บทที 31

ความมัธยัสถ์ ความอุตสาหะ และการพึ่งพาตนเอง

ประธานบริคัม ยัง รู้จักคุณค่าของการทำงานหนักในการเตรียมสิทธิชนเพื่อสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเ จ้า ท่านแนะนำผู้บุกเบิกว่า “แทนที่จะแสวงหาว่าพระเจ้าทรงกำลังทำ อะไรเพื่อเรา ขอให้เราสำรวจดูว่าเราจะทำอะไรเพื่อตัวเองได้บ้าง” (DBY, 293) ประธาน ฮีเบอร์ ซี. คิมบัลล์ เพื่อนของประธานยังและที่ปรึกษาในฝ่ายประธานสูงสุด เมื่อครั้งเป็น หนุ่มเคยอาศัยในภาคตะวันออกก่อนที่ทั้งสองจะมาอยู่ในฝ่ายประธานสูงสุดของศาสนา จักร ท่านเคยทำงานกับประธานยังในนุ่งและต่อมาท่านคิดทบทวนถึงช่วงเวลาตังกล่าว ตังต่อไปนี้ “[บราเดอร์] บริคัมกับข้าพเจ้าเคยท่างานหนักเคียงปาเคียงไหล่กันมาเพื่อให้ ได้เงินสิบบาทต่อวันเป็นค่าอาหารและที่พัก เราได้สิบห้าบาทจากการทำงานในนุ่งข้าว สาลีโดยทำงานตั้งแต่เข้ายันคาและบางทีทำจนกระทั้งถึงสามนุ่มหากมีเด้าว่าฝนจะตก เราต้องโกยฟางที่มีคนตัดไว้แล้วมากองรวมกันและมัดเป็นฟอนเพื่อให้ได้ค่าจ้างเป็นข้าว สาลีสามสิบห้าลิตรต่อวัน ต้องตัดไม้ทั้งๆ ที่มีหิมะสูงถึงเอวเพื่อค่าแรงประมาณสี่บาทต่อ ไม้ท่อนใหญ่หนึ่งท่อน [ประมาณ 3.5 คิวบิกเมตร] และรับค่าจ้างเป็นข้าวโพดในราคา เจ็ดสิบห้าบาทต่อ 7 ถัง (บุเซล)” (DNW, 30 July 1862) ประธานยังเน้นความสำคัญ ของความมัธยัสถ์ ความอุตสาหะและการพึ่งพาตนเองไว้ว่า “คนที่จะได้ชีวิตนิรันดร์คือ คนที่ปฎิบัติตามพระค่าไม่ใช่เป็นแต่เพียงผู้พังเท่านั้น” (DBY, 290)

คำสอนของบริคัม ยัง

เราควรทำงานหนักและใช้เวลาของเราอย่างฉลาดเพื่อรับใช้ครอบครัวของเรา และเสริมสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า

เรามีอะไร? เรามีเวลาของเรา จงใช้มันตามที่ท่านอยากใช้ เวลามีให้กับท่าน และเมื่อใช้สิ่ง นี้เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อการล่งเสริมความจริงบนแผ่นดินโลก มันจะเป็นผลดีและ เป็นพรต่อตัวท่านเองแต่หากเราใช้เวลาของเราไปอย่างเกียจคร้านและไม่ฉลาด มันจะเป็นผล เลียต่อเรา (DBY, 290)

เราต้องรับผิดชอบวันเวลาที่เราใช้ไปอย่างไม่ฉลาด (DBY, 290)

เมื่อพูดถึงเวลาที่จัดสรรให้มนุษย์บนแผ่นดินโลก ต้องไม่มีเวลาใดสูญเปล่าหรือปล่อยให้ ผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ หลังจากการนอนหลับและพักผ่อนอย่างพอเหมาะแล้ว ต้องไม่มีวัน ชั่วโมง หรือนาทีใดที่เราจะใช้ไปในความเกียจคร้าน ทุกนาทีของทุกวันในชีวิตของเรา เรา ควรพยายามปรับปรุงแก้ไขความคิดและเพิ่มพูนศรัทธาในพระกิตติคุณอันศักดิ์สิทธิ์ในความ ใจบุญ ความอดกลั้นและงานดี เพื่อเราจะเติบโตในความรู้เรื่องความจริง ดังที่มีพูด พยากรณ์และเขียนไว้ (DBY, 290)

