliźnich — jak i na nas. Co czynił Zbawiciel? […] Uśmiechał się […], rozmawiał, spacerował, słuchał, poświęcał czas, zachęcał, nauczał, karmił i przebaczał. Jednakowo służył rodzinie i przyjaciołom, sąsiadom i obcym, zapraszał znajomych i bliskich, aby cieszyli się bogatymi błogosławieństwami Jego ewangelii. Te „proste” akty służby i miłości są dla nas wzorem do pełnienia posługi już dziś. („Czynienie posługi tak, jak czyni ją Zbawiciel”, Liahona, maj 2018, str. 104)
Przeczytaj poniższą wypowiedź Sharon Eubank, Pierwszej Doradczyni w Generalnym Prezydium Stowarzyszenia Pomocy, i zastanów się, co możesz zrobić, aby posługa była bardziej znaczącym i bardziej osobistym doświadczeniem. Możesz też obejrzeć film pt. „You Are the Gift” [Jesteś darem] (0:54) na podstawie wypowiedzi Siostry Eubank.
Jeśli zmienimy naszą perspektywę tak, że troszczenie się o biednych i potrzebujących będzie mniej związane z dawaniem rzeczy, a będzie raczej zaspokajaniem głodu ludzkiego kontaktu, prowadzeniem wartościowych rozmów i tworzeniem głębokich i pozytywnych relacji, wówczas Pan może nas gdzieś posłać […]. Pan chce mieć z was użytek. Jest dla was praca do wykonania i jest ona konkretnie przeznaczona dla was i zgodna z waszymi umiejętnościami. Nikt nie będzie takim orędownikiem jak wy […]. Pamiętajcie, że tak samo, jak w przypadku Zbawiciela, wy sami jesteście jednym z najlepszych darów, jakie możecie dać ludziom będącym w potrzebie. („Turning Enemies into Friends” [Zmiana wrogów w przyjaciół] [przemówienie wygłoszone na BYU, 23 stycznia 2018], strona internetowa speeches.byu.edu)
Rozdział 2.
Czego mogę się nauczyć z przypowieści Zbawiciela o miłosiernym Samarytaninie na temat posługi?
Za czasów Jezusa Chrystusa Żydzi i Samarytanie byli dość wrogo do siebie nastawieni. Żydzi odnosili się do Samarytan z pogardą, ponieważ „wywodzili się [oni] częściowo z Izraela i częściowo z Innych narodów”, a ich „religia zawierała żydowskie wierzenia i praktyki pomieszane z pogańskimi” (Przewodnik po pismach świętych, hasło „Samarytanie”, strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).
Kiedy uczony w piśmie (czyli znawca prawa Mojżesza) próbował usprawiedliwić swoje czyny dotyczące przykazania, aby „miłować bliźniego swego”, zapytał Pana: „Kto jest moim bliźnim?” (zob. Ew. Łukasza 10:25–29), a Pan odpowiedział przypowieścią o miłosiernym Samarytaninie.
Starszy Gerrit W. Gong z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Na naszych zakurzonych drogach do Jerycha jesteśmy dręczeni, ranieni i pozostawieni w bólu.
I chociaż powinniśmy pomagać sobie wzajemnie, zbyt często z jakiegoś powodu przechodzimy na drugą stronę drogi.
Miłosierny Samarytanin zaś zatrzymuje się i opatruje nasze rany […]. Wnosi [nas] do gospody, która może symbolizować Jego Kościół […].
Jezus Chrystus prosi, abyśmy stali się podobni do Niego, miłosiernego Samarytanina, żebyśmy sprawili, że Jego gospoda (Jego Kościół) będzie dla wszystkich schronieniem od życiowych ran i burz. („Miejsce w gospodzie”, Liahona, maj 2021, str. 24–25)