Η δύναμη, η χαρά και η αγάπη που έρχονται από την τήρηση των διαθηκών

Από τη Λίντα Μπέρτον

Γενική Πρόεδρο της Ανακουφιστικής Εταιρείας

Προσκαλώ την καθεμιά από εμάς να αποτιμήσει πόσο πολύ αγαπάμε τον Σωτήρα, χρησιμοποιώντας ως μέτρο με πόση χαρά τηρούμε τις διαθήκες μας.

Θα ήθελα να ξεκινήσω μιλώντας σας για μια ιστορία που αγγίζει την καρδιά μου.

Ένα δειλινό, κάποιος άνδρας κάλεσε τα πέντε πρόβατά του να έλθουν στο μαντρί για τη νύχτα. Η οικογένειά του παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς φώναξε απλώς «ελάτε» και αμέσως πέντε κεφάλια σηκώθηκαν και στράφηκαν προς στο μέρος του. Τέσσερα πρόβατα έτρεξαν αμέσως προς το μέρος του. Με μεγάλη στοργή χάιδεψε απαλά το κεφάλι καθενός. Τα πρόβατα ήξεραν τη φωνή του και τον αγαπούσαν.

Όμως το πέμπτο πρόβατο δεν ήλθε τρέχοντας. Ήταν μια μεγαλόσωμη προβατίνα την οποία είχε δώσει ο ιδιοκτήτης της πριν από μερικές εβδομάδες, λέγοντας ότι ήταν άγρια, ανυπάκουη και πάντοτε ξεστράτιζε από τα άλλα πρόβατα. Ο νέος ιδιοκτήτης δέχτηκε το πρόβατο και το έδεσε σε έναν πάσσαλο για μερικές ημέρες, ώστε να μάθει να μένει στο μέρος του. Υπομονετικά την έμαθε να αγαπά τον ίδιο και τα άλλα πρόβατα, έως ότου, τελικά, της άφησε ένα κοντό σκοινί γύρω από το λαιμό, αλλά δεν την είχε πλέον δεμένη.

Εκείνο το δειλινό, καθώς παρακολουθούσε η οικογένειά του, ο άνδρας πλησίασε την προβατίνα που στεκόταν στην άκρη του αγρού και είπε ξανά, μαλακά: «Έλα. Δεν είσαι πια δεμένη. Είσαι ελεύθερη». Μετά πλησίασε στοργικά, έβαλε το χέρι του στο κεφάλι της και κατευθύνθηκε μαζί της και με τα άλλα πρόβατα προς το μαντρί¹.

Στο πνεύμα εκείνης της ιστορίας, προσευχήθηκα ώστε το Άγιο Πνεύμα να μας βοηθήσει να μάθουμε μαζί απόψε για την τήρηση των διαθηκών. Το να συνάπτουμε και να τηρούμε διαθήκες σημαίνει να επιλέγουμε να δεσμευόμαστε στον Πατέρα μας στους Ουρανούς και στον Ιησού Χριστό. Είναι να υποσχόμαστε να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα. Είναι να Τον εμπιστευόμαστε και να επιθυμούμε να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας για το τίμημα που πλήρωσε, ώστε να ελευθερωθούμε μέσω της απέραντης δωρεάς της εξιλέωσης.

Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλαντ εξήγησε ότι «μια διαθήκη είναι μία δεσμευτική πνευματική συμφωνία, μία επίσημη υπόσχεση στον Θεό τον Πατέρα μας ότι θα ζούμε, θα σκεφτόμαστε και θα ενεργούμε κατά έναν ορισμένο τρόπο -- τον τρόπο του Υιού Του, του Κυρίου Ιησού Χριστού. Σε ανταπόδοση, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μάς υπόσχονται την πλήρη λαμπρότητα της αιώνιας ζωής» ². Σε αυτή τη δεσμευτική συμφωνία, ο Κύριος θέτει τους όρους και εμείς συμφωνούμε να τους τηρούμε. Η σύναψη και η τήρηση των διαθηκών μας είναι μία έκφραση της δέσμευσής μας να γίνουμε σαν τον Σωτήρα³. Το ιδανικό είναι να πασχίσουμε για μια συμπεριφορά η οποία εκφράζεται κατά τον καλύτερο τρόπο σε μερικές φράσεις ενός αγαπημένου ύμνου: «Θα πάω όπου θέλεις εσύ, Θεέ. …Θα πω ό,τι θέλεις να πω, Θεέ, …θα γίν’ ό,τι θέλεις εσύ»⁴.

Γιατί πρέπει να συνάπτουμε και να τηρούμε διαθήκες;

1. Η τήρηση των διαθηκών ενισχύει, ενδυναμώνει και προστατεύει.

Ο Νεφί είδε σε όραμα τις σημαντικές ευλογίες που απονέμει ο Κύριος σε αυτούς που τηρούν διαθήκες. «Και έγινε ώστε εγώ, ο Νεφί, είδα τη δύναμη τού Αμνού τού Θεού, ότι κατέβηκε… επάνω στο λαό τής διαθήκης τού Κυρίου, …Και ήταν οπλισμένοι με χρηστότητα και με τη δύναμη τού Θεού με μεγάλη δόξα»⁵.

Πρόσφατα συνάντησα μία αγαπητή καινούργια φίλη. Κατέθεσε μαρτυρία ότι αφού έλαβε την προικοδότησή της τού ναού, αισθάνθηκε ενισχυμένη με δύναμη να αντισταθεί σε πειρασμούς με τους οποίους μαχόταν παλαιότερα.

Καθώς τηρούμε τις διαθήκες μας, λαμβάνουμε επίσης το κουράγιο και τη δύναμη για να μας βοηθήσουν να φέρουμε ο ένας τα βάρη του άλλου. Μία συντετριμμένη αδελφή είχε έναν γιο, ο οποίος βίωνε μια δύσκολη δοκιμασία, η οποία μπορούσε να οδηγήσει στον θάνατό του. Χάρη στην πίστη της στις αδελφές της, τής Ανακουφιστικής Εταιρείας που τηρούσαν τις διαθήκες, τις προσκάλεσε με θάρρος να νηστέψουν και να προσευχηθούν για τον γιο της. Μία άλλη αδελφή είπε πόσο θα επιθυμούσε να είχε ζητήσει παρόμοιες προσευχές από τις αδελφές της. Πριν από χρόνια, προσπαθούσε σκληρά και ο δικός της γιος. Ευχήθηκε να τις είχε προσκαλέσει να βοηθήσουν την οικογένειά της να φέρει αυτό το φορτίο. Ο Σωτήρας είπε: «Από τούτο θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας προς τον άλλον»⁶.

Ω αδελφές, όλες έχουμε φορτία να φέρουμε και φορτία να μοιραστούμε. Μία πρόσκληση να φέρουμε η μία τα βάρη της άλλης, είναι μία πρόσκληση να τηρούμε τις διαθήκες μας. Η συμβουλή τής Λούσυ ΜακΣμιθ στις πρώτες αδελφές της Ανακουφιστικής Εταιρείας είναι περισσότερο επίκαιρη σήμερα από ποτέ άλλοτε: «Πρέπει να φροντίζουμε με αγάπη η μία την άλλη, να προσέχουμε η μία την άλλη, να παρηγορούμε η μία την άλλη και να λαμβάνουμε διδασκαλία, ώστε να μπορέσουμε να καθίσουμε μαζί στους ουρανούς»⁷. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος τήρησης των διαθηκών και επίσκεψης διδασκαλισσών!

Το Βιβλίο του Μόρμον μάς θυμίζει ότι ακόμα και ο προφήτης Άλμα είχε να βαστάξει το φορτίο τού να έχει έναν επαναστάτη γιο. Όμως ο Άλμα ευλογήθηκε με αδελφούς και αδελφές στο Ευαγγέλιο, οι οποίοι τηρούσαν τις διαθήκες, οι οποίοι είχαν βαθιά μεταστραφεί στον Κύριο και είχαν μάθει τι σήμαινε να φέρει ο ένας το φορτίο του άλλου. Μας είναι οικείο το εδάφιο στο βιβλίο του Μωσία, στο οποίο αναφέρεται η μεγάλη πίστη των προσευχών του Άλμα υπέρ του γιου του. Όμως το χρονικό δηλώνει ότι «ο Κύριος άκουσε τις προσευχές τού λαού του, και επίσης τις προσευχές τού δούλου του, τού Άλμα»⁸.

Ξέρουμε ότι ο Κύριος πάντοτε αγαλλιάζει «για την ψυχή που μετανοεί»⁹, όμως επιθυμούμε πάνω απ’ όλα να ακολουθήσουν τα παιδιά μας τη συμβουλή τού Προέδρου Χένρυ Άιρινγκ να «αρχίζουν νωρίς και να είναι σταθεροί» στη σύναψη και τήρηση διαθηκών¹⁰. Δεν είναι πολύς καιρός όπου ανεφύη ένα ειλικρινές, που προκαλεί τη σκέψη ερώτημα σε ένα συμβούλιο ηγετών ιεροσύνης και βοηθητικών οργανώσεων: «Αναμένουμε πραγματικά από τα οκτάχρονα παιδιά να τηρούν τις διαθήκες τους;» Καθώς συσκεπτόμασταν, υποδείχθηκε ότι ένας τρόπος για να προετοιμαστούν τα παιδιά να συνάπτουν και να τηρούν ιερές διαθήκες του βαπτίσματος είναι να τα βοηθήσουμε να δώσουν και να τηρήσουν μια απλή υπόσχεση.

Οι πιστοί γονείς έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν πώς θα διδάξουν κατά τον καλύτερο τρόπο, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους. Καθώς οι γονείς επιζητούν και ενεργούν για προσωπική αποκάλυψη, καθώς συσκέπτονται, εκτελούν διακονία και διδάσκουν τις απλές αρχές του Ευαγγελίου, θα έχουν τη δύναμη να ενδυναμώσουν και να προστατεύσουν τις οικογένειές τους. Επίσης, μπορούν να βοηθήσουν άλλα μέλη της οικογένειας. Ο αγαπημένος παππούς μου μάς δίδαξε τη σπουδαιότητα να τηρούμε υποσχέσεις μέσα από ένα απλό τραγούδι. Πήγαινε κάπως έτσι: «Πριν δώσεις μια υπόσχεση, σκέψου καλά τη σημασία της. Ύστερα, όταν την δώσεις, χάραξέ την στην καρδιά σου. Χάραξέ την στην καρδιά σου». Εκείνο το τραγουδάκι διδάχθηκε με αγάπη, πίστη και δύναμη, διότι ο παππούς χάραζε τις δικές του υποσχέσεις στην καρδιά του.

Μία σοφή μητέρα που γνωρίζω, περιλαμβάνει επί τούτω τα παιδιά της στις προσπάθειές της να τηρεί τις διαθήκες της. Με χαρά φέρει τα φορτία των γειτόνων της, των φίλων και των μελών του τομέα -- και παρηγορεί εκείνους που χρειάζονται παρηγοριά. Δεν αποτέλεσε έκπληξη όταν η μικρή κόρη της ήλθε πρόσφατα ζητώντας τη βοήθειά της για να μάθει πώς θα παρηγορήσει καλύτερα τη φίλη της, ο πατέρας της οποίας είχε μόλις πεθάνει. Ήταν η τέλεια περίσταση για να της διδάξει ότι η επιθυμία της να παρηγορήσει τη φίλη της, ήταν ένας τρόπος να τηρεί τη διαθήκη της τού βαπτίσματος. Πώς μπορούμε να αναμένουμε από τα παιδιά να συνάπτουν και να τηρούν διαθήκες του ναού, αν δεν περιμένουμε να τηρήσουν την πρώτη διαθήκη τους -- τη διαθήκη του βαπτίσματός τους;

Ο Πρεσβύτερος Ρίτσαρντ Σκοτ παρατήρησε: «Μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες που μπορούμε να προσφέρουμε στον κόσμο είναι η δύναμη ενός σπιτικού επικεντρωμένου στον Χριστό, όπου διδάσκεται το Ευαγγέλιο, τηρούνται οι διαθήκες και αφθονεί η αγάπη¹¹. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο σπιτικό, όπου θα προετοιμαστούν τα παιδιά μας να συνάπτουν και να τηρούν διαθήκες ναού;

Μπορούμε μαζί να ανακαλύψουμε τι σημαίνει να είμαστε άξιες ενός εγκριτικού ναού.
Μπορούμε μαζί να ανακαλύψουμε πώς να αφουγκραστούμε το Άγιο Πνεύμα. Επειδή η προικοδότηση ναού λαμβάνεται με αποκάλυψη, πρέπει να μάθουμε αυτήν τη ζωτική δεξιότητα.
Μπορούμε μαζί να ανακαλύψουμε πώς να μαθαίνουμε μέσα από τη χρήση των συμβόλων, αρχίζοντας με τα ιερά σύμβολα του βαπτίσματος και της μεταλήψεως.
Μπορούμε μαζί να ανακαλύψουμε γιατί το σώμα είναι ιερό, γιατί μερικές φορές αναφέρεται ως ναός και πώς το σεμνό ντύσιμο και η περιποίηση του εαυτού μας σχετίζεται με την ιερή φύση του ενδύματος του ναού.
Μπορούμε να ανακαλύψουμε το σχέδιο της ευδαιμονίας στις γραφές. Όσο περισσότερο εξοικειωμένοι είμαστε με το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα και την εξιλέωση στις γραφές, τόσο περισσότερο μεστή νοήματος θα είναι η λατρεία στον ναό.
Μπορούμε να μάθουμε τις ιστορίες των προγόνων μας μαζί, να ερευνήσουμε την οικογενειακή ιστορία, το ευρετήριο και να τελέσουμε εξ υποκαταστάσεως έργο ναού για τους αποβιώσαντες αγαπημένους μας ανθρώπους.
Μπορούμε μαζί να ανακαλύψουμε τη σημασία όρων, όπως προικοδότηση, διάταξη, επισφράγιση, ιεροσύνη, κλειδιά και άλλες λέξεις σχετικές με τη λατρεία στον ναό.
Μπορούμε να διδάξουμε ότι πηγαίνουμε στον ναό για να συνάψουμε διαθήκες με τον Επουράνιο Πατέρα -- επιστρέφουμε σπίτι για να τις τηρήσουμε!¹²

Καθώς διδάσκουμε, ας θυμηθούμε τις έννοιες «καλός, καλύτερος και κάλλιστος»¹³. Είναι καλό να διδάσκουμε στα παιδιά μας για τον ναό. Είναι καλύτερο να τα προετοιμάζουμε και να αναμένουμε από αυτά να συνάπτουν και να τηρούν διαθήκες. Είναι κάλλιστο να τους δείχνουμε με το παράδειγμα ότι παραμένουμε πιστές στις διαθήκες μας του βαπτίσματος και του ναού. Αδελφές, συνειδητοποιείτε τον ζωτικό ρόλο μας στο έργο της σωτηρίας, καθώς γαλουχούμε, διδάσκουμε και προετοιμάζουμε παιδιά να προοδεύσουν, προχωρώντας στο μονοπάτι της διαθήκης; Η δύναμη για να το κάνουμε θα έλθει καθώς τιμούμε και τηρούμε τις διαθήκες μας.

2. Η τήρηση των διαθηκών είναι απαραίτητη για την αληθινή ευτυχία.

Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον δίδαξε: «Οι ιερές διαθήκες πρέπει να τιμώνται από εμάς και η πίστη σε αυτές αποτελεί απαιτούμενο για την ευτυχία»¹⁴. Στο Νεφί Β΄ διαβάζουμε: «Και έγινε ώστε ζήσαμε κατά το είδος της ευτυχίας» ¹⁵. Λίγο πιο πάνω, στο ίδιο κεφάλαιο, μαθαίνουμε ότι ο Νεφί και ο λαός του είχαν μόλις οικοδομήσει έναν ναό. Οπωσδήποτε ήταν περιχαρείς τηρητές τής διαθήκης! Και στο Άλμα διαβάζουμε: «Όμως ιδέστε, ποτέ δεν υπήρξε ευτυχέστερη εποχή ανάμεσα στο λαό τού Νεφί, από τις ημέρες τού Νεφί, απ’ ότι κατά τις ημέρες τού Μορόνι» ¹⁶. Γιατί; Ξανά μαθαίνουμε σε προηγούμενο εδάφιο ότι «ήταν πιστοί στο να τηρούν τις εντολές τού Κυρίου»¹⁷. Αυτοί οι οποίοι τηρούν τη διαθήκη, τηρούν την εντολή!

Μου αρέσει η γραφή που λέει: «Και τώρα, όταν ο λαός άκουσε αυτά τα λόγια, [εννοώντας τα λόγια που περιέγραφαν τη διαθήκη του βαπτίσματος] χτύπησαν τα χέρια τους από χαρά και αναφώνησαν: Αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς μας»¹⁸. Μου αρέσει η επιθυμία της καρδιάς τους. Επιθυμούσαν με χαρά να συνάψουν και να τηρήσουν τις διαθήκες τους!

Μία Κυριακή, κάποια νεαρή αδελφή αναφώνησε με χαρά: «Θα πάω να μεταλάβω σήμερα!» Πότε ήταν η τελευταία φορά που αγαλλιάσαμε με αυτό το προνόμιο; Και πώς το δείχνουμε; Το πράττουμε ενθυμούμενες πάντοτε τον Σωτήρα και πάντοτε τηρώντας τις εντολές Του οι οποίες περιλαμβάνουν το να τηρούμε αγία την Ημέρα του Κυρίου. Το κάνουμε ενθυμούμενες πάντοτε Εκείνον καθώς έχουμε πάντα τις προσωπικές και οικογενειακές προσευχές μας, την καθημερινή μελέτη των γραφών και τις εβδομαδιαίες οικογενειακές βραδιές. Και όταν απομακρυνόμαστε ή αδιαφορούμε για αυτά τα σημαντικά πράγματα, μετανοούμε και αρχίζουμε ξανά.

Όταν συνάπτουμε και με χαρά τηρούμε τις διαθήκες μας, αποκτούν κύρος και νόημα αυτές οι ζωτικά ιερές και σωτήριες διατάξεις που πρέπει να λάβουμε, ώστε να αποκτήσουμε «όλα όσα έχει ο Πατέρας»¹⁹. Οι διατάξεις και οι διαθήκες είναι τα «πνευματικά ορόσημα» στα οποία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ, όταν δίδαξε: «Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών είναι ένας λαός διαθήκης. Από την ημέρα του βαπτίσματός μας, μέσω των πνευματικών οροσήμων της ζωής μας, δίνουμε υποσχέσεις στον Θεό και Εκείνος δίνει υποσχέσεις σε εμάς. Εκείνος πάντοτε κρατά τις υποσχέσεις Του, οι οποίες προσφέρονται μέσω των εξουσιοδοτημένων υπηρετών Του, ωστόσο είναι η κρίσιμη δοκιμασία στη ζωή μας να δούμε εάν εμείς θα συνάψουμε και θα τηρήσουμε τις διαθήκες μας με Εκείνον»²⁰.

3. Η τήρηση των διαθηκών μας δείχνει την αγάπη μας για τον Σωτήρα και τον Πατέρα μας στους Ουρανούς.

Από όλους τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να είμαστε περισσότερο επιμελείς στην τήρηση των διαθηκών μας, αυτός ο λόγος είναι περισσότερο δεσμευτικός από όλους -- η αγάπη. Ένα εδάφιο στην Παλαιά Διαθήκη είναι αυτό που αγγίζει την καρδιά μου καθώς συλλογιζόμαστε την αρχή της αγάπης. Ποια από εμάς δεν έχει συγκινηθεί από τη βιβλική ιστορία αγάπης του Ιακώβ και της Ραχήλ, καθώς διαβάζουμε: «Και ο Ιακώβ δούλεψε για τη Ραχήλ επτά χρόνια· και του φαίνονταν σαν λίγες ημέρες, εξαιτίας της αγάπης του γι’ αυτήν»²¹. Αδελφές, τηρούμε τις διαθήκες μας με αυτού του είδους τη βαθιά και όλο αφοσίωση αγάπη;

Γιατί ήταν πρόθυμος ο Σωτήρας να τηρήσει τη διαθήκη Του με τον Πατέρα και να εκπληρώσει την ουράνια αποστολή Του να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του κόσμου; Ήταν η αγάπη Του για τον Πατέρα Του και η αγάπη Του για εμάς. Γιατί ήταν πρόθυμος ο Πατέρας να επιτρέψει στον Μονογενή και τέλειο Υιό Του να υποφέρει πόνο πέραν κάθε περιγραφής, να φέρει τις αμαρτίες, τον πόνο καρδιάς, τις ασθένειες και τις αδυναμίες χαρακτήρα του κόσμου και όλα όσα είναι άδικα σε τούτη τη ζωή; Βρίσκουμε την απάντηση σε αυτά τα λόγια: «Επειδή, ο Θεός με τέτοιον τρόπο αγάπησε τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή»²².

«Εάν έχουμε εκτιμήσει πλήρως τις πολλές ευλογίες οι οποίες είναι δικές μας μέσω της λύτρωσης που έγινε για εμάς, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να ζητήσει ο Κύριος από εμάς, το οποίο δεν θα θέλαμε να κάνουμε με ανυπομονησία και προθυμία»²³. Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση από τον Πρόεδρο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ, η τήρηση των διαθηκών είναι ένας τρόπος να εκφράσουμε την αγάπη μας για την άπειρη, απέραντη εξιλέωση του Σωτήρα και Λυτρωτή μας και την τέλεια αγάπη του Πατέρα μας στους Ουρανούς.

Ο Πρεσβύτερος Χόλαντ, συναισθηματικά εμπνευσμένος, πρότεινε: «Δεν είμαι βέβαιος ποια θα είναι η εμπειρία μας κατά την Ημέρα της Κρίσεως, όμως θα εκπλαγώ ιδιαίτερα αν σε κάποιο σημείο εκείνης της συνομιλίας δεν μας ρωτήσει ο Θεός ακριβώς αυτό που ρώτησε τον Πέτρο ο Χριστός: ‘Με αγάπησες;’» ²⁴ Απόψε προσκαλώ την καθεμιά από εμάς να αποτιμήσει πόσο πολύ αγαπάμε τον Σωτήρα, χρησιμοποιώντας ως μέτρο με πόση χαρά τηρούμε τις διαθήκες μας. Ο Σωτήρας είπε: «Εκείνος που έχει τις εντολές μου και τις τηρεί, εκείνος είναι που με αγαπάει· κι εκείνος που με αγαπάει, θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου· κι εγώ θα τον αγαπήσω, και θα του φανερώσω τον εαυτό μου»²⁵. Πόσο χρειαζόμαστε όλοι μία τακτική θεϊκή εκδήλωση του Σωτήρα στην καθημερινή ζωή μας!

Ας θυμηθούμε ότι ακόμα και εκείνοι οι οποίοι υπήρξαν δύστροποι στο παρελθόν ή πασχίζουν τώρα, μπορούν να αισθανθούν το άγγιγμα του χεριού τού Καλού Ποιμένα επάνω στο κεφάλι τους και να ακούσουν τη φωνή Του να λέει: «Έλα. Δεν είσαι πια δεμένη. Είσαι ελεύθερη». Ο Σωτήρας είπε: «Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός· ο ποιμένας ο καλός την ψυχή του βάζει για χάρη των προβάτων»²⁶. Μπορεί να το πει αυτό, διότι τήρησε τις διαθήκες Του με αγάπη. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, εμείς θα το πράξουμε; Είθε να προχωρήσουμε με πίστη, χαρωπή καρδιά και μια μεγάλη επιθυμία να τηρούμε τις διαθήκες. Έτσι θα δείξουμε την αγάπη μας για τον Πατέρα μας στους Ουρανούς και τον Σωτήρα μας, για τους οποίους καταθέτω μαρτυρία με μεγάλη αγάπη, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.