ความเกียจคร้านและการสิ้นเปลืองไม่ได้เป็นไปตามกฎของสวรรค์ จงรักษาทุกสิ่งเท่าที่ท่าน ทำได้ ซึ่งจะทำให้ท่านมีอย่างมากมายเพื่อเป็นพรแก่เพื่อนๆ และศัตรูของท่าน (DBY, 290)

อันที่จริง ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างไซอันเรียกร้องการใช้แรงงานอย่างจริงจัง [ดู 2 นีไฟ 5:17] เป็นสิ่งที่ไร้สามัญสำนึกหากจะพูดถึงการเสริมสร้างอาณาจักรใดๆ โดยไม่พูด ถึงการใช้แรงงาน สิ่งนี้เรียกร้องการใช้แรงงานในทุกส่วนของโครงสร้างทางร่างกายของเรา ไม่ว่าจะเป็นจิตใจ ร่างกาย หรือจิตวิญญาณ และนั่นคือวิธีเดียวที่จะเสริมสร้างอาณาจักร ของพระผู้เป็นเจ้า (DBY, 291)

การทำงานทางโลกตลอดเวลาไม่ได้เป็นการสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าขึ้นบนแผ่น ดินโลกหรอกหรือ? (DBY, 290–91)

นี่คือความมั่งคั่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เราครอบครองอยู่—คือการที่เราจะรู้ว่าเราจะทำงานของ เราอย่างถูกต้อง โดยใช้เวลาทุกชั่วโมงอย่างมีประโยชน์เพื่อเป็นผลดีกับภรรยาและลูกๆ ตลอดจนเพื่อนบ้านของเราอย่างไร (DBY, 290)

เราต้องไปทำงานและเอาทองออกจากภูเขาเพื่อปูมีนลงไป หากเราจะเดินบนถนนที่ปูลาด ด้ายทอง เหล่าเทพที่เดินอยู่บนถนนที่ปูลาดด้ายทองในเวลานี้ และมีต้นไม้แห่งชีวิตในรมดี ของเขา ต้องเอาทองนั้นมาและวางมันไว้ที่นั่น เราจะมีถนนที่ปูลาดด้ายทอง หากเราจะวาง มันไว้ที่นั่นด้ายตัวของเราเอง เราจะได้รับไชอันในความงามและรัศมีภาพของมัน มันจะเป็น ไปหากเราได้สร้างมันขึ้นมาเอง เราจะได้รับไชอันที่เรามิส่วนร่วมในเวลานี้มันจะเป็นไปหลัง จากเราไก่และเตรียมไชอัน เราจะดำเนินชีวิตในเยรูชาเล็มใหม่ มันจะเป็นไปหากเราจะวาง รากฐานและสร้างมัน แม้ว่าเราจะไม่ได้ทำงานนั่นให้สำเร็จด้วยตัวเราเอง เราก็ได้วางรากฐาน ไว้สําหรับลูกหลานของเราดิงที่อาดัมได้ทำไว้ เราจะได้รับการช่วยให้รอดในเรือ ดิงที่โนอา และครอบครัวของท่านได้รับ มันจะเป็นไปเพราะเราสร้างมัน มีการสั่งสอนพระกิตติคุณแก่ บรรดาประชาชาติ มันเป็นไปเพราะเหล่าเอ็ลเดอร์แห่งอิสราเอล…สั่งสอนพระกิตติคุณจนสุด ปลายของแผ่นดินโลก (DBY, 291)

ศรัทธาของข้าพเจ้าไม่ได้ทำให้ข้าพเจ้าคิดว่าพระเจ้าจะทรงจัดหาหมูย่าง หรือขนมปังที่ทา เนยไว้แล้ว ฯลฯ มาให้เรา พระองค์จะประทานความสามารถในการเพาะปลูกพืชพันธุธัญญาหารแก่เรา เพื่อให้ได้ผลของแผ่นดินโลกมาทำที่อยู่อาศัย จัดหาไม้กระดานสองสามแผ่น มาทำเป็นลัง และเมื่อการเก็บเกี่ยวมาถึง พระองค์จะประทานพืชผลแก่เรา จนกว่าผู้คนจะมี อาหารเก็บไว้มากพอเพื่อ [เลี้ยงดู] ตนเองและผู้คนเหล่านั้นที่กำลังจะมาที่นี่เพื่อแสวงหา ความปลอดภัย (DBY, 291–92)

พระเจ้าทรงจัดเตรียมความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินโลกเพื่อประโยชน์ของเรา

ข้าพเจ้าพูดกับพี่น้องชายหญิงของข้าพเจ้าให้เรามาเรียนรู้วิธีที่จะรวบรวมความอุดมสมบูรณ์ของสรรพสิ่งที่ก่อให้เกิดความสุขสบายแก่มวลมนุษย์จากปัจจัยสำคัญต่างๆ ที่อยู่รอบ ตัวเราและเปสี่ยนมันให้เข้ากับความต้องการและความสุขของเรา [ดู ค.พ. 59:18–20] ขอให้ เราอย่าโง่อีกเลยเมื่อต้องอยู่กับคนโง่ แต่ขอให้เราแสดงให้คนโง่เห็นว่าจะเป็นคนฉลาดได้ อย่างไร (DBY, 294)

พระเจ้าทรงทำงานในส่วนของพระองค์แล้ว พระองค์ทรงสร้างสิ่งแวดล้อมให้เราด้วยปัจจัยในการดำรงชีวิต มีทั้ง ข้าวสาสี เนื้อ ป่าน ขนแกะ ไหม ผลไม้ และทุกสิ่งเพื่อเสริมสร้าง ไชอันทำให้ไชอันสวยงามและมีรัศมีภาพในยุคสุดท้าย มันเป็นธุระของเราที่จะใช้ปัจจัยสำคัญ เหล่านี้ให้เหมาะกับความต้องการและความจำเป็นของเรา ตามความรู้ที่เรามีอยู่ในเวลานี้ และตามสัญญาที่เราได้รับจากสวรรค์โดยทางความชื่อสัตย์ของเรา พระเจ้าจะทรงนำไชอัน กลับมาบนแผ่นดินโลกอีกครั้งโดยวิธีนี้ และไม่มีวิธีอื่น (DBY, 294)

มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะกระตือรือร้นและพากเพียรในการทำทุกสี่งที่เราจะทำได้เพื่อ คาจุนตัวเอง เพื่อเสริมลร้างอาณาจักรของพระองค์ เพื่อป้องกันตัวจากศัตรูของเรา เพื่อวาง แผนของเราอย่างฉลาด และเพื่อปฏิบัติวิธีการทุกอย่างที่แนะนำไว้ในการจัดตั้งอาณาจักร ของพระผู้เป็นเจ้าบนแผ่นดินโลก เพื่อชำระตัวเราให้บริสุทธิ์และพร้อมที่จะอยู่ในที่ประทับ ของพระองค์ (DBY, 294–95)

ขณะที่เรามีดินอันอุดมสมบูรณ์ในหุบเขานี้ และมีเมล็ดที่จะเพาะปลูกในดิน เราไม่จำเป็น ต้องทูลขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงเลี้ยงดูเราหรือตามเราไปทั่วพร้อมกับขนมปังและอ้อนวอนให้ เรากิน พระองค์จะไม่ทำเช่นนั้น หากข้าพเจ้าเป็นพระเจ้าข้าพเจ้าก็จะไม่ทำเช่นนั้นเหมือน กัน เราจะเลี้ยงตัวได้ที่นี่ และหากเราอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลี้ยงตัวไม่ได้ นั้นจึงจะเป็นเวลา ที่พระเจ้าจะทรงทำสิ่งอัศจรรย์เพื่อค้ำจุนเรา (DBY, 294)

