Θέλεις να γίνεις υγιής;
Από τον Πρεσβύτερο Τίμοθυ Ντάιτσες
Των Εβδομήκοντα
Καθώς μετανοούμε και μεταστρεφόμαστε προς τον Κύριο, γινόμαστε υγιείς και η ενοχή μας φεύγει.
Κατά τη διάρκεια μια ευτυχισμένης γιορτής στην Ιερουσαλήμ, ο Σωτήρας άφησε τα πλήθη και αναζήτησε αυτούς που είχαν μεγαλύτερη ανάγκη. Τους βρήκε στη Βηθεσδά, στη λίμνη με τις πέντε στοές κοντά στην αγορά των προβάτων, όπου ήταν γνωστό ότι συγκεντρώνονταν οι ασθενείς.
Το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο μας λέει ότι κοντά στη λίμνη «ήταν κατάκοιτο πλήθος ανθρώπων που ασθενούσαν: τυφλοί, χωλοί, παράλυτοι περίμεναν την κίνηση τού νερού.
»Επειδή ένας άγγελος κατέβαινε κατά καιρούς στη μικρή λίμνη, και τάραζε το νερό· όποιος, λοιπόν, έμπαινε πρώτος, ύστερα από την ταραχή τού νερού, γινόταν υγιής από οποιαδήποτε αρρώστια και αν έπασχε» (Κατά Ιωάννην 5:3–4).
Η επίσκεψη του Σωτήρος απεικονίζεται σε έναν όμορφο πίνακα του Κάρλ Μπλοχ με τίτλο Ο Χριστός θεραπεύει τους ασθενείς στη Βηθεσδά. Ο Μπλοχ συλλαμβάνει τον Ιησού να σηκώνει απαλά ένα προσωρινό κάλυμμα, αποκαλύπτοντας έναν «ασθενή» (Κατά Ιωάννην 5:7) ο οποίος είναι κοντά στη λίμνη και περιμένει. Εδώ, η λέξη ασθενής αναφέρεται σε κάποιον ο οποίος είναι αδύναμος και τονίζει το έλεος και τη χάρη του Σωτήρος, ο οποίος ήρθε ήρεμα να διακονήσει σε εκείνους που δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τον εαυτό τους.
Στον πίνακα, ο ασθενής κουλουριάζεται στο πάτωμα στις σκιές, εξαντλημένος και αποθαρρυμένος, αφού έχει υποφέρει με την ασθένειά του για 38 χρόνια.
Καθώς ο Σωτήρας σηκώνει την άκρη του υφάσματος με το ένα χέρι, νεύει με το άλλο και κάνει μια διαπεραστική ερώτηση: «Θέλεις να γίνεις υγιής;»
Ο άνδρας απαντάει: «Κύριε, δεν έχω άνθρωπο, για να με βάλει μέσα στη μικρή λίμνη, όταν το νερό ταραχθεί· κι ενώ έρχομαι εγώ, άλλος πριν από μένα κατεβαίνει» (Κατά Ιωάννην 5:6–7).
Στην φαινομενικά αδύνατη πρόκληση του ανθρώπου, ο Ιησούς δίνει μια βαθυστόχαστη και αναπάντεχη απάντηση:
«Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου, και περπάτα.
»Και ο άνθρωπος έγινε αμέσως υγιής, και σήκωσε το κρεβάτι του, και περπατούσε» (Κατά Ιωάννην 5:8–9).
Σε μια άλλη τρυφερή εικόνα, ο Λουκάς μάς λέει για τον Σωτήρα, πως καθώς ταξίδευε προς την Ιερουσαλήμ γνώρισε 10 λεπρούς. Εξαιτίας της ασθένειάς τους, «στάθηκαν από μακριά» (Κατά Λουκάν 17:12). Ήταν εξόριστοι -- βρόμικοι και ανεπιθύμητοι.
Φώναξαν: «Ιησού, επιστάτη, ελέησέ μας» (Κατά Λουκάν 17:13) με άλλα λόγια, ζητούσαν επίμονα: «Υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για εμάς;»
Ο Μεγάλος Ιατρός, γεμάτος συμπόνια, ήξερε ότι η πίστη προηγείται των θαυμάτων και έτσι τους είπε: «Πηγαίνετε και δείξτε τον εαυτό σας στους ιερείς» (Κατά Λουκάν 17:14).
Καθώς πήγαν με πίστη, το θαύμα συνέβη. Μπορείτε να φανταστείτε την υπερβολική ευτυχία σε κάθε βήμα, καθώς διαπίστωναν σε πραγματικό χρόνο τα σώματά τους να καθαρίζονται, να αναρρώνουν και να αποκαθίστανται μπροστά στα μάτια τους;
«Ένας, όμως, απ’ αυτούς, βλέποντας ότι γιατρεύτηκε, γύρισε πίσω και με δυνατή φωνή δόξασε τον Θεό.
»Και έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια [του Δασκάλου], ευχαριστώντας τον…
»Και [ο Ιησούς] του είπε: Αφού σηκωθείς, πήγαινε· η πίστη σου σε έσωσε» (Κατά Λουκάν 17:15–16, 19).
Στην άσκησή μου ως ιατρός και χειρουργός, επικεντρωνόμουν στην επισκευή και τη διόρθωση του σώματος. Ο Ιησούς Χριστός θεραπεύει σώμα, νου και πνεύμα και η θεραπεία του ξεκινά με την πίστη.
Θυμάστε πότε η πίστη και η ευτυχία σας να γεμίζει ως την κορυφή; Θυμηθείτε τη στιγμή που αποκτήσατε τη μαρτυρία σας ή όταν ο Θεός σας επιβεβαίωσε ότι είστε γιος ή κόρη Του και ότι σας αγαπάει πάρα πολύ και αισθανθήκατε υγιείς; Αν αυτός ο καιρός φαίνεται χαμένος, μπορεί να ξαναβρεθεί.
Ο Σωτήρας μάς συμβουλεύει πώς να είμαστε υγιείς -- πλήρεις ή να θεραπευτούμε:
«Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω.
»Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας.
«Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ» (Κατά Ματθαίον 11:28–30).
«Έλα, ακολούθα με» (Κατά Λουκάν 18:22) μας προσκαλεί να αφήσουμε πίσω την παλιά ζωή και τις εγκόσμιες επιθυμίες και γενόμενοι καινούργια όντα για τα οποία «τα αρχαία πέρασαν [και] τα πάντα έγιναν καινούργια» (Προς Κορινθίους Β΄ 5:17), ακόμη με νέα, πιστή καρδιά. Και γινόμαστε υγιείς και πάλι.
«Πλησιάστε κοντά μου και εγώ θα πλησιάσω κοντά σας. Να με αναζητάτε επίμονα και θα με βρείτε. Ζητήστε και θα λάβετε. Κτυπήστε, και θα σας ανοιχτεί» (Δ&Δ 88:63).
Καθώς πλησιάζουμε κοντά Του, συνειδητοποιούμε ότι η θνητότητα πρόκειται να είναι δύσκολη και ότι «υπάρχει αντίθεση σε όλα τα πράγματα» (Νεφί Β΄ 2:11) αλλά αυτό δεν είναι ψεγάδι στο σχέδιο σωτηρίας. Κατά κάποιο τρόπο, η αντίθεση είναι απαραίτητο στοιχείο της θνητότητας και ενδυναμώνει τη θέληση μας και διευκολύνει τις επιλογές μας. Οι αντιξοότητες της ζωής μάς βοηθούν να σχεδιάσουμε την αιώνια σχέση μας με τον Θεό -- και να χαράξουμε τη μορφή Του στην όψη μας, καθώς αποδίδουμε την καρδιά μας σε Εκείνον (βλέπε Άλμα 5:19).
«Αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση» (Κατά Λουκάν 22:19) είναι αυτό που μας ζήτησε ο Σωτήρας, όταν εισήγαγε αυτό που ονομάζουμε μετάληψη. Αυτή η διάταξη με ψωμί και νερό ανανεώνει ιερές διαθήκες που έχουμε συνάψει με τον Θεό και προσκαλεί τη δύναμη της εξιλέωσης στη ζωή μας. Θεραπευόμαστε, εγκαταλείποντας τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής που σκληραίνει την καρδιά και μας κάνει άκαμπτους. Αφήνουμε «τα όπλα της ανταρσίας [μας]» (Άλμα 23:7), γινόμαστε και «ενεργού[με] αφ’ εαυτού [μας]» (Δ&Δ 58:28), δεν είμαστε πλέον τυφλοί από τις σοφιστείες του Σατανά ή κουφοί από τον παράφωνο θόρυβο του καθημερινού κόσμου.
Καθώς μετανοούμε και μεταστρεφόμαστε προς τον Κύριο, γινόμαστε υγιείς και η ενοχή μας φεύγει. Τότε μπορεί να αναρωτηθούμε, όπως ο Ενώς: «Πως γίνεται αυτό;» Ο Κύριος απαντάει: «Χάρη στη πίστη σου προς το Χριστό. …Πήγαινε λοιπόν, η πίστη σου σε έσωσε» (Ενώς 1:7, 8).
Η Κόρι τεν Μπουμ, μια αφοσιωμένη χριστιανή από την Ολλανδία, βρήκε τέτοια ίαση, παρόλο που είχε εγκλεισθεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπέφερε πολύ, αλλά αντίθετα με την αδελφή της Μπέτσι, η οποία απεβίωσε σε ένα από τα στρατόπεδα, η Κόρι επιβίωσε.
Μετά τον πόλεμο, συχνά μιλούσε δημόσια για τις εμπειρίες της και την ίαση και τη συγχώρεση. Σε μια περίσταση, πρώην φρουρός των ναζί, δεσμώτης της Κόρι στο Ράβενσμπρουκ της Γερμανίας, την πλησίασε αγαλλιάζοντας με το μήνυμά της για τη συγχώρεση και την αγάπη του Χριστού.
«‘Πόσο ευγνώμων είμαι για το μήνυμά σας, δεσποινίς’, είπε. ‘Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι, όπως είπατε, Αυτός έχει καθαρίσει τις αμαρτίες μου!’
»Άπλωσε το χέρι του για να με χαιρετίσει», θυμάται η Κόρι. «Κι εγώ που είχα κηρύξει τόσο συχνά… την ανάγκη για συγχώρεση, δεν του έδωσα το δικό μου.
»Καθώς ένιωθα να βράζουν μέσα μου σκέψεις θυμού και εκδίκησης, είδα πως αυτό ήταν αμαρτία.… Κύριε Ιησού, προσευχήθηκα, συγχώρεσέ με και βοήθησέ με να τον συγχωρέσω.
»Προσπάθησα να χαμογελάσω, [και] πάλεψα να σηκώσω το χέρι μου. Δεν μπορούσα. Δεν αισθάνθηκα τίποτα, ούτε την παραμικρή σπίθα ζεστασιάς ή χριστιανικής αγάπης. Και έτσι πάλι ψιθύρισα μια σιγανή προσευχή. Ιησού, δεν μπορώ να τον συγχωρέσω. Δώσε μου τη συγχώρεσή Σου.
»Καθώς πήρα το χέρι του συνέβη το πιο απίστευτο πράγμα. Από τον ώμο μου κατά μήκος του μπράτσου μου και διαμέσου του χεριού μου, φάνηκε σαν να πέρασε ρεύμα από εμένα προς αυτόν, ενώ ταυτόχρονα μέσα στην καρδιά μου ξεπήδησε αγάπη για αυτόν τον άγνωστο, που σχεδόν με συνεπήρε.
»Και έτσι ανακάλυψα ότι η επούλωση του κόσμου δεν εξαρτάται από τη δική μας συγχώρεση και την καλοσύνη, αλλά από την δική Του. Όταν μας λέει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, μας δίνει, μαζί με την εντολή, την ίδια την αγάπη»1.
Η Κόρι τεν Μπουμπ έγινε υγιής.
Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον έχει πει: «Υπάρχει κάποιος που υποστηρίζει εκείνους που βασανίζονται ή αντιμετωπίζουν πόνο και θλίψη -- ο Κύριος Ιησούς Χριστός»2.
Αν αισθάνεστε ακάθαρτοι, χωρίς αγάπη, δυστυχείς, ανάξιοι ή ασθενείς, θυμηθείτε «όλα όσα είναι άδικα στη ζωή, μπορούν να γίνουν δίκαια, μέσω της εξιλέωσης του Ιησού Χριστού»3.Να έχετε πίστη και υπομονή στο χρονοδιάγραμμα και στους σκοπούς του Σωτήρα για εσάς. «Μην φοβάσαι, μόνον πίστευε» (Κατά Μάρκον 5:36).
Να είστε σίγουροι ότι ο Σωτήρας ακόμα αναζητά να επιδιορθώσει την ψυχή μας και να θεραπεύσει την καρδιά μας. Περιμένει στην πόρτα και κρούει. Ας απαντήσουμε με το να αρχίσουμε πάλι να προσευχόμαστε, να μετανοούμε, να συγχωρούμε και να ξεχνάμε. Είθε να αγαπάμε τον Θεό και να υπηρετούμε τον πλησίον μας και να στεκόμαστε σε άγιους τόπους, με μια ζωή που έχει καθαριστεί. Ο ανήμπορος άνδρας στη Βηθεσδά, ο λεπρός κατά το ταξίδι στην Ιερουσαλήμ και η Κόρι τεν Μπουμ έγιναν υγιείς. «Θέλεις να γίνεις υγιής;» Σήκω και περπάτησε. «Αρκεί η χάρη» Του (Προς Κορινθίους Β΄ 12:9) και δεν θα βαδίζετε μόνοι σας.
Έχω φθάσει στο σημείο να γνωρίζω ότι ο Θεός ζει. Γνωρίζω ότι όλοι είμαστε παιδιά Του και ότι μας αγαπά για το ποιοι είμαστε και το ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Γνωρίζω ότι έστειλε τον Υιό Του στον κόσμο για να γίνει η εξιλεωτική θυσία όλης της ανθρωπότητας και εκείνοι που ασπάζονται το Ευαγγέλιό Του και Τον ακολουθούν, θα γίνουν υγιείς και πλήρεις -- «κατά το δικό του καιρό, και κατά το δικό του τρόπο, και σύμφωνα με το δικό του θέλημα» (Δ&Δ 88:68), με τα στοργικά Του ελέη. Αυτή είναι η μαρτυρία μου σε εσάς, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.