« សេចក្តីសុខសាន្តនៃព្រះគ្រីស្ទលុបបំបាត់ចោលសេចក្តីសម្អប់ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២២ ។
សម័យប្រជុំព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ
សេចក្តីសុខសាន្តនៃព្រះគ្រីស្ទលុបបំបាត់ចោលសេចក្តីសម្អប់
ការដកស្រង់
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានពន្យល់ថា គោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់មិនមែន « ចាក់រុកចិត្តមនុស្សឲ្យមានកំហឹងទាស់ទែងនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ប៉ុន្តែគោលលទ្ធិរបស់[ ទ្រង់ ] គឺ [ ឲ្យ ] ត្រូវលះបង់ការណ៍ទាំងនោះចោលវិញ » [ នីហ្វៃ ទី ៣ ១១:២៨–៣០ ] ។ …
បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះយាងទៅកាន់ទ្វីបអាមេរិក នោះប្រជាជនបានរួបរួមគ្នា ។ … ភាពខុសគ្នារបស់ពួកគេប្រៀបផ្ទឹមមិនបានស្មើនឹងការចែកចាយសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពួកគេឡើយ ហើយពួកគេបានរួបរួមគ្នាជា« អ្នកគ្រងនគរព្រះទុកជាមរតក » [ នីហ្វៃទី៤ ១:១៧ ] ។ ជាលទ្ធផលគឺ « គ្មានប្រជាជនណាដែលរីករាយជាងប្រជាជនដែលបានត្រូវបង្កើតដោយព្រះហស្តនៃព្រះឡើយ » [ នីហ្វៃទី៤ ១:១៦ ] ។
សាមគ្គីភាពទាមទារឲ្យមានការខិតខំប្រឹងប្រែង ។ វាអភិវឌ្ឍ នៅពេលយើងបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ហើយយើងផ្តោតលើជោគវាសនាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ យើងមានសាមគ្គីភាពតាមរយៈអត្តសញ្ញាណចម្បងរួមរបស់យើង ដែលជាបុត្រាបុត្រីនៃព្រះ និងការតាំងចិត្តរបស់យើងចំពោះសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ និងភាពជាសិស្សរបស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បង្កើតឲ្យមានការព្រួយបារម្ភពិតចំពោះមនុស្សដទៃ ។ …
នៅពេលសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះគ្រីស្ទគ្របដណ្ដប់ជីវិតរបស់យើង នោះយើងឆ្លើយតបនឹងការខ្វែងគំនិតគ្នាដោយភាពរាបសា ភាពអត់ធ្មត់ និងសេចក្ដីសប្បុរស ។ យើងមិនសូវគិតអំពីអារម្មណ៍របស់យើងទេ តែខ្វល់ខ្វាយពីអារម្មណ៍អ្នកជិតខាងច្រើនជាង ។ យើងព្យាយាមសម្របសម្រួល និងមានសាមគ្គីភាព ។ យើងមិនចូលរួមនៅក្នុង « ការជជែកគ្នាពីសេចក្ដីប្រកាន់ » វិនិច្ឆ័យបុគ្គលដែលយើងមិនយល់ស្រប ឬព្យាយាមធ្វើឲ្យពួកគេជំពប់ដួលទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងសន្មតថា បុគ្គលដែលយើងមិនយល់ស្របកំពុងធ្វើអស់លទ្ធភាពរបស់ពួកគេ ដោយប្រើបទពិសោធន៍ជីវិតដែលពួកគេមាន ។ …
… ការអញ្ជើញរបស់ខ្ញុំ គឺចូរឲ្យយើងក្លាហានដើម្បីដាក់សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងភាពជាសិស្សរបស់យើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ លើសអស់ការត្រិះរិះពិចារណាផ្សេងទៀតទាំងអស់ ។ ចូរយើងលើកតម្កើងសេចក្ដីសញ្ញាដែលមាននៅក្នុងភាពជាសិស្សរបស់យើង—សេចក្ដីសញ្ញាដើម្បីរួមគ្នាតែមួយ ។