1 და იყო ასე, რომ ჩვენ შევაგროვეთ ყველანაირი თესლი, ყველა ჯიშის, როგორც ხორბლეულის, ასევე ყველანაირი ხილის თესლი.

2 და იყო ასე, რომ იმ დროს, როდესაც მამაჩემი იმყოფებოდა უდაბნოში, მან მოგვმართა სიტყვებით: აჰა, მე ვნახე სიზმარი ანუ სხვა სიტყვებით, ვიხილე ხილვა.

3 და აჰა, იმის გამო, რაც ვიხილე, მაქვს მიზეზი ვიხარო უფალში ნეფისა და ასევე სემის გამო, რადგან მაქვს მიზეზი იმის ვარაუდისათვის, რომ ისინი და მრავალნი მათი შთამომავლობიდან გადარჩებიან.

4 მაგრამ, აჰა, ლამან და ლემუელ, თქვენ გამო ძალიან ვშიშობ, რადგან, აჰა, მივხვდი, რომ მე ვიხილე სიზმარში ბნელი და პირქუში უდაბნო.

5 და იყო ასე, რომ დავინახე კაცი, იგი შემოსილი იყო თეთრი სამოსელით და მოვიდა და დადგა ჩემ წინ.

6 და იყო ასე, რომ მან მომმართა და მიბრძანა, მას გავყოლოდი.

7 და იყო ასე, როდესაც მივყვებოდი მას, დავინახე, რომ აღმოვჩნდი ბნელ, პირქუშ, გავერანებულ ადგილას.

8 და მას შემდეგ, რაც მრავალი საათი ვიარე წყვდიადში, დავიწყე უფლისადმი ლოცვა, რომ გამოეჩინა მოწყალება ჩემს მიმართ, მისი უხვი, დიდსულოვანი წყალობით.

9 და იყო ასე, მას შემდეგ, რაც ლოცვით მივმართე უფალს, დავინახე ფართო და ვრცელი მინდორი.

10 და იყო ასე, რომ დავინახე ხე, რომლის ნაყოფი იყო სანატრელი ადამიანის ბედნიერებისთვის.

11 და იყო ასე, რომ მივედი და ვიგემე იმის ნაყოფი; და შევიცანი, რომ ის იყო ყველაზე ტკბილი, რომელიც ოდესმე მიგემია. დიახ, ვიხილე, რომ მისი ნაყოფი იყო თეთრი, უფრო მეტი სითეთრის, ვიდრე ოდესმე მქონდა ნანახი.

12 და როდესაც ვიგემე იმის ნაყოფი, მან აღავსო ჩემი სული ძალზედ დიდი სიხარულით; და ამიტომაც მოვისურვე, რომ ჩემმა ოჯახმაც იგემოს იგი, რადგან ვიცოდი, რომ ის იყო ყველა სხვა ნაყოფზე უფრო მეტად სანატრელი.

13 და როდესაც მიმოვიხედე გარშემო იმედით, მეპოვნა ჩემი ოჯახი, დავინახე წყლის მდინარე; და ის მიედინებოდა და იყო იმ ხესთან ახლოს, რომლის ნაყოფიც ვიგემე.

14 და შევხედე, რათა მენახა, საიდან მოედინებოდა ის; და შორიახლოს დავინახე მისი სათავე; და იმის სათავესთან დავინახე დედათქვენი, სარია, სემი და ნეფი; და იდგნენ ისინი, თითქოს არ იცოდნენ, საით უნდა წასულიყვნენ.

15 და იყო ასე, რომ მოვუხმე მათ და ვუთხარი ხმამაღლა, რომ მოსულიყვნენ ჩემთან და ეგემათ ნაყოფი, რომელიც იყო ყველა სხვა ნაყოფზე უფრო მეტად სანატრელი.

16 და იყო ასე, რომ ისინი მოვიდნენ ჩემთან და ასევე იგემეს ნაყოფი.

17 და იყო ასე, რომ მსურდა ლამანიც და ლემუელიც მოსულიყვნენ და ეგემათ ნაყოფი, ამიტომაც შევხედე მდინარის სათავეს იმედით, დამენახა ისინი.

18 და იყო ასე, რომ დავინახე ისინი, მაგრამ მათ არ ისურვეს ჩემთან მოსვლა და ნაყოფის დაგემოვნება.

19 და დავინახე რკინის მოაჯირი, რომელიც მიუყვებოდა მდინარის ნაპირს და მიდიოდა ხისკენ, რომელთანაც ვიდექი.

20 ასევე ვიხილე რთული და ვიწრო ბილიკი, რომელიც მიჰყვებოდა რკინის მოაჯირს იმ ხემდე, სადაც ვიდექი; და ის ასევე მიდიოდა წყაროს სათავესთან, ფართო და ქვეყანასავით ვრცელი მინდვრისკენ.

21 და დავინახე უამრავი ხალხის თავყრილობა, მრავალი მათგანი მიისწრაფოდა წინ, რომ ხისკენ მიმავალ ბილიკთან მიეღწიათ, რომელთანაც მე ვიდექი.

22 და იყო ასე, რომ ისინი წინ მოდიოდნენ და მოაბიჯებდნენ ბილიკზე, რომელიც მიდიოდა ხისკენ.

23 და იყო ასე, რომ ბნელეთის ბურუსმა წამოიწია; დიახ, ძალზედ დიდმა ბნელეთის ბურუსმა, ისეთმა, რომ ისინი, ვინც შეაბიჯებდნენ მის ბილიკზე, კარგავდნენ გზას, დაეხეტებოდნენ გზააბნეულნი და იკარგებოდნენ.

24 და იყო ასე, რომ დავინახე სხვები, რომლებიც წინ მიისწრაფოდნენ და ისინი მოდიოდნენ და ეჭიდებოდნენ რკინის მოაჯირის ბოლოს; და წინ მოისწრაფოდენ ბნელეთის ბურუსში, ეკრობოდნენ რკინის მოაჯირს იქამდე, სანამ არ მოვიდოდნენ და არ იგემებდნენ ხის ნაყოფს.

25 და მას შემდეგ, რაც ისინი იგემებდნენ ხის ნაყოფს, მიმოიხედავდნენ გარშემო ისე, თითქოს რცხვენოდათ.

26 და მეც მიმოვიხედე გარშემო და დავინახე წყლის მდინარის იქითა ნაპირზე დიდი და ფართო შენობა; და ის იდგა თითქოს ჰაერში, მაღლა, მიწის ზევით.

27 და ის სავსე იყო ხალხით, როგორც მოხუცებით, ასევე ახალგაზრდებით, როგორც კაცებით, ასევე ქალებით; და მათი ტანსაცმელი იყო განსაკუთრებულად მდიდრული და ისინი დასცინოდნენ და თითს იშვერდნენ მათკენ, ვინც უკვე მოვიდა და აგემოვნებდა ნაყოფს.

28 და მას შემდეგ, რაც იგემეს ნაყოფი, შერცხვათ მათი, ვინც დასცინოდნენ; და გადაცვივდნენ აკრძალულ ბილიკებზე და დაიკარგნენ.

29 და ახლა მე, ნეფი, არ ვამბობ მამაჩემის ყოველ სიტყვას.

30 მაგრამ მოკლედ რომ აღვწერო, აჰა, მან იხილა წინ მიმავალი სხვა მრავალნი; და ისინი მოდიოდნენ და ეჭიდებოდნენ რკინის მოაჯირის ბოლოს; და წინ მიდიოდნენ თავიანთ ბილიკზე, რკინის მოაჯირს მტკიცედ ჩაჭიდებულნი, სანამ არ მოვიდოდნენ და არ დაეცემოდნენ და არ იგემებდნენ ხის ნაყოფს.

31 და მან ასევე იხილა სხვა მრავალნი, რომლებიც ხელის ცეცებით იკვლევდნენ გზას იმ დიდი და ფართო შენობისაკენ.

32 და იყო ასე, რომ ბევრი მათგანი იხრჩობოდა წყაროს სიღრმეში; და ბევრი იკარგებოდა მისი სათვალავიდან, დაეხეტებოდნენ რა უცხო გზებზე.

33 და დიდი იყო მათი რაოდენობა, ვინც შევიდა იმ უცნაურ შენობაში. და მას შემდეგ, რაც შევიდნენ იმ შენობაში, ისინი ზიზღით იშვერდნენ თითს ჩემკენ და მათკენ, ვინც ასევე აგემოვნებდა ხის ნაყოფს, მაგრამ ჩვენ არ ვუგდებდით ყურს.

34 ეს არის მამაჩემის სიტყვები: ვინაიდან ყველა, ვინც მათ ყური დაუგდო, გზას ასცდნენ.

35 და ლამანმა და ლემუელმა არ იგემეს ნაყოფი, – თქვა მამაჩემმა.

36 და იყო ასე, რომ მას შემდეგ, რაც მამაჩემმა თქვა ყოველი ეს სიტყვა მის სიზმარზე ანუ ხილვაზე, რომლებიც მრავლად ჰქონდა, მან გვითხრა იმის გამო, რაც იხილა ხილვაში, რომ მას ძალზედ ეშინოდა ლამანის და ლემუელის გამო; დიახ, მას ეშინოდა, რომ ისინი უფლის გარემოცვიდან არ იქნენ განდევნილნი.

37 და მან მოუწოდა მათ მაშინ, სათუთი მშობლის ყველა გრძნობით, რომ ყური დაეგდოთ მისი სიტყვებისათვის, რომ იქნებ უფალს გამოეჩინა მათ მიმართ მოწყალება და არ ყოფილიყვნენ გაძევებულნი, დიახ, მამაჩემმა უქადაგა მათ.

38 და მას შემდეგ, რაც მან უქადაგა მათ და ასევე უწინასწარმეტყველა ბევრ რამეზე, უბრძანა მათ, დაეცვათ უფლის მცნებები; და დაამთავრა მათთან საუბარი.