ผู้คนกำลังขัดแย้ง ทะเลาะกัน กำลังแสวงหาวิธีที่จะเอาเปรียบกัน และวิธีที่จะได้รับความ มั่งคั่งทุกอย่างที่มีอยู่ในโลก…แต่สมมุติว่าเราไปทำงานเพื่อรวบรวมทุกสิ่งที่มีอยู่ในโลกบน แผ่นดินแม่ของเรา และนำมันไปใช้ มีสิ่งใดขาดแคลนหรือ? ไม่มี มีพอสำหรับทุกคน จาก นั้นจงมองดูสิ่งเหล่านี้ตังที่มันเป็นอยู่ท่านที่เป็นสิทธิชนยุคสุดท้ายและไม่ได้เป็นสิทธิชนยุค สุดท้าย จงมองดูสิ่งต่างๆ ดังที่มันเป็นอยู่ ข้าพเจ้าหวังและสวดอ้อนวอนโดยเห็นแก่ท่านผู้ที่ ไม่ได้เป็นสิทธิชนยุคสุดท้ายและเพื่อเห็นแก่ท่านผู้ที่อ้างว่าเป็นสิทธิชนยุคสุดท้าย ว่าเราจะมี สันติอย่างมากในเวลานี้ที่นี่ เพื่อเราจะได้สร้างเตาหลอม เปิดเหมืองแร่ของเรา ทำรางรถไฟ ไถดิน ทำธุรกิจการค้าของเราอย่างต่อเนื่อง เพื่อเราจะตั้งหน้าตั้งตาทำธุรกิจของการทำให้ แผ่นดินโลกนี้สวยงาม (DBY, 295)

เราควรจะฉลาดในการใช้ทรัพยากรที่พระเจ้าประทานให้เรา

ความรารวยของอาณาจักรหรือประชาชาติไม่ได้มีอยู่ในความบริบูรณ์ของสมบัติอ้นล้ำค่า ของมันมากเท่ากับที่มีอยู่ในความอุดมสมบูรณ์ของดินและในความอุตสาหะของผู้คนที่อยู่ใน นั้น (DBY, 297)

เวลาและความสามารถที่จะทำงานเป็นต้นทุนของมนุษยชาติทั้งมวลในโลก และเราทุก คนเป็นหนี้พระผู้เป็นเจ้าสำหรับความสามารถที่จะใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ พระองค์ทรง เรียกร้องให้เรารับผิดชอบอย่างจริงจังในการใช้ความสามารถของเรา และพระองค์ไม่เพียง จะเรียกร้องให้เรารับผิดชอบต่อการกระทำของเราเท่านั้น แต่คำพูดและความคิดของเราจะ นำเราไปสู่การพิพากษาด้วย (DBY, 301)

ด้นทุนทั้งหมดที่มีอยู่บนแผ่นดินโลกคือกระดูกและเอ็น (กำลังและแรงงาน) ของชายและ หญิงที่ทำงานแรงงานสร้างอาคารประชุมของเรา พระวิหาร บ้านพัก และห้องโถงอันสวยงามสำหรับแสดงดนตรีตลอดจนโรงเรียนที่สวยงาม มันคือแรงงานที่สอนเด็กๆ ของเรา และ ทำให้พวกเขาเรียนรู้การศึกษาในสาขาวิชาต่างๆ ทำให้พวกเขาเชี่ยวชาญในภาษาของเขาเอง และในภาษาอื่นๆ ในทุกแขนงความรู้ที่ลูกหลานมนุษย์เช้าใจ (DBY, 300)

อย่าทิ้งสิ่งใดเป็นอ้นขาด จงรอบคอบ ประหยัดทุกสิ่ง และหากมีสิ่งใดที่ท่านได้มามาก เกินกว่าตนเองจะรับได้หมด จงแบ่งให้เพื่อนบ้านช่วยใช้ (DBY, 292)

ขอให้สงบและใจเย็น เก็บทุกสิ่งไว้ อย่าปล่อยให้สิ่งใดสูญเปล่า (DBY, 292)

