Κοιτάξτε ψηλά

Από τον Πρεσβύτερο Αντριάν Οτσόα

Των Εβδομήκοντα

Σήμερα είναι ο καιρός να κοιτάξουμε στην Πηγή της αλήθειας και να βεβαιωθούμε ότι οι μαρτυρίες μας είναι δυνατές.

Όταν ήμουν οκτώ, με έστειλαν μαζί με δυο ξαδέλφια μου σε μια διπλανή πόλη για να αγοράσουμε τρόφιμα για τις επόμενες 15 μέρες. Κοιτάζοντας πίσω, εκπλήσσομαι πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη είχαν σε μας η γιαγιά μου, η θεία μου και ο θείος μου. Ο πρωινός ουρανός ήταν λαμπρός και φωτεινός καθώς αναχωρήσαμε με το μικρό μας καραβάνι που αποτελείτο από τρία άλογα.

Στη μέση της πεδιάδας, είχαμε μία θαυμάσια ιδέα να κατέβουμε από τα άλογα και να παίξουμε βόλους. Έτσι το κάναμε -- για πολύ ώρα. Ήμασταν τόσο απορροφημένοι από το παιχνίδι μας που δεν είδαμε τα «σημάδια των καιρών» επάνω από το κεφάλι μας, καθώς μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό. Μέχρι να καταλάβουμε τι γινόταν, δεν είχαμε καν το χρόνο να ανέβουμε στα άλογά μας. Η δυνατή βροχή μάς χτυπούσε τόσο δυνατά και το χαλάζι χτυπούσε το πρόσωπό μας, οπότε δεν σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι παρά να ξεσαλώσουμε τα άλογα και να σκεπαστούμε κάτω από τα καλύμματα της σέλας.

Χωρίς άλογα, βρεγμένοι και κρυωμένοι, συνεχίσαμε το ταξίδι μας, τώρα πια προσπαθώντας να μετακινηθούμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Καθώς φθάναμε στον προορισμό μας, είδαμε ότι ο φαρδύς δρόμος στην είσοδο της πόλης είχε πλημμυρίσει και ήταν σαν ένα ποτάμι που έρεε προς εμάς. Τώρα η μόνη μας επιλογή ήταν να αφήσουμε τα σκεπάσματά μας και να σκαρφαλώσουμε τον φράχτη από συρματόπλεγμα που περιέβαλλε την πόλη. Ήταν αργά το βράδυ όταν, κουρασμένοι, πονεμένοι και βρεγμένοι, αναζητήσαμε καταφύγιο στο πρώτο σπίτι που είδαμε, όταν μπήκαμε στην πόλη. Η καλή νέα οικογένεια που βρισκόταν εκεί μας στέγνωσε, μας τάισε νοστιμότατα μπουρίτος με φασόλια και ύστερα μας έβαλε σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο για να κοιμηθούμε. Σύντομα ανακαλύψαμε ότι το δωμάτιο είχε χωμάτινο πάτωμα, έτσι είχαμε μια άλλη λαμπρή ιδέα. Σχηματίσαμε ένα κύκλο στο πάτωμα και συνεχίσαμε το παιχνίδι με τους βόλους μέχρι που πέσαμε για ύπνο στο πάτωμα.

Ως παιδιά απλά σκεφτόμασταν μόνο τον εαυτό μας. Ποτέ δεν σκεφτήκαμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που απεγνωσμένα μας αναζητούσαν πίσω στο σπίτι -- αν το είχαμε σκεφτεί, δεν θα είχαμε ποτέ καθυστερήσει το ταξίδι μας εξαιτίας μιας τόσο περιττής ασχολίας. Και αν ήμασταν πιο σοφοί, θα είχαμε κοιτάξει τον ουρανό, θα είχαμε εντοπίσει τα σύννεφα που μαζεύονταν και θα είχαμε επιταχύνει το ρυθμό μας για να είμαστε μπροστά από την καταιγίδα. Τώρα που έχω λίγο περισσότερη πείρα, πάντα υπενθυμίζω στον εαυτό μου: «Μην ξεχνάς να κοιτάζεις ψηλά».

Η εμπειρία μου με τα ξαδέλφια μου με δίδαξε να δίνω προσοχή στα σημεία των καιρών. Ζούμε στις θυελλώδεις, τελευταίες ημέρες που περιέγραψε ο Παύλος: «Οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι,… απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,… συκοφάντες, αφιλάγαθοι, …περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι» (Προς Τιμόθεον Β΄ 3:2–4).

