Κεφάλαιο 22
Ο δαιμονιζόμενος άνδρας
Ένας άνδρας που ζούσε στο νεκροταφείο κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, είχε ένα ακάθαρτο πνεύμα μέσα του που τον έκανε να ενεργεί άγρια. Οι άνθρωποι τον έδεσαν με αλυσίδες για να τον ελέγξουν, αλλά εκείνος τις έσπασε.
Ο άνδρας περνούσε όλη την ημέρα και την νύχτα στα βουνά και τις σπηλιές. Κραύγαζε συνέχεια και κοβόταν με πέτρες.
Μια ημέρα ο Ιησούς και οι μαθητές Του διέσχισαν την Θάλασσα της Γαλιλαίας με ένα πλοίο. Όταν ο Σωτήρας κατέβηκε από το πλοίο, ο άνδρας έτρεξε σε Αυτόν.
Ο Ιησούς είπε στο ακάθαρτο πνεύμα να βγει από τον άνδρα. Το ακάθαρτο πνεύμα ήξερε ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Υιός του Θεού. Ζήτησε από τον Ιησού να μην του κάνει κακό.
Όταν ο Σωτήρας ρώτησε το ακάθαρτο πνεύμα ποιο ήταν το όνομά του, είπε: «Το όνομά μου είναι λεγεώνα», το οποίο σημαίνει πολλοί. Υπήρχαν πολλά ακάθαρτα πνεύματα μέσα στον άνδρα. Ζήτησαν από το Ιησού να τους αφήσει να μπουν μέσα στα σώματα κάποιων κοντινών γουρουνιών.
Ο Ιησούς συμφώνησε. Τα ακάθαρτα πνεύματα βγήκαν από τον άνδρα και πήγαν στα σώματα περίπου 2.000 γουρουνιών. Τα γουρούνια έτρεξαν κατηφορίζοντας τον λόφο, πήδηξαν στην θάλασσα και πνίγηκαν.
Οι άνδρες που έβοσκαν τα γουρούνια έτρεξαν στην πόλη και είπαν σε όλους αυτό που είχε συμβεί. Οι άνθρωποι πήγαν να δουν τον Ιησού και τον άγριο άνθρωπο. Αλλά ο άνθρωπος δεν ήταν πλέον άγριος.
Αυτό έκανε το πλήθος να φοβάται τον Ιησού. Του ζήτησαν να φύγει. Πήγε πίσω στο πλοίο.
Ο άνδρας που θεραπεύθηκε ήθελε να πάει μαζί Του. Ο Σωτήρας του είπε να πάει στο σπίτι του και να πει στους φίλους του αυτό που του συνέβη.
Ο άνδρας το είπε τους φίλους του και έμειναν κατάπληκτοι με την σπουδαία δύναμη του Ιησού.