Seksyon 122
Ang pulong sa Ginoo ngadto ni Joseph Smith ang Propeta, samtang siya usa ka binilanggo didto sa bilanggoan sa Liberty, Missouri, Marso 1839 (History of the Church, 3:300–301).
1–4, Ang mga lumulupyo sa yuta magpakisayud sa ngalan ni Joseph Smith; 5–7, Ang iyang tanan nga katalagman ug kahago makahatag kaniya og kasinatian ug alang sa iyang kaayohan; 8–9, Ang Anak sa Tawo mikunsad ubos kanilang tanan.
1 Ang lumulupyo sa yuta magpakisayud sa imong ngalan, ug ang mga buang mobiay-biay kanimo; ug ang impyerno makig-away batok kanimo.
2 Samtang ang putli og kasingkasing, ug ang maalamon, ug ang bantugan, ug ang buotan, mangayo og tambag, ug pagtugot, ug mga panalangin gikan sa imong kamot sa kanunay.
3 Ug ang imong mga katawhan dili gayud motalikod batok kanimo pinaagi sa pagpamatuod sa mga mabudhion.
4 Ug bisan kon ang ilang impluwensya modala kanimo ngadto sa kasamok, ug ngadto sa mga rehas ug mga bongbong, ikaw pagasidunggan; ug apan alang lamang sa mubo nga higayon, ug ang imong tingog labaw pa nga makalilisang diha sa taliwala sa imong mga kaaway kay sa mabangis nga leon, tungod sa imong pagkamatarung; ug ang imong Dios moabag kanimo hangtud sa kahangturan.
5 Kon ikaw gitawag sa pag-antus taliwala sa mga kalisdanan; kon ikaw anaa sa katalagman taliwala sa mga bakakon nga mga igsoon; kon ikaw anaa sa katalagman taliwala sa mga kawatan; kon ikaw anaa sa katalagman sa yuta o sa dagat;
6 Kon ikaw gipasanginlan sa tanan nga matang sa bakak nga mga pamasangil; kon ang imong mga kaaway mosulong kanimo; kon sila mopahilayo kanimo gikan sa kapunongan sa imong amahan ug inahan ug mga igsoon nga mga lalaki ug mga babaye; ug kon pinaagi sa usa ka hinulbot nga espada ang imong mga kaaway mopahilayo kanimo gikan sa sabakan sa imong asawa, ug sa imong kaliwat, ug sa imong kamagulangan nga anak nga lalaki, bisan og unom pa ka tuig ang panuigon, mokapyot sa imong mga saput, ug moingon, Akong amahan, akong amahan, ngano nga dili ka magpabilin uban kanamo? O, akong amahan, unsa ang buhaton sa mga tawo diha kanimo? ug kon siya moduslak sa espada diha kanimo, ug ikaw maguroy ngadto sa bilanggoan, ug ang imong mga kaaway nagtinguha kanimo ingon sa mga lobo alang sa dugo sa karnero;
7 Ug kon ikaw ihulog ngadto sa lungag, o ngadto sa mga kamot sa mga mamumuno, ug ang silot sa kamatayon ipahamtang diha kanimo; kon ikaw itambug ngadto sa ilawom; kon ang dagko nga mga balod nagkunsabo batok kanimo; kon ang mapintas nga mga hangin mahimo nga imong kaaway; kon ang mga langit mopundok og kangitngit, ug ang tanan nga mga elemento magkahiusa nga mobabag sa agianan; ug labaw sa tanan, kon ang mga apapangig gayud sa impyerno mobuka ug moabli sa ba-ba og dako diha kanimo, ikaw masayud, akong anak, nga kining tanan nga mga butang makahatag kanimo og kasinatian, ug alang sa imong kaayohan.
8 Ang Anak sa Tawo mikunsad ubos kanilang tanan. Labaw pa ba ikaw kay kaniya?
9 Busa, padayon sa imong pamaagi, ug ang gahum sa pagkapari magpabilin uban kanimo; kay ang ilang utlanan gipahimutang, sila dili makaagi. Ang imong mga adlaw nahibaloan, ug ang imong mga tuig dili makulangan; busa, ayaw kahadlok unsa ang mahimo sa tawo, kay ang Dios mouban kanimo hangtud sa kahangturan.