Μιλώντας για αυτούς τους καιρούς, ο Πρεσβύτερος Ντάλιν Όουκς είπε: «Πρέπει να προετοιμαστούμε υλικά και πνευματικά. …Και η προετοιμασία που είναι πιθανότερο να παραμελήσουμε είναι η λιγότερο εμφανής και η πιο δύσκολη -- η πνευματική (“Preparation for the Second Coming,” Ensign ήΛιαχόνα, Μάιος 2004, 9). Με άλλα λόγια, μην ξεχνάτε να κοιτάτε ψηλά.

Δεδομένης της επείγουσας ανάγκης για προετοιμασία σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, θέλω να στείλω μια προειδοποίηση σχετικά με ένα πολύ ισχυρό σημάδι των καιρών. Η επαγγελματική μου ζωή, με τοποθετεί στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας, έτσι αναγνωρίζω την αξία που έχει, ειδικά στην επικοινωνία. Τόσες πολλές πληροφορίες βρίσκονται στα άκρα των δακτύλων μας. Αλλά το Διαδίκτυο είναι επίσης γεμάτο από πράγματα που είναι βρόμικα και παραπλανητικά. Η τεχνολογία έχει αυξήσει την ελευθερία μας να μιλάμε, αλλά επίσης προσφέρει στον άπειρο χρήστη μία ψευδαίσθηση αξιοπιστίας, βασισμένη στη μεγάλη συμμετοχή. Για αυτό το λόγο τώρα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να θυμόμαστε αυτή την αιώνια αρχή: «Από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε» (Κατά Ματθαίον 7:20).

Και ειδικά, σας προειδοποιώ να μην βλέπετε ανήθικες εικόνες ή να δίνετε την προσοχή σας σε αυτούς που κατηγορούν εσφαλμένα τον Χριστό και τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Και οι δύο πράξεις επιφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα: την απώλεια του Αγίου Πνεύματος και της προστατευτικής, υποστηρικτικής Του δύναμης. Κακία και λύπη πάντα ακολουθούν.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, αν ποτέ συναντήσετε κάτι που θα σας κάνει να αμφισβητήσετε την μαρτυρία σας του Ευαγγελίου, σας ικετεύω να κοιτάξετε ψηλά. Κοιτάξτε προς την Πηγή όλης της σοφίας και αλήθειας. Καλλιεργήστε την πίστη και τη μαρτυρία σας με τον λόγο του Θεού. Υπάρχουν στον κόσμο εκείνοι που αναζητούν να αποδυναμώσουν την πίστη σας με το να αναμιγνύουν ψέματα με μισές αλήθειες. Για αυτό το λόγο είναι απολύτως κρίσιμο να παραμένετε διαρκώς άξιοι του Πνεύματος. Η συντροφιά του Αγίου Πνεύματος δεν είναι απλά μια ευχάριστη άνεση -- είναι απαραίτητη για την πνευματική σας επιβίωση. Αν δεν κρατάτε σαν θησαυρό τα λόγια του Χριστού και ακούτε προσεκτικά τις προτροπές του Πνεύματος, θα εξαπατηθείτε (βλέπε Τζόζεφ Σμιθ -- Κατά Ματθαίον 1:37). Πρέπει να κάνουμε αυτά τα πράγματα.

Ο Ιησούς Χριστός, που ήταν τέλειος και ο Τζόζεφ Σμιθ, που παραδέχτηκε ότι δεν ήταν ο ίδιος τέλειος, και οι δυο σκοτώθηκαν με ψευδείς κατηγορίες από ανθρώπους, οι οποίοι δεν δέχονταν την μαρτυρία τους. Πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι η μαρτυρία τους είναι αληθινή -- ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και ο Τζόζεφ Σμιθ είναι αληθινός προφήτης;

«Από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε». Μπορεί ένα καλό φρούτο να βγει από ένα κακό δέντρο; Ξέρω για τον εαυτό μου πως ο Λυτρωτής μου έχει συγχωρέσει τις αμαρτίες μου και με ελευθέρωσε από τον προσωπικό μου ζυγό, φέρνοντάς με σε μια κατάσταση ευτυχίας που δεν ήξερα ότι υπάρχει. Και ξέρω για τον εαυτό μου ότι ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν ένας προφήτης, επειδή έχω εφαρμόσει την απλή αρχή στο Βιβλίο του Μόρμον: «Να ρωτήσετε το Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα, στο όνομα τού Χριστού» (Μορόνι 10:4). Με απλά λόγια: Κοιτάξτε ψηλά.

Υπάρχουν ορισμένοι που μπορούσαν να προτείνουν ότι πρέπει να έχετε φυσικά αποδεικτικά στοιχεία για να πιστέψετε στην Ανάσταση του Χριστού ή στην αλήθεια του αποκατεστημένου Του ευαγγελίου. Σε αυτούς αναφέρω τα λόγια του Άλμα προς τον Κοριχώρ, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει τους άλλους να μην πιστέψουν: «Είχες αρκετά σημάδια. Θα βάλεις το Θεό σου σε πειρασμό; Θα πεις, Δείξε μου ένα σημάδι, όταν έχεις τη μαρτυρία όλων ετούτων των αδελφών σου, και επίσης όλων των αγίων προφητών; Οι γραφές κείτονται εμπρός σου» (Άλμα 30:44).

Εσείς και εγώ είμαστε ζωντανές αποδείξεις της λυτρωτικής δύναμης του Σωτήρα. Είμαστε ζωντανές αποδείξεις της διακονίας του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και της πίστης εκείνων των πρώτων Αγίων που παρέμειναν δυνατοί στη μαρτυρία τους. Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού έχει τώρα επεκταθεί σε όλο τον κόσμο και μεγαλώνει όσο ποτέ άλλοτε -- την αγκαλιάζουν, όπως και τον καιρό του Χριστού, ταπεινοί άνθρωποι που δεν χρειάζονται να δουν και να αγγίξουν για να πιστέψουν.

Κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθει πάλι ο Κύριος. Αλλά οι έσχατοι καιροί είναι τώρα εδώ. Σήμερα είναι ο καιρός να κοιτάξουμε στην Πηγή της αλήθειας και να βεβαιωθούμε ότι οι μαρτυρίες μας είναι δυνατές.

Επιστρέφοντας στην ιστορία μου, τα ξαδέλφια μου και εγώ ξυπνήσαμε το πρωί και ο ήλιος έλαμπε και ο ουρανός ήταν όμορφος. Ένας άνδρας χτύπησε την πόρτα αναζητώντας τα τρία χαμένα αγόρια. Μας έβαλε πάνω στα άλογα και ξεκινήσαμε για το σπίτι περνώντας μέσα από το ίδιο λιβάδι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι είδαμε ενώ γυρνούσαμε σπίτι -- ένα πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι μας έψαχναν όλο το βράδυ, τα τρακτέρ και τα φορτηγά τους κολλημένα στην λάσπη. Είχαν βρει μια σέλα εδώ και το άλογο αλλού και όταν μας είδαν να επιστρέφουμε σπίτι, μπορούσα να αισθανθώ την ανακούφιση και την αγάπη τους. Όταν μπήκαμε στην πόλη, πολλοί άνθρωποι μας περίμεναν και μπροστά από όλους αυτούς βρισκόταν η αγαπημένη μου γιαγιά, ο θείος και η θεία μου. Μας αγκάλιασαν και έκλαψαν, περιχαρείς που είχαν βρει τα χαμένα τους παιδιά. Τι θαυμάσια ανάμνηση είναι αυτή για μένα, ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας μάς προσέχει. Περιμένει με αγωνία την επιστροφή μας στο σπίτι.

Ναι, υπάρχουν σημεία που δείχνουν ότι καταιγίδες μαζεύονται ολόγυρά μας. Ας κοιτάξουμε ψηλά και ας προετοιμαστούμε. Υπάρχει ασφάλεια στη δυνατή μαρτυρία. Είθε να αγαπάμε και να ενδυναμώνουμε την μαρτυρία μας κάθε μέρα.

Ξέρω ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί σαν οικογένειες στην αιωνιότητα, ότι ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας μας περιμένει εμάς, τα παιδιά Του, με τα χέρια Του απλωμένα. Ξέρω ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας μας, ζει. Όπως και με τον Πέτρο, αυτό δεν μου το αποκάλυψε σάρκα και αίμα, αλλ’ ο Πατέρας μου, που είναι στους ουρανούς (βλέπε Κατά Ματθαίον 16:15–19). Στο άγιο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.