Να είστε πράοι και ταπεινοί στην καρδιά

Από τον Πρεσβύτερο Ουλίσες Σοάρες

Της Προεδρίας των Εβδομήκοντα

Tο να είμαστε πράοι δεν σημαίνει αδυναμία, όμως σημαίνει να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη και ευγένεια.

Ο Μόρμον δίδαξε ότι ένας άνθρωπος «δεν μπορεί να έχει πίστη και ελπίδα, αν δεν είναι πράος και ταπεινός στην καρδιά»¹. Προσέθεσε ότι χωρίς αυτά τα στοιχεία τού χαρακτήρα, «η πίστη και η ελπίδα του είναι μάταιες, γιατί κανένας δε γίνεται δεκτός ενώπιον του Θεού, παρά μόνον οι πράοι και οι ταπεινοί κατά την καρδιά»².

Η πραότητα είναι το χαρακτηριστικό εκείνων οι οποίοι «έχουν φόβο Θεού, είναι ενάρετοι, ταπεινοί, δεκτικοί σε μάθηση και υπομονετικοί στα βάσανα»³. Εκείνοι οι οποίοι διαθέτουν αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα, είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν τον Ιησού Χριστό και ο χαρακτήρας τους είναι ήρεμος, είναι υπάκουοι, ανεκτικοί και υποχωρητικοί.

Ο Απόστολος Παύλος δίδαξε ότι η πραότητα είναι καρπός τού Πνεύματος⁴. Γι’ αυτό, μπορεί εύκολα να επιτευχθεί, αν «ζούμε σύμφωνα με το Πνεύμα»⁵. Και για να ζούμε σύμφωνα με το Πνεύμα, θα πρέπει ο τρόπος ζωής μας να αντανακλά χρηστότητα ενώπιον του Κυρίου.

Καθώς παίρνουμε επάνω μας το όνομα του Χριστού, αναμένεται από εμάς να προσπαθούμε να μιμηθούμε τα στοιχεία του χαρακτήρα Του και να αλλάξουμε τον χαρακτήρα μας, ώστε να γινόμαστε περισσότερο όπως Εκείνος καθημερινά. Ο Σωτήρας, νουθετώντας τους μαθητές Του, είπε: «Να είστε, λοιπόν, εσείς τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, που είναι στους ουρανούς»⁶. Αν «έλ[θουμε] προς το Χριστό, …αρνηθούμε από τους εαυτούς [μας] κάθε ανοσιότητα… και αγα[πάμε] τον Θεό», τότε μέσω της χάρης τού Χριστού θα έρθει η ημέρα όπου θα μπορέσουμε να τελειοποιηθούμε με Αυτόν⁷.

«Στοιχεία χαρακτήρα σαν του Χριστού, είναι δώρα από τον Θεό. [Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα] έρχονται καθώς χρησιμοποιούμε με χρηστότητα την ελεύθερη βούλησή [μας]… Με επιθυμία να ευχαριστήσουμε τον Θεό, [θα πρέπει να] αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες [μας] και να είμαστε πρόθυμοι και ανυπόμονοι να βελτιωθούμε⁸.

Η πραότητα είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, ώστε να γίνουμε περισσότερο σαν τον Χριστό. Χωρίς αυτήν δεν θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε άλλες σημαντικές αρετές. Το να είμαστε πράοι δεν σημαίνει αδυναμία, όμως σημαίνει να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη και ευγένεια, να δείχνουμε δύναμη, ηρεμία, υγιή προσωπική αξία και αυτοέλεγχο.

Η πραότητα υπήρξε ένα από τα στοιχεία χαρακτήρα τα οποία υπήρχαν σε αφθονία στη ζωή του Σωτήρα. Ο Ίδιος δίδαξε στους μαθητές του: «Μάθετε από μένα· επειδή είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά»⁹.

Έχουμε ευλογηθεί να γεννηθούμε με τον σπόρο της πραότητας στην καρδιά μας. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι δυνατόν να μεγαλώσουμε και να αναπτύξουμε εκείνον τον σπόρο από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά μέσα από τη διαδικασία του χρόνου. Ο Χριστός μάς ζητά να «σηκώ[νουμε] τον σταυρό [μας] καθημερινά»¹⁰, εννοώντας ότι αυτό θα πρέπει να είναι μία διαρκής επικέντρωση και επιθυμία.

Ο Πρόεδρος Λορέντζο Σνόου, ο πέμπτος προφήτης στη δική μας θεϊκή νομή, δίδαξε: «Αποτελεί καθήκον μας να είμαστε τέλειοι, …να βελτιωνόμαστε καθημερινά, να κοιτάζουμε την πορεία μας της περασμένης εβδομάδας και να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα αυτή την εβδομάδα. Να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα σήμερα από ό,τι χθες»¹¹. Επομένως, το πρώτο βήμα για να γίνουμε πράοι είναι να βελτιωνόμαστε μέρα τη μέρα. Κάθε μέρα θα πρέπει να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι από την προηγούμενη καθώς προχωρούμε εμπρός σε αυτή τη διαδικασία.

Ο Πρόεδρος Σνόου προσέθεσε:

«Έχουμε τις μικρές απερισκεψίες και τις αδυναμίες μας. Θα πρέπει να προσπαθούμε να τις υπερνικήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και… θα πρέπει να [ενσταλάξουμε] αυτό το συναίσθημα στις καρδιές των παιδιών μας… ώστε να μάθουν να [συμπεριφέρονται] σωστά ενώπιόν Του κάτω από όλες τις περιστάσεις.

»Εάν ο σύζυγος μπορέσει να ζήσει με τη σύζυγό του μία ημέρα χωρίς να διαπληκτιστούν ή χωρίς να φερθεί σε οποιονδήποτε με αγένεια ή χωρίς να λυπήσει το Πνεύμα του Θεού… είναι μέχρι τώρα τέλειος. Κατόπιν, ας προσπαθήσει να είναι το ίδιο την επόμενη ημέρα. Όμως, ας υποθέσουμε ότι αποτύχει στην προσπάθειά του της επόμενης ημέρας -- δεν υπάρχει λόγος να μην το επιτύχει την τρίτη ημέρα»¹².

Αναγνωρίζοντας την αφοσίωση και την επιμονή μας, ο Κύριος θα μας δώσει αυτό το οποίο δεν μπορούμε να επιτύχουμε, εξαιτίας των ατελειών και των ανθρώπινων αδυναμιών μας.

Ένα άλλο σημαντικό βήμα για να γίνουμε πράοι, είναι να μάθουμε πώς να ελέγχουμε τον θυμό μας. Επειδή ο φυσικός άνθρωπος κατοικεί στον καθέναν από εμάς και επειδή ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο πίεση, ο έλεγχος του θυμού μας μπορεί να γίνει μία από τις μεγαλύτερες επιδιώξεις στη ζωή μας. Σκεφθείτε για λίγο πώς αντιδράτε, όταν κάποιος δεν υπακούει στις επιθυμίες σας τη στιγμή που επιθυμείτε κάτι. Τι γίνεται όταν οι άνθρωποι διαφωνούν με τις ιδέες σας, ακόμα και αν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι αποτελούν τη λύση σε ένα πρόβλημα; Ποια είναι η αντίδρασή σας, όταν κάποιος σας προσβάλει, επικρίνει τις προσπάθειές σας ή είναι αγενής, απλώς επειδή είναι σε κακή διάθεση; Στις στιγμές αυτές και σε άλλες δύσκολες καταστάσεις, θα πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε τον θυμό μας και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας με υπομονή και ευγενική πειθώ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό μέσα στο σπιτικό μας και στις σχέσεις μας με τους παντοτινούς συντρόφους μας. Στη διάρκεια των 31 ετών που είμαι παντρεμένος με την αγαπημένη μου, συχνά μου υπενθύμισε με ευγενικό τρόπο αυτό καθώς αντιμετωπίζαμε δυσκολίες της ζωής που μας αναστάτωναν.

Ανάμεσα στις οδηγίες που βρίσκονται στην Προς Τιμόθεον Β΄ επιστολή του, ο Απόστολος Παύλος είπε:

«Ο δούλος τού Κυρίου, όμως, δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι πράος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος,

»διδάσκοντας με πραότητα αυτούς που αντιφρονούν· μήπως και ο Θεός δώσει σ’ αυτούς μετάνοια, ώστε να γνωρίσουν την αλήθεια,

»και να συνέλθουν»¹³.

Ελέγχοντας τις αντιδράσεις μας, όντες ήρεμοι και συγκρατημένοι και αποφεύγοντας τις φιλονικίες, θα αποκτήσουμε τα προσόντα, ώστε να λάβουμε τη δωρεά της πραότητας. Ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ είπε κάποτε: «Όταν με την πίστη ελέγχουμε τον θυμό μας και υποτάσσουμε την υπερηφάνεια μας, το Άγιο Πνεύμα δίνει την έγκρισή Του και ιερές υποσχέσεις και διαθήκες γίνονται βέβαιες»¹⁴.

Ένα άλλο βήμα για να επιτύχουμε την πραότητα είναι να γίνουμε ταπεινόφρονες. Ο Κύριος καθοδήγησε τον Τόμας Μαρς μέσω του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, λέγοντας: «Να είσαι ταπεινόφρονας. Και ο Κύριος ο Θεός σου θα σε οδηγήσει από το χέρι, και θα σου δώσει εκπλήρωση των προσευχών σου»¹⁵.

Πιστεύω, αδελφοί και αδελφές, ότι μόνον εκείνοι οι οποίοι είναι ταπεινόφρονες μπορούν να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν τις απαντήσεις του Κυρίου στις προσευχές τους. Οι ταπεινόφρονες είναι δεκτικοί μαθήσεως, αναγνωρίζοντας πόσο εξαρτώνται από τον Θεό και επιθυμούν να υπόκεινται στο θέλημά Του. Οι ταπεινόφρονες είναι πράοι και έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν τους άλλους να πράττουν το ίδιο. Η υπόσχεση του Θεού προς τους ταπεινόφρονες είναι ότι Εκείνος θα τους οδηγήσει από το χέρι. Πραγματικά πιστεύω ότι θα αποφύγουμε τις παρεκκλίσεις και τη θλίψη στη ζωή μας, αν περπατάμε χέρι-χέρι με τον Κύριο.

Ένα από τα ωραιότερα σύγχρονα παραδείγματα πραότητας που γνωρίζω, είναι αυτό του αδελφού Μόουζες Μαλάνγκου. Η μεταστροφή τού Μαλάνγκου ξεκινά το 1964, όταν έλαβε ένα αντίτυπο του Βιβλίο του Μόρμον. Γοητεύτηκε διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, όμως στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ήταν που πρωτοείδε μία πινακίδα της Εκκλησίας ΑΤΗ σε ένα κτήριο στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής καθώς κατέβαινε έναν δρόμο. Αυτό κίνησε το ενδιαφέρον τού αδελφού Μαλάνγκου και μπήκε στο κτήριο για να μάθει περισσότερα για την Εκκλησία. Με ευγένεια του είπαν ότι δεν μπορούσε να παρευρεθεί στις συγκεντρώσεις ή να βαπτισθεί, διότι οι νόμοι της χώρας εκείνη την εποχή δεν το επέτρεπαν.

Ο αδελφός Μαλάνγκου αποδέχθηκε την απόφαση εκείνη με πραότητα, ταπεινοφροσύνη και χωρίς μνησικακία, ωστόσο εξακολούθησε να διατηρεί μια ισχυρή επιθυμία να μάθει περισσότερα για την Εκκλησία. Ρώτησε τους ηγέτες της Εκκλησίας αν μπορούσαν να αφήσουν ανοικτό ένα από τα παράθυρα του οικήματος συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων της Κυριακής, ώστε να καθίσει έξω και να παρακολουθήσει τις συγκεντρώσεις. Επί αρκετά χρόνια η οικογένεια και οι φίλοι τού αδελφού Μαλάνγκου παρευρίσκονταν τακτικά στην εκκλησία «μέσω του παραθύρου». Μία ημέρα το 1980 του είπαν ότι μπορούσε να παρευρεθεί στην εκκλησία και επίσης να βαπτισθεί. Τι υπέροχη ημέρα ήταν για τον αδελφό Μαλάνγκου.

Αργότερα, η Εκκλησία οργάνωσε έναν κλάδο στη γειτονιά του στο Σοβέτο. Αυτό μπόρεσε να πραγματοποιηθεί μόνο χάρη στην αποφασιστικότητα, το θάρρος και την πίστη ανθρώπων όπως ο αδελφός Μαλάνγκου, οι οποίοι παρέμειναν γεμάτοι πίστη επί τόσα πολλά χρόνια κάτω από δύσκολες περιστάσεις.

Ένας από τους φίλους τού αδελφού Μαλάνγκου, ο οποίος είχε προσχωρήσει στην Εκκλησία την ίδια εποχή, μου αφηγήθηκε αυτήν την ιστορία, όταν επισκέφθηκα τον πάσσαλο του Σοβέτο. Στο τέλος της συνομιλίας μας, με αγκάλιασε. Εκείνη τη στιγμή, αδελφοί και αδελφές, αισθάνθηκα ότι με είχαν περιβάλει τα στοργικά χέρια του Σωτήρος. Η πραότητα ανέβλυζε από τα μάτια του καλού αδελφού. Με καρδιά γεμάτη καλοσύνη και βαθιά ευγνωμοσύνη, ρώτησε αν θα μπορούσα απλώς να πω στον Πρόεδρο Τόμας Μόνσον πόσο ευγνώμων και ευλογημένος ήταν ο ίδιος και πολλοί άλλοι, διότι είχαν το αληθινό Ευαγγέλιο στη ζωή τους. Το παράδειγμα της πραότητας του αδελφού Μαλάνγκου και του φίλου του αληθινά επηρέασε πολλές ζωές προς το καλό -- ιδιαίτερα τη δική μου.

Αδελφοί και αδελφές, πιστεύω ότι ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός είναι το υπέρτατο παράδειγμα πραότητας. Ακόμα και στη διάρκεια των τελευταίων στιγμών της θνητής ζωής Του, όταν αδίκως κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε, μεταφέροντας με οδύνη τον σταυρό Του επάνω στον Γολγοθά, χλευαζόμενος και καταρώμενος από τους εχθρούς Του, όντας εγκαταλελειμμένος από πολλούς οι οποίοι Τον γνώριζαν και είχαν σταθεί μάρτυρες των θαυμάτων Του, σταυρώθηκε.

Ακόμα και μετά τον πιο οδυνηρό σωματικό πόνο, ο Κύριος στράφηκε στον Πατέρα Του και μίλησε από τα βάθη της γεμάτης πραότητα και ταπεινοφροσύνη καρδιάς Του: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους· επειδή, δεν ξέρουν τι κάνουν»¹⁶. Ο Χριστός γνώρισε υπέρτατη σωματική και πνευματική οδύνη, δίνοντας σε εμάς την ευκαιρία να αλλάξουμε τον πνευματικό χαρακτήρα μας και να γίνουμε πράοι όπως Εκείνος.

Δίνω τη μαρτυρία μου ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας. Καταθέτω σε εσάς τη μαρτυρία μου ότι, χάρη στην αγάπη Του, είναι δυνατόν να αλλάξουμε. Είναι δυνατόν να αφήσουμε πίσω τις αδυναμίες μας. Είναι δυνατόν να αποβάλλουμε τις κακές επιρροές στη ζωή μας, να ελέγξουμε τον θυμό μας, να γίνουμε πράοι και να αναπτύξουμε στοιχεία χαρακτήρα όπως του Σωτήρος μας. Εκείνος μας έδειξε τον δρόμο. Μας έδωσε το τέλειο παράδειγμα και την εντολή να γίνουμε ο καθένας όπως Εκείνος. Η πρόσκλησή του σε εμάς είναι να Τον ακολουθήσουμε, να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του και να γίνουμε σαν Εκείνον. Για τις αλήθειες αυτές δίνω τη μαρτυρία μου στο ιερό όνομά Του, δηλαδή στον Ιησού Χριστό, αμήν.