Οι καταρράκτες του ουρανού

Από τον Πρεσβύτερο Ντέιβιντ Μπέντναρ

Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Πνευματικές και υλικές ευλογίες έρχονται στη ζωή μας, καθώς ζούμε τον νόμο των δεκάτων.

Θέλω να περιγράψω δύο σημαντικά μαθήματα, τα οποία έχω μάθει σχετικά με τον νόμο των δεκάτων. Το πρώτο μάθημα εστιάζεται στις ευλογίες που έρχονται σε άτομα και οικογένειες καθώς υπακούν πιστά σε αυτήν την εντολή. Το δεύτερο μάθημα δίνει έμφαση στη σημασία των δεκάτων στην ανάπτυξη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών σε όλο τον κόσμο. Προσεύχομαι ώστε το Άγιο Πνεύμα να επιβεβαιώσει στον καθένα από εμάς την αλήθεια αυτών των αρχών που θα συζητήσω.

Μάθημα υπ’ αριθμόν 1--Σημαντικές αλλά διακριτικές ευλογίες

Η μητέρα της αδελφής Μπέντναρ είναι μια πιστή γυναίκα και εμπνευσμένη νοικοκυρά. Από τα πρώτα χρόνια του γάμου της, έχει κρατήσει προσεκτικά τα οικονομικά αρχεία του σπιτιού. Για δεκαετίες συνειδητά έκανε λογαριασμούς για τα έσοδα και τα έξοδα της οικογένειας, χρησιμοποιώντας πολύ απλά λογιστικά βιβλία. Οι πληροφορίες που έχει συλλέξει με τα χρόνια είναι κατανοητές και ενημερωτικές.

Όταν η αδελφή Μπέντναρ ήταν νέα γυναίκα, η μητέρα της χρησιμοποίησε αυτά τα δεδομένα στα βιβλία, για να δώσει έμφαση σε βασικές αρχές του προνοητικού τρόπου ζωής και της συνετής διαχείρισης του σπιτιού. Μια μέρα, καθώς ήλεγχαν μαζί πολλές κατηγορίες εξόδων, η μητέρα της παρατήρησε μια ενδιαφέρουσα ακολουθία. Το κόστος για επισκέψεις σε γιατρούς και φάρμακα για την οικογένειά τους ήταν αρκετά πιο χαμηλό από ό,τι θα αναμενόταν. Συσχέτισε τότε αυτό το εύρημα με το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και εξήγησε στην κόρη της μια δυνατή αλήθεια: Καθώς ζούμε τον νόμο των δεκάτων, συχνά λαβαίνουμε σημαντικές αλλά διακριτικές ευλογίες, οι οποίες δεν είναι πάντα αυτό που θα περιμέναμε και μπορούν να αγνοηθούν εύκολα. Η οικογένεια δεν είχε λάβει καμία ξαφνική ή προφανή προσθήκη στα έσοδα του σπιτιού. Αντ’ αυτού, ο στοργικός Επουράνιου Πατέρας είχε απονείμει απλές ευλογίες με φαινομενικά συνηθισμένους τρόπους. Η αδελφή Μπέντναρ πάντα θυμάται αυτό το σημαντικό μάθημα από τη μητέρα της, σχετικά με τη βοήθεια που έρχεται σε εμάς από τους καταρράκτες του ουρανού, όπως έχει υποσχεθεί ο Μαλαχίας της Παλαιάς Διαθήκης (βλέπε Μαλαχία 3:10).

Συχνά καθώς διδάσκουμε και καταθέτουμε μαρτυρία για τον νόμο των δεκάτων, δίνουμε έμφαση στις άμεσες, εντυπωσιακές και εύκολα αναγνωρίσιμες υλικές ευλογίες που λαμβάνουμε. Και σίγουρα αυτού του είδους οι ευλογίες συμβαίνουν. Όμως, μερικές από τις διάφορες ευλογίες που λαμβάνουμε καθώς είμαστε υπάκουοι σε αυτήν την εντολή είναι σημαντικές αλλά διακριτικές. Τέτοιες ευλογίες μπορούν να διακριθούν μόνο αν είμαστε πνευματικά προσεκτικοί και παρατηρητικοί (βλέπε Προς Κορινθίους Α΄ 2:14).

Η εικόνα των «καταρρακτών» του ουρανού, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Μαλαχία είναι πολύ διδακτική. Τα παράθυρα επιτρέπουν στο φυσικό φως να εισέλθει στο κτήριο. Με παρόμοιο τρόπο, πνευματικός διαφωτισμός και προοπτική ρέουν στη ζωή μας, μέσω των καταρρακτών του ουρανού καθώς τιμούμε τον νόμο των δεκάτων.