อย่าคิดว่าเอาว่าท่านมีขนมบังเพียงพอที่จะให้ลูกๆ ของท่านทิ้งขอบขนมปังหรือเศษขนมปัง แม้ว่าคนคนหนึ่งจะมีข้าวลาลีและข้าวโพดหลายล้านกัง เขาก็ยังไม่รารวยพอที่จะ…กวาด เมล็ดพืชลักเม็ดเดียวเช้าไปในไฟ จงบริโภคและหมุนเวียนลงไปในแผ่นดินอีก ดังนี้แหละจะ ทำให้บรรลุจุดประสงค์ที่มันเติบโต จำไว้ว่า อย่าทิ้งสิ่งใด แต่จงดูแลทุกสิ่ง (DBY, 292)

เป็นการเอื้อประโยชน์ต่อเราที่จะดูแลพรที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้เราเป็นอย่างดีหากเรา ทำตามวิถีที่ตรงกันข้าม เราก็จะถูกตัดจากพลังและรัศมีภาพที่พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดว่า เราควรได้รับเป็นมรดก เป็นโดยทางความละเอียดรอบคอบ ความมัธยัสถ์ และวิจารณญาณ ของเราเองซึ่งพระเจ้าประทานให้แก่เราที่เราจะสามารถรักษาธัญพืชของเรา ฝูงแกะและฝูง วัวของเรา…บ้านและที่ดิน และเพิ่มสิ่งที่อยู่รอบตัวเราไว้ได้ โดยการรับเอาพลังและอิทธิพล เพื่อตัวเราเองอย่างต่อเนื่องเป็นส่วนบุคคลและเพื่ออาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าเป็นส่วนรวม (DBY, 292)

ใช้เงินค่าจ้างของท่านเพียงในส่วนที่จะทำให้ร่างกายและครอบครัวของท่านมีความสุข สบาย จงเก็บส่วนที่เหลือไว้ (DBY, 292)

หากท่านปรารถนาจะรารวย จงประหยัดสิ่งที่ท่านได้มา คนโง่ดีแต่หาเงิน แต่คนฉลาด รู้จักประหยัดและใช้เงินเพื่อประโยชน์ของตนเอง (DBY, 292)

เราควรสร้างบ้านให้ดีและทำให้เกิดชุมชนที่สวยงาม

ขอให้ผู้คนสร้างบ้านให้ดี ปลูกสวนองุ่นและสวนผลไม้ให้ดี ทำถนนให้ดี สร้างเมืองที่งดงาม ซึ่งประกอบไปด้วยสิ่งก่อสร้างอันวิจิตรตระการตาเพื่อความสะดวกของส่วนรวม ถนน หนทางสะอาดสะอ้านร่มรื่นด้วยเงาไม้ที่เรียงรายอยู่สองข้างทาง น้ำพุ ลำธารใสแจ๋ว และด้น ไม้ทุกด้น ทั้งไม้ดอก ไม้ใบสดสะพรั่งตามฤดูกาล เราจะทำบ้านบนภูเขาของเราให้เป็นสวรรค์ และทำให้หัวใจของเราท่วมท้นไปด้วยความกตัญณูต่อพระผู้เป็นเจ้าของโจเซฟ รับทุกสิ่ง ด้วยใจที่ขอบคุณโดยพูดอยู่เสมอว่า “อย่าให้เป็นไปตามใจข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตาม พระทัยของพระองค์เถิด พระบิดาเจ้าข้า” (DBY, 302)

ทำให้สวนของเรา บ้านของเรา ไร่ของเราสวยงาม ทำให้เมืองสวยงาม สิ่งนี้จะทำให้เรามี ความสุขและสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามได้มากมาย แผ่นดินโลกเป็นแผ่นดินดี ปัจจัยต่างๆ ดีหาก เราจะใช้มันเพื่อประโยชน์ของเราเอง ในความจริงและความชอบธรรม จากนั้นขอให้เราพอใจ และไปด้วยความสามารถของเราเพื่อทำให้ตัวเรามีสุขภาพแข็งแรง มั่งคั่ง และงดงามรักษา ตัวเราให้มีบุคลิกภาพดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ มีชีวิตยืนยาวที่ลุดเท่าที่เราจะทำได้ และทำ ความดีทุกประการ (DBY, 302)

การปรับปรุงแก้ไขทุกอย่างที่เราทำไม่ใช่เพียงเพื่อเพิ่มความสุขสบายแก่เราเท่านั้น แต่ เพิ่มความมั่งคั่งแก่เราด้วย (DBY, 302)

มันเป็นสิทธิ์ของท่าน ในฐานะภรรยา ที่จะขอให้สามีปลูกต้นไม้ที่ให้ร่มเงาและไม้ผลอัน สวยงาม มีตันองุ่นและดอกไม่ให้ท่านซึ่งจะทำให้บริเวณที่พักอาศัยของท่านสวยงาม และ หากสามีไม่มีเวลา ขอให้ท่านปลูกมันด้วยตัวท่านเอง บางครั้งบางคนจะพูดว่า “โธ่เอ๊ย ฉัน ไม่มีอะไรเลยนอกจากบ้านที่ทำจากซุง และมันก็ไม่ได้มีค่าอะไร” แน่นอน มันมีค่า ทาปูน ขาวและฉาบปูนลงไป และนำเถาองุ่นมาปลูกให้เลื้อยตามประตูเพื่อทุกคนที่ผ่านไปจะพูดว่า “ช่างเป็นกระท่อมที่น่าอยู่อะไรเช่นนี้!” นี่คือสิทธิพิเศษของท่านและข้าพเจ้าปรารถนาให้ ท่านฝึกใช้สิทธิ์ของตัวเอง” (DBY, 200)

ทำบ้านให้ดี เรียนรู้วิธีสร้างบ้าน เป็นช่างฝีมือและนักธุรกิจที่ดี เพื่อท่านจะรู้วิธีสร้างบ้าน ยุ้งฉาง หรือห้องเก็บของ วิธีทำไร่ เลี้ยงสัตว์ และดูแลมันอย่างดีโดยจัดหาที่กำบังที่เหมาะ สมและความสะดวกสบายทุกอย่างเพื่อดูแลรักษามันตลอดฤดูหนาว พิสูจนให้เห็นว่าท่านมี ค่าควรต่อการมีฐานะที่รารวยยิ่งขึ้นชึ่งท่านจะมีมากกว่าหุบเขานี้และทุกสิ่งที่มันจะผลิดอกออกผลให้ท่านได้ (DBY, 302)

ข้าพเจ้าเคยเข้าไปในบ้านที่ไม่มีความสะดวกสบายแม้แต่น้อยสำหรับผู้หญิง ไม่มีแม้ม้า นั่งสักตัวที่จะใช้วางถังน้ำ เธอต้องวางมันบนพื้น และสามีของพวกเธอก็จะนั่งอยู่ที่นั่นปีแล้ว ปีเล่า ไม่เคยคิดปรับปรุงแม้แต่จะทำม้านั่งสำหรับวางถังน้ำพวกเขามีความสามารถแต่ไม่ฝึก ใช้มัน (DBY, 198–99)

ขอให้สามีปรับปรุงห้องครัว ห้องอาหาร และห้องนอนของเขา เพื่อประโยชน์ของครอบดรัว ปรับปรุงสวน ทางเดิน ฯลฯ ทำให้ที่อยู่อาศัยและบริเวณรอบๆ สวยงาม ทำทางเดิน และปลูกต้นไม้ที่ให้ร่มเงา (DBY, 198)

เราควรเป็นครอบครัวและผู้คนที่พี่งพาตนเอง

เราต้องการให้ท่านเป็นผู้คนที่ค้ำจุนตนเอง [พึ่งพาตนเอง] นับแต่นี้เป็นต้นไป [ดู ค.พ. 78:14] จงฟัง โอ้อิสราเอล! จงฟัง เพื่อนบ้าน เพื่อนๆ และศัตรู นี่คือสิ่งที่พระเจ้าเรียกร้อง จากผู้คนของพระองค์ (DBY, 293)

เจ้าสิทธิชนยุคสุดท้าย จงเรียนรู้ที่จะค้ำจุนตัวเอง หากท่านไม่สามารถมีทุกสิ่งที่ท่าน ปรารถนาในวันนี้ จงเรียนรู้ที่จะทำโดยไม่ต้องมีลิ่งชึ่งท่านชื้อหามาไม1ได้หรือจ่ายให้มันไม1ได้ และนำความคิดของท่านมาอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่าท่านต้องและจะต้องดำเนินอยู่ภายในราย ได้ของท่าน (DBY, 293)

ใครเล่าลมควรได้รับการสรรเสริญ? คนที่ดูแลตัวเองหรือคนที่มักจะวางใจในพระกรุณาธิคุณของพระเจ้าว่าจะดูแลพวกเขา? เมื่อเราเอาแต่คาดหวังว่าพระเจ้าจะประทานผลไม้ให้ เราโดยที่เราไม่ปลูกต้นไม้ หรือคาดว่าเมื่อเราไม่หว่านไถ หรือเพาะปลูกและไม่ออกแรงเก็บ เกี่ยวเราจะร้องทูลพระเจ้าให้ทรงช่วยเรารอดจากความขาดแคลน ถึงกับทูลให้พระองค์ทรง ช่วยให้เรารอดจากผลของความโง่เขลา การไม่เชื่อฟัง และการทำสิ่งที่เปล่าประโยชน์ของเรา (DBY, 293)

การที่เราแสดงศรัทธาและความวางใจในพระผู้เป็นเจ้าก็เพื่อที่ท่านและข้าพเจ้าจะทำทุกสิ่ง ที่เราสามารถทำได้เพื่อค้ำจุนและรักษาตัวเอง ตลอดจนชุมชนที่ทำงานร่วมกันด้วยใจและ ด้วยมือของเขาเพื่อทำให้สิ่งนี้สำเร็จ ความพยายามของเขาจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน (DBY, 293)

พี่น้องชาย จงเรียนรู้ ท่านได้เรียนรู้มามากแลัว นั่นก็จริงอยู่ แต่จงเรียนรู้ให้มากขึ้น เรียนรู้ที่จะค้ำจุนตัวท่านเอง เก็บสะสมธัญพืชและแป้ง เก็บเอาไว้ใช้ในยามขาดแคลน พี่ น้องหญิงอย่าขอให้สามีขายธัญพืชกังสุดท้ายที่เหลืออยู่เพื่อชื้อบางสิ่งให้ท่านจนหมด แต่จง ช่วยสามีในการเก็บสะสมเพื่อเอาไว้ใช้ในยามต้องการ และมีเสบียงสำหรับหนึ่งปี หรือสองปี อยู่เสมอ (DBY, 293)

แทนที่จะแสวงหาว่าพระเจ้าทรงกำลังทำอะไรเพื่อเรา ขอให้เราสำรวจดูว่าเราสามารถทำ อะไรเพื่อตัวเองได้ห้าง (DBY, 293)

อะไรก็ตามที่สิทธิชนยุคสุดท้ายได้รับต้องได้มาโดยการต่อส้อย่างสุดกำลังและโดยความ เด็ดเดี่ยวไม่ท้อถอย (DBY, 294)

ข้อแนะนำสำหรับการศึกษา

เราควรทำงานหนักและใช้เวลาของเราอย่างฉลาดเพื่อรับใช้ครอบครัวของเรา และเสริมสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า

• อะไรคือคำแนะนำของประธานยังเกี่ยวกับการใช้ “ทุกนาทีของทุกวัน”? (ดู แอลมา 34:33 ด้วย) เหตุใดเวลาจึงเป็นของประธานที่มีค่าเช่นนี้? หลักธรรมใดช่วยท่านปรับปรุงการ ใช้เวลาของท่าน?

• เหตุใดความเกียจคร้านและการสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์จึงตรงกันข้ามกับ “กฎของ สวรรค์”? (ดู คำ สอนและพันธสัญญา 42:42)

• ทำไมการสร้างไชอันจึงเรียกร้องแรงงานในทุกรูปแบบ? เราต้องทำงานทางสมอง ทางกาย และทางวิญญาณในทางใดเพื่อสร้างไชอัน?

พระเจ้าทรงจัดเตรียมความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินโลกเพื่อประโยชน์ของเรา

• พระเจ้าจะทรง “นำไชอันกลับมาบนแผ่นดินโลกอีก” ได้อย่างไร? เราจะช่วยสร้างไชอัน ได้ในทางใด?

• ประธานยังกล่าวว่า ‘ในแผ่นดินโลก และบนแผ่นดินโลก…มีพอลำหรับทุกคน” ท่านคิด ว่าทำไมยังมีคนยากจนมากมายในโลก? เราจะทำอะไรบ้างในครอบครัว องค์การต่างๆ ของศาสนาจักร และชุมชนเพื่อแบ่งปันสิ่งที่พระเจ้าประทานให้แก่กัน? (ดู เจคอบ 2:18–19; ค.พ. 104:14–18 ด้วย)

เราควรจะฉลาดในการใช้ทรัพยากรที่พระเจ้าประทานให้เรา

• ทำไมเราจึงไม่ควร “ทิ้งสิ่งใด แต่ดูแลทุกสิ่ง”? เราจะนำคำแนะนำของประธานยังมาใช้ ในเรื่องนี้ที่จะเก็บสะสมอาหารและเตรียมพร้อมสำหรับกรณีฉุกเฉินได้อย่างไร?

• เราถูก “ตัดจากพลังและรัศมีภาพที่พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดว่าเราควรได้รับเป็นมรดก” อย่างไร?

• เราจะนำคำแนะนำของประธานยังที่ว่า “คนโง่ดีแต่หาเงิน แต่คนฉลาดรู้จักประหยัดและ ใช้เงินเพื่อประโยชน์ของตนเอง” มาใช้ได้อย่างไร?

เราควรสร้างบ้านให้ดีและทำให้เกิดชุมชนที่สวยงาม

• ประธานยังพูดว่าสิทธิชนควรทำอะไรเพื่อทำให้ “บ้านของเขาเป็นสวรรค์และหัวใจ [ของ เขา] ทวิมท้นไปด้วยความกตัญณู”? เราจะทำอะไรเพื่อทำให้บ้านและชุมชนของเราสวย งามมากขึ้น? (ดู ค.พ. 82:14 ด้วย) สิ่งแวดล้อมที่สวยงามช่วยเราทางกาย อารมณ์ และ วิญญาณได้อย่างไร?

เราควรเป็นครอบครัวและผู้คนที่พี่งพาตนเอง

• อะไรคือคำแนะนำของประธานยัง เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตภายในรายได้ของเรา? ทำไม บางครั้งแนวทางที่ง่ายๆ เหล่านี้จึงยากที่จะทำตาม? อะไรคือวิธีที่ระบุไว้เป็นพิเศษที่ทำให้ เราสามารถมั่นใจได้ว่าเราดำเนินชีวิตอยู่ภายในรายได้ของเรา?

• ประเมินสิ่งที่ประธานยังกล่าวเกี่ยวกับการค้ำจุนตนเอง และพิจารณาว่าท่านได้ทำสิ่งใด ไปแล้วบ้างที่ทำให้มั่นใจว่าครอบครัวของท่านจะเป็นคนที่พึ่งพาตนเองในยามจำเป็น วางแผนเพื่อเพิ่มการพึ่งพาตนเองในครอบครัวและชุมชนของท่าน

• การใช้แรงงานอย่างพากเพียรเป็นการแสดงศรัทธาอย่างไร?อะไรคือความสัมพันธ์ระหว่าง การพึ่งพาตนเองกับการวางใจในคุณความดีของพระคริสต์?

• ประธานยังกระตุ้นเตือนสิทธิชนให้ดูแลตนเอง แต่ท่านยังได้แนะนำพวกเขาให้เป็นอัน หนึ่งอันเดียวกันในชุมชนของเขาความพยายามของเราที่จะค้ำจุนตัวเองและสร้างชุมชน ทำงานไปด้วยกันอย่างไร? ความพากเพียรของผู้อื่นช่วยให้ท่านเป็นคนที่ค้ำจุนตนเอง มากขึ้นอย่างไร?

คลังสะสมในซอลถ์ เลค ซิตี้ราวๆ ปี 1869 ประธานยังส่งเสริมความอุตสาหะในบ้าน ความมัธยัสถ์และการพึ่งพาตนเองในบรรดาสิทธิชน

วิลเลียม คาร์เตอร์ กำลังไถดินที่บ้านของเขา เซนต์ จอร์จ ยูท่าห์ ปี 1893