Seksiyon 122
Ang pulong sa Ginoo ngadto ni Joseph Smith ang Propeta, samtang usa ka binilanggo sa bilanggoan sa Liberty, Missouri. Kini nga seksiyon usa ka kinutlo gikan sa usa ka sulat alang sa Simbahan nga gipetsahan og Marso 20, 1839 (tan-awa sa ulohan sa seksiyon 121).
1–4, Ang mga lumulupyo sa yuta magpakisayod sa ngalan ni Joseph Smith; 5–7, Ang iyang tanan nga katalagman ug pag-antos makahatag kaniya og kasinatian ug alang sa iyang kaayohan; 8–9, Ang Anak sa Tawo mikunsad ubos kanilang tanan.
1 Ang lumulupyo sa yuta magpakisayod sa imong ngalan, ug ang mga buangon mobiay-biay kanimo; ug ang impyerno makig-away batok kanimo.
2 Samtang ang putli og kasingkasing, ug ang maalamon, ug ang bantogan, ug ang maligdong, mangayo og tambag, ug awtoridad, ug mga panalangin gikan sa imong kamot sa kanunay.
3 Ug ang imong katawhan dili gayod motalikod batok kanimo pinaagi sa pagpamatuod sa mga mabudhion.
4 Ug bisan kon ang ilang impluwensya modala kanimo ngadto sa kasamok, ug ngadto sa bilanggoan, ikaw pagapasidunggan; ug apan sa mubo nga higayon lang, ug ang imong tingog labaw pa nga makalilisang diha sa taliwala sa imong mga kaaway kay sa mabangis nga leon, tungod sa imong pagkamatarong; ug ang imong Dios moabag kanimo hangtod sa kahangtoran.
5 Kon ikaw gitawag sa pagsugakod sa mga kalisdanan; kon ikaw nameligro taliwala sa mga igsoon nga bakakon; kon ikaw nameligro taliwala sa mga kawatan; kon ikaw nameligro diha sa yuta o sa dagat;
6 Kon ikaw gipasanginlan sa tanang matang sa mga bakak nga pasangil; kon ang imong mga kaaway mosulong kanimo; kon sila mopahilayo kanimo gikan sa kapunongan sa imong amahan ug inahan ug mga igsoon nga lalaki ug mga babaye; ug kon pinaagi sa usa ka hinulbot nga espada ang imong mga kaaway mopahilayo kanimo gikan sa sabakan sa imong asawa, ug sa imong kaliwat, ug ang imong kinamagulangang anak nga lalaki, bisan og unom pa ka tuig ang panuigon, mokapyot sa imong mga sapot, ug moingon, Akong amahan, akong amahan, ngano nga dili ka magpabilin uban kanamo? O, akong amahan, unsa ang buhaton sa mga tawo kanimo? ug kon siya itulod pahilayo kanimo gamit ang espada, ug ikaw maguroy ngadto sa bilanggoan, ug ang imong mga kaaway magtinguha kanimo sama sa mga lobo nga gustong mopatay sa karnero;
7 Ug kon ikaw ihulog ngadto sa lungag, o ngadto sa mga kamot sa mga mamumuno, ug ang silot sa kamatayon ipahamtang diha kanimo; kon ikaw itambog ngadto sa ilawom; kon ang dagkong mga balod nagkunsabo batok kanimo; kon ang mapintas nga mga hangin mahimo nimong kaaway; kon ang mga langit mopundok og kangitngit, ug ang tanang elemento magkahiusa nga mobabag sa agianan; ug labaw sa tanan, kon ang mga apapangig sa impyerno mobuka ug moabli sa ba-ba og dako diha kanimo, ikaw masayod, akong anak, nga kining tanan nga butang makahatag kanimo og kasinatian, ug alang sa imong kaayohan.
8 Ang Anak sa Tawo mikunsad ubos kanilang tanan. Labaw pa ba ikaw kay kaniya?
9 Busa, padayon sa imong pamaagi, ug ang gahom sa pagkapari magpabilin uban kanimo; kay ang ilang mga utlanan gitakda na, dili sila makaagi. Ang imong mga adlaw nahibaloan, ug ang imong mga tuig dili makulangan; busa, ayaw kahadlok sa unsay mahimo sa tawo, kay ang Dios magauban kanimo hangtod sa kahangtoran.