Για παράδειγμα, μια διακριτική αλλά σημαντική ευλογία που λαμβάνουμε είναι η πνευματική δωρεά της ευγνωμοσύνης, η οποία καθιστά δυνατή την εκτίμηση μας για αυτά που έχουμε και την εγκράτεια για εκείνα που επιθυμούμε. Ένας ευγνώμων άνθρωπος είναι πλούσιος σε χαρά. Ένας αχάριστος άνθρωπος υποφέρει από φτώχια ατελείωτης απογοήτευσης (βλέπε Κατά Λουκάν 12:15).

Μπορεί να χρειαζόμαστε και να προσευχόμαστε για βοήθεια για να βρούμε μια κατάλληλη εργασία. Μάτια και αφτιά πίστης (βλέπε Εθέρ 12:19) χρειάζονται, παρόλα αυτά, να αναγνωρίζουμε την πνευματική δωρεά της ενδυναμωμένης διάκρισης που μας ενισχύει να αναγνωρίσουμε ευκαιρίες εργασίας, τις οποίες πολλά άλλα άτομα ενδεχομένως να παραβλέψουν -- ή την ευλογία μεγαλύτερης προσωπικής αποφασιστικότητας στη σκληρότερη και μεγαλύτερη αναζήτηση για μια θέση από ό,τι άλλα άτομα μπορούν ή είναι διατεθειμένα να κάνουν. Μπορεί να θέλουμε και να περιμένουμε μια πρόταση εργασίας, αλλά η ευλογία που έρχεται σε εμάς μέσω ουράνιων καταρρακτών μπορεί να είναι μεγαλύτερη ικανότητα να δράσουμε και να αλλάξουμε την κατάστασή μας παρά να περιμένουμε η κατάσταση να αλλάξει από κάποιον ή κάτι άλλο.

Μπορεί προσφυώς να επιθυμούμε και να εργαζόμαστε να λάβουμε μια αύξηση στην εργασία μας, προκειμένου να παράσχουμε καλύτερα για τις ανάγκες της ζωής. Μάτια και αφτιά πίστης είναι απαραίτητα, ωστόσο, για να παρατηρήσουμε μέσα μας μια αυξημένη πνευματική και υλική ικανότητα (βλέπε Κατά Λουκάν 2:52) να κάνουμε περισσότερα με λιγότερα, μια οξυδερκή ικανότητα να θέτουμε προτεραιότητες και να απλοποιούμε και μια ενδυναμωμένη ικανότητα να λάβουμε την απαραίτητη φροντίδα των υλικών αποκτημάτων που ήδη έχουμε αποκτήσει. Μπορεί να θέλουμε και να περιμένουμε μια μεγάλη πληρωμή, αλλά η ευλογία που έρχεται σε εμάς μέσω ουράνιων καταρρακτών μπορεί να είναι μεγαλύτερη ικανότητα να αλλάξουμε την κατάστασή μας παρά να περιμένουμε να αλλάξει από κάποιον ή κάτι άλλο.

Οι νεαροί πολεμιστές στο Βιβλίο του Μόρμον (βλέπε Άλμα 53, 56–58) προσευχήθηκαν ένθερμα να τους ενδυναμώσει ο Θεός και να τους ελευθερώσει από τα χέρια των εχθρών τους. Ήταν ενδιαφέρον ότι οι απαντήσεις σε αυτές τις προσευχές δεν παρήγαγαν επιπλέον όπλα ή δεν αύξησαν τον αριθμό των στρατιωτών. Αντ’ αυτού, ο Θεός παρείχε σε αυτούς τους πιστούς πολεμιστές την επιβεβαίωση ότι θα τους ελευθερώσει, ειρήνη στην ψυχή τους και μεγάλη πίστη και ελπίδα για την απελευθέρωσή τους από Εκείνον (βλέπε Άλμα58:11). Έτσι, οι γιοι του Ήλαμαν πήραν θάρρος, ήταν σταθεροί στην απόφαση να κατακτήσουν και προχώρησαν με όλη τη δύναμή τους εναντίον των Λαμανιτών (βλέπε Άλμα 58:12–13). Επιβεβαίωση, ειρήνη, πίστη και ελπίδα αρχικά μπορεί να μην φαίνονται σαν κάτι το οποίο οι πολεμιστές θα ήθελαν στη μάχη, αλλά ήταν ακριβώς οι ευλογίες που χρειάζονταν αυτοί οι θαρραλέοι νέοι άνδρες για να προχωρήσουν και να επικρατήσουν σωματικά και πνευματικά.

Μερικές φορές μπορεί να ζητούμε από τον Θεό επιτυχία και μας δίνει σωματική και πνευματική αντοχή. Μπορεί να παρακαλούμε για ευημερία και να λαμβάνουμε μια διευρυμένη οπτική και αυξημένη υπομονή, ή ζητούμε ανάπτυξη και ευλογούμαστε με τη δωρεά της χάρης. Μπορεί να μας απονείμει πεποίθηση και εμπιστοσύνη καθώς προσπαθούμε να πετύχουμε άξιους στόχους. Και όταν παρακαλούμε για ανακούφιση από σωματικές, διανοητικές και πνευματικές δυσκολίες, μπορεί να μας αυξήσει την αποφασιστικότητα και την προσαρμοστικότητα μας.

Σας υπόσχομαι ότι καθώς εσείς κι εγώ τηρούμε τον νόμο των δεκάτων, πράγματι οι καταρράκτες του ουρανού θα ανοιχτούν και τόσο πνευματικές όσο και υλικές ευλογίες θα εκχυθούν, ώστε να μην επαρκεί τόπος για να τις λάβουμε (βλέπε Μαλαχίας 3:10). Επίσης, θα θυμηθούμε τη διακήρυξη του Κυρίου:

«Επειδή οι βουλές μου δεν είναι οι βουλές σας ούτε οι δρόμοι σας οι δικοί μου δρόμοι, λέει ο Κύριος.

»Αλλ’ όσο ψηλοί είναι οι ουρανοί από τη γη, έτσι και οι δρόμοι μου είναι ψηλότεροι από τους δρόμους σας, και οι βουλές μου από τις δικές σας βουλές» (Ησαΐας 55:8–9).

Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς είμαστε πνευματικά προσεκτικοί και παρατηρητικοί, θα ευλογηθούμε με μάτια που βλέπουν πιο καθαρά, αφτιά που ακούν με περισσότερη συνέπεια και καρδιά που καταλαβαίνει πληρέστερα τη σημαντικότητα και τη διακριτικότητα των δρόμων Του, των βουλών Του και ευλογιών Του στη ζωή μας.

Μάθημα υπ’ αριθμόν 2 -- Η απλότητα του δρόμου του Κυρίου

Πριν την κλήση μου να υπηρετήσω ως μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα, διάβασα πολλές φορές στο Διδαχή και Διαθήκες σχετικά με τη συμβουλή που δόθηκε να επιβλέπονται και να καταβάλλονται τα ιερά κεφάλαια των δεκάτων. Το Συμβούλιο περί Διαθέσεως της Δεκάτης εδραιώθηκε με αποκάλυψη και αποτελείται από την Πρώτη Προεδρία, την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων και την Προεδρεύουσα Επισκοπική Ηγεσία (βλέπε Δ&Δ 120). Καθώς προετοιμαζόμουν τον Δεκέμβριο του 2004 να παρευρεθώ στην πρώτη μου συγκέντρωση αυτού του συμβουλίου, πρόθυμα προσδοκούσα μια αξιοσημείωτη ευκαιρία μάθησης.

Ακόμα θυμάμαι τις εμπειρίες και τα πράγματα που βίωσα σε εκείνο το συμβούλιο. Απέκτησα μεγαλύτερη εκτίμηση και ευλάβεια για τον νόμο του Κυρίου περί οικονομικών για τα άτομα, τις οικογένειες και για την Εκκλησία Του. Το βασικό πρόγραμμα των οικονομικών της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών --τόσο για τα έσοδα όσο και για τις δαπάνες-- έχει οριστεί στα τμήματα 119 και 120 στο Διδαχή και Διαθήκες. Δύο δηλώσεις που βρίσκονται σε αυτές τις αποκαλύψεις παρέχουν τα θεμέλια για τα οικονομικά θέματα της Εκκλησίας.

Το τμήμα 119 απλά δηλώνει ότι όλα τα μέλη: «θα πληρώνουν ένα δέκατο όλων των κερδών τους ετησίως. Και αυτό θα αποτελεί ισχύοντα νόμο προς αυτούς για πάντα… λέει ο Κύριος» (εδάφιο 4).

Έπειτα, σχετικά με την εγκεκριμένη δαπάνη των δεκάτων, ο Κύριος είπε: «Θα διακανονιστεί από ένα συμβούλιο, αποτελούμενο από την Πρώτη Προεδρία της Εκκλησίας μου, και από τον επίσκοπο και το συμβούλιό του, και από το ανώτερο μου συμβούλιο, και με την δική μου φωνή προς αυτούς, λέει ο Κύριος» (Δ&Δ 120:1). Ο «επίσκοπος και το συμβούλιό του» και «το ανώτερο μου συμβούλιο» που αναφέρονται σε αυτήν την αποκάλυψη είναι γνωστά σήμερα ως Προεδρεύουσα Επισκοπική Ηγεσία και Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων, αντίστοιχα. Αυτά τα ιερά κεφάλαια χρησιμοποιούνται σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη εκκλησία για να ευλογούν άτομα και οικογένειες, κατασκευάζοντας και διατηρώντας ναούς και οίκους λατρείας, υποστηρίζοντας το ιεραποστολικό έργο, μεταφράζοντας και εκδίδοντας γραφές, ενθαρρύνοντας την έρευνα οικογενειακής ιστορίας, χρηματοδοτώντας σχολεία και θρησκευτική εκπαίδευση και για να επιτευχθούν πολλοί άλλοι σκοποί της Εκκλησίας καθώς διευθύνεται από τους χειροτονημένους δούλους του Κυρίου.

Θαυμάζω τη διαύγεια και τη συντομία αυτών των δύο αποκαλύψεων σε σύγκριση με την πολυπλοκότητα των οικονομικών κατευθυντήριων οδηγιών και των διοικητικών διαδικασιών που χρησιμοποιούνται σε τόσες πολλές οργανώσεις και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Πώς μπορούν τα υλικά ζητήματα μιας οργάνωσης τόσο μεγάλης όσο της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, να λειτουργήσουν ανά ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιώντας τόσο συνοπτικές οδηγίες; Για εμένα η απάντηση είναι αρκετά σαφής: αυτό είναι το έργο του Κυρίου, είναι ικανός να κάνει το δικό Του έργο (βλέπε Νεφί Β΄ 27:20) και ο Σωτήρας εμπνέει και κατευθύνει τους δούλους Του, καθώς εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις Του και μοχθούν στον σκοπό Του.

Σε εκείνη την πρώτη συγκέντρωση του συμβουλίου, εντυπωσιάστηκα από την απλότητα των αρχών που οδηγούσαν τις προσπάθειες και τις αποφάσεις μας. Στις οικονομικές λειτουργίες της Εκκλησίας, τηρούνται δύο βασικές και σταθερές αρχές. Πρώτον, η Εκκλησία ξοδεύει μόνο αυτά που έχει και δεν ξοδεύει περισσότερα από ό,τι λαμβάνει. Δεύτερον, ένα μέρος του ετήσιου εισοδήματος τίθεται στην άκρη για ενδεχόμενες και απρόβλεπτες ανάγκες. Για δεκαετίες, η Εκκλησία έχει διδάξει στα μέλη την αρχή του να θέτουν στην άκρη επιπλέον φαγητό, καύσιμα και χρήματα για να φροντίσουν έκτακτες ανάγκες που μπορεί να προκύψουν. Η Εκκλησία ως θεσμός απλώς ακολουθεί τις ίδιες αρχές που έχουν διδαχτεί επανειλημμένως στα μέλη.

Καθώς συνέχιζε η συγκέντρωση, ευχόμουν όλα τα μέλη της Εκκλησίας να μπορούσαν να παρακολουθήσουν την απλότητα, τη διαύγεια, την τάξη, τη χριστιανική αγάπη και τη δύναμη του τρόπου του Κυρίου (βλέπε Δ&Δ 104:16) για τη διεύθυνση των εγκόσμιων ζητημάτων της Εκκλησίας Του. Πλέον, έχω συμμετάσχει στο Συμβούλιο περί Διαθέσεως της Δεκάτης για πολλά χρόνια. Η ευγνωμοσύνη και η ευλάβεια μου για το πρότυπο του Κυρίου μεγαλώνει κάθε χρόνο και τα μαθήματα που έμαθα έχουν γίνει ακόμα περισσότερο βαθιά.

Η καρδιά μου γεμίζει με αγάπη και θαυμασμό για τα πιστά και υπάκουα μέλη αυτής της Εκκλησίας από κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Ταξιδεύοντας τον κόσμο, έμαθα για τις ελπίδες και τα όνειρα, τις διαφορετικές συνθήκες ζωής και τις καταστάσεις και τις δυσκολίες σας. Έχω παρευρεθεί στις συγκεντρώσεις τις Εκκλησίας μαζί σας και έχω επισκεφτεί μερικά από τα σπίτια σας. Η πίστη σας ενισχύει τη δική μου. Η αφοσίωση σας με κάνει πιο αφοσιωμένο. Και η καλοσύνη και η πρόθυμη υπακοή σας στον νόμο των δεκάτων με εμπνέει να είμαι καλύτερος άνδρας, σύζυγος, πατέρας και ηγέτης της Εκκλησίας. Θυμάμαι και σκέφτομαι εσάς, κάθε φορά που συμμετέχω στο Συμβούλιο περί Διαθέσεως της Δεκάτης. Σας ευχαριστώ για την καλοσύνη και την πίστη σας, καθώς τιμάτε τις διαθήκες σας.

Οι ηγέτες της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Κυρίου αισθάνονται μια τεράστια ευθύνη να φροντίσουν κατάλληλα τις αφιερωμένες προσφορές των μελών της Εκκλησίας. Λαμβάνουμε έντονα υπ’ όψιν την ιερή φύση του οβολού της χήρας.

«Και ο Ιησούς, καθώς κάθισε απέναντι από το θησαυροφυλάκιο, παρατηρούσε πως το πλήθος έβαζε χάλκινα νομίσματα στο θησαυροφυλάκιο· και πολλοί πλούσιοι έβαζαν πολλά.

»Και όταν ήρθε μια φτωχή χήρα, έβαλε δύο λεπτά, δηλαδή ένα κοδράντη.

»Και αφού προσκάλεσε τους μαθητές του, τους λέει: Σας διαβεβαιώνω ότι, αυτή η φτωχή χήρα έβαλε περισσότερα απ’ όλους όσους έβαλαν στο θησαυροφυλάκιο.

»Επειδή, όλοι έβαλαν από το περίσσευμά τους· αυτή, όμως, έβαλε από το υστέρημά της όλα όσα είχε, όλη την περιουσία της» (Κατά Μάρκον 12: 41–44).

Ξέρω από πρώτο χέρι ότι το Συμβούλιο περί Διαθέσεως της Δεκάτης είναι προσεκτικό στη φροντίδα για τον οβολό της χήρας. Εκφράζω εκτίμηση στον Πρόεδρο Τόμας Μόνσον και τους συμβούλους του στην αποτελεσματική τους ηγεσία στην εκπλήρωση αυτής της ιερής επιστασίας. Και αναγνωρίζω τη φωνή (βλέπε Δ&Δ 120:1) και το χέρι του Κυρίου που στηρίζει τους χειροτονημένους υπηρέτες Του, στο να εκπληρώσουν το καθήκον τους να Τον εκπροσωπούν.

Μια πρόσκληση και μια μαρτυρία

Η ειλικρινής πληρωμή των δεκάτων είναι κάτι πολύ περισσότερο από καθήκον. Είναι ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία της προσωπικής καθαγίασης. Σε εκείνους από εσάς που πληρώνετε δέκατα, σας επαινώ.

Σε εκείνους από εσάς δεν υπακούτε επί του παρόντος στον νόμο των δεκάτων, σας προσκαλώ να σκεφτείτε τους τρόπους σας και να μετανοήσετε. Σας καταθέτω μαρτυρία ότι με την υπακοή σας στον νόμο του Κυρίου, οι καταρράκτες του ουρανού θα ανοίξουν για εσάς. Παρακαλείστε να μην αναβάλετε την ημέρα της μετάνοιάς σας.

Σας καταθέτω μαρτυρία ότι πνευματικές και εγκόσμιες ευλογίες έρχονται στη ζωή μας, καθώς ζούμε τον νόμο των δεκάτων. Καταθέτω μαρτυρία ότι τέτοιες ευλογίες είναι συχνά σημαντικές και διακριτικές. Επίσης διακηρύττω ότι η απλότητα του τρόπου του Κυρίου, ο οποίος είναι τόσο προφανής με τα εγκόσμια ζητήματα της Εκκλησίας Του, παρέχει πρότυπα που μπορούν να μας καθοδηγήσουν ως άτομα και οικογένειες. Προσεύχομαι ώστε ο καθένας από εμάς να μάθει και να επωφεληθεί από αυτά τα μαθήματα, στο ιερό